Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Subjectivity
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Subjectivity in a therapeutic process as a predictor of psychotherapeutic success

100%
Dzierżanowska-Peszko J., Artymiak M.
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
|
2014
|
vol. 4
|
issue 1
PL
Reflections on the uniquely human dimensions of behavior over the last few decades have become a meeting space connecting different sciences. The holistic health model emphasizes the subjectivity of man. Humans are open and active, and remain in relationships with others; they relate to the world they live in and seek meaning. Subjectivity in the psychological perspective can be described in three ways: subjectivity as identity, individuality, specific experience of self; subjectivity as the ability to initiate, regulate, direct, and realize goal-oriented and autonomous activity; subjectivity as the application of one’s own system of values. Subjectivity or causality (core features agency) expresses itself in the ability to make choices and planning, but also to directing actions and the realization of plans. The motivation to begin psychotherapy is influenced by numerous motives and conditions. Internal motivation is the main subjective resource in therapy. People internally motivated function better in better areas of life. They are characterized by greater involvement, activity, trust in their own abilities, persistence, creativity, a feeling of self-worth and general well-being. They experience engagement and immersion in the activities they undertake. The experience of causality – understood as the experience of being the author of events, the experience of having influence over events – is the fundamental cause without which the feeling of self-causality will not appear during development. As noted by R. White, it is a fundamental experience for good functioning and coping with the challenges of life, including illness.
2
Publication available in full text mode
Content available

Koincydencja tożsamości jako model badania pogranicza polsko-niemieckiego

94%
Młyńczyk Ł.
Rocznik Lubuski
|
2012
|
vol. 38
|
issue 1
25-38
EN
The debate about identity in the process of its decryption should be placed in the logic of a network system. In the course of the evolution of international structures a multi-level governance model was developed. It is all the more important that from the subnational, through national (today wrongly regarded as the basic one) to transnational, there is an axis for a discourse around the issues which are called either international or European (i.e., community). Interpenetration of subjectivity led to co-occurrence of events, which only seems to represent the same semantic range. Coincidence understood in such a way involves the model of co-occurrence of "identities" which are subject to antagonism. Un- doubtedly, it is difficult to determine definitional scope of the notion of Polish national identity and German national identity. In this case the difficulty is heightened by the need to determine the national identity as the official position of Poland or Germany in the structures of European Union. Since the identity of a nation is defined both expan- sively and sovereignly (authority on behalf of the citizens), the cosmopolitanization of such an attitude is insignificant. Barbara Skarga points out that the new kind of order does not arise, because the world seems to be ultimately ordered, as demiruges wanted. On the other hand, already in 1990 Jurgen Habermas argued that we entered a new era of a relationship between the state and the citizen, since the state had lost the pre- vailing monopoly on determining factors of citizenship, which were also influenced by Postmodernist Turn.
PL
Dyskusja wokół tożsamości w procesie jej deszyfrowania powinna zostać umieszczona w logice układu sieciowego. W toku ewolucji struktur międzynarodowych stworzono model wielopoziomowego zarządzania (Multi-level governance). Jest to o tyle istotne, że od poziomu subnarodowego, poprzez narodowy (dziś już niesłusznie uważanego za podstawowy) do ponadnarodowego, przebiega oś dla dyskursu wokół zagadnień, które określamy mianem międzynarodowego lub europejskiego (w znaczeniu: wspólnotowe). Przenikanie się podmiotowości doprowadziło do współwystępowania zjawisk, które tylko pozornie reprezentują ten sam zakres znaczeniowy. Tak rozumiana koincydencja zawiera więc model współwystępowania „tożsamości”, które podlegają antagonizmowi. Jest niewątpliwie trudnym do określenia zakres definicyjny pojęcia tożsamość narodowa Polski oraz tożsamość narodowa Niemiec, w tym wypadku trudność ta jest potęgowana przez konieczność określenia tożsamości narodowej jako oficjalnego stanowiska Polski czy Niemiec w strukturach Unii Europejskiej, że tożsamość na poziomie narodu jest definiowana rozszerzająco, a przy tym suwerennie, w kierunku od władzy w imieniu obywateli, to pole dla kosmopolityzacji takiego stanowiska jest już niewielkie. Barbara Skarga wskazuje, że nie rodzi się nowy rodzaj porządku, ponieważ świat zdaje się być uporządkowany ostatecznie, jak chcieli tego demiurgowie. Z kolei Jürgen Habermas już w 1990 roku dowodził, że weszliśmy w nową erę relacji między państwem a obywatelem. Państwo straciło bowiem dotychczasowy monopol na określanie współczynników obywatelstwa, które również dosięgał postmodernistyczny przełom.
3
Publication available in full text mode
Content available

