Search results

1

TRANSFORMACJA PRZYWILEJÓW WŁADZY CZY TRANSFORMACJA TYPÓW DOMINACJI KLASOWEJ?

100%

Krzysztof Brzechczyn K. B.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

243-349

EN

The paper is a critical commentary of The Legacies of Totalitarianism: A Theoretical Framework authored by Aviezer Tucker. This book presents the evolution of totalitarian communism, its transformation and analysis of problems surfacing in East-Central European societies. Although the reviewed book is a very rare attempt at a synthetic view on the genesis and transformation of communism, its author accepts a very narrow understanding of class and class interest which leads to an idealistic interpretation of Stalinist purges and the institutionalistic understanding of transformation which does not allow to place economical dimensions of post-communist transformation in a wider social perspective.

PL

Artykuł jest krytycznym komentarzem do książki Aviezera Tuckera The Legacies of Totalitarianism: A Theoretical Framework, która przedstawia koncepcję ewolucji totalitarnego komunizmu i jego transformacji oraz wynikającą stąd analizę problemów posttotalitarnych społeczeństw Europy Środkowo-Wschodniej. Zdaniem autora tekstu, choć omawiana książka jest nader rzadką próbą syntetycznego wyjaśnienia zarówno genezy systemu realnego socjalizmu, jak i jego transformacji, to Tucker przyjmuje zbyt wąskie pojmowanie klasy i interesu klasowego, co prowadzi do idealistycznej interpretacji czystek stalinowskich i wyłącznie instytucjonalistycznego pojmowania transformacji. Takie spojrzenie na transformację ustrojową nie pozwala osadzić jej ekonomicznych wymiarów w szerszej społecznej perspektywie.

2

DLACZEGO DZIEDZICTWA MAJĄ ZNACZENIE: ODPOWIEDŹ NA ODCZYTANIA LEGACIES

100%

Tucker A.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

285-292

EN

If the legacies of totalitarianism are significant for understanding the present, the global emergence of populism in post-totalitarian, post-authoritarian, and post-liberal societies since 2010 is puzzling. It seems to support some version of economic determinism rather than historical path dependency. I arguethat the universal common denominator is blocked social mobility. The elites that protect them selves by blocking mobility and their social and political contexts are local. 1989 was a political, not a social revolution. The continuous late Communist elite transmuted political into economic capital and prevented the establishment of the rule of law. When economies and mobility expanded, the effects of the late totalitarian continuity laid dormant, the recession awoke them.

PL

Jeżeli dziedzictwa totalitaryzmu mają znaczenie dla zrozumienia współczesności, pojawienie się populizmu w skali globalnej w posttotalitarnych, postautorytarnych i postliberalnych społeczeństwach po 2010 roku jest zastanawiające. Aby wyjaśnić to zjawisko trzeba odwołać się do pewnej wersji ekonomicznego determinizmu niż do historycznej ścieżki zależności. Argumentuję, że pewnym wspólnym mianownikiem populizmu jest zablokowanie społecznej mobilności. Elity bronią się przed utratą swojej pozycji poprzez zablokowanie ścieżek awansu klas niższych. Sposób zablokowania społecznej mobilności zależny jest od lokalnego kontekstu społecznego i politycznego. Rok 1989 przyniósł polityczną, lecz nie społeczną rewolucję. Elity społeczne późnego komunizmu przekształciły polityczny kapitał w gospodarczy, co uniemożliwiło wprowadzenie rządów prawa. W warunkach rozwoju gospodarczego efekty posttotalitaryzmu pozostawały w uśpieniu, recesja ożywiła je na nowo.

3

DZIEDZICTWA I ZOMBIE. DLACZEGO NALEŻY WSPIERAĆ KRÓTKOTERMINOWE PROGNOZY ANALIZĄ ZJAWISK DŁUGOFALOWYCH

93%

Greg Grzegorz Lewicki G. G. L.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

269-273

EN

The author claims that Tucker’s “Legacies of Totalitarianism” is extremely important for the studies of post-communism in Central and Eastern Europe as well as for philosophy of history, which – from the post-Hegelian times on – has avoided holistic approaches. According to the author, Tucker adequately identifiestransnational components of the region’s current identity, rooted in the abovementioned “legacies” (middle-range processes that started in the communist era). The author also notes that inadequacy of some prognoses that Tucker puts forward based on his own theory stems from his negligence of the prognostic weight of certain socio-psychological laws and long-term processes.

