Search results

1

Dodatkowe problemy z historią Stefana Szymutki

100%

Żurek Ł.

Forum Poetyki

|

2016

|

issue 6

68-79

EN

The main purpose of the article is to reconstruct the concept of the “source” that Stefan Szymutko presented in his article “Źródło, czyli tekstu historii ciąg dalszy: na przykładzie ‘Końca «Zgody Narodów»’ Teodora Parnickiego” and to make a thorough study of what consequences its use implied for Szymutko’s scholarly practice. Doing that requires a short presentation of the concepts of “the text of the work” and “the text of history,” fundamental to Szymutko’s theory of the novel, together with their contexts and implications in philosophy and literary theory. Finally, the author shows that the interpretative complications introduced by the concept of the “source” have effectively made it impossible for Szymutko to finalize one of his most significant scholarly projects – a critical edition of Parnicki’s Słowo i ciało (Word and Body).

PL

Głównym celem artykułu jest zrekonstruowanie koncepcji „źródła”, którą Stefan Szymutko przedstawił w artykule Źródło, czyli tekstu historii ciąg dalszy: na przykładzie Końca „Zgody Narodów” Teodora Parnickiego oraz prześledzenie, jakie konsekwencje dla praktyki badawczej śląskiego literaturoznawcy wiązały się z jej użyciem. Aby tego dokonać, pokrótce przedstawione zostają podstawowe dla teorii powieści Szymutki pojęcia „tekstu utworu” i „tekstu historii”, wraz z ich filozoficznymi oraz teoretycznoliterackimi inklinacjami. W zakończeniu autor pokazuje, że komplikacje interpretacyjne wprowadzone przez koncepcję „źródła”, skutecznie uniemożliwiły Szymutce finalizację jednego z jego największych projektów badawczych – edycji krytycznej Słowa i ciała Parnickiego.

2

„Nikt z krytyków w tym stopniu, co Pan, nie wniknął w »istotny sens«”. Listy Teodora i Eleonory Parnickich do Jacka Łukasiewicza

92%

Gorliński-Kucik P.

Pamiętnik Literacki

|

2015

|

vol. 106

|

issue 4

177-231

PL

W latach 1959–1995 Teodor Parnicki i jego druga żona – Eleonora, wymienili z Jackiem Łukasiewiczem, literaturoznawcą, poetą, wykładowcą i krytykiem – ponad 60 listów i kartek. Ten obszerny zbiór – zachowany w archiwum adresata – przynosi wiele cennych, z punktu widzenia parnickologii, informacji o życiu prozaika, jego procesie twórczym, a także kilka tropów interpretacyjnych. Pierwsze listy, wysyłane przez Parnickiego z Meksyku, gdzie przebywał na emigracji, odnoszą się przede wszystkim do szkiców krytycznych pisanych przez Łukasiewicza o powieściach autora "Tylko Beatrycze". Następne dotyczą już spraw bieżących, częstych próśb związanych z przeprowadzką Parnickich do Polski, a także problemów zdrowotnych prozaika. Publikacja zbioru – istotnego ze względu na wkład, jaki wnieśli w kulturę obaj korespondenci – wpisuje się w renesans zainteresowania autorem "Tylko Beatrycze" i opracowywania nie publikowanych dotąd materiałów.

EN

Between 1959–1995 Teodor Parnicki and his second wife Eleonora exchanged over 60 letters and postcards with Jacek Łukasiewicz, a literary scholar, poet, lecturer, and critic. The large collection preserved in the addressee’s archive offers, for a Parnicki researcher, numerous valuable pieces of information about the writer’s life, his creative process, and a number of interpretative tropes. The first letters sent by Parnicki from Mexico, where he stayed as an emigrant, refer mainly to Łukasiewicz’s critical sketches on Parnicki’s novels. The following letters speak about the current matters, frequent requests connected with the Parnicki’s removal to Poland, as well as the writer’s health matters. Publication of the collection, crucial due to both correspondents’ contribution to culture, is included into a renaissance of interest in Parnicki’s writing and to processing his so far unpublished materials.