Podmiot między syntezą a definicją – dyskurs Janusza Sławińskiego

94%
Michalski M.
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
|
2015
|
issue 4/2015 O Młodej Polsce mniej znanej
253-272
EN
The paper presents some aspects of discourse of Janusz Sławiński, especially focused on subjectivity and style. The evolution of his theoretical concepts and style was also analyzed.
4
Content available remote

Tożsamość narracyjna: Narracja jako emancypacja. Alasdair MacIntyre a żydowska tradycja

94%
Sawczyński P.
Miscellanea Anthropologica et Sociologica
|
2016
|
vol. 17(2)
83-91
PL
Tekst stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy podmiotowość narracyjna posiada potencjałemancypacyjny. Poddaje krytyce koncepcję „jedności życia ludzkiego”, rozwiniętąprzez Alasdaira MacIntyre’a w Dziedzictwie cnoty, gdzie zakłada się zasadniczą rolę narracjiwspólnotowej w kształtowaniu podmiotowości człowieka. Artykuł podaje argument, że –wbrew agonicznym deklaracjom MacIntyre’a – jego koncepcja pozostaje nadmiernie konserwatywna,co wynika nie tyle z przyjętego rozumienia wspólnoty i tradycji, ile z narracji,na której te deklaracje się zasadzają. Tekst proponuje alternatywną, pro-emancypacyjną formułępodmiotowości narracyjnej, która operuje narracją z samej swojej logiki zakładającąkonfrontację, nie zaś adaptację do tego, co wspólnotowe. Inspirację do rozważań stanowiżydowska filozofia języka w wydaniu, jakie zaproponował współcześnie Harold Bloom.
5
Content available remote

Narrative identity: Narration as Emancipation. Alasdair MacIntyre and Jewish Tradition

94%
Sawczyński P.
Miscellanea Anthropologica et Sociologica
|
2016
|
vol. 17(2)
83-91
EN
criticize the “unity of a human life” concept as put forward by Alasdair MacIntyre in AfterVirtue, where human subjectivity is shown as predominantly shaped by narration ofa community. I argue that despite agonistic claims, MacIntyre’s concept stays highly conservative,which results not so much from his understanding of community and tradition,but rather from a formula of narration they are founded upon. I am going to proposean alternative, pro-emancipatory concept of narrative subjectivity where narration inherentlyconfronts with the communal instead of being adapted to it. The concept is inspiredprimarily by Jewish philosophy of language as recently interpreted by Harold Bloom.
6
Content available remote

Tożsamość narracyjna: Człowiek jako „zwierzę samointerpretujące się”. Koncepcja tożsamości narracyjnej Charlesa Taylora

83%
Bociek K.
Miscellanea Anthropologica et Sociologica
|
2016
|
vol. 17(2)
63-70
PL
Artykuł jest poświęcony koncepcji tożsamości narracyjnej stworzonej przez CharlesaTaylora, współczesnego kanadyjskiego filozofa polityki i religii. W ujęciu tym szczególniemocno podkreśla się znaczenie perspektywy temporalnej oraz horyzontu etycznegow procesie kształtowania tożsamości człowieka, a także akcentuje się jej dialogiczny charakter.Podmiotowość będzie tu zatem nierozerwalnie związana z określonym horyzontemrealizowanego i afirmowanego dobra, zaś podmiot będzie postrzegał swój sposóbprzeżywania jako ciągłą narrację. Istotą tezy Taylora, który chce przypomnieć ponowoczesnemuczłowiekowi o tym, co stanowi o zapomnianej przez niego pełni jego tożsamości,jest więc przekonanie, że „człowiek jest zwierzęciem dokonującym autointerpretacji”– istotą, której tożsamość uzależniona jest od sposobu, w jaki pojmuje ona samą siebie.Osoba ludzka może i powinna zaangażować się we wzbogacającą przemianę tożsamościi uaktywnić zapomniane rezerwy moralne.
7
Content available remote

Narrative identity: Human as a ‘self-interpreting animal’. Charles Taylor’s concept of narrative identity

83%
Bociek K.
Miscellanea Anthropologica et Sociologica
|
2016
|
vol. 17(2)
63-70
EN
The article is devoted to the concept of narrative identity created by Charles Taylor, a contemporaryCanadian philosopher of politics and religion. This approach places particularemphasis on the meaning of temporal perspective and ethical horizon in the process offorming personal identity, and also stresses its dialogical nature. Subjectivity is thereforeinseparably connected here with a certain horizon of realized and affirmed good, whereasthe subject perceives his way of living as a continuous narration. The essence of a thesisproposed by Taylor, who wishes to remind the postmodern individual of what constitutesthe fullness of his/her identity, is therefore a belief, that ‘human is a self-interpreting animal’– a being, whose identity depends on the way in which he/she defines himself/herself. The human person can and should be involved in enriching identity transition, and activatingforgotten moral reserves.
8
Publication available in full text mode
Content available

