Search results

1

Wokół dawnego i nowego rozumienia przekazu talmudycznego o Jezusie i chrześcijanach

100%

Pilarczyk K., Mrozek A.

Estetyka i Krytyka

|

2012

|

issue 3(27)

387-399

2

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013).

100%

Rosik M.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

241-245

PL

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013). Ss. 272. PLN 46.50. ISBN 978-83-7702-639-7.

3

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013

100%

Liana M.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2017

|

vol. 5

125-128

4

Miszna o konsekwencjach pomyłek Sanhedrynu, arcykapłana lub rządzących

89%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 46

187-207

EN

The mistakes of the Sanhedrin, High Priest or the King became the subject of considerations of the authors of the Mishnah. Their opinions on this subject were collected in the tractate Horayot (“Instructions”), which discusses this issue in detail, pointing to the collective or individual responsibility in specific situations, when it is not the court but the individual legislators that are obligated to make atonement sacrifices for sin. The tractate also clarifies here the matters relating to the High Priest and the King who broke the law for various reasons, provides the legal basis for proceedings in the event of a mistake of the Sanhedrin or the High Priest and indicates the sacrifices to be made in such cases. The study is based on the content of the Mishnah tractate Horayot, which clarifies in the first chapter the legal issues related to the cases in which the court ruled against one of the commandments of the Torah. Chapter two contains the rulings about the anointed priest who made a decision unconsciously. The third chapter deals with legal sanctions regarding an anointed priest who has sinned. The tractate Horayot closes the fourth Order of the Mishnah Nezikin (”Damages”), which, according to Maimonides, has its justification: after presenting highly ethical behaviour in the penultimate in this Order tractate Pirkei Avot (”Maxims of the Fathers”) the time has come to point out human errors and weaknesses.

PL

Pomyłki Sanhedrynu, arcykapłana lub króla stały się przedmiotem rozważań twórców Miszny, a ich opinie na ten temat zebrano w traktacie Horajot (Pouczenia), który omawia szczegółowo to zagadnienie wskazując odpowiedzialność zbiorową lub indywidualną w konkretnych sytuacjach, kiedy to nie sąd, a indywidualni ustawodawcy prawa są zobowiązani do złożenia ofiar przebłagalnych za grzech. Wyjaśnia się tu także sprawy dotyczące arcykapłana i króla, którzy z różnych powodów złamali prawo, podaje podstawy prawne postępowania w przypadku stwierdzenia pomyłki Sanhedrynu lub arcykapłana oraz wskazuje ofiary, jakie należy wtedy złożyć. Artykuł opiera się na treści traktatu Miszny Horajot, który w pierwszym rozdziale wyjaśnia zagadnienia prawne związane z przypadkami, gdy sąd wydał decyzję przeciwną jednemu z przykazań Tory. Rozdział drugi podaje pouczenia w przypadku namaszczonego kapłana, który podjął decyzję nieświadomie. Rozdział trzeci rozważa sankcje prawne w przypadku namaszczonego arcykapłana, który zgrzeszył. Traktat Horajot zamyka czwarty dział Miszny Nezikin (Szkody), co według Majmonidesa ma swoje uzasadnienie: po przedstawieniu bardzo etycznych zachowań w przedostatnim w tym porządku traktacie Pirke Awot (Sentencje Ojców) przyszedł czas na wskazanie ludzkich błędów i ułomności.