3

„Kontakt intelektualny z Państwem obojgiem na odległość daje mi [...] wiele radości”. Listy Teodora Parnickiego do Teresy i Sławomira Cieślikowskich z lat 1961–1966

92%

Gorliński-Kucik P.

Pamiętnik Literacki

|

2019

|

vol. 110

|

issue 3

183-217

PL

W obszernym zbiorze listów Teodora Parnickiego do Teresy i Sławomira Cieślikowskich z lat sześćdziesiątych obserwujemy zawiązującą się stopniowo transkontynentalną przyjaźń intelektualistów. Prozaik, przebywając na meksykańskiej emigracji, pozbawiony był dostępu do czytelników i spragniony kontaktu z nimi, z kolei literaturoznawczyni, związana z Uniwersytetem Łódzkim, pracowała podówczas nad rozprawą doktorską (a finalnie książką) poświęconą pisarstwu Parnickiego. Bardzo uważnym czytelnikiem powieści Parnickiego był także Sławomir Cieślikowski, wybitny orientalista-indolog, i ślady jego lektur również w tym zbiorze odnajdziemy. Jako że wspomniany okres był dla korespondentów czasem bardzo intensywnej pracy, to wymieniane przez nich listy są bardzo treściwe – dotyczą głównie spraw związanych z literaturą oraz historią. Stają się dzięki temu istotnym tekstem źródłowym.

EN

In the broad collection of Teodor Parnicki’s letters to Teresa and Sławomir Cieślikowscy from the 1960s we observe the intellectualists’ gradually forming transcontinental friendship. The prose writer, while staying on emigration in Mexico, was detached from readers but eager to contact them, whereas Teresa Cieślikowska, connected with the University of Łódź, worked at that time on her doctoral dissertation (ultimately a book) on Parnicki’s creativity. Sławomir Cieślikowski, a distinguished Orientalist (Indian scholar), was also a careful reader of Parnicki’s novels, and traces of this reading can also be found in the letters in question. Since the period for the correspondents was a time of intense activity, their letters are pithy: they refer mainly to issues connected to literature and history. Owing to that, they become an important source text.

4

Parnicki’s women The review of Joanna Szewczyk’s Historiografia i mitologia kobiecości. Powieściopisarstwo Teodora Parnickiego [Historiography and mythology of femininity in the novels of Teodor Parnicki]

92%

Markiewka T.

Świat i Słowo

|

2020

|

vol. 34(1)

397-410

EN

The article is a critical analysis of a monograph by Joanna Szewczyk on the problem of femininity in Teodor Parnicki’s historical novels. The author suggests that Joanna Szewczyk precisely and multilaterally analysed the problem of feminine historiography and mythology in five novels. Using analytical tools created by feminist criticism the author combines the problem-focused approach with a very precise close reading of selected novels. As the author suggests such an approach is adequate and allows Szewczyk to present a convincing analysis of the problem of femininity in Parnicki’s prose.

5

Opowiadanie bez teleologii. Darwin(-izm) – Parnicki – Sebald

92%

Tomczok P.

Świat i Słowo

|

2010

|

vol. 2010, nr 1(14)

145-156

EN

In this paper I discuss the possibility of creating non-teleological narratives – it seems that teleology is a constitutive element of a narrative, yet the mechanical representations of the Word – with Darwinism among others – exclude teleology itself. In the present paper I attempt to describe the Darwinian struggle with teleology – in particular, how biology tried to establish a language without clearly defined aims. Separate parts of the paper are dedicated to two authors who suggested a departure from the teleology of a story – W G Sebald and Teodor Parnicki, whose works present models of a non-teleological novel.

