Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: T’aegŭk

Sort By:

Limit search:

The Origins of World Taekwondo (WT) Forms or P’umsae

100%

Moenig U., Kim M.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

2019

vol. 19

issue 3

1-10

Background. In early taekwondo training, during the late 1940s and 1950s, the forms (a solo-performance of a practitioner of a sequence of movements) used in training consisted mostly of Japanese karate kata; however, during the 1960s, a variety of new forms, and sets of forms, were developed to escape the karate association. Subsequently, during the early 1970s, the Korea Taekwondo Association (KTA) discarded the karate kata completely, and since that time, indigenous Korea-developed forms have been used exclusively in training and promotional test. Problem and aim. This study will concentrate on the origins and evolution of forms in World Taekwondo (WT), the philosophies presented in connection with these forms, and the relationships that these forms have to sparring. Method. The methodology of this article is an extensive literature review of early Korean sources, more recent English and Korean publications, and interviews with expert taekwondo practitioners. Results and conclusions. The taekwondo establishment discarded the old karate kata and introduced newly developed forms to distance and obscure taekwondo from its Japanese karate origins. Nationalism and Korea’s complicated colonial relationships with Japan were the motivating forces. During the late 1960s, the terms P’algwae and T’aegŭk were chosen for the newly developed beginner forms by taekwondo leaders for a variety of reasons. Both terms are very recognizable in Korean and East Asian culture, since they find expression in all walks of life. Moreover, they are connected to Korean nationalism, and were chosen to invoke patriotic sentiments. However, the practical application of taekwondo forms for self-defense, or as a preparation for sparring is very questionable and appears highly unrealistic.

Tło. Ogólna aktywność szkoleniowa w wielu sztukach walki ma tendencję do dzielenia się pomiędzy formami lub wzorami i wolnym sparingiem. Artykuł koncentruje się na pierwszych z nich, w szczególności na formach szkoleniowych w World Taekwondo (WT). We wczesnych treningach taekwondo, pod koniec lat czterdziestych i pięćdziesiątych, formy (solowy pokaz ćwiczącego sekwencję ruchów) używane w treningach składały się głównie z japońskich kata w karate; jednak w latach sześćdziesiątych powstało wiele nowych form i zestawów form, stworzonych po to by oddzielić się od formalnego stowarzyszenia karate. Następnie, we wczesnych latach siedemdziesiątych Koreańskie Stowarzyszenie Taekwondo (KTA) całkowicie odrzuciło kata, a od tego czasu lokalne formy opracowane przez Koreę były wykorzystywane wyłącznie w testach szkoleniowych i promocyjnych. Problem i cel. Badanie to koncentruje się na pochodzeniu i ewolucji form w Światowym Taekwondo (WT), filozofiach przedstawionych w związku z tymi formami oraz nastawieniu, które te formy mają wobec sparingu. Metoda. Metodologia tego artykułu jest obszernym przeglądem literatury o wczesnych źródłach koreańskich, nowszych publikacjach angielskich i koreańskich oraz wywiadach z ćwiczącymi taekwondo. Wyniki i wnioski. Zarząd organizacji taekwondo odrzucił stare kata w karate i wprowadził nowo opracowane formy, aby zagmatwać reguły i oddalić taekwondo od japońskiego pochodzenia karate. Siłą motywującą do tego były nacjonalizm i skomplikowane związki Korei z Japonią. W późnych latach sześćdziesiątych pojęcia P’algwae i T’aegŭk zostały wybrane z nowo powstałych form przez przywódców taekwondo z różnych powodów. Oba terminy są bardzo rozpoznawalne w kulturze koreańskiej i wschodnioazjatyckiej, ponieważ znajdują one wyraz we wszystkich dziedzinach życia. Co więcej, są one związane z koreańskim nacjonalizmem i zostały wybrane do wywoływania uczuć patriotycznych. Kojarzyły się też z ezoterycznymi naukami i mitycznymi narracjami, które wydają się jednak bardzo powierzchowne i fantastyczne w połączeniu z praktyczną walką i samoobroną. Praktyczne zastosowanie form taekwondo do samoobrony lub przygotowanie do sparingu jest bardzo wątpliwe i wydaje się wysoce nierealne, ponieważ techniki obu systemów nie pasują do biomechaniki. W rzeczywistości istnieją dwa bardzo różne rodzaje taekwondo pod wspólną nazwą, tak zwane tradycyjne, oparte na schematach taekwondo i sparingowe taekwondo sportowe.

Refine search results

1 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

1 2019

1 Kim M.

1 Moenig U.

Search results

The Origins of World Taekwondo (WT) Forms or P’umsae