Search results

1

Wynagrodzenie robotników w kapitalizmie w encyklikach społecznych Jana Pawła II — analiza proponowanych rozwiązań w świetle teorii szkoły austriackiej

100%

J. Kubisz R.

Ekonomia. Wrocław Economic Review

|

2013

|

vol. 19

|

issue 4

53 - 68

EN

There are many authors writing on Catholic social teaching. Some support free market interpretation of writings of St. John Paul II, some tend to stress its pro-social elements. The purpose of our paper is to analyse three social encyclicals of polish Pope and compare his opinion about labour and wages under capitalist regime with the most consequent proponents of free market capitalism — the Austrian school economists. Careful reading of St. John Paul II’s writings shows his very critical attitude to capitalism, especially in its beginnings. Yet his criticism is not equipped with elaborated economic theory and is just a group of ideas, based mostly on ethical refl ections. The most famous of those is the notion of the family wage. The notion, that if imposed by legislation, would bring many effects unwanted and unrealised by the Pope. The economic analysis of the family wage concept shows that it can be more harmful than benefi cial to the society. Furthermore, Pope’s acceptance for social security places his views surprisingly close to current welfare state. General view of three social encyclicals of St. John Paul II prove his less pro-capitalistic attitude than many scholars think.

2

Duchowość karmelitańska w życiu i wybranym nauczaniu św. Jana Pawła II

63%

Brzozowska U.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 40

105-120

PL

Duchowość karmelitańska pozostawała wyraźnie obecna w życiu i nauczaniu św. Jana Pawła II. Związane to było najpierw z jego środowiskiem, gdzie stykał się z nią głównie poprzez karmelitańskie duszpasterstwo (Wadowice), lekturę dzieł hiszpańskich mistyków (Kraków) oraz studia – zgłębianie doktryny św. Jana od Krzyża (Kraków i Rzym). Kontakt ten trwał także po wyborze na Stolicę Apostolską, m. in. w spotkaniach z przedstawicielami wspólnot, w korespondencji, szczególnie zaś w beatyfikacjach i kanonizacjach postaci Karmelu. Do jego duchowości Papież wielokrotnie odwoływał się w swoim nauczaniu, poruszając różne jej aspekty w zależności od adresatów bądź okoliczności przemówień czy listów. Na ich podstawie nakreślić można ogólny jej obraz, który tworzą następujące rysy: maryjność, ideał kontemplacyjny, chrystocentryzm, eklezjalność oraz doskonała miłość. Wskazują one na integralność tej duchowości, posiadającej charakter głęboko Boski i ludzki, mistyczny i eklezjalny. Dzięki temu staje się ona pewną drogą do świętości, czego potwierdzeniem są liczni święci Karmelu, jak i sam św. Jan Paweł II, który nią kroczył.

EN

Carmelite spirituality was visibly present in the life and teaching of St. John Paul II. This was connected in the first place with his environment, where he encountered this form of spirituality mainly through the Carmelite pastoral ministry (Wadowice), through reading the works of the Spanish Mystics (Cracow) and through his studies – exploring the doctrine of St. John of the Cross (Cracow and Rome). This contact continued after his election to the Holy See, among others through meetings with representatives of Carmelite communities, in correspondence, and especially in the beatifications and canonizations of Carmelites. The Pope repeatedly referred to Carmelite spirituality in his teachings, touching on different aspects depending on the addressees or the circumstances of speeches or letters. On the basis of this material, we can outline a general image of his understanding of Carmelite spirituality, which includes the following features: a Marian focus, the contemplative ideal, christocentrism, ecclesiality and perfect love. They indicate the integrated nature of this spirituality, which is deeply divine as well as human; mystical and ecclesial. It is this integration that makes it a sure way to holiness, as confirmed by the many saints of Carmel, as well as by St. John Paul II, who walked in this way.