5

Renaissance Racism: Johannes Reuchlin (1455–1522) as an Exception

89%

Ron N.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2022

|

vol. 30

|

issue 1

227-247

PL

Niniejszy artykuł jest próbą udowodnienia, że sukces Reuchlina w ratowaniu żydowskich ksiąg przed zniszczeniem był większej wagi, niż zwykle przypisują mu historycy. Walka Reuchlina o zachowanie Talmudu i innych żydowskich ksiąg toczyła się w społeczeństwie dotkniętym rasizmem, głównie antysemityzmem rasowym, zjawiskiem słabo rozpoznanym i najczęściej negowanym przez badaczy średniowiecznej i wczesnonowożytnej Europy. Podstawy tego rasizmu zostały zarysowane w artykule. Chociaż Reuchlin nie zdawał sobie sprawy ze znaczenia swojej obrony Żydów z perspektywy walki z rasizmem, można jednak myśleć o nim jak o Martinie Lutherze Kingu walczącym z dyskryminacją rasową wobec określonej mniejszości. Pięćsetna rocznica śmierci Reuchlina, która przypadnie latem 2022 roku, jest doskonałą okazją do uczczenia stworzenia przez niego wyjątkowej koncepcji Żydów, a w gruncie rzeczy ludzkości, w XVI-wiecznej Europie.

EN

This paper argues that Reuchlin’s success in saving the Jewish books from destruction was even more significant than is usually accredited by historians. His struggle to preserve the Talmud and other Jewish books was conducted within a society infected with racism, mainly racial anti-Semitism, a phenomenon barely recognized and mostly denied by scholars of medieval and early-modern Europe. The paper sketches the basics of this racism. Although Reuchlin was unaware of the racial meaning of his defense of the Jews, one may nevertheless think of him as a Martin Luther King fighting racial discrimination against a defined minority. The 500th anniversary of Reuchlin’s death, to be marked in the summer of 2022, is an excellent opportunity to celebrate his exceptional conception of the Jews, essentially of humankind, in 16th century Europe.

6

Historia prześladowań Talmudu i jego cenzurowania

88%

Pilarczyk K.

Estetyka i Krytyka

|

2012

|

issue 3(27)

237-291

XX

This paper presents concisely Christian reprisals throughout history directed against Talmud, the central opus of the rabbinic Judaism. Those persecutions are hardly attested in the historical sources until the second half of the Middle Ages. They started in the 13th century and had lasted till the 18th century, while the arguments formulated during that period, allegedly based upon the Talmud itself, have been still present until now in various currents of anti-Semitism. The paper also deals with the historical context of Christian anti-Talmud ideology and the scope of its impact – especially in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 16th and 17th century. In comparison to the rest of Europe the Polish-Lithuanian Jews had enjoyed the greater range of freedom while the Talmud persecutions had been incidental.

7

Pfefferkorn vs. Reuchlin – spór o Talmud i inne księgi hebrajskie w latach 1509-1520

88%

Stypuła Ł.

Estetyka i Krytyka

|

2012

|

issue 3(27)

293-310

XX

During the fifteenth and sixteenth century the Jews in Germany were subject to imperial law and entitled to the protection of the law, but just in those days the campaign against Jewish books began to change for the campaign against Jews and Judaizers. This religious and social controversy in Germany started in 1511, when Johannes Reuchlin published his Report about the Books of the Jews in a work he called Doctor Johannsen Reuchlins Augenspiegel. The controversy flared up for evermore after its publication. Josef Pfefferkorn, who changed his name to Johann when he converted to Christianity in 1505, was on one side. He had the genuine support of significant members of the Dominican order in Cologne. Pfefferkorn and the Dominicans saw the confiscation and destruction of Jewish books, particularly the Talmud, as a valid initial step to converting the Jews to Christianity. Johannes Reuchlin was on the other side. He was known as one of the prominent jurists and humanist of his day and he was also the first efficient Christian Hebraist in Germany. Many of the exceptional intellectual postures of the Renaissance supported him. The most efficacious humanist defense of Reuchlin’s work was a satire entitled Letters of Obscure Men.

8

Prześladowania Talmudu w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej

75%

Dublański R.