6

Parnicki a Rosja. Rekonesans

92%

Gorliński-Kucik P.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2021

|

vol. 2

325-338

EN

The article considers issue of the connections between Teodor Parnicki, the Polish author of historical novels, and Russia. His attitude has its origins in biographical experiences. Knowledge of Russian culture is evident especially in the early work of Parnicki, and above all – in literary criticism of the interwar period. Careful reading shows that the sketches and reviews are a conservative critical project, the subject of which is Soviet social and cultural policy and communism in general. This article also complements the current state of research (who did not address this issue), while being a contribution to further research.

7

Опыт русского романа второй половины XIX – первой половины XX в. и исторический роман Теодора Парницкого Сeребряные орлы

92%

Oleander L.

Acta Polono-Ruthenica

|

2008

|

vol. Tom 1 Nr XIII

123-131

EN

This article is about the discoveries in renewal of the novel’s form by L. Leonov and T. Parnytsky, their typological community is defined, innovation of Polish writer is characterized.

8

Bulwark or political playground? Teodor Parnicki’s Count Julian and King Roderic

82%

Markiewka T.

Świat i Słowo

|

2015

|

vol. Świat i Słowo 2015, nr 1 (24)

115-128

EN

The term Bulwark of Christendom (Antemurale Christianitatis) was for centuries defining the special – even Messianic – role of those European countries (Poland and Spain in particular) which were exposed to the direct influence (and attacks) of the Muslim world. Difficult encounter between Christianity and Islam and the role of the European “borderlands” is a theme of an early historical novel by Teodor Parnicki (1908-1988) Count Julian and King Roderic (1935). Contrary to the ideological interpretations of the Islamic invasion of Spain (711 AD) Parnicki presents this historical process as a product of complex political and ecclesiastical conflicts within the Visigoth state and, as a result, questions the ideological interpretations of this event. Thus the novel seems to be the anti-Messianic statement, which criticizes deeply ingrained belief in the special historical role of the those nations which are perceived as defenders of Christianity. The novel can be interpreted as the first, still somewhat veiled, polemic with Henryk Sienkiewicz’s intellectual heritage, yet, what makes the novel important, is the problem of the complexity of political mechanisms which eventually produce simplistic, ideological “grand narratives”. The writer’s university lectures (1973) provide an additional, more elaborate reflection on the theme presented in the writer’s first historical novel.

9

Rytm choroby, rytm umierania. Dzienniki z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego

82%

Gorliński-Kucik P.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

147-166

EN

Teodor Parnicki’s laconic diaries from the 1980s are filled with notes about the progress of his writing and disease, yet conceal much more than would be immediately evident. By considering what the author did not write, a very interesting picture of the final decade of communist Poland emerges. Reflection on the text, its rhythm and the construction of notes, reveals a narrative shaped by malady and senility. With the author’s decline during his final years, the schema of notes and their subject become characterized by a certain arrhythmia. These are the symptoms of the disintegrating narrative of the dying text/body.

PL

Lakoniczne Dzienniki z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego, wypełnione buchalteryjnymi notkami o postępach pisarskich i chorobach, kryją w sobie znacznie więcej, niż się na pozór wydaje. Jeśli zwrócimy uwagę na to, co przemilcza ich autor, ukaże nam się bardzo ciekawy obraz ostatniej dekady PRL. Z kolei namysł nad tekstem, jego rytmem i budową zapisków odsłoni przed nami narrację maladyczną i senilną. Ostatnie roczniki, w których rozpada się schemat notek, ich tematyka, i pojawia się specyficzna arytmia, to właśnie symptomy rozpadającej się narracji zamierającego podmiotu.

10

„Kochany Tadziku…” – listy Teodora i Eleonory Parnickich do rodziny Banasiów (prefaced and edited by Piotr Gorliński-Kucik)

82%

Gorliński-Kucik P.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2019

|

vol. 14

|

issue 2

189-223

EN

The letters from Teodor Parnicki, first sent during his years as an émigré in Mexico, and then from Poland, are a vocal testimony to the many years of friendship between the said novelist and Tadeusz Banaś and his family. Aside from recollections of Lviv (then Polish Lwów), where the two initiated their relationship while being in-volved in Sygnały magazine during interwar years, another valuable element of the correspondence in question is Parnicki’s translation of Valery Bryusov’s poem Cienie [Shadows], as well as (quoted by Parnicki entirely from his memory) a poem by Tadeusz Hollender Pochwała Parnickiego i filozofii jego (A Praise of Parnicki and His Philosophy). The collection is concluded by two letters written by Eleonora Parnicka, sent to the family Banaś after her husband’s death in 1988.

