Search results

1

Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 lutego 2015 r. w sprawie C-472/13, Andre Lawrence Shepherd przeciwko Republice Federalnej Niemiec

100%

Kowalski M.

Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego

|

2016

|

vol. 14

163-175

EN

The text comments on the Court of Justice of the European Union judgment of 26 February 2015 in the case C-472/13, Andre Lawrence Shepherd v Bundesrepublik Deutschland. The judgment was delivered within the framework of the preliminary ruling procedure following the request from the Bayerisches Verwaltungsgericht München. A.L. Shephered was a former US soldier who had deserted from the US Army and applied for refugee status in Germany as he opposed further service in Iraq due to the fear of committing war crimes. The judgment commented on places itself within the growing case-law of the CJEU interpreting the secondary EU legislation in asylum policies. As such – although remaining to some extent untypical – it deserves analysis that results in identification of some shortcomings of the reasoning.

2

Rola TSUE w opodatkowaniu przedsiębiorstw podatkiem dochodowym

100%

Peretiatkowicz L.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia

|

2017

|

vol. 51

|

issue 6

EN

The article attempts to evaluate the conclusions of the TSUE case law concerning direct taxes on the activities of multinational enterprises, in particular with regard to the implementation of the principle of freedom of establishment.

PL

W artykule podjęto próbę oceny wniosków płynących z orzecznictwa TSUE dotyczących podatków bezpośrednich dla działalności przedsiębiorstw wielonarodowych, w szczególności pod kątem realizacji zasady swobody przedsiębiorczości.

3

Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie C-473/16, F przeciwko Bevándorlási és Állampolgársági Hivatal

84%

Kowalski M.

Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego

|

2018

|

vol. 16

197-208

EN

The text comments on the Court of Justice of the European Union judgment of 25 January 2018 in the case C-473/16, F v. Bevándorlási és Állampolgársági Hivatal. The judgment was delivered within the framework of the preliminary ruling procedure following the request from the Hungarian court - Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság. The judgment commented on places itself within the growing case-law of the CJEU interpreting the secondary EU legislation in asylum policies. The judgment refers to asylum claims related to sexual orientation and gender identity and specifically to controversial methods allowing for the assessment of one's sexual orientation in asylum procedure.

4

Judicial Dialogue on the ECB’s OMT Decision: From Autopoietic Discourse to Legal Leveraging

84%

Jędrzejowska-Schiffauer I.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2016

|

vol. XCIX

43-61

EN

The present contribution looks into selected aspects of the Bundesverfassungsgericht’s request for a preliminary ruling regarding the European Central Bank’s OMT Decision of September 2012 and the subsequent ruling in that regard by the Court of Justice of the EU (CJEU). The author focuses not exclusively on the legal and economic ramifications of the judicial dialogue between the German court and the CJEU on the ECB’s OMT programme, but attempts to foreground political and societal anchoring behind the argumentation developed by both Courts. The main contention of this paper is that the instances of legal leveraging eminent in the CJUE’s jurisprudence stem from the mismatch between the ‘conventional’ legal reading of relevant provisions on the economic and monetary union on the one hand and most recent developments in EU/Eurozone economic governance, notably in response to the economic crisis, on the other. The author also points out that by its OMT Decision the ECB effected a qualitative change in the function it has vis-à-vis bondholders, namely, given the restrains of EU law, that of shadowing a lender of last resort.

PL

Niniejszy artykuł przybliża wybrane aspekty pytania prejudycjalnego skierowanego do Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) przez Niemiecki Trybunał Konstytucyjny (Bundesverfassungsgericht) dotyczącego decyzji Europejskiego Banku Centralnego z września 2012 roku w sprawie bezwarunkowych transakcji monetarnych Eurosystemu na wtórnych rynkach obligacji skarbowych (decyzja w sprawie OMT), jak też późniejsze orzeczenie TSUE w tym zakresie. Autorka omawia prawno-ekonomiczne aspekty dialogu między niemieckim sądem i TSUE w sprawie programu OMT, zwracając jednocześnie uwagę na polityczno-społeczne uwarunkowania wykładni prawa sformułowanej w argumentacji obydwu sądów. Główną tezą artykułu jest twierdzenie, iż zastosowanie dźwigni prawnej (legal leveraging) w argumentacji sformułowanej przez TSUE wynika z rozbieżności pomiędzy „tradycyjną” wykładnią przepisów dotyczących unii gospodarczej i walutowej a stale zmieniających się realiów zarządzania gospodarczego w UE/strefie euro, w szczególności w odpowiedzi na kryzys gospodarczy. Autorka akcentuje ponadto jakościową zmianę w funkcji EBC wobec posiadaczy obligacji skarbowych w efekcie decyzji OMT. W percepcji tych ostatnich EBC będzie funkcjonował jako de facto pożyczkodawca ostatniej instancji, jednakże, zważywszy na ograniczenia wynikające z obecnie obowiązującego prawa UE, EBC będzie pełnił tę funkcję jedynie nieoficjalnie.