Estetyka i Krytyka

|

2012

|

issue 3(27)

311-320

XX

In Poland in the 18th century both Jews and Christians were interested in Talmud and its teaching. In Jewish societies the Jews carefully investigated the content of. They also cared about publishing the Talmud and about importing the copies from abroad. However not all the Jews (belonging to different heterodox movements) showed such an interest in promoting the Talmud. Some of them even fought against it. Christians’ attitude to the Talmud was unchanged in this time and it caused the hostility between the Jewish and Christian (especially catholic) communities. The Catholic’s approach is presented in this article in two cases: bishop Franciszek Kobielski and bishop Mikołaj Dembowski. Bishop Kobielski clearly showed his attitude towards the Talmud at a time of his managing of the dioceses Łuck and Brześć in the years 1739-1755. This attitude was differently evaluated by historians: some of them show Kobielski as an enemy of the Jews and others as their friend. Kobielski was the most famous for the Christianization of the Jews, and for his unique program of preaching to them. He used Jewish literature, but omitted the Talmud. It is worth mentioning that Kobielski knew the origins of the Talmud, but he forbade using it. According to him the Talmud is a blasphemous book. He tried to show it in 23 points. The case of Bishop Mikołaj Dembowski is a much different. He tried to promote the peaceful coexistence between Jews and Christian in 18th century Poland. He was viewed by his contemporaries as the protector of Frank- and Shabbat-movements. He organized the debates between Jews and Christians in Kamieniec (1757) and Lvov (1758). Some of them ended with the public act of burning the copies of Talmud. The attitude against the Talmud can be noticed even in the Jewish community in these times. For example doctrine oh the mentioned above two Jewish movements based mainly on the Kabala with rejection of the Talmud and rabbinical codes.

9

Wychowanie w społeczności żydowskiej w świetle nakazów religijnych

71%

Rygiel K.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2011

|

issue 1

PL

Podstawą żydowskiego życia społecznego jest rodzina, a założenie jej było w istocie pierwszym przykazaniem jakie Bóg dał człowiekowi. Dlatego też Talmud – jako główne źródło nauki w judaizmie strzeże nieustannie jej czystości i stabilności, a rodzicom udziela licznych wskazówek odnośnie wychowania ich potomstwa. Z treści Talmudu wywodzą się również cztery podstawowe wartości, które stanowią fundament życia rodzinnego i pozwalają na wypełnianie wzajemnych zobowiązań wewnątrz tej struktury. Dom żydowskiej rodziny jest więc zarówno ośrodkiem życia religijnego, jak i miejscem wypełniania rytuałów. Jednak specyficznie inne pozycje zajmują w niej kobiety i mężczyźni, co widoczne jest na tle różnic w obrzędowości dotykającej momentu przyjścia na świat i włączenia we wspólnotę dzieci płci żeńskiej i męskiej. Rodzina stanowi ponadto obszar konstruowania się ról, które odnoszą poszczególnych jej członków nie tylko do rzeczywistości społecznej, ale przede wszystkim definiują ich pozycję w życiu religijnym. Dlatego najważniejszym obowiązkiem rodziców jest przekazanie dzieciom dziedzictwa i tradycji, i tym samym włączenie ich w życie społeczności jako pełnoprawnych jej członków. Stąd też sumienne wypełnienie rodzicielskich obowiązków obarczone jest dodatkową odpowiedzialnością w stosunku do całej wspólnoty.

EN

The basis of Jewish social life is family; starting a family was in fact the first commandment which God gave to a human being. That is why Talmud, as the main source of religious knowledge in Judaism, constantly guards its purity and stability and offers Jewish parents numerous pieces of advice concerning upbringing of their children. Four elemental values of Judaism originate in Talmud as well. They are foundations of family life and enable family members to fulfill reciprocal duties inside this structure. Therefore, Jewish family’s home is not only the centre of religious life, but also the place of religious ceremonies. However, there are specific differences between the positions of women and men in a Jewish home. They are visible especially in rituals connected to birth and introducing male and female children to the society. Family is additionally an area of constructing roles significant for its members not merely in their social environment, but above all in their religious lives. Consequently, the most important Jewish parents’ responsibility is to transfer their heritage and tradition to their children and in this way introduce them to the life of society as its lawful members. That is the reason why dutiful fulfilling of parental obligations is burdened with increased responsibility towards the whole society.

10

Czy wytracenie oznacza wykluczenie?