11

„…jeżeli był młyn w Niałku, był młynarz w Niałku…” Wypowiedź Teodora Parnickiego dla Stefana Szlachtycza

82%

Gorliński-Kucik P.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

vol. 9

|

issue 1

235-250

EN

This research paper encompasses a commentary and a transcript of Stefan Szlachtycz interview with Teodor Parnicki (1908–1988) – an outstanding historical novel writer. During this 20-minute-long conversation Stefan Szlachtycz – a director of a movie based on Parnicki’s novel Tylko Beatrycze (1975) – asks the writer about narrative complexities and historical references. Parnicki’s answers are of a great value for literary studies as he presents his train of thought and intellectual horizons; he also unveils some aspects of his literary practices. This interview indicates the reasons why Parnicki’s novels are so complicated, multithreaded and improbable from the historical point of view.

12

Wokół pisarstwa „historyczno-fantastycznego” Teodora Parnickiego (na podstawie dylogii „Muza dalekich podróży” i „Staliśmy jak dwa sny”)

82%

Szargot M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2021

|

vol. 9

107-119

EN

This article is about the genological aspects of the historical fantasy novels by Teodor Parnicki as seen in his dilogy consisting of Muza dalekich podróży and Staliśmy jak dwa sny. I focus mainly on fantasy elements visible in the novels, which are clearly divided into two separated tendencies. I called the first one “historical fantasy”, and the author himself called the second one “pure fantasy”. Their coexistence is what distinguishes Parnicki’s type of novel from similar forms (historical novels, fantasy novels, and alternate history). At the same time, this combination gives the writer’s creations traits characteristic of the romantic period (mise en abyme, romantic irony) and determines the literary character of the text, which is stronger than the historical one.

PL

Artykuł jest poświęcony kształtowi genologicznemu uprawianej przez Teodora Parnickiego powieści historyczno-fantastycznej, rozpatrywanemu na przykładzie dylogii, którą tworzą dzieła Muza dalekich podróży i Staliśmy jak dwa sny. Szczególnie interesuje mnie obecna w powieściach fantastyka, która wyraźnie reprezentuje dwa typy. Pierwszy z nich nazwałem „fantastyką historyczną”, drugi sam pisarz określił jako „fantastykę czystą”. Ich współwystępowanie odróżnia uprawianą przez Parnickiego powieść od form pokrewnych (powieści historycznej, fantastycznej i historii alternatywnej), a zarazem wyposaża dzieła prozaika w znane z literatury romantycznej cechy (autotematyzm, ironię romantyczną) oraz decyduje o przeważającej nad historycznością – literackości dzieła.

13

O jednej dacie, której w archiwum zabrakło

81%

Goliński-Kucik P.

Świat i Słowo

|

2019

|

vol. 33(2)

1-1

PL

Artykuł koncentruje się na jednym, bardzo ważnym odcinku biografii Teodora Parnickiego – jest próbą ustalenia daty chrztu katolickiego pisarza. Pomimo dużej liczby różnych tekstów (wywiady, prywatne listy, fragmenty powieści), data ta pozostaje nieznana. Pisarz przykładał wielkie znaczenie do dat, tej nigdy nie ujawnił. Artykuł staje się opisem strategii autobiograficznej i literackiej Parnickiego. Podobnie jak bohaterowie powieści, zastosował strategię „odejmowania od prawdy”.

14

Дорофей Бохан в межвоенной польской печати

81%

Lavrinec P.