5

Koncepcja pracownika w dyrektywie PE i Rady (UE) 2019/1152 w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej a pojęcie pracownika w polskim prawie pracy

84%

Pawłucki M., Nowak P.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

issue 3

24-31

EN

The purpose of this article was not only to determine the subjective scope of the new directive on transparent and predictable working conditions in the European Union, but primarily to reflect on the concept of worker functioning in the EU legislation. For this purpose, the authors reviewed the occurrence of this notion in the acts of the EU legislation significant in this matter, as well as selected judgments of the Court of Justice of the European Union. On this basis, the authors pointed out a number of worker's features established in the EU law, and then compared them with the premises expressed in the Polish national legislation. Moreover, the authors indicated the threat associated with different understanding of similar premises of the EU and national law.

PL

Celem artykułu jest nie tylko określenie zakresu podmiotowego nowej dyrektywy w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej, ale przede wszystkim podjęcie refleksji nad pojęciem pracownika (worker) funkcjonującym w prawodawstwie unijnym. W tym celu autorzy dokonali przeglądu występowania pojęcia pracownika na gruncie kluczowych dla tego zagadnienia aktów prawa unijnego oraz wybranych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Na tej podstawie wskazali szereg cech, jakimi charakteryzuje się pracownik w prawie Unii, a następnie zestawili je z przesłankami występującymi w polskim ustawodawstwie krajowym. Wskazali także na niebezpieczeństwo, jakie wiąże się z odmiennym rozumieniem podobnych przesłanek występującym w prawie unijnym i krajowym.

6

Realizacja zadań publicznych a działalność gospodarcza w świetle statusu podatnika VAT. Uwagi na podstawie najnowszego orzecznictwa TSUE

84%

Klimaszewska Z.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

vol. 10(326)

22-26

EN

The purpose of this paper is to analyse how the subject of the performance of public services by public entities and entities performing such services is interpreted by the Court of Justice of the European Union, as regards the status of a VAT taxpayer and the pursuit of business activity. The study analyses the most recent judgments resolving interpretation problems under Articles 9 and 13 of Directive 2006/112 on the common system of value added tax, in order to reconstruct the jurisprudential trend and classification criteria applied by the Court. Both rulings concerning foreign entities and those concerning Polish entities are discussed. The analysis shows the internal contradictions of the jurisprudence and diagnoses the potential problems that may arise from it, both for public entities and for private entities undertaking business relations.

PL

Celem niniejszego opracowania jest analiza, jak zagadnienie realizacji zadań publicznych przez podmioty publiczne oraz podmioty realizujące zadania o takim charakterze jest interpretowane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w świetle statusu podatnika VAT1 i prowadzenia działalności gospodarczej. W tym celu dokonano przeglądu najnowszych orzeczeń rozstrzygających problemy interpretacyjne na gruncie art. 9 i 13 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, tak aby można było zrekonstruować linię orzeczniczą oraz kryteria klasyfikacyjne stosowane przez TSUE. Omówione zostały orzeczenia dotyczące zarówno podmiotów zagranicznych, jak i podmiotów polskich. Analiza wykazuje wewnętrzne sprzeczności orzecznictwa oraz diagnozuje potencjalne problemy mogące z nich wynikać tak dla podmiotów publicznych, jak i podmiotów prywatnych nawiązujących stosunki o charakterze biznesowym.