PL

Autor stwierdza, że praca TuckeramThe Legacies of Totalitarnianism jest niezmiernie ważna dla studiów nad postkomunizmem w Europie Środkowej i Wschodniej oraz dla historiozofii, która od czasów poheglowskich stroniła od holizmu. Zdaniem autora, Tucker trafnie identyfikuje ponadnarodowe składowe wspólnej tożsamości regionu, wynikające z tytułowych „dziedzictw” (procesów średnioterminowych wywodzących się z komunizmu). Badacz zauważa jednak, że nietrafność części prognoz Tuckera na podstawie jego własnej teorii wynika z nieuwzględnienia pewnych prawideł socjopsychologicznych i procesów długoterminowych.

4

OGRANICZENIA DEMOKRATYCZNEJ KONSOLIDACJI. PODWAŻANIE ROZUMU JAKO SYNDROM POSTTOTALITARNY

86%

Petrescu D.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

251-255

EN

My intervention on Aviezer Tucker’s book addresses four key issues, which Francis Fukuyama defines as the four levels on which consolidation of democracy must take place: (1) ideology; (2) institutions; (3) civil society; and (4) culture. Tucker’s analysis provides insightful reflexions on the role played by each of these four spheres in the post-totalitarian setting. By thoroughly examining totalitarian legacies, Tucker concludes that totalitarianism is not dead and has already made a partial return. To resist and even reverse this phenomenon, he sets forth a disarmingly simple solution: the return of dissidents. Neo-dissidents might save their post-totalitarian societies from hate, lies and sheer pragmatism through love, truth and personal integrity. Only time will tell if Tucker’s solution works.

PL

Mój komentarz do książki Aviezera Tuckera dotyczy czterech kwestii, które Francis Fukuyama definiuje jako cztery poziomy, na których musi zachodzić konsolidacja demokracji: 1. Ideologia, 2. Instytucje, 3. Społeczeństwo obywatelskie i 4. Kultura. Książka Tuckera dostarcza wnikliwej analizy roli odgrywanej przez każdą z tych sfer w postkomunistycznym społeczeństwie. Badając wnikliwie dziedzictwo totalitaryzmu, Tucker dochodzi do wniosku, że totalitaryzm nie jest martwy i częściowo przynajmniej powraca. Aby się przed nim obronić, proponuje on proste rozwiązanie: powrót dysydentów. Nowi neo-dysydenci mogą zbawić swoje posttotalitarne społeczeństwa od nienawiści, kłamstw i płytkiego pragmatyzmu poprzez miłość, prawdę i osobistą integralność. Musimy niestety nieco poczekać, aby przekonać się, czy propozycja Tuckera jest skuteczna.

5

ZMIANA SYMULOWANA. TOTALITARYZM I TO, CO NASTĄPIŁO PÓŹNIEJ

86%

Cristina Petrescu C. P.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

263-267

EN

My intervention focuses on Aviezer Tucker’s assessment of legacies of totalitarianism in the educational system. Tucker singles out a major dilemma of post-totalitarian universities: to fundamentally restructure in order to become autonomous or to simulate change while preserving state support. He contendsthat the Bologna system meant the transformation of universities into state-managed corporations that lowered standards and introduced various mechanisms of measuring performance. Thus, Tucker convincingly argues, the unwanted result of including the former communist coun-tries in the European Union was the return to a familiar model of simulated change in the field of education.

PL

Mój komentarz dotyczy oceny wpływu totalitarnego, komunistycznego dziedzictwa na system edukacji. Zostało to przeprowadzone w jednym z rozdziałów książki Aviezera Tuckera, The Legacies of Totalitarianism. Według niego głównym dylematem posttotalitarnego uniwersytetu jest odpowiedź na pytanie,czy celem fundamentalnej restrukturyzacji szkolnictwa wyższego jest osiągnięcie autonomii, czy zagwarantowanie sobie poparcia państwa poprzez symulację zmiany. Tucker twierdzi, że system boloński oznacza transformację uniwersytetów w zarządzane przez państwo korporacje, które obniżają standardy nauczania i wprowadzają różne mechanizmy mierzenia aktywności naukowej. Autor przekonująco argumentuje, że nieintecjonalnym efektem przystąpienia byłych krajów komunistycznych do Unii Europejskiej jest powrót do znanego w okresie komunizmu modelu symulowania zmian w szkolnictwie wyższym.