3

Wskazania dla artystów w przesłaniu św. Jana Pawła II

63%

Marcinkowska B.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 33

|

issue 2

EN

Through music people can fully express their feelings and emotions, even the ones of religious nature. Therefore, music is an inseparable part of the liturgy in the Christian Church. The music used during religious ceremonies is aimed at praising God and blessing the faithful. This goal will be accomplished only when the rules referring to sacred music are followed. These rules are found in the documents formed by the Church legislation. The Letter to Artists by St. John Paul II plays the vital role among the regulations. It can be treated as a kind of invitation sent to all people of art, so music as well, to join in the dialogue with the Church. The following article presents the tasks given authors and performers of worship music by the Church, in the context of the message conveyed in the Letter to Artists. Pope writes about their responsibility. At the same time he expresses a wish as far as the beauty they create is concerned. Namely, he wants that beauty to evoke admiration among the next generations.

4

The Jews – „Our Older Brothers”

51%

Štrukelj A.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2016

|

vol. 23

197-208

EN

This article discusses the relations between Jews and Christians, especially in the last 50 years, after the promulgation (October, 28th 1965) of the Decree „Nostra Aetate” of the Second Vatican Council. The paper consists of three parts: in the first part we find the evaluation of the outstanding importance of Christian-Jewish dialogue, exercised by the St. John Paul II. – In the second part our attention is focused on the theological dialogue between Hans Urs von Balthasar and Martin Buber. Finally, in the third part we take into consideration the important the theological contribution of Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI on behalf of Christian-Jewish living together.

PL

Artykuł dotyczy relacji między Żydami a chrześcijanami, szczególnie w ostatnich 50 latach, po promulgacji przez II Sobór Watykański dekretu Nostra aetate (28 października 1965 r.). Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej znajdujemy ewaluację mającego ogromne znaczenie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego uprawianego przez św. Jana Pawła II. W drugiej części uwaga jest skoncentrowana na dialogu teologicznym między Hansem Ursem von Balthasarem i Martinem Buberem. W końcowej, trzeciej części uwzględniony został ważny wkład teologiczny Josepha Ratzingera – papieża Benedykta XVI w dziedzinę współżycia chrześcijańsko-żydowskiego.

5

Pismo Święte narzędziem dialogu z Bogiem

45%

Wronka S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2016

|

vol. 69

|

issue 4

EN

Sacred Scripture is the basis of Christianity and the code of the whole culture; therefore this knowledge is essential for every Christian and human. However, continuous returning to the same texts seems pointless. The author of the article shows that such a belief is wrong because the word, and therefore also the Bible, has not only informative function but also expressive and directive one. Truths contained in Sacred Scripture can be mastered, even though the large volume of books of the Bible and the gap of time and culture that divides us from them makes this a difficult task. By contrast, self-expression and appeal led by God to man require a constant response from the man. Sacred Scripture is the means of dialogue between God and man and therefore it must be constantly read if this dialogue has to continue and lead to communion with God and to share in His nature. This reading cannot keep only the informative dimension but must include all the functions of the word, must be integral. An example of such a reading is lectio divina taken for centuries.

PL

Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Jednak ciągłe powracanie do tych samych tekstów wydaje się pozbawione sensu. Autor artykułu pokazuje, że takie przekonanie jest niesłuszne, gdyż słowo, a więc i Biblia, Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Ma nie tylko funkcję informacyjną, ale także ekspresyjną i apelacyjną. Prawdy zawarte w Piśmie Świętym można opanować, chociaż przy sporej objętości ksiąg biblijnych i przepaści czasowo-kulturowej, która nas od nich dzieli, nie jest to zadanie łatwe. Natomiast wyrażanie siebie i apel kierowany przez Boga do człowieka wymagają ciągłej odpowiedzi ze strony człowieka. Pismo Święte jest narzędziem dialogu Boga z człowiekiem i dlatego musi być ciągle czytane, jeśli ten dialog ma trwać i prowadzić do komunii z Bogiem, do uczestnictwa w Jego naturze. Ta lektura nie może zatrzymywać się na wymiarze informacji, ale musi objąć wszystkie funkcje słowa, musi być integralna. Przykładem takiej lektury jest lectio divina podejmowana przez wieki.

6

Teologiczne treści święta Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana w kontekście formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusowego

26%

Mocydlarz W.