71%

Rucki M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 2

179-195

PL

Artykuł dotyczy wyrazu hebrajskiego תַרָּכ , który wielokrotnie jest tłumaczony na polski jako „wykluczenie”. W Biblii hebrajskiej wyraz ten występuje 289 razy, czasami w znaczeniu „zawrzeć przymierze” (np. Rdz 26,28 – chodzi o rozcięcie zwierząt ofiarnych i rytualne przejście stron zawierających przymierze między częściami rozciętych tusz), czasami w znaczeniu dosłownie powiązanym z cięciem (ścinanie drzew, odcinanie czegoś), a czasami w znaczeniu odebrania życia. W opracowaniu uwzględniono kilka kontekstów biblijnych, w których wyraz תַרָּכ nie może być przetłumaczony inaczej, jak „wycięty”. Nie znaleziono natomiast kontekstów sugerujących coś innego niż śmierć. Osobno omówiono przypadki wyłączenia (ekskomuniki) opisane w Biblii oraz zawieszenia żyda w prawach członka wspólnoty, przewidziane w judaizmie rabinicznym oraz w prawach społeczności qumrańskiej. Przypadki te, a także wyrazy stosowane na oznaczenie tej kary nie odpowiadają przypadkom, w których występuje biblijny nakaz „wycięcia”. Prowadzi to do wniosku, że rozumienie słowa תַרָּכ jako „wyłączenia” nie odpowiada zamysłowi autora tekstów biblijnych.

EN

The paper is discussing the translation of the Hebrew word תַרָּכ as ‘exclusion, excommunication’ in many Polish Bible translations. In the Hebrew Bible, this word appears 289 times, sometimes in the meaning of ‘to make a covenant’ (e.g. Genesis 26:28 where the animals are cut into halves and then the persons who make a covenant go between those halves), sometimes in the meaning of literal cutting (e.g. of trees), and sometimes in the meaning of extermination. In the paper, several Biblical contexts are emphasized, where the word תַרָּכ cannot be translated in other way than ‘cut off; killed.’ On the other hand, none of the Biblical contexts suggests anything different from the death. dditionally, the paper discusses the Biblical examples of the excommunication (exclusion), as well as rules of suspension of a Jew in his rights in the community found in the rabbinic Judaism and in the documents from Qumran. These exclusion rules do not contain the word תַרָּכ and do not correspond with the Biblical commandments where the kareth punishment is ordered. The conclusion is that translation of the word תַרָּכ as ‘exclusion, excommunication’ etc. does not refl ect the intention of the Biblical Author.

11

The Motif of the Angel(s) of Death in Islamic Foundational Sources as an Element of Cultural Diffusion

63%

Prochwicz-Studnicka B., Mrozek A.

Verbum Vitae

|

2021

|

vol. 39

|

issue 4

1233-1261

EN

The article harks back to the publication entitled “The Motif of the Angel(s) of Death in Islamic Foundational Sources” (VV 38/2 [2020]), which was devoted to the analysis of the eponymous theme in the foundational sources of Islam: the Quran and the sunna of the Prophet Muhammad. The purpose of this paper is to examine whether the motif of angel(s) may have been borrowed from two monotheistic traditions that came before. The verification of the thesis that the motif of the angel(s) of death underwent diffusion was carried out in several steps. First, the motif was identified in the textual traditions of Judaism and early Christianity (i.e. sets of texts that were known and, in all likelihood, widespread in the Middle East during the formative period of Islam). As a result of the analysis, most of the themes recognised in the foundational texts of Islam were found. The next step was to identify possible routes of their transmission and percolation into the Islamic tradition and to determine the “ideological demand” for the motif of the angel(s) of death in the burgeoning Islam. Although Jewish and Christian imagery and beliefs about angels are an important (if not the primary) source of influence on Muslim angelology, there was most likely a two-way interaction between the monotheistic traditions, albeit to a limited extent.