6

DYSYDENCI I NOMADOWIE W PAŃSTWACH (NIE TYLKO) POSTTOTALITARNYCH. CZYLI DLACZEGO TYLE PROBLEMÓW, SKORO JEST TAK DOBRZE?

86%

Rafał Paweł Wierzchosławski R. P. W.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

275-284

EN

Aviezer Tucker’s book The Legacies of Totalitarianism: A Theoretical Framework can be classified among works which settle with the totalitarian past and discuss the issue of the victory of liberal democracy in post-Soviet states after 1989. From the many issues examined in his book, I would like to focus here on the author’s interesting intuition that dissidents played an important role not only in the overthrow of communism (real socialism) but also in the preservation of the liberal democracy in Central and Eastern Europe, which, in his view, is now threatened by the demons of populism, nationalism, xenophobia, etc. The essential question is whether dissidents have managed to create such an institutional framework as will protect the society against the temptation of populism, by offering citizens – all social groups – a state with stable, effective structures, respect for individual freedom, and a sense of safety (including social security), or the institutional problems he mentions results from the negligence and desertion of the elites in the first years of the transformation –a state of things which has lasted until now?

PL

Książka Aviezera Tuckera The Legacies of Totalitarianism. A Theoretical Framework wpisuje się nurt prac, które podejmują kwestię zwycięstwa liberalnej demokracji w krajach o totalitarnej przeszłości i postsowieckiej dominacji po 1989 roku. W tekście analizuję problemy, które można wskazać w kontekściesugestii autora, że dysydenci (i kategoria życia w prawdzie) odgrywali istotną rolę nie tylko w obaleniu komunizmu (realnego socjalizmu), lecz także pełnią ją w utrzymaniu zdobyczy liberalnej demokracji w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, która obecnie ma być zagrożona demonami populizmu, nacjonalizmu, ksenofobii. Zasadnicze pytanie mojego tekstu dotyczy kwestii, czy byli dysydenci potrafili stworzyć dobre i funkcjonalne państwa, czy też nowe elityzdezerterowały, pozostawiając instytucje państwowe na łup pasożytujących na nich nomadów, co prowadzi do sprzeciwu obywateli. Kwestia ta dotyczy, jak się wydaje, nie tylko krajów tego regionu, lecz także całej Europy.

Refine search results

6 Porównania

6 2019

1 Cristina Petrescu C. P.

1 Greg Grzegorz Lewicki G. G. L.

1 Krzysztof Brzechczyn K. B.

1 Petrescu D.

1 Rafał Paweł Wierzchosławski R. P. W.

1 Tucker A.

TRANSFORMACJA PRZYWILEJÓW WŁADZY CZY TRANSFORMACJA TYPÓW DOMINACJI KLASOWEJ?

DLACZEGO DZIEDZICTWA MAJĄ ZNACZENIE: ODPOWIEDŹ NA ODCZYTANIA LEGACIES

DZIEDZICTWA I ZOMBIE. DLACZEGO NALEŻY WSPIERAĆ KRÓTKOTERMINOWE PROGNOZY ANALIZĄ ZJAWISK DŁUGOFALOWYCH

OGRANICZENIA DEMOKRATYCZNEJ KONSOLIDACJI. PODWAŻANIE ROZUMU JAKO SYNDROM POSTTOTALITARNY

ZMIANA SYMULOWANA. TOTALITARYZM I TO, CO NASTĄPIŁO PÓŹNIEJ

DYSYDENCI I NOMADOWIE W PAŃSTWACH (NIE TYLKO) POSTTOTALITARNYCH. CZYLI DLACZEGO TYLE PROBLEMÓW, SKORO JEST TAK DOBRZE?