7

Pomiędzy dostępem do kultury a prawami twórcy. Rozważania na temat ograniczeń w obrocie e-bookami

84%

Milczarek E.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2022

|

vol. 14

|

issue 2

121-131

EN

Currently, we observe a tendency to digitize all information and creativity, which on the one hand affects their global availability, but on the other hand raises problems related to the protection of intellectual property and the rights of creators. Sharing copyright works over the internet is extremely simple, cost-effective and anonymous. The development of the internet and the importance of the web influenced the widespread, illegal sharing of works through it. These activities took place in the passivity and ineffectiveness of the legislator, which resulted in a “copyright crisis” – copyright no longer meets the challenges of the information society.One of the most contentious issues in the copyright doctrine is the issue of the admissibility of the institution of the exhaustion of copyright to all intangible copies of works, including e-books. The research objective of the presentation is to answer the following research question: does the resale of an e-book constitute a copyright infringement? To answer this question, it is necessary to analyze the differences between the digital and the traditional version of the publication and its market for the publishing market. The answer to this question is crucial in determining the future of access to cultural works. The considerations are based on the judgment of the CJEU C-263/18. The research method used in the work is the case study method and the monographic method.

PL

Obecnie obserwujemy tendencje do digitalizowania wszelkiej informacji i twórczości, co z jednej strony wpływa na ich globalną dostępność, ale z drugiej strony rodzi problemy związane z ochroną własności intelektualnej i praw twórców. Udostępnianie utworów za pośrednictwem internetu jest niezwykle proste, niegenerujące kosztów i anonimowe. Rozwój internetu i znaczenia sieci wpłynął na powszechne, nielegalne udostępnianie dzieł za jego pośrednictwem. Działania te odbywały się przy bierności i braku skuteczności prawodawcy, czego efektem jest „kryzys prawa autorskiego” – prawo autorskie przestało odpowiadać wyzwaniom społeczeństwa informacyjnego.Jedną z najbardziej spornych kwestii w doktrynie prawa autorskiego jest kwestia dopuszczalności instytucji wyczerpania praw autorskich do wszystkich niematerialnych kopii utworów, w tym e-booków. Celem badawczym wystąpienia jest odpowiedź na następujące pytanie badawcze: czy odsprzedaż e-booka stanowi naruszenie praw autorskich? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przeanalizować różnice pomiędzy cyfrową a tradycyjną wersją publikacji w kontekście wpływu tych różnic na rynek wydawniczy. Odpowiedź na to pytanie ma kluczowe znaczenie w określeniu przyszłości dostępu do dzieł kultury. Podstawą rozważań jest wyrok TSUE C‑263/18. Metodą badawczą wykorzystaną w pracy jest metoda studium przypadku i monograficzna.

8

Conflict between the Rights of Victim of a Crime and the Rights of the Accused under the German and Polish Justice System in the Context of the Case-law of European Courts

84%

Kulesza C.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

vol. 29

|

issue 4

EN

The purpose of this article is to examine conflict between the rights of victims of crimes and the rights of defendants under the German and Polish justice system in the context of the case-law of European courts. The analysis covers two possible occurrences of this conflict: 1) in the cognitive sphere, including proving the defendant’s guilt or innocence, and 2) in the decision-making sphere, including initiation of a criminal applying preventive measures, and sentencing. The main thesis of the article is that in the Polish and German criminal process granting the injured parties not only protective rights, but also the status of an active trial party, the risk of this conflict in both of the above-mentioned spheres of the criminal trial is greater than, e.g., in the Anglo-Saxon process where the victim of the crime acts only as a witness. However, the research cited in the article indicates that the extensive codex procedural rights of injured parties as procedural parties (law in books) are not accompanied by their effective use in procedural practice (law in action). Therefore, the protective rights of alleged vulnerable victims, particularly victims of sexual offences, pose a greater threat to the rights of a defendant which constitute the principle of fair trial in Article 6 of the European Convention on Human Rights. Considerations of this article confirm also the thesis that procedural rights of defendants still have priority over victims’ rights, which of course results from the inclusion of the former in the human rights catalog contained in the European Convention on Human Rights.