12

Reality as a feeling – a feeling as reality. On the film by Joseph Cedar, Footnote

55%

Hendrykowski M.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2019

|

vol. 25

|

issue 34

59-68

PL

Hendrykowski Marek, Reality as a feeling – a feeling as reality. On the film by Joseph Cedar, Footnote. “Images” vol. XXV, no. 34. Poznań 2019. Adam Mickiewicz University Press. Pp. 57–xx. ISSN 1731-450X. DOI 10.14746/i.2019.34.04. This analytical study by Marek Hendrykowski is an attempt to re-read one of the most valuable contemporary films of Israeli production, Footnote, written and directed by Joseph Cedar. The author paid particular attention to the specific way of conducting a seemingly dependent narration, skillfully combining the image of external reality with the sphere of thought and the feelings of the main character.

13

PTTB e DiTMAO: modularità di alcune applicazioni per le Digital Humanities

51%

Bozzi A.

Italica Wratislaviensia

|

2020

|

issue 11.1

101-121

EN

For several years now, computational linguistics has been addressing the problems of and developing technological tools for automatic translation, with its important economic implications. At the same time, projects dedicated to facilitating translations of ancient works, which are often fraught with considerable hermeneutical difficulties, are far rarer. The PTTB system, which was designed and constructed at the Institute for Computational Linguistics (National Research Council) in Pisa, enables a group of about fifty scholars to translate the entire Babylonian Talmud, written in Aramaic and Biblical Hebrew, more quickly and uniformly. While the language and structure of the textual corpus made the development of machine translation algorithms impossible, translation memory and edit distance techniques have produced excellent results. Based on them, the system offers scholars a high percentage of correct translations, accessible through a very intuitive graphic user interface. The results are easily exportable to xml files suitable for the final editing and printing operations. So far, these innovations have made it possible to publish four treatises in six printed volumes with translations, annotations and thematic indexes within a relatively short time. Several other volumes have already been processed and are currently being edited. Various perspectives open up for the use of the digital Talmud in Italian. One of the most interesting options involves using machine learning and named entity recognition techniques to associate semantic or conceptual values (Talmud Ontological Framework) with and make cross-references among portions of the text that report or discuss similar themes. This will help various groups of (general and specialised) users to browse this vast and heterogeneous textual archive on the semantic basis. The strategy adopted here is also aligned with the Dictionnaire des Termes Médico-botaniques de l’Ancien Occitan (DiTMAO), another ongoing lexicographical project. It will enable users to semantically navigate within an extensive medical-pharmaceutical and botanical textual corpus in medieval Occitan. For these reasons, PTTB and DiTMAO can be regarded as two instances of one innovative technological infrastructure for linguistic and philological research in the field of digital humanities.

IT

La linguistica computazionale affronta da molti anni e da parte di molti enti pubblici e privati i problemi posti dalla traduzione automatica che ha importanti ricadute applicative ed economiche. Molto più rari sono invece i casi in cui comunità scientifiche e/o soggetti industriali a livello internazionale investano risorse per rendere più semplice e veloce il lavoro di chi affronta opere antiche, spesso caratterizzate da grandi difficoltà interpretative. Il sistema TRADUCO, progettato e realizzato presso l’Istituto di Linguistica Computazionale del CNR di Pisa, consente a un gruppo di talmudisti di rendere in italiano corrente i trattati del "Talmud" babilonese, redatti in aramaico ed ebraico biblico. La lingua e la struttura del testo hanno reso improponibile la progettazione di algoritmi di "Machine Translation", mentre ottimi risultati si sono ottenuti grazie a tecniche di "Translation Memory" e di "Edit Distance". Queste, ben armonizzate fra loro, consentono al sistema di proporre agli specialisti una sempre più alta percentuale di traduzioni corrette, inserite in un ambiente di lavoro intuitivo. Il risultato è esportabile in file xml predisposti per le operazioni finali di stampa. Ciò ha consentito di pubblicare già 5 trattati in volumi cartacei che offrono testo tradotto, annotazioni, indici tematici, e altre informazioni. Molti volumi sono già stati tradotti e attualmente in fase di controllo editoriale. Varie prospettive si aprono, infine, per la fruizione del "Talmud" digitale in italiano. Fra esse, una fra le più interessanti riguarda la possibilità di associare, anche mediante tecniche di "Machine Learning" e "Named Entity Recognition", valori semantici o concettuali ("Talmud Ontological Framework") a porzioni di testo che riferiscono o discutono tematiche simili. Ciò consentirà di navigare su base semantica un archivio testuale tanto vasto ed eterogeneo. La strategia adottata risulta modulabile anche per altri progetti di carattere lessicografico come, per esempio, il DiTMAO ("Dictionnaire des Termes Médico-botaniques de l’Ancien Occitan"). Esso offrirà percorsi di navigazione semanticamente orientati nell’àmbito di un vasto corpus di testi digitalizzati di argomento medico-farmaceutico e botanico in occitanico medievale. Per tali ragioni TRADUCO e DiTMAO si configurano come istanze di un’infrastruttura tecnologica di linguistica e filologia computazionali fra le più innovative nel settore delle "Digital Humanities".

