Search results

1

Myśl Michela de Montaigne’a a idea tolerancji

100%

Kwak J.

Kultura i Wartości

|

2016

|

issue 19

DE

Der Artikel beschäftigt sich mit dem Problem der Toleranz und deren Bedeutung in der sozialen Welt. Den Ausgangspunkt bildet der Versuch, auf den Entwurf von Michel Montaigne zurückzugreifen, einem der Wegbereiter der neuzeitlichen Wahrnehmung einschlägiger Problematik in der europäischen Kultur. Berücksichtigt wurde der historische Hintergrund, besonders die Zeit der religiösen Kriege im Frankreich des 16. Jahrhunderts und ihre sozial-politischen Folgen. Es wurde auch kurz die Genese des Toleranzbegriffs auf unserem Kontinent dargestellt, zusammen mit den Schlüsselmomenten ihrer Entwicklung von der Antike bis zum 16. Jahrhundert.

EN

The article takes up the issue of tolerance and its importance in the social world. Reference is made first to the ideas voiced by Michel de Montaigne, one of the forerunners of modern perception of that issue in European culture. Account is taken of the historical background, notably of the religious wars in 16th century France and their social and political consequences. Presented in brief is the genesis of the concept of tolerance on our continent, including key highlights in its development from antiquity to the 16th century.

PL

Artykuł podejmuje problem tolerancji i jej znaczenie w świecie społecznym. Punktem wyjścia jest próba odwołania się do koncepcji Michela de Montaigne’a jako jednego z prekursorów nowożytnego postrzegania wspomnianej problematyki w kulturze europejskiej. Uwzględnione zostało tło historyczne, szczególnie okres wojen religijnych we Francji XVII wieku oraz ich konsekwencje społeczno-polityczne. Pokrótce zaprezentowana została również geneza pojęcia tolerancji na naszym kontynencie wraz z kluczowymi momentami jej formowania od czasów starożytnych do XVI stulecia.

2

Społeczeństwo resentymentu: Współczesny proces dezintegracji Niemiec jako efekt (nie)udanej rewolucji kulturowej z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

88%

Lipowicz M.

Kultura i Polityka

|

2010

|

issue 8

34-51

PL

Artykuł przedstawia współczesne społeczeństwo niemieckie jako „społeczeństwo resentymentu”. Termin ten podkreśla, że normatywny porządek społeczny republiki Niemiec bynajmniej nie wynika ze zbiorowo zaakceptowanego pojęcia „wspólnego dobra”, lecz niemal wyłącznie dyktowany jest przez te części społeczeństwa, które twierdzą, że są wykluczone lub dyskryminowane. Konsens zbiorowy opiera się raczej na ciągłym rozszerzaniu społecznej wrażliwości i społecznego uznania dla wszelkiej formy indywidualnej lub kulturowej „inności” oraz cechuje się niechęcią do akceptacji wszelkich wartości moralnych o uniwersalnie obowiązującym charakterze. W oparciu o wyniki badawcze badań empirycznych artykuł stawia tezę, że to „rewolucja kulturowa” z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w Niemczech doprowadziła do całkowitej eksternalizacji dawnych „cnót obywatelskich”. Analitycznym punktem wyjścia jest ciesząca się poparciem dużej części niemieckiej opinii publicznej książka Thilo Sarrazina Niemcy się likwidują, w której autor krytykuje deformację ogólnych zasad socjalizacji w Niemczech. Metodologicznej dyrektywy artykułu dostarcza reinterpretacja Nietzscheańskiego pojęcia resentymentu dokonana przez Maxa Schelera oraz wykład Georga Simmla pt. Konflikt nowoczesnej kultury. Deformacja niemieckiego życia społecznego w Niemczech jest przedstawiona jako efekt buntu skierowanego przeciw kulturze w imię wyzwolenia życia spod władzy porządku instytucjonalnego. Łącząc obie koncepcje Schelera i Simmla, artykuł wykazuje, że „Nowej Lewicy” w Niemczech – zogniskowanej wokół „teorii krytycznej” Szkoły Frankfurckiej – w ostatnich czterdziestu latach udało się stworzyć republikę, w której wszelka próba konstytuowania jakichkolwiek ogólnospołecznie obowiązujących norm i wartości uchodzi za nieuprawomocnioną represję względem „życia” – za nietolerancję.