Sympozjum

|

2018

|

issue 2(35)

39-60

PL

Artykuł ma za zadanie odpowiedzieć na pytanie – na czym polega połączenie kapłaństwa Jezusa Chrystusa z Jego Sercem, jak również z naszym ministerialnym „kapłaństwem na wzór Serca Jezusowego”. Wskazuje na fakt, że nowe święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana jest na wskroś chrystologiczne, dlatego też mówiono w historii kultu Serca Jezusa o Jego kapłańskim Sercu, zwłaszcza w tradycji francuskiej szkoły duchowości berulliańskiej, z której wyrasta duchowość L. Dehona. Całość rozważań opiera się na inspiracjach płynących z tekstów mszy o Jezusie Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, a zwłaszcza z jego biblijnych czytań, skąd wypływa kierunek dla formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusa. Te liturgiczne i biblijne teksty są dopełnieniem rozumienia kapłaństwa w ujęciu o. Leona Dehona, a także mogą nadać mu nowy dynamizm i kierunek dalszego rozwoju.

EN

The article is intended to answer the question – what is the connection of the priesthood of Jesus Christ with his Heart, as well as with our ministerial „priesthood on design of the Heart of Jesus”. He points to the fact that the new feast of Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest is thoroughly christological, therefore it was said in the history of the cult of the Heart of Jesus about His priestly Heart, especially in the tradition of the French school of Berullian spirituality, from which the spirituality of L. Dehon grows. All the reflections are based on the inspirations flowing from the texts of the Holy Mass on Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest, and especially his biblical readings, from where the direction for the formation to the priesthood on design of the Heart of Jesus. These liturgical and biblical texts complement the understanding of the priesthood in the light of Fr. Leon Dehon, and can give it new dynamism and direction for further development.

7

Jan Paweł II wobec rzeczywistości Auschwitz

26%

Wronka S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2014

|

vol. 67

|

issue 2

EN

In the context of the canonization of John Paul II, the author reflects on his experience of the concentration camp at Auschwitz. It is a difficult experience, therefore it can more reveal the Pope as a man and a pastor, his way of thinking and perceiving reality. Through canonization this way is indicated to us as a pattern. John Paul came often to Auschwitz, where he saw the place of denial of God and man, but also a place of victory of man over contempt, hatred and death through faith in God, which generates love for Him and for man. The symbol of such a victory is St. Maximilian Maria Kolbe, martyr of love that as Christ gave his life for the fellow prisoner Francis Gajowniczek. In this heroic deed – in the opinion of the Pope – Christ himself was present, so the camp at Auschwitz is not only hell on earth, but also the Golgotha of our times, the cemetery of the martyrs, the sanctuary of the patron of difficult century. Pope John Paul II arrived there to pray and make a reflection on the contemporary man’s condition, who in Christ the Redeemer can still conquer evil with good and to build the peace based on respect for the rights of person and nations.

PL

W kontekście kanonizacji Jana Pawła II autor podejmuje refleksję nad jego doświadczeniem obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Jest to doświadczenie trudne, dlatego może bardziej odsłonić papieża jako człowieka i duszpasterza, jego sposób myślenia i odbierania rzeczywistości. Poprzez kanonizację sposób ten zostaje nam wskazany jako wzorzec. Jan Paweł II pielgrzymował często do obozu w Auschwitz, w którym widział miejsce negacji Boga i człowieka, ale także miejsce zwycięstwa człowieka nad pogardą, nienawiścią i śmiercią dzięki wierze w Boga, z której czerpał miłość do Niego i do człowieka. Symbolem takiego zwycięstwa jest św. Maksymilian Maria Kolbe, męczennik miłości, który jak Chrystus oddał życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. W tym heroicznym geście – zdaniem Papieża – był obecny sam Chrystus, dlatego obóz w Auschwitz to nie tylko piekło na ziemi, ale również Golgota naszych czasów, cmentarz męczenników, sanktuarium patrona trudnego stulecia. Jan Paweł II przybywał tam, aby się modlić i podejmować refleksję nad kondycją współczesnego człowieka, który w Chrystusie Odkupicielu może wciąż zło dobrem zwyciężać i budować pokój oparty na poszanowaniu praw osoby i narodów.

Refine search results

2 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Ekonomia. Wrocław Economic Review

1 Studia Gdańskie

1 Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

1 Sympozjum

1 Tarnowskie Studia Teologiczne

1 2018

1 2017

2 2016

2 2014

1 2013

2 Wronka S.

1 Brzozowska U.

1 J. Kubisz R.

1 Marcinkowska B.

1 Mocydlarz W.