14

Символіка Зодіакального Кола в єврейському мистецтві Східної Галичини XVIII – першої третини ХХ ст.

45%

Levkovych N.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2016

|

vol. 6

|

issue 6

195-211

PL

W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem sztuki jako systemu zintegrowanego, w poszukiwaniu elementów zmiennych, które umożliwiają analizę natury i schematów całości procesu oraz poszczególnych zjawisk. Prowadzi to nieuchronnie do poszukiwania symbolu, który pozwala określić cechy sztuki kultur narodowych, opowieści duchowej i ideologii. Sztuka odnosi się do postaci jako jednego ze środków artystycznego wyrazu, wyobrażeniowego myślenia i języka, w którym zawarta jest zakodowana historia i mity, pozwalające odczuwać ją przez pokolenia. Postacie zakodowane w zabytkach sztuki i rzemiosła żydowskiego odzwierciedlają wiodącą ideologię estetyczną ludzi. Wyniki badań potwierdzają pogląd, że używanie symboli astralnych w judaizmie ma bardzo głęboką tradycję. Teksty Tory dość często odwołują się do ciał niebieskich, ich wygląd związany jest z boskim planem [Breishit 1: 14-17]. Zgodnie z wolą Wszechmogącego Słońce zostało stworzone, aby kontrolować pory roku na Ziemi, a Księżyc wyznacza święta. Każdy nowy miesiąc zaczynał się od nowej fazy – nowiu. Te dni były szczególnie obchodzone wśród Żydów w okresie biblijnym. Ludzie składali specjalne ofiary do świątyń, trąbiąc w rytualny róg [Ps. 80.4-5.] Gwiazdy są wspomniane pod koniec procesu tworzenia, ale Tora nie wyjaśnia, dlaczego zostały stworzone; w Talmudzie ich rola w życiu ludzi jest niewystarczająca w przeciwieństwie do Słońca i Księżyca. W komentarzach do Tory Raszi nazywa konstelację „sługami miesięcy”, a Tora z ich pomocą opisuje czas; znaki zodiaku służą do określenia miesięcy w roku. W ten sposób model wszechświata jest wyraźnie ukształtowany w astrologii, a ciała niebieskie stały się integralną częścią kultury żydowskiej, pełniły szereg zasadniczych funkcji. Podział na 12 plemion Izraela odpowiada podziałowi na 12 miesięcy. Biblia opisuje położenie rodów synów Izraela podczas wyjścia z Egiptu wokół Pawilonu Objawienia z czterech stron świata [Bemidbar 2: 2-32]. Znaczenie ciał niebieskich, planet i gwiazd w życiu Żydów jest również wskazywane w tradycyjnych hebrajskich pozdrowieniach, takich jak „Mazel Tov” – „mazel” jest tłumaczone jako konstelacja, znak zodiaku, planeta i los