Search results

1

Próba oszacowania PKB oraz PKB per capita w Starożytnym Rzymie

100%

Makowski M.

Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”

|

2017

|

issue 8

170-178

PL

Praca ma celu próbę oszacowania PKB w starożytnym Rzymie przy zastosowaniu współczesnej metodologii ekonomicznej. Skąpe i przypadkowe dane źródłowe, mówiące przykładowo o dziennej stawce płacy robotnika lub rozpiętości w cenach zboża okazują się jednak być wystarczające, by przy pewnych założeniach (modius – starożytna miara zboża, ilość populacji, konsumpcja, płace) można było wyliczyć PKB oraz PKB per capita w państwie istniejącym 2000 lat temu. Opierając się na tych założeniach PKB zostało policzone metodą wydatkową, jako suma wydatków żywnościowych, konsumpcyjnych, inwestycyjnych oraz wydatków na utrzymanie aparatu państwowego oraz dochodową jako suma dochodów generowanych przez populację. Dodatkowo, aby można było tak wyliczone PKB starożytnego Rzymu odnieść do czasów współczesnych zastosowany został, przy użyciu dolara Geary‐Khamis, przelicznik PKB. Na podstawie tego przeliczenia widać wyraźnie, iż gospodarka starożytnego Rzymu swoim potencjałem była zbliżona do gospodarek państw średniowiecznej Europy.

EN

The work is aimed at assessing the Gross National Product (GNP) in the Ancient Rome using the contemporary economic methodology. The scanty and accidental source data giving exemplarily information on a worker’s daily rate of pay and the span in grain prices turn out to be sufficient in order to calculate adopting some assumptions (modius – an ancient measure for grain, number of people, consumption, pays) the GNP and the GNP per capita in the state existing 2000 years ago. Based on these assumptions the GNP was calculated by an expenditure‐based valuation method as a sum of food, consumption, investment expenditures and the expenditures for the maintenance of the state apparatus and by an income‐based valuation method as a sum of incomes generated by the people. In addition, in order to make reference of the so calculated GNP of the Ancient Rome to the contemporary times, we have used, using the Geary‐Khamis, the GNP conversion factor. Basing on these conversions it is clear that the Ancient Rome economy in respect of its potential was similar to the economies of the Medieval European states.

2

Rządy pod znakiem walki o sukcesję

88%

Ścigała J.

Wieki Stare i Nowe

|

2019

|

vol. 14

|

issue 19

281-284

PL

Recenzja pracy Johna D. Graingera pt. „Nerwa i problem sukcesji w Rzymie w latach 96-99” w przekładzie autorstwa Wojciecha Brillowskiego, wydana w 2017 roku nakładem wydawnictwa Napoleon V.

3

Czy starożytni Rzymianie mieli księgowość podwójną?

63%

Sojak S.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2023

|

issue 47(2)

121-139

PL

Cel: Celem głównym artykułu, zgodnie z jego tytułem, jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy starożytni Rzymianie stosowali metodę księgowości podwójnej. Celem pomocniczym – prezentacja szerokiej gamy słownictwa księgowego stosowanego przez Rzymian, które zostało później użyte przez kupców weneckich i Lukę Paciolego w Traktacie o podwójnej księgowości z 1494 roku i jest nadal stosowane. Metodyka/podejście badawcze: W artykule zastosowano metodę wnioskowania dedukcyjnego na podstawie analizy literatury ekonomicznej, prawnej i historiograficznej na temat terminologii księgowej stosownej w finansach państwowych i prywatnych Rzymian. Wyniki: Przedstawiona w artykule terminologia mogłaby sugerować, że Rzymianie mieli wysoko rozwinięty system księgowości, wykorzystujący zasadę podwójnego zapisu. Tak jednak nie było, nie odnaleziono dotąd na to dowodów materialnych w postaci dokumentów księgowych: pojedynczych kont księgowych, powtarzanego zapisu przeciwstawnego, bilansów. Historycy rachunkowości i bankowości zdani są na analizę źródeł historycznych wtórnych między innymi literatury prawnej z przebiegu procesów sądowych, w których głównym dowodem w sprawie były księgi rachunkowe. Jednym z takich procesów, najpełniej opisanym w literaturze, był proces między wspólnikami Fanniuszem a Roscjuszem, w którym obrońcą Roscjusza był Cyceron. W artykule wskazano, że z mowa obrończa Cycerona nie dowodzi istnienia w Rzymie podwójnej księgowości. Zastanawiając się nad przyczynami braku podwójnego zapisu, przedstawiono argumenty De Ste. Croix, wśród których najważniejszy był system notacji liczbowej rzymskiej (I, V, X, L, C, M), który nie „wymuszał” zapisów księgowych w kolumnach. Czynił to dopiero system notacji cyfr arabskich, co szybko przełożyło się na przeciwstawny zapis podwójny. Ograniczenia badawcze: Brak zachowanych dokumentów źródłowych, konieczność posiłkowania się literaturą prawną. Oryginalność/wartość: W artykule dowiedziono, że zapisu podwójnego: jeśli Wn, to także Ma nie da się umiejscowić w starożytnym Rzymie. Artykuł ten daje jednak czytelnikowi wyobrażenie o bogactwie terminologii księgowo-finansowej Rzymu przełomu epok.

EN

Purpose: The main purpose of the article is to establish whether the ancient Romans used double-entry bookkeeping. The secondary aim is to present a wide range of accounting vocabulary used by the Romans, which was later used by Venetian merchants and Luca Pacioli in the 1494 treatise on double-entry bookkeeping and which is still in use today. Methodology/approach: The paper uses a deductive inference method based on an analysis of the economic, legal, and historiographical literature on the accounting vocabulary used in the state and private finances of the Romans. Findings: Although the terminology presented in the article suggests that the Romans had a highly developed accounting system using the principle of double entry, this was not the case. No material evidence of this has been found in accounting documents, such as single accounting records, repeated counter entries or balance sheets. Historians of accounting and banking rely on the analysis of secondary historical sources, such as legal literature that documents the course of trials in which account books were the main evidence. One trial that was fully described in the literature was between the partners Fannius and Roscius, in which Cicero was the defender of Roscius. The article demonstrates that Ciceroʼs defense speech does not prove the existence of double-accounting in Rome. Reflecting on the reasons for the absence of doubleentry bookkeeping, the author presents de Ste. Croix's arguments, the most important of which was the Roman numerical notation system (I, V, X, L, C, M) did not ’force’ bookkeeping entries into columns. This was only done by the Arabic numeral notation system, which quickly translated into the opposite double notation. Research limitations: The lack of surviving documents and a need to rely on legal literature. Originality/value: The article proves that the double notation – the debit/credit convention – cannot be ascribed to ancient Rome. However, the article informs the reader about the richness of the accounting and financial terminology of Rome at the turn of the era.

Refine search results

1 Wieki Stare i Nowe

1 Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”

1 Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

1 Makowski M.

1 Sojak S.

1 Ścigała J.

1 2023

1 2019

1 2017

Próba oszacowania PKB oraz PKB per capita w Starożytnym Rzymie

Rządy pod znakiem walki o sukcesję

Czy starożytni Rzymianie mieli księgowość podwójną?