Search results

1

Radziwiacy i płocczanie, czyli o społecznym tworzeniu wizerunku sąsiada

100%

Baraniuk T.

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2014

|

vol. 6

s. 17-32

PL

Artykuł zawiera rozwa ania na temat społecznego wizerunku s siadów.

EN

Among the citizens of Płock we could meet the belief that the inhabitants of the left riverbank of the Vistula, Radziwie area, are descendants of the Tartars. In this article the author analyzed a variety e.g. (mythology, dialect, proverbs, onomastics, folklore and ethnography), associated with this conviction. The author makes a conclusion, that the name “Tatars” and stories connected with it are socially constructed stereotype of a variety elements, which have the form of a contemporary myth.

2

Prace legislacyjne nad ustawą o stosunku państwa do Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej

80%

Baszak Ł.

Prawo

|

2019

|

issue 328

153 - 177

EN

After regaining its independence the Second Polish Republic inherited various legal systems from the partitioning powers. They differed with regard to both legal institutions and legal constructs. This state of affairs hindered the integration of the state and caused a lot of problems in socio-economic relations. This was reflected also in the law dealing with religions. The reborn Polish state had to define the legal status of churches and religious associations, among others. The author of the article presents the work associated with the regulation of the legal status of the Muslim Religious Association. The Muslims, who were, with few exceptions, Polish Tatars, were a small minority in the Second Polish Republic. Nevertheless, they managed, following more than a decade of consultations with the government, to have the Act adopted, in accordance with Article 115 of the March Constitution. The Constitution was also the basis of the issuance of an ordinance concerning the recognition of the internal statutes of the association.

DE

Polen, das die Unabhängigkeit zurückgewonnen hat, hat auch die diversen Rechtssysteme der Teilungsmächte geerbt. Sie unterschieden sich voneinander sowohl im Bereich der Institutionen als auch der rechtlichen Konstruktionen. Dieser Zustand erschwerte die Integration des Staates und führte zu vielen Problemen im Bereich der wirtschaftlich-sozialen Verhältnisse. Widerspiegelt hat sich das auch im Bereich des Staatskirchenrechts. Eine der Aufgaben des wiedergeborenen Staates war unter anderem, den Rechtsstatus der Kirchen und Glaubensgemeinschaften zu bestimmen. In dem Artikel werden die Arbeiten betreffend die Regulierung des Rechtsstatus der Muslimischen Glaubensgemeinschaft dargestellt. Die Muslime, die mit wenigen Ausnahmen polnische Tataren waren, stellten in der Zweiten Polnischen Republik eine kleine religiöse Minderheit dar. Trotzdem gelang es ihnen, dass ein Gesetz gem. Art. 115 der März-Verfassung nach einigen Jahren von Konsultationen mit der Regierung verabschiedet wurde. Es war auch die Grundlage der Verordnung über die Anerkennung der internen Satzung der Gemeinschaft.

3

Tatarzy z Bohonik i Kruszynian. Tożsamość, asymilacja, współczesne wyzwania

80%

Cebula S.

Orientalia Christiana Cracoviensia

|

2016

|

vol. 8

EN

Tartars who settled in Bohoniki and Kruszyniany underwent a long process of assimilation, still preserving some features of the culture of their ancestors and absorbing many elements of the local culture. Centuries‑old military traditions deepened their bond with Poland, which is the only motherland for them. During research conducted in 2015 questions were renewed as to their ethnic identity, whose main elements are Islam and mutual origin. The researchers focused also on contemporary problems that Tartarian community had to face. At the same time, the article points out characteristic and unique features of Tartarian Islam permeated by local influences.

PL

Tatarzy osiedleni w Bohonikach i Kruszynianach przeszli długi proces asymilacji, zachowując pewne cechy kultury swych przodków i przyswajając wiele elementów kultury miejscowej. Wielowiekowe tradycje wojskowe pogłębiły ich więź z Polską, która jest dla nich jedyną ojczyzną. Podczas badań przeprowadzonych w 2015 roku zostały postawione na nowo pytania o ich tożsamość etniczną, której kluczowymi elementami są wyznawany islam oraz wspólne pochodzenie. Skupiono się również na aktualnych problemach, z jakimi musiała zmierzyć się społeczność tatarska. Artykuł wskazuje równocześnie na charakterystyczne i unikatowe cechy tatarskiego islamu, przesiąkniętego wpływami lokalnymi.