oraz „ tov” oznacza dobry. W pozdrowieniach znaczenie sukcesu i dobrej gwiazdy to podstawa. O znaczeniu żydowskich znaków zodiaku wspomina modlitwa recytowana przez 9 Ave. W dniu, w którym Żydzi zbierają się w synagogach, by opłakiwać zniszczoną Świątynię, wszyscy czytali „Keane” – modlitwę pogrzebową, która opiera się na sekwencji znaków zodiaku. Astronomiczna ideologia Żydów ukształtowała się pod wpływem Babilonu, nauk zoroastryzmu, platonizmu i nauki rzymskiej, które miały znaczący wpływ na cały Bliski Wschód. Ambiwalencja praw do obrazowania ciał niebieskich, planet i znaków zodiaku w debatach teologicznych czołowych europejskich diaspor rowińskich różnych czasów nie doprowadziła do odrzucenia ich reprodukcji we wschodniej Halicynie w XVIII-I tercji XX wieku. Dyski słoneczne, symbole znaków zodiaku, tradycyjnie zdobią najważniejsze miejsca i przedmioty sakralne: ściany synagog i Aron-ha-kodesz, Korony Tory, naczynia rytualne na ceremonię noworodkową. W kompozycji Aron-ha-Kodesz wprowadzono obraz dysku słonecznego z promieniami, często pokrytymi złotem. Boskie światło, głównie zdobiące ogólny projekt, jest symbolem boskiej obecności, a w niektórych przypadkach uzupełnione tetragramem. Również w synagogach wschodniej Halicyny powszechna staje się praktyka zastępowania obrazu Słońca „boskim światłem”, co realizuje się za pomocą okrągłego okna znajdującego się nad aron-ha-kodesz. Przykładem tego rozwiązania jest Aron-ha-Kodesz w synagodze w Żółkwi, Chorostkowie, Podhajcach, Gusiatynie, Samborze. Należy zauważyć, że taka tradycja była typowa dla kościołów chrześcijańskich. Dochodzimy do wniosku, że koło zodiaku jest jednym z najważniejszych elementów w filozofii żydowskiej, która ucieleśnia podstawowe idee kosmologiczne, jest boskim darem ludu Izraela, który kodyfikuje główne punkty orientacyjne historyczne i etapy duchowe. Pojawienie się ciał niebieskich w judaizmie jest aktem woli Bożej, a wizerunki opisane są w drugim przykazaniu Dkadeloha oraz licznych komentarzach czołowych łazików i filozofów. Symbole i znaki zodiaku oraz ikonografię ich wizerunków w kulturze żydowskiej ukształtowała astronomia starożytnego Babilonu. Ideologia procesu tworzenia i wszechświata, sens miesięcy życia Żydów i życzenie powodzenia zostały ucieleśnione w znakach zodiaku. W końcu obrazy symboli zodiaku tracą głębokie znaczenie i nabierają cech ikonicznego motywu zdobniczego.