What Support? Foucault, Power, and the Construction of Rape

83%
Javaid A.
Qualitative Sociology Review
|
2019
|
vol. 15
|
issue 1
36-60
EN
This paper is concerned with the social and cultural constructions of male rape in voluntary agencies, England. Using sociological, cultural, and post-structural theoretical frameworks, mainly the works of Foucault, I demonstrate the ways in which male rape is constructed and reconstructed in such agencies. Social and power relations, social structures, and time and place shape their discourses, cultures, and constructions pertaining to male rape. This means that constructions of male rape are neither fixed, determined, nor unchanging at any time and place, but rather negotiated and fluid. I theorize the data-which was collected through semi-structured interviews and qualitative questionnaires-including male rape counselors, therapists, and voluntary agency caseworkers. The theoretical and conceptual underpinnings that frame and elucidate the data contribute to sociological understandings of male rape.
9
Content available remote

Is Gadamer's Hermeneutics Inherently Conservative?

83%
Atkinson C. E.
|
2009
|
vol. 14
|
issue 2
285-306
EN
According to two critics, Georgia Warnke and John Caputo, Gadamer's hermeneutics is inherently “conservative” insofar as he appeals to tradition as a constituent in understanding. They insist that he simply preserves the ideals, norms and values of the Western metaphysical tradition without critically examining them. I do not agree and will argue that views like this depend upon several false assumptions—for example, that Gadamer reifies the text as a “thing-in-itself” (Sache selbst) and remains trapped in subjectivism. I will begin by examining some of the ways in which these charges might be warranted before proceeding to defend him.
10
Publication available in full text mode
Content available

Book review of “The dignity of a child as an anthropological-pedagogical category” (2021) by Witold Wolman

71%
Kostrzewska D.
Language, Discourse & Society
|
2022
|
vol. 10
|
issue 1
129-131
EN
Book review of Witold Wolman (2021). The dignity of a child as an anthropological-pedagogical category. Original Title: Godność dziecka jako kategoria antropologiczno-pedagogiczna.
11
Publication available in full text mode
Content available

Narrative Agency and Structural Chaos. A Biographical-Narrative Case Study

71%
Filipkowski P.
Qualitative Sociology Review
|
2019
|
vol. 15
|
issue 4
268-290
EN
The article is an analysis of a single case-a biographical narrative of a Tri-City resident who enters adulthood at the beginning of political transformation in 1989, and whose life path turns out to be an unintentional, dynamic journey between various professions, social worlds and structural positions. This creates a complicated and ambiguous biographical pattern which does not fall into either the socio-economic promotion of the “winner” or into the degradation of the transformation “loser.” The reconstruction of this pattern reveals the hero’s great resourcefulness and entrepreneurship, but also the fragility of the structures stabilizing his life and the volatility of life orientation points. The binder of this biography turns out to be, above all, reflexivity and, what I suggest calling, the narrative agency of the narrator, who can transform his structurally dispersed and chaotic life experiences of the time of transformation into a very original story, making him a strong subject of his own fate. This, however, creates the inevitable tension between the experienced or lived life, life history and the narrated life, life story, prompting us to again pose the question about the commonly assumed, although differently defined, correspondence between the level of reality and the level of its linguistic (in this case-autobiographical) representation.
12
Content available remote

La pertinence de l'ontologie pour la théologie

71%
Favraux P.
Forum Philosophicum
|
2011
|
vol. 16
|
issue 1
47-57
EN
Ontology is still relevant for the reception of Christian revelation. Transcendental subjectivity, whose main role is to constitute, calls out for a deeper foundation. It is this deeper foundation that supplies an ontology of participation of all beings in Being and in God, as found in St Thomas and in some interpretations of his work (those of E. Gilson, A. Chapelle, A. Léonard). God's immanence in humanity and in creation, and human participation in Being and ultimately in God, enable us to conceive of a causal action upon the whole of humanity and upon the whole of creation, a causal action issuing from the death-resurrection of Christ. In the context of contemporary philosophy, marked too unilaterally by finitude and historicity, this ontology needs to be supplemented by an anthropological reflection on liberty—liberty donated to itself (C. Bruaire) rather than liberty uniquely devoted to an indefinite search of itself. This is the main point behind A. Chapelle's anthropology. Moreover, it is this sense of liberty that underlies at the same time a genuine pathway to ethics.
13
Publication available in full text mode
Content available

