Search results

1

JHWH Bogiem wojny czy Pasterzem? (Ujęcie Ezechielowe) – w perspektywie lektury chrześcijańskiej

100%

Jasiński A. F.

Rocznik Teologiczny

|

2015

|

vol. 57

|

issue 4

459-472

PL

Artykuł jest próbą przedstawienia obrazu Boga w Starym Testamencie oraz przejęcia tego obrazu w środowisku chrześcijańskim. Tekst rozpoczyna się prezentacją imion Bożych w Starym Testamencie (JHWH, El Shaddai, El Elyon, Adonai, Pan Sprawiedliwy, Pan, który jest obecny; Pan, który uświęca, Sędzia, Stworzyciel). W szczególności zostały zaprezentowane trzy zasadnicze kwestie: Bóg w Ezechielowej perspektywie odnowy (Bóg wojny oraz Pasterz Izraela; Ez 5,11-12; 34,12-16); Porządek Jahwe objawiony w wizjach Ezechiela (Ez 1,4-28; 8–11; 40–48); Ezechielowa perspektywa w ujęciu nowotestamentalnym (Ap 4–5; 10). Główne tematy są potraktowane ogólnie i zaprezentowane w kontekście w całej Księgi Ezechiela oraz Księgi Objawienia św. Jana. Konkluzją artykułu jest brak istotnej różnicy między prezentacją Boga Starego Testamentu, a prezentacją Boga Nowego Testamentu. W obu częściach Biblii jest obecny Bóg jako miłujący Ojciec, który pragnie zbawić człowieka.

EN

This article seeks to discover the picture of the God in Old Testament and the reception of this picture in the Christian field. The text begins with the presentation of God’s name in Old Testament (JHWH, El Shaddai, El Elyon, Adonai, The Lord Is There, The Lord Our Righteousness, The Lord Who Sanctifies You, Judge, Creator ). In particular, author presents three main questions: The God in Ezekiel’s view of renovations (the God of War and the Shepherd of Israel; Ez 5,11-12; 34,12-16); The JHWH’s order in the Ezekiel’s visions (Ez 1,4-28; 8–11; 40–48); Ezekiel’s perspective in the New Testament (Rv 4–5; 10). Certain major themes are treated in general and presented in the context of the whole the Book of Ezekiel and the Book of Revelation. The conclusion is that there is no difference between presentation of the God of Old Testament and presentation of the God of New Testament. In both parts of the Bible the God is presented as loving Father who looks to save of human being.

2

Kim są „psy” w Ap 22,15? Lektura terminu οἱ κύνες w greckim antycznym kontekście kulturowym

80%

Siemieniec T. M.

Verbum Vitae

|

2021

|

vol. 39

|

issue 3

895-912

EN

The presented article deals with the metaphor of “the dog” in Rev 22:15 on the cultural background of Ancient Greece. The analysis of the state of research has shown that exegetes interpreting the term οἱ κύνες refer primarily to parallel texts found in the Bible itself (and in extra-biblical religious literature). However, such an interpretation does not exhaust the richness of meaning of the metaphor of “the dog”. The same text read by Christians who have had a previous experience of Hellenistic culture opens up new ways for an exploration of new meanings of “the dog” metaphor. According to the author of the article, Christians originating from Hellenistic culture could see the motif of “the dog” in connection with pederastic courtship, where it was the embodiment of an older partner in this relationship – the so-called erastes. This understanding of the metaphor of “the dog” is based on the reference to hunting, which was an important part of the life of ancient Greeks. In Greek literature and in vase painting, when presenting the homosexual courtship of the elder – erastes towards the younger – eromenos, one often referred to the idea of hunting. This is evident in iconography, where scenes of pederasty often employ motifs of a dog, and in literature, where erastes’ efforts are depicted in the likeness of hunting. The author of the Apocalypse, placing “dogs” among the categories of people excluded from participation in the New Jerusalem, showed that pederastic practices prevent access to the community of God's new people.