EN

In recent years, there has been an increasing interest in the study of art as an integrated system, in the search of variable elements that make it possible to analyse the nature and patterns of an overall process and individual phenomena. This inevitably leads to the research of a symbol, which allows to define the features of national cultures art, spiritual story and ideology. Art refers to a character as one of the means of artistic expression, imaginative thinking and language, which includes encoded history and myths that enables to feel it through generations. Characters, encoded in the monuments of Jewish arts and crafts reflect leading aesthetic ideology of people. The results of the research support the idea that using astral symbols in Judaism has a very deep tradition. The Torah texts quite often appeal to the heavenly bodies, their appearance is connected with the divine plan [Breishit 1: 14-17]. According to the will of Almighty, the Sun was created to control the seasons on the Earth and the Moon determines the holidays. Every new month began with a new phase - the new moon. These days were especially celebrated among the Jews during the biblical period. People brought special sacrifices to temples, trumpeted in a ritual horn [Ps. 80.4-5.] The stars are mentioned at the end of the creation process but the Torah does not explain why they were created; in the Talmud their role in people’s life is not sufficient as opposed to the Sun and the Moon. In the comments to the Torah Rashi calls constellation “servants of months,” and the Torah with their help describes the time; the zodiac signs are used to determine the months of the year. Thus the model of the universe is clearly formed in astrology and the heavenly bodies have become an integral part of Jewish culture, they performed a number of essential functions. Division for 12 tribes of Israel corresponds to the division for 12 months. The Bible describes the location of the clans of sons of Israel during the exodus from Egypt around the Pavilion of Revelation from the four sides of the world [Bemidbar 2: 2-32]. The importance of the heavenly bodies, planets and stars in the lives of the Jews is also indicated in the traditional Hebrew greetings like “Mazel Tov” - “mazel” is translated as constellation, a zodiac sign, a planet, and fate, and “tov” means good. In the greetings the meaning of success and a good star is a basis. The importance of Jewish zodiac signs is mentioned in a prayer that is recited by 9 Aves. The day when Jews gather in synagogues to mourn the destroyed Temple, all read “Keane” – a funeral prayer, which is based on the sequence of zodiac signs. Astronomical ideology of Jews was formed under the influence of Babylon, teachings of Zoroastrianism, Platonism and Roman science that had a significant impact throughout the Middle East. Ambivalence of rights to picture the heavenly bodies, planets and zodiac signs in theological debates of the leading European ravinist diaspora of different times did not lead to the rejection of their reproduction in Eastern Halychyna in the XVIII - the first third of the XX century. The solar disks, symbols of the zodiac signs traditionally decorate the most important sacred sites and objects: synagogues’ walls and Aron-ha-Kodesh, the Crowns of Torah, ritual dishes for the new-born ceremony. An image of the solar disk with rays, often covered with gold, is introduced in the composition of Aron-ha-Kodesh. Mostly decorating an overall design, the divine light is a symbol of the divine presence and in some cases supplemented with Tetragrammaton. Also in the synagogues of Eastern Halychyna the practice to replace the image of the Sun with the “divine light” becomes common, which is implemented by using the round window located above the Aron-ha-Kodesh. The samples of this solution is Aron-ha-Kodesh in the Synagogue in Zhovkva, Khorostkiv, Pidhaitsi, Gusiatyn, Sambir. It should be noted that such a tradition was typical for the Christian churches. We conclude that a zodiacal circle is one of the most important characters in Jewish philosophy, which embodies basic cosmological ideas, it is the divine gift of the people of Israel, whereby codifying the major historical landmarks and spiritual stages. The appearance of the heavenly bodies in Judaism is an act of God’s will, and the images are described in the second commandment of Dkadeloh and numerous comments of the leading ravinists and philosophers. The symbols and signs of the zodiac and iconography of their images in Jewish culture were shaped by astronomy of ancient Babylon. The ideology of the process of creation and the universe, meaning of months in the life of Jews and a wish of good luck were embodied in the signs of zodiac. Eventually the pictures of zodiac symbols lose their deep meaning and acquire the features of an iconic ornamental motif.

Refine search results

Wokół dawnego i nowego rozumienia przekazu talmudycznego o Jezusie i chrześcijanach

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013).

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013

Miszna o konsekwencjach pomyłek Sanhedrynu, arcykapłana lub rządzących

Renaissance Racism: Johannes Reuchlin (1455–1522) as an Exception

Historia prześladowań Talmudu i jego cenzurowania

Pfefferkorn vs. Reuchlin – spór o Talmud i inne księgi hebrajskie w latach 1509-1520

Prześladowania Talmudu w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej

Wychowanie w społeczności żydowskiej w świetle nakazów religijnych

Czy wytracenie oznacza wykluczenie?

The Motif of the Angel(s) of Death in Islamic Foundational Sources as an Element of Cultural Diffusion

Reality as a feeling – a feeling as reality. On the film by Joseph Cedar, Footnote

PTTB e DiTMAO: modularità di alcune applicazioni per le Digital Humanities

Символіка Зодіакального Кола в єврейському мистецтві Східної Галичини XVIII – першої третини ХХ ст.