Acta Neophilologica

|

2022

|

vol. 1

|

issue XXIV

243-252

EN

This article discusses speeches by the outstanding Russian literary figure in interwar Poland, publicist and critic Dorofey Bokhan, that appeared in the Polish press and have not yet been a subject of research. The contextual circumstances of Bokhan’s publications in Polish in the Vilnius-based socio-political and literary newspaper “Przegląd Wileński” from 1926-1927 and in the Krakow magazine of literature and art “Gazeta Literacka” from 1932-1934 are presented, supported with materials from interwar periodicals and some archival documents. The study clarifies the perceptions of the activities of Dorofey Bokhan as a Russian public figure, popularizer of Russian literature in Poland and Polish literature in Russia, a supporter of Russian-Polish rapprochement. The research materials expand knowledge concerning Russian-Polish literary and cultural connections in the period between two world wars.

15

Schyłek metafory. Rzecz o księdze Natury

80%

Sierotowicz T.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2017

|

issue 31

47-70

EN

The book of nature expressed both the possibility of knowing/reading of nature and the relationship between the experimental science and other books, mainly the book of Revelation. However, the role and significance of the metaphor changed with the development of natural science, and now the book of nature seems to obscure other books, and, moreover, its reading became the model of reading in general. Actually this metaphor is not a living metaphor any more, as it does not create, but closes and eclipses. Hence the need to look for a new one. This story is told here on the basis of Teodor Parnicki’s prose, who was a very careful observer and connoisseur of history of ideas, and of history as a mode of literature.

16

Sinologiczne tropy w dwóch powieściach Teodora Parnickiego

80%

Bourkane M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2015

|

issue 26

317-327

EN

As the title suggests, the article focuses on Chinese traces and motifs in Teodor Parnicki’s prose. The considerations pertain to his historical novels Koniec “Zgody Narodów” and Słowo i ciało where the Chinese elements create extremely specific philosophical and cultural contexts. The analysis revolves around the contacts between ancient Chinese kingdoms and the Asian Hellenistic monarchies mentioned in both novels. As a result of the analysis, Parnicki is presented as a writer attempting to capture the psychological phenomenon of an individual meeting with the paradigm of a mysterious, highly distant civilisation.

17

Między słowem i ciałem. O somatekstualności Dzienników z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego

66%

Szewczyk J.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 1(4)

169–182

PL

Artykuł stanowi analizę Dzienników z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego, dokumentujących ostatni okres jego życia i twórczości. Tematem artykułu są funkcje pełnione przez dziennik pisarza (m.in. dziennik jako kronika i warsztat pracy twórczej, forma terapii i rodzaj buchalterii) oraz miejsce, jakie zajmuje w nim historia lat osiemdziesiątych. Ze względu na ich charakter Dzienniki zostały odczytane jako swoisty somatekst, w którym ciało i czynność pisania są ze sobą nierozerwalnie złączone. Celem artykułu jest ukazanie uzależnienia Parnickiego od czynności pisania, niezbędnej dla podtrzymania jego projektu tożsamości jako autora powieści historycznych, oraz relacji między „ja piszącym” i „ja somatycznym”, skupionym na doświadczeniu ciała, choroby, starości i nałogu alkoholowego.

EN

The article deals with the Teodor Parnicki’s Diaries from the eighties, which are a document of the last period his life and artistic work. A subject of the article is functions of the diary of the writer (among others the diary as the chronicle of artistic work, form of therapy and kind of bookkeeping) and Teodor Parnicki’s ratio to the history of the eighties visible in his diary. Diaries from the eighties are reading as a kind somatext, which body and writing are inseparably connected. The aim of article is to show, firstly, Parnicki was addicted to writing, which was necessary for his project of identity as author of historical novels and secondly, relationship between writing and somatic subject, focused on experience old age, illness and alcohol addiction.