PL

Celem artykułu jest zbadanie konfliktu między prawami pokrzywdzonych i oskarżonych w niemieckim i polskim systemie wymiaru sprawiedliwości na tle orzecznictwa trybunałów europejskich. Analizą objęto dwie możliwości zaistnienia powyższego konfliktu w procesie karnym: 1) w sferze poznawczej, obejmujące udowadnianie winy bądź niewinności oskarżonego, oraz 2) w sferze decyzyjnej, obejmującej wszczęcie postępowania karnego, stosowanie środków zapobiegawczych i wyrokowanie. Główna teza artykułu głosi, że przyznanie pokrzywdzonemu w polskim i niemieckim systemie wymiaru sprawiedliwości nie tylko praw ochronnych, lecz także statusu aktywnej strony procesowej, rodzi w obu wyżej wskazanych sferach procesu karnego większe ryzyko takiego konfliktu niż np. w systemie anglosaskim, gdzie ofiara przestępstwa występuje tylko jako świadek. Jednakże badania przytoczone w opracowaniu wskazują, że rozbudowanym kodeksowym uprawnieniom proceduralnym pokrzywdzonych jako stron procesowych (law in books) nie towarzyszy ich efektywne wykorzystywanie w praktyce procesowej (law in action). Dlatego też większe niebezpieczeństwo dla praw oskarżonego, składających się na zasadę rzetelnego procesu z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, stwarzają prawa ochronne domniemanych ofiar wrażliwych na pokrzywdzenie, szczególnie ofiar przestępstw seksualnych. Rozważania w niniejszym artykule potwierdzają także tezę, że nadal pierwszeństwo przed prawami ofiar mają prawa procesowe oskarżonych, co oczywiście wynika z wpisania tych ostatnich do katalogu praw człowieka zawartego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

9

Instytucja decyzji zobowiązującej w unijnym orzecznictwie – spór o zakres stosowania zasady proporcjonalności

67%

Mleczko M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2017

|

vol. 6

|

issue 5

61-73

PL

Autor prezentuje dotychczasowy dorobek orzeczniczy dotyczący unijnej instytucji decyzji zobowiązującej. W pierwszej kolejności nakreślony został ogólny zarys instytucji oraz przytoczone statystyki jej stosowania przez Komisję. Następnie zaprezentowano wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące decyzji zobowiązujących. Sednem pracy była analiza obecnego podejścia TSUE do stosowania zasady proporcjonalności na potrzeby wydawania decyzji zobowiązujących oraz zaprezentowanie potencjalnych implikacji tego podejścia dla egzekwowania reguł prawa konkurencji w UE. Poruszono także kwestie dopuszczalności odwołań od decyzji zobowiązujących oraz kontroli takich decyzji, a także inne kwestie poboczne, które były przedmiotem dotychczasowego orzecznictwa.

EN

The author presents current EU case-law on commitment decisions. Presented first are an overview of the institution and the statistics of its application. Then, judgments of the CJEU relating to commitment decisions are debated. The essence of the article is the analysis of the current interpretation of the principle of proportionality in the context of commitment decisions by EU courts, and the consideration of its possible implications. The article also discusses the admissibility of appeals against commitment decisions and the scope of their judicial review, as well as other issues raised in case-law.

10

Stan cywilny osób homoseksualnych a zasada niedyskryminacji w orzecznictwie TSUE na tle odpowiedzi na pytanie prejudycjalne w sprawie c-267/12 – Frédéric Hay przeciw Credit Agricole mutuel de charente-maritime et des deux-sèvres

60%

Schulz A. N.

Studia Prawnicze

|

2015

|

issue 2 (202)

83-98

EN

The text shows impact of the EU law on the internal legal order in question sat the edge of competences of the Members States, as matters of civil status stay beyond the exclusive competences of the EU. The ECJ develops previous case-law concerning relation between the non-discrimination rule and sex-orientation in the labor matters. In the light of the Council Directive 2000/78/EC establishing a general framework for equal treatment in employment and occupation, the CJEU treated the French PACS concluded by a homosexual couple at the same way as a marriage in spite of the fact that the French legislation had highly differentiated both statuses at the moment when the facts of the case took place. The provisions of “the bank collective agreement, […] under which an employee who concludes a civil solidarity pact with a person of the same sex is not allowed to obtain the same benefits, such as days of special leave and a salary bonus, as those granted to employees on the occasion of their marriage, where the national rules of the Member State concerned do not allow persons of the same sex to marry” create a direct discrimination in the light of the Art.2(2)(a) of Directive2000/78/EC.