The World of the Child in Selected Poems by Joanna Kulmowa

52%
Rogalska E.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2019
|
vol. 15
|
issue 1
133-142
PL
“Children’s need for miracles” has been accentuated as elements appearing in the selected poems by Joanna Kulmowa, which allow the child to be amazed by the world; they are a predicator to the appearance of tutoring. The astonishment with the world, as a place full of lyricism, enables the consolidation of identity by the emergence of the child’s “I”. Not judging and classifying. Subjectivity is emphasized: the seriousness of the child’s world, understanding oneself, transforming the world, individuality, respect, acceptance, cooperation, responsibility, independence, sense of agency and dialogue. It was concluded that the main “miracle” is dialogue which: requires presence to be astonished by the world; raises the child’s responsibility for another person; cannot be deprived of love; manifests itself in the “question-cry “ for presence as a result of trust in the subject of the relationship. The objectives of the study were: to define dialogue as Bettelheim’s “miracle” in selected poems by J. Kulmowa; demonstrate that selected poems of J. Kulmowa are dialogical. The aim of the article was to: present the “miracles” in the child’s world in selected poems by Joanna Kulmowa. The method of hermeneutics was used based on the methodology of Wolfgang Klafka. It seems important that so far the selected poetry of J. Kulmowa has not been interpreted in relation to Bettelheim’s concept of “miracle” and its connection with the philosophy of dialogue, pedagogy and literary studies at the same time.
14
Publication available in full text mode
Content available

Przekładanie różnic na to, co wspólne

51%
Curcio A.
Praktyka Teoretyczna
|
2011
|
vol. 4
85-99
EN
This essay explores how racialized and gendered subjectivities might produce a common space of social cooperation that can break down the capitalist hierarchization of society. It analyzes both the capitalistic valorization of difference and the production of resistant and militant subjectivities that exceed and overturn capitalistic segmentation and dispossession. Within this framework I consider the production of the common through praxis and mode of organization, bringing to light the necessity for heterolingual translation of difference in order to interrupt the homogeneity of the capitalist language of value. The aim of this article is twofold. On the one hand, there is the need to better understand the present time and its violent contradictions. On the other, there is the necessity to bring to the fore race and gender differences in order to neutralize the social valence of in-difference and to challenge and transform the current social order.
PL
Esej ten bada jak podmiotowości zawierające komponenty rasy i gender mogą wytwarzać wspólną przestrzeń społecznej współpracy, która kwestionuje kapitalistyczną hierarchizację społeczeństwa. Rozważa on zarówno kapitalistyczne pomnażanie wartości wykorzystujące różnicę, jak i wytwarzanie stawiających opór i podejmujących walkę podmiotowości, które przekraczają i wywracają na nice kapitalistyczny podział i wywłaszczenie. W tych ramach rozważam wytwarzanie dobra wspólnego przez praxis i sposób organizacji, naświetlając konieczność heterojęzycznego przekładu różnicy dla przerwania homogeniczności kapitalistycznego języka wartości. Cel niniejszego artykułu jest dwojaki. Z jednej strony, istnieje potrzeba lepszego zrozumienia teraźniejszości i targających nią sprzeczności. Z drugiej, koniecznym jest wysunięcie na pierwszy plan różnic rasowych i genderowych, by zneutralizować społeczne oddziaływanie nie-czułości na nie, i rzucić wyzwanie teraźniejszemu porządkowi społecznemu.
15
Publication available in full text mode
Content available

Dylematy i ograniczenia podmiotowości menedżerów pracujących w firmach międzynarodowych działających na terenie województwa lubuskiego

48%
Zygadło A., Bednarczyk H.
Rocznik Lubuski
|
2013
|
vol. 39
|
issue 2
131-142
EN
The management of a company involves a sense of agency and autonomy, but it is also burdened with numerous costs and renunciations. Analyzed research results enabled the construction of a typology which was based on the way of coping with a conflict: personal life – professional life. The first distinct category includes people who feel that their family is a much more important aspect of life than their work. The next group are people who compromise between professional and family matters. And the third category separated in the analysis of the examined managers are people who admit being involved in professional matters more than in other spheres of their life.
PL
Kierowanie firmą wiąże się z poczuciem sprawczości i niezależności, tymczasem jest też okupione licznymi kosztami i rezygnacjami. Analizowane rezultaty badań umożliwiły dokonanie typologii, podstawą której był sposób radzenia sobie z konfliktem życie osobiste – praca zawodowa. Pierwszą wyodrębnioną kategorię stanowią osoby mające poczucie, że rodzina stanowi znacznie ważniejszy aspekt ich życia niż praca zawodowa. Drugą grupę stanowią osoby mające poczucie zawartego kompromisu pomiędzy sprawami zawodowymi i rodzinnymi. Trzecią grupę wyodrębnioną w wyniku analizy wypowiedzi badanych menedżerów stanowią osoby, które deklarują większe zaangażowanie w sprawy zawodowe niż w inne sfery swojego życia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.