18

„Ten człowiek potrafi siebie obrzydzić wszystkim, którzy chcieliby mu pomóc”. O korespondencji Jerzego Giedroycia i Teodora Parnickiego

66%

Gorliński-Kucik P.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2015

|

issue 1(6)

213-220

EN

The author analyses Andrzej Dobrowolski’s exquisite edition of letters of the editor of Kultura Jerzy Giedroyc and Teodor Parnicki written between 1946 and 1968. This volume of their prolific correspondence reveals a lot of previously unknown facts from the biography of the author of Słowo i ciało and the life of immigrants at the time of the Polish People’s Republic, and shows problems Parnicki had publishing his novels in the Instytut Wydawniczy PAX.

FR

L’auteur analyse l’édition des lettres de Jerzy Giedroyc, rédacteur de « Kultura », et de Teodor Parnicki parfaitement élaborée par Andrzej Dobrowolski. Il s’agit des lettres qui ont été écrites dans les années 1946–1968. Ce riche recueil de correspondances apporte beaucoup d’informations qui n’étaient pas connues auparavant et qui concernent la biographie de l’auteur de Słowo i ciało, l’émigration à l’époque de la République populaire de Pologne, ainsi que les problèmes de Parnicki liés à la publication de ses romans chez Instytut Wydawniczy PAX.

19

Nerwowy wiek dojrzewania. Listy Teodora Parnickiego do Konstantego Symonolewicza. Rec.: Teodor Parnicki, Listy do Konstantego Symonolewicza z lat 1928–1949. Opracowanie, wstęp, przypisy Tomasz Markiewka. Katowice 2021

66%

Gorliński-Kucik P.

Pamiętnik Literacki

|

2023

|

vol. 114

|

issue 4

251-261

PL

W recenzji zaprezentowano „Listy do Konstantego Symonolewicza z lat 1928–1949” (2021) i krótko przedstawiono stan badań nad twórczością Teodora Parnickiego oraz wybrane wątki obszernego zbioru, liczącego ponad 160 jednostek. Wątki te dotyczą przede wszystkim biografii pisarza, relacji z jego mentorem i nauczycielem Konstantym Symonolewiczem, a także atmosfery intelektualnej przedwojennego Lwowa oraz polityczności życia literackiego. Autor recenzji podkreśla, jak znakomicie została opracowana korespondencja Parnickiego i Symonolewicza. Tomasz Markiewka w obszernych przypisach cierpliwie tłumaczy zawiłe i szerokie konteksty listów: językowe, literackie, biograficzne, historyczne i kulturowe. Recenzowany tom stanowi bardzo ważne i w zasadzie finalne ogniwo w cyklu nieliterackich publikacji Parnickiego. Jest cennym źródłem wiedzy o pisarzu i wpływie biografii na literaturę (kluczowym dla twórczości autora „Słowa i ciała”), a także o życiu kulturalnym przedwojennego Lwowa.

EN

The review undertakes “Listy do Konstantego Symonolewicza z lat 1928–1949” (“Letters to Konstanty Symonolewicz from the Years 1928–1949”) (2021) and briefly describes the state of research in Teodor Parnicki’s work as well as selected threads of the comprehensive (over 160 items) collection. The threads predominantly refer to the writer’s biography, the relation with mentor and teacher Konstanty Symonolewicz, alongside of the intellectual ambience of prewar Lvov and literary life politicality. The reviewer stresses how brilliantly Parnicki and Symonolewicz’s correspondence was prepared. Tomasz Markiewka in his comprehensive commentaries patiently explicates the complex and wide linguistic, literary, biographical, historical, and cultural contexts. The volume is viewed as a seminal and principally the ultimate item in the non-literary cycle of Parnicki’s publication. It is a valuable source of knowledge on the writer and on the influence of biography on literature (key issue for the author of “Słowo i ciało” <”The Word and the Flesh”>) as well as on the cultural life of prewar Lvov.