4

Ambrogio Contarini i jego podróż na Wschód. Okoliczności nawiązania kontaktów dyplomatycznych przez Wenecję i Polskę z Persją w drugiej połowie XV w.

71%

Smołucha J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2017

|

vol. 23/2

353-366

PL

Artykuł poświęcony jest mało znanemu w historiografii wątkowi dyplomatycznych kontaktów pomiędzy Europą chrześcijańską a Uzun Hassanem (1423-1478), władcą Persji. Stolicą jego państwa było, leżące obecnie w północno-zachodnim Iranie miasto Tabriz. Uzun Hassan wspierał militarnie przeciwników Turcji osmańskiej i dążył do nawiązania kontaktów dyplomatycznych z państwami chrześcijańskimi. Autor krótko przedstawił dzieje tych poselstw, których celem była zazwyczaj Wenecja i Rzym. W 1472 r. jedno z nich zawitało również do stolicy Królestwa Polskiego Krakowa. Poza krótkimi wzmiankami we współczesnych kronikach i dokumentach dyplomatycznych niewiele wiemy o szczegółach tych pierwszych politycznych kontaktów z Persją. Zasadnicza część artykułu odnosi się natomiast do niezwykle dobrze udokumentowanej źródłowo podróży na dwór Uzun Hassana w Tabriz weneckiego posła Ambrogio Contariniego. W dyplomatyczną podróż wyprawił się on z Wenecji w lutym 1474 r. Ponieważ Turcy w owym czasie blokowali przeprawę z Cypru do Azji Mniejszej wenecki poseł zdecydował się na podróż lądem poprzez Niemcy, Królestwo Polskie i Ruś. Niezwykle cenne są jego opisy mało znanych regionów leżących nad Dnieprem, w tym samego Kijowa. Szczegółowo opisał swoją pełną przygód podróż kierując się do Kaffy nad Morzem Czarnym. Stamtąd omijając posiadłości tureckie i góry Kaukazu, uniknąwszy wielu niebezpieczeństw Contarini przedostał się do Persji.

EN

The article discusses the little-known (in historiography) history ofdiplo- matic relations between Christian Europe and Uzun Hassan (1423—1478), the ruler of Persia. The capital of the country was located in Tabriz, cur- rently in north-western Iran. Uzun Hassan provided military support to Ottoman Turkey's enemies and sought to establish diplomatic relations with Christian states. The author briefly describes the history of Persia's diplomatic missions, which were usually aimed at Venice and Rome. In 1472, one of them also visited Krakow, the capital of the Kingdom of Poland. Aside from brief references in contemporary chronicles and diplomatic and diplomatic documents, we know little about details of those first political contacts with Persia. The main part of the article refers to an exceptionally well-documented, in terms of sources, journey of Venetian envoy Ambrogio Contarini to Uzun Hassan's court in Tabriz. He embarked on the diplomatic mission from Venice in February 1474. As Turks at that time were blocking the crossing from Cyprus to Asia Minor, the Venetian envoy de- cided to travel by land across Germany, the Kingdom of Poland and Ruthe- nia. His descriptions of obscure regions at Dnieper, including in Kiev itself, are extremely valuable. He also gave a detailed account of his adventurous journey to Caffa on the shore of the Dead Sea. From there, bypassing the Turkish territory and the mountains of the Caucasus, avoiding many dan- gers, Contarini made it to Persia.

Refine search results

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Orientalia Christiana Cracoviensia

1 Prawo

1 Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 2019

1 2017

1 2016

1 2014

1 Baraniuk T.

1 Baszak Ł.

1 Cebula S.

1 Smołucha J.

Radziwiacy i płocczanie, czyli o społecznym tworzeniu wizerunku sąsiada

Prace legislacyjne nad ustawą o stosunku państwa do Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej

Tatarzy z Bohonik i Kruszynian. Tożsamość, asymilacja, współczesne wyzwania

Ambrogio Contarini i jego podróż na Wschód. Okoliczności nawiązania kontaktów dyplomatycznych przez Wenecję i Polskę z Persją w drugiej połowie XV w.