Search results

1

„Tworzyć siebie z siebie” – „Ma lat 22” Tadeusza Peipera a problem pragnienia

100%

Alksnin A.

Pamiętnik Literacki

|

2014

|

vol. 105

|

issue 3

57-68

EN

The article offers a reading of Tadeusz Peiper’s “Ma lat 22” (“He Is 22 Years Old”) in the context of René Girard’s desire of triangular relationship and Sigmund Freud’s and Jacques Lacan’s psychoanalytical theory. Peiper’s text, composed on the model of Bildungsroman, focuses on attempts of the main protagonist to construct a model of strong subjectivity which would be a core self-justifiable and free from any mediators around which a new existence in the modern world can be built. Releasing from the influence of successive mediators, the protagonist falls into narcissism that hinders the success of such endeavor.

2

Kinopoezja? Ruch i fotogenia jako kategorie estetyczne poetyckiej awangardy

71%

Orska J.

Forum Poetyki

|

2021

|

issue 23

30-49

EN

The article tells the story of the early relations between avant-garde silent film and poetry, with a particular focus on critical texts and artistic manifestos from French Impressionist cinema. The poetry or poetic features of art were often evoked metaphorically in the manifestos and other writings produced by Ricciotto Canudo, Germaine Dulac and Louis Delluc. Poetry was treated as a general notion, affiliated with film, often called the “seventh art” and regarded to be the perfect synthesis of all the other arts. Jean Epstein, whose texts and manifestos were very popular in Poland in the 1920s, explicitly linked his theory of film to avant-garde poetry. I argue that many elements of Epstein’s theory, especially in regard to camera movement and photogénie, influenced critical texts and manifestos of the poetic avant-garde in Poland.

PL

Szkic opowiada historię wczesnych związków pomiędzy awangardowym filmem niemym a poezją, przyglądając się w szczególności wypowiedziom programowym powiązanym z filmem francuskich impresjonistów. Poezja czy poetyckość była w manifestach i szkicach Ricciotta Canuda, Germaine Dulac czy Louisa Delluca często traktowana jako metaforycznie rozumiana przestrzeń odniesień wynikających z przekonania, że film jako nowa, „siódma” sztuka stanowi doskonałą syntezę właściwości pozostałych. Z poezją, awangardową poetyckością powiązał swoje koncepcje filmu bezpośrednio Jean Epstein, którego pisma miały w Polsce lat dwudziestych sporą i chłonną publiczność. Wiele z elementów jego teorii, powiązanych z ruchem filmowym i „fotogenicznością”, przeniknęło, czego próbuję tu dowieść, także do tekstów programowych polskiej awangardy poetyckiej.

3

Bauhaus – the school that became the avant-garde

51%

Łarionow D.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2017

|

vol. XIX (XXVIII)

291-305

EN

The article presents the Bauhaus school as an idea that was not intended to start an independent movement, but to be one of the styles of modern art education. The school founded by Voltaire Gropius was based on the foundation of arts and crafts education which developed in the era of the Art Nouveau. The author shows the evolution of the Bauhaus, which existed barely fourteen years, but its myth spread to the entire 20th and now the 21st century. The article also touches on the difficult political context in which Bauhaus’ was launched and developed. Every contemporary designer must know this German school and should be able to define his/her work in relation to its achievements, but at the same time s/he must remember that the gas chambers of the Nazi concentration camps were also built by the Bauhaus architects. It is a difficult legacy and a difficult avant-garde.

PL

Artykuł prezentuje szkołę Bauhausu jako ideę, która w założeniu nie miała stać się samodzielnym nurtem awangardowym, a być jedynie jednym ze stylów nowoczesnego kształcenia artystycznego. Uczelnia założona przez Waltera Gropiusa oparta była na założeniach szkolnictwa rzemiślniczoartystycznego, jakie wykształciło się w dobie secesji. Autorka pokazuje ewolucję Bauhausu, który istniał ledwie czternaście lat, ale jego mit rozpostarł się na cały wiek dwudziesty i dwudziesty pierwszy. Artykuł porusza również trudny problem polityczności, jaka wtargnęła do Bauhausu i jaką stosowano wobec Bauhausu. Każdy współczesny dizajner musi znać tę niemiecką szkołę i powinien umieć określić swoje dzieło wobec jej dokonań, ale jednocześnie musi pamiętać, że komory gazowe nazistowskich obozów koncenrtracyjnych też wybudowali architekci Bauhausu. Jest to trudne dziedzictwo i trudna awangarda.

Refine search results

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Forum Poetyki

1 Pamiętnik Literacki

1 2021

1 2017

1 2014

1 Alksnin A.

1 Orska J.

1 Łarionow D.

„Tworzyć siebie z siebie” – „Ma lat 22” Tadeusza Peipera a problem pragnienia

Kinopoezja? Ruch i fotogenia jako kategorie estetyczne poetyckiej awangardy

Bauhaus – the school that became the avant-garde