11

Dyskryminacja nauczycieli religii. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 stycznia 2022 roku (C-282/19)

59%

Parol A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2023

|

vol. 26

411-425

EN

This commentary analyzes the preliminary ruling of the Court of Justice of the European Union in the case C-282/19, YT and Others v. MIUR and Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, issued 13 January 2022. The referring court made a request for a preliminary ruling, questioning the compliance of Italian law with EU law. The infringement of EU law was allegedly due to the abuse of successive fixed-term employment contracts and lack of effective measures to prevent discrimination of Italian Catholic religion teachers on the grounds of religion. When interpreting the law, the Court of Justice confirmed that the national norms excluding Catholic religion teachers in public education establishments from the scope of the provisions intended to penalise abuse of successive fixed-term contracts – where there is no other effective measure in the domestic legal system – constitute a breach of EU law. The Court also stated that the obligation to hold missio canonica cannot constitute an objective reason precluding the prohibition of employment discrimination. The commented judgment is one of many cases concerning the abuse of workers’ rights in the Italian public sector, in which the Court basically continues the previous line of jurisprudence. A novelty in the commented case is the interpretation of the prohibition of discrimination based on religion in employment and occupation. Contrary to the interpretation made by the national court, the Court of Justice did not confirm direct discrimination based on religion, which is prohibited under Directive 2000/78 and Article 21 of the Charter of Fundamental Rights. The extremely balanced and restrained position of the Court seems to result from the desire to maintain the broadest possible neutrality in the area closely related to the status of churches and other religious communities, which remains within the exclusive competence of member states, as established by Article 17 of the Treaty on the Functioning of European Union.

PL

Glosa poddaje analizie orzeczenie prejudycjalne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zapadłe w sprawie C-282/19, YT i in. przeciwko MIUR i Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, z dnia 13 stycznia 2022 r. Włoski sąd krajowy wystąpił z odesłaniem prejudycjalnym, kwestionując zgodność prawa krajowego z prawem UE. Naruszenie prawa UE miało wynikać z nadużywania kolejnych umów o pracę na czas określony i braku skutecznych środków przeciwdziałania dyskryminacji włoskich katechetów ze względu na religię. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dokonując wykładni prawa, potwierdził, iż normy krajowe wykluczające nauczycieli religii katolickiej w szkołach publicznych z zakresu stosowania przepisów mających na celu wyciągnięcie konsekwencji z nadużywania kolejnych umów na czas określony – gdy w wewnętrznym porządku prawnym nie istnieje żaden inny skuteczny środek pozwalający na osiągnięcie tego celu – stanowią naruszenie prawa UE. Stwierdził także, że obowiązek posiadania misji kanonicznej nie stanowi przesłanki znoszącej zakaz dyskryminacji pracowniczej. Glosowane orzeczenie stanowi jedną z wielu spraw dotyczących nadużyć praw pracowniczych we włoskim sektorze publicznym, w którym to obszarze TSUE zasadniczo kontynuuje dotychczasową linię orzeczniczą. Novum w komentowanej sprawie stanowi wykładnia zakazu dyskryminacji ze względu na religię w dostępie do zatrudnienia i pracy. Wbrew wykładni dokonanej przez sąd krajowy, TSUE nie potwierdził istnienia bezpośredniej dyskryminacji ze względu na religię, która jest zakazana na mocy dyrektywy 2000/78 i art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wydaje się, że wyjątkowo wyważone i wstrzemięźliwe stanowisko TSUE wynika z chęci zachowania możliwie szerokiej neutralności w obszarze ściśle związanym z pozycją prawną kościołów i innych wspólnot religijnych, której kształtowanie pozostaje w wyłącznej kompetencji państw członkowskich, zgodnie z art. 17 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

12

Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem

51%

Gerecka-Żołyńska A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

vol. 81

|

issue 2

83-96

EN

The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.

PL

Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.