PL

Prezentowany artykuł zajmuje się analizą motywu psa w Ap 22,15 w kontekście kulturowym starożytnej Grecji. Analiza stanu badań pokazała, że egzegeci w interpretacji terminu οἱ κύνες odwołują się przede wszystkim do tekstów paralelnych znajdujących się w samej Biblii (oraz literaturze pozabiblijnej). Taka interpretacja nie wyczerpuje jednak bogactwa znaczeniowego metafory psa. Ten sam tekst czytany przez chrześcijan, którzy mieli za sobą doświadczenie kultury hellenistycznej otwiera się na nowe znaczenia. Zdaniem autora artykułu chrześcijanie wywodzący się z kultury hellenistycznej mogli widzieć motyw psa w powiązaniu z zalotami o charakterze pederastycznym, gdzie stanowił on uosobienie starszego partnera w tej relacji – tzw. erastesa. Takie rozumienie metafory psa ma u swoich fundamentów odwołanie się do polowania, które stanowiło ważny element życia antycznych Greków. W literaturze greckiej oraz w malarstwie wazowym, przedstawiając homoseksualne zaloty starszych – erastesów względem młodszych – eromenosów odwoływano się do idei polowania. Widoczne jest to w ikonografii, gdzie sceny ukazujące pederastię często zawierają motyw psa, oraz literaturze, gdzie wysiłki erastesa ukazane są na podobieństwo polowania. Autor Apokalipsy umieszczając „psy” pośród kategorii ludzi wykluczonych z udziału w Mieście Świętym pokazał, że praktyki pederastyczne zamykają dostęp do wspólnoty nowego ludu Bożego.

3

Tożsamość „martwych” (οἱ νεκροί) w świetle Ap 20,4-5

80%

Siemieniec T. M.

The Biblical Annals

|

2017

|

vol. 7

|

issue 4

531-550

EN

he article analyzes the term oi` nekroi,, in Rev 20:4-5. All scholars examining this text assume that the term oi` nekroi, should be interpreted here literally, i.e. it denotes the dead in a physical meaning (as people who have been killed or died). However such assumption causes a variety of problems concerning especially the chronology of events described in Rev 20:1-10. This problem seems to be resolved if “the dead” are interpreted in spiritual sense (as spiritually dead). Basing on this assumption the presented paper aims to define identity of the dead in Rev 20:4-5. The presentation has been made in three stages. At the beginning the state of research has been presented. This analysis points out a necessity of another look at the term oi `nekroi, used in Rev 20:4-5. The second stage consists in examining the question whether the spiritual meaning of oi` nekroi, is possible in the light of other passages of the Book of Revelation and in the context of the whole Johannine tradition (especially in the Fourth Gospel). At the end the role of oi` nekroi, in Rev 20:4-5 has been defined.

PL

The article analyzes the term οἱ νεκροί, in Rev 20,4-5. All scholars examining this text assume that the term hoi nekroi should be interpreted here literally, i.e. it denotes the dead in a physical meaning (as people who have been killed or died). However such assumption causes a variety of problems concerning especially the chronology of events described in Rev 20,1-10. This problem seems to be resolved if “the dead” are interpreted in spiritual sense (as spiritually dead). Basing on this assumption the presented paper aims to define identity of the dead in Rev 20,4-5. The presentation has been made in three stages. At the beginning the state of research has been presented. This analysis points out a necessity of another look at the term οἱ νεκροί, used in Rev 20,4-5. The second stage consists in examining the question whether the spiritual meaning of οἱ νεκροί is possible in the light of other passages of the Book of Revelation and in the context of the whole Johannine tradition (especially in the Forth Gospel). At the end the role of οἱ νεκροί in Rev 20,4-5 has been defined.

Refine search results

1 Rocznik Teologiczny

1 The Biblical Annals

1 Verbum Vitae

2 Siemieniec T. M.

1 Jasiński A. F.

1 2021

1 2017

1 2015

JHWH Bogiem wojny czy Pasterzem? (Ujęcie Ezechielowe) – w perspektywie lektury chrześcijańskiej

Kim są „psy” w Ap 22,15? Lektura terminu οἱ κύνες w greckim antycznym kontekście kulturowym

Tożsamość „martwych” (οἱ νεκροί) w świetle Ap 20,4-5