20

From Japanese Schulz to Polish Parnicki – around the year 1974

61%

Sekiguchi T.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2019

|

vol. 26

487-500

PL

Najważniejsze dzieła Brunona Schultza i Witolda Gombrowicza zostały przetłumaczone na język japoński już w latach 60. XX wieku, głównie przez Yukio Kudō. Zostałem uwiedziony do tego stopnia przez te japońskie teksty, że zdecydowałem się porzucić literaturę francuską na rzecz polskiej literatury współczesnej. W 1974 roku przyjechałem do Polski na staż podyplomowy jako stypendysta rządu polskiego i podjąłem studia w zakresie literatury i języka polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas dwuletniego pobytu w Krakowie mój obraz literatury polskiej przechodził różne fazy. Szybko minęła ta, która była ugruntowana na znanych mi wcześniej japońskich przekładach, potem rozpoczęło się moje „polowanie” na obiecujących autorów polskich nieobecnych jeszcze w światowej literaturze. Tak odkryłem pisarza płodnego, ezoterycznego i trudnego – Teodora Parnickiego (1908–1988). Niniejszy esej jest opisem mojego „przedzierania się” przez polszczyznę w owych czasach.

EN

The major works by Bruno Schulz and Witold Gombrowicz were translated into Japanese in the 1960s, mainly by Yukio Kudō. I was enchanted by those Japanese texts to such an extent that I decided to abandon French literature and switch to Polish contemporary literature. In 1974, I came to Poland on a post-graduate fellowship of the Polish government, and I began studies in literature and the Polish language at the Jagiellonian University. During that two-year stay in Krakow, my view of Polish literature changed several times. The phase well established in the Japanese translations I had known ended quickly. Then I began to “hunt” for promising Polish authors not yet present in world literature. I thus discovered the prolific, esoteric and difficult Teodor Parnicki (1908–1988). This essay is my description of my “penetrating” the world of the Polish language at that time.

Refine search results

Dodatkowe problemy z historią Stefana Szymutki

„Nikt z krytyków w tym stopniu, co Pan, nie wniknął w »istotny sens«”. Listy Teodora i Eleonory Parnickich do Jacka Łukasiewicza

„Kontakt intelektualny z Państwem obojgiem na odległość daje mi [...] wiele radości”. Listy Teodora Parnickiego do Teresy i Sławomira Cieślikowskich z lat 1961–1966

Parnicki’s women The review of Joanna Szewczyk’s Historiografia i mitologia kobiecości. Powieściopisarstwo Teodora Parnickiego [Historiography and mythology of femininity in the novels of Teodor Parnicki]

Opowiadanie bez teleologii. Darwin(-izm) – Parnicki – Sebald

Parnicki a Rosja. Rekonesans

Опыт русского романа второй половины XIX – первой половины XX в. и исторический роман Теодора Парницкого Сeребряные орлы

Bulwark or political playground? Teodor Parnicki’s Count Julian and King Roderic

Rytm choroby, rytm umierania. Dzienniki z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego

„Kochany Tadziku…” – listy Teodora i Eleonory Parnickich do rodziny Banasiów (prefaced and edited by Piotr Gorliński-Kucik)

„…jeżeli był młyn w Niałku, był młynarz w Niałku…” Wypowiedź Teodora Parnickiego dla Stefana Szlachtycza

Wokół pisarstwa „historyczno-fantastycznego” Teodora Parnickiego (na podstawie dylogii „Muza dalekich podróży” i „Staliśmy jak dwa sny”)

O jednej dacie, której w archiwum zabrakło

Дорофей Бохан в межвоенной польской печати

Schyłek metafory. Rzecz o księdze Natury

Sinologiczne tropy w dwóch powieściach Teodora Parnickiego

Między słowem i ciałem. O somatekstualności Dzienników z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego

„Ten człowiek potrafi siebie obrzydzić wszystkim, którzy chcieliby mu pomóc”. O korespondencji Jerzego Giedroycia i Teodora Parnickiego

Nerwowy wiek dojrzewania. Listy Teodora Parnickiego do Konstantego Symonolewicza. Rec.: Teodor Parnicki, Listy do Konstantego Symonolewicza z lat 1928–1949. Opracowanie, wstęp, przypisy Tomasz Markiewka. Katowice 2021

From Japanese Schulz to Polish Parnicki – around the year 1974