13

Pytania prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego: aspekt proceduralny i gwarancyjny

51%

Kalisz A., Chmielarz-Grochal A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2023

|

vol. 85

|

issue 4

5-25

EN

The research problem is preliminary protection as a preventive action of the court which can protect the individual from violation of their rights. Preliminary questions can be considered a mechanism for effective legal protection of the individual. The judicial dialogue initiated by preliminary questions has, apart from determining the result of a particular case, a twofold effect: building up the acquis de l’Union and influencing national law and its application. The aim of this article is to examine the preliminary procedure: firstly from a national perspective, secondly from administrative courts perspective, and thirdly from the perspective of the Supreme Administrative Court as a court “against whose decisions there is no judicial remedy under national law”. The paper covers the normative basis for preliminary questions (in the context of the principles of EU law and the paradigm of co-application of European and national law), and then selected examples of the use of this mechanism by the SAC. The text is dominated by the dogmatic-legal method and thus involves an analysis of legal provisions and the relevant case law. It concludes that the experience of the SAC confirms that, in cooperation with the CJEU, it effectively performs its task of ensuring respect for the law while interpreting and applying the EU treaties. It makes legitimate use of the preliminary ruling procedure, which confirms the role of the national court as an EU court. The questions and case law following preliminary rulings contribute to the development of the acquis in the various areas covered by the jurisdiction of the administrative courts. Therefore, the issue in question – together with the practical scheme of the preliminary ruling procedure – is important, and the updated 'review' of the case law of the SAC constitutes an element of novelty.

PL

Artykuł dotyczy zagadnienia ochrony prejudycjalnej, oznaczającej działanie sądu w trybie prewencyjnym, co może uchronić jednostkę przed naruszeniem jej praw. Pytania prejudycjalne można uznać za mechanizm skutecznej ochrony prawnej jednostki. Inicjowany przez pytania prejudycjalne dialog sądowy ma, oprócz wpływu na wynik konkretnej sprawy, dwojaki skutek: buduje acquis de l’Union oraz wpływa na prawo krajowe i jego stosowanie. Celem artykułu jest spojrzenie na pytania prejudycjalne: (1) z perspektywy krajowej, (2) sądowoadministracyjnej oraz (3) z pozycji Naczelnego Sądu Administracyjnego jako sądu, którego orzeczenia „nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego”. Analizie poddano podstawy normatywne pytań prejudycjalnych (w kontekście zasad prawa UE oraz modelu współstosowania prawa unijnego z krajowym), a następnie wybrane przypadki wykorzystania tego mechanizmu przez NSA. Przeprowadzona analiza przepisów oraz relewantnego orzecznictwa prowadzi do konkluzji, że doświadczenia NSA potwierdzają, że we współpracy z Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej skutecznie realizuje zadania służące zapewnieniu poszanowania prawa w wykładni i stosowaniu traktatów. Sąd ten korzysta z procedury prejudycjalnej w sposób uzasadniony, co potwierdza rolę sądu krajowego jako sądu unijnego. Pytania prawne i orzecznictwo wydawane w następstwie orzeczeń prejudycjalnych stanowią wkład w rozwój unijnego acquis w różnorodnych dziedzinach podlegających kognicji sądów administracyjnych. Dlatego analizowane zagadnienie – wraz z praktycznym schematem procedury prejudycjalnej – jest istotne, a zaktualizowany „przegląd” orzecznictwa NSA stanowi element nowatorski.

14

Skutki prawne w podatku od towarów i usług przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle wyroku TSUE z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie Gmina Wrocław przeciwko Dyrektorowi KIS, C-604/19

51%

Kopyściańska K.

Studia Prawnicze KUL

|

2022

|

issue 2

201-212

UK

5 жовтня 2018 року набув чинності Закон від 20 липня 2018 року про перетворення права безстрокового користування земельною ділянкою, забудованою для житла, у право власності на цю земельну ділянку. Відповідно до Закону з 01 січня 2019 р. в т.ч. громади перестали бути власниками земель, забудовуваних для житлових потреб, які залишалися у безстроковому користуванні, а існуючі постійні користувачі стали за законом власниками цієї землі. У зв’язку з перетворенням нові власники майна були зобов’язані нести т. зв «Оплати за перетворення», що сплачується до 31 березня кожного року протягом 20 років від дати конвертації, або у вигляді окремої одноразової плати. З огляду на змінене правове регулювання виникло принципове питання, чи є перетворення права безстрокового користування нерухомим майном у право власності на нерухоме майно в силу закону, як, наприклад, у даному випадку, постачанням товарів у розумінні ст. 14 абзац. 2 літ. а) у зв'язку зі ст. 2 абзац.1 літ. а) Директиви 2006/112.

RU

5 октября 2018 года вступил в силу Закон от 20 июля 2018 года о преобразовании права вечного пользования землей, застроенной для жилищного строительства, в право собственности на такую землю. В соответствии с этим законом с 1 января 2019 года, в частности, муниципалитеты перестают быть собственниками земли, застроенной для жилищного строительства, которая оставалась в вечном пользовании, а предыдущие владельцы вечного пользования становятся собственниками данной земли по закону. В связи с преобразованием новые владельцы недвижимости обязаны уплатить так называемый «преобразовательный сбор», подлежащий уплате до 31 марта каждого года в течение 20 лет, начиная с даты преобразования, или в виде определенного единоразового сбора. На фоне измененного таким образом правового регулирования возник фундаментальный вопрос о том, является ли преобразование права вечного пользования в право собственности на недвижимое имущество по закону (как в обстоятельствах данного дела) реализацией товаров в понимании Статьи 14(2)(a) в сочетании со Статьей 2(1)(a) Директивы 2006/112.

EN

On 5 October 2018, the Act of 20 July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land entered into force. Pursuant to the Act, as of 1 January 2019, the commune and other entities ceased to be the owners of land developed for residential purposes, which remained in perpetual usufruct, and the existing perpetual usufructuaries became, by operation of law, the owners of the land in question. Due to the transformation, the new property owners were obliged to pay the so-called “conversion fee”, payable by 31 March of each year for a period of 20 years from the date of conversion or as a specific one-off fee. In view of the amended legal regulation, a fundamental question. arose whether the conversion of the right of perpetual usufruct into the right of ownership of real estate by operation of law, such as in the circumstances of the case at hand, constitutes a supply of goods within the meaning of Article 14 (2) (a) in conjunction with Article 2 (1) (a) of Directive 2006/112/WE.

PL

W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Na mocy powołanej ustawy z dniem 1 stycznia 2019 r. m.in. gminy przestały być właścicielami gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym, a dotychczasowi użytkownicy wieczyści stali się z mocy prawa właścicielami przedmiotowych gruntów. Z tytułu przekształcenia, nowi właściciele nieruchomości zobowiązani zostali do ponoszenia tzw. „opłaty przekształceniowej”, wnoszonej do 31 marca każdego roku przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia, lub w postaci określonej opłaty jednorazowej. Na tle tak zmienionej regulacji prawnej pojawiło się zasadnicze pytanie, czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a w zw. z art. 2 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE.

Refine search results

Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 lutego 2015 r. w sprawie C-472/13, Andre Lawrence Shepherd przeciwko Republice Federalnej Niemiec

Rola TSUE w opodatkowaniu przedsiębiorstw podatkiem dochodowym

Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie C-473/16, F przeciwko Bevándorlási és Állampolgársági Hivatal

Judicial Dialogue on the ECB’s OMT Decision: From Autopoietic Discourse to Legal Leveraging

Koncepcja pracownika w dyrektywie PE i Rady (UE) 2019/1152 w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej a pojęcie pracownika w polskim prawie pracy

Realizacja zadań publicznych a działalność gospodarcza w świetle statusu podatnika VAT. Uwagi na podstawie najnowszego orzecznictwa TSUE

Pomiędzy dostępem do kultury a prawami twórcy. Rozważania na temat ograniczeń w obrocie e-bookami

Conflict between the Rights of Victim of a Crime and the Rights of the Accused under the German and Polish Justice System in the Context of the Case-law of European Courts

Instytucja decyzji zobowiązującej w unijnym orzecznictwie – spór o zakres stosowania zasady proporcjonalności

Stan cywilny osób homoseksualnych a zasada niedyskryminacji w orzecznictwie TSUE na tle odpowiedzi na pytanie prejudycjalne w sprawie c-267/12 – Frédéric Hay przeciw Credit Agricole mutuel de charente-maritime et des deux-sèvres

Dyskryminacja nauczycieli religii. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 stycznia 2022 roku (C-282/19)

Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem

Pytania prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego: aspekt proceduralny i gwarancyjny

Skutki prawne w podatku od towarów i usług przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle wyroku TSUE z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie Gmina Wrocław przeciwko Dyrektorowi KIS, C-604/19