EN

The paper describes the German society as a “society of resentment”. The term expresses that the normative order of the German Republic is not in the least based on an collectively accepted idea of the “common good”, but is almost entirely dictated by those parts of society, which claim to be excluded or discriminated against. The social consensus is predominantly based on the constant widening of social sensibility and social recognition of every form of individual or cultural “difference” and also is characterized by an unwillingness to accept universal moral values. According to the results of scientific research the article presents the thesis that it was the “cultural revolution” of the sixties and seventies which externalized all former “civic virtues”. The starting point of the analysis is Thilo Sarrazin’s book Germany Does Away With Itself, which addresses the issue of the deformation of general principles of socialization and has recently received major support form the German public opinion. The methodological directive will be the reinterpretation of Nietzsche’s concept of resentment accomplished by Max Scheler and the lecture by Georg Simmel entitled The Conflict Of Modern Culture. The deformation of social life in Germany will be described as an effect of a revolt turned against culture itself conducted in the name of the liberation of “life” from all kinds of institutionalized order. By connecting both concept of Scheler and Simmel, the article will prove, that in the past forty years the New Left in Germany – focused on the Critical theory of the Frankfurt School – constituted a republic, in which any attempt of creating generally applicable norms and values for society in general passes for being an illegitimate repression of “life” – for being intolerant.

DE

Der Artikel stellt die gegenwärtige deutsche Gesellschaft als „Gesellschaft des Ressentiments“ dar. Dieser Terminus soll darauf hinweisen, dass die normative Ordnung der deutschen Republik sich keineswegs an der Idee des „Gemeinwohls“ orientiert, sondern fast ausschließlich durch diejenigen Gesellschaftsmitglieder aufgezwungen wird, die angeben diskriminiert oder ausgegrenzt zu sein. Der soziale Konsens beruht daher auf einer ständigen Ausweitung der gesellschaftlichen Sensibilität und der Anerkennung jeglicher Form individueller oder kultureller „Andersheit“. Darüber hinaus kennzeichnet diesen sozialen Konsensus eine Abneigung gegenüber universal geltenden moralischen Werten. In Anlehnung an empirische Forschungsergebnisse stellt der Artikel die These, dass es durch die Kulturrevolution der sechziger und siebziger Jahre zu einer vollkommenen Externalisierung der „bürgerlichen“ Tugenden gekommen ist. Der analytische Ausgangspunkt des Artikels wird das unter der deutschen Bevölkerung sehr populäre Buch von Thilo Sarrazin Deutschland schafft sich ab sein, in welcher der Autor die Deformation der allgemeinen Regeln der Sozialisierung in Deutschland kritisiert. Die methodologische Direktive wird Max Schelers Reinterpretierung des nietzscheanischen Begriffs des Ressentiments und die Vorlesung von Georg Simmel unter dem Titel Der Konflikt der modernen Kultur sein. Die Deformation des Gesellschaftslebens in Deutschland wird als Aufstand gegen die Kultur als solcher dargestellt, indem sich das Leben im Namen der Befreiung das Recht nimmt sich aus allen Schranken der institutionellen Ordnung zu lösen. Indem ich beide Konzeptionen von Simmel und Scheler verbinde, wird der Artikel zeigen, dass es der „Neuen Linken“ in Deutschland, die sich um die „Kritische Theorie“ der Frankfurter Schule konzentriert, in den letzten vierzig Jahren gelungen ist eine Republik zu konstituieren, in welcher jeder Versuch der Konstitution von allgemeingültigen Normen und Werten als nicht gerechtfertigte Repression an dem „Leben“ angesehen wird – als Intoleranz.

3

Recepcja twórczości Ericha Hackla w krajach niemieckojęzycznych i w Polsce

75%

ŁAWNIKOWSKA-KOPER J.

Transfer. Reception studies

|

2016

|

vol. 1

131-159

PL

Przedmiotem artykułu jest recepcja twórczości Ericha Hackla w krajach niemieckiego obszaru językowego i w Polsce w ujęciu kontrastywnym. Autorka przedstawia sylwetkę pisarza i jego utwory z uwzględnieniem kwestii gatunkowych (dokumentaryzm) i problemowych (wpływ reżimów totalitarnych na losy jednostki), a następnie odnosi się do różnych obiegów recepcji w Polsce i w krajach niemieckiego obszaru językowego. W krajach niemieckojęzycznych twórczość Hackla jest obecna w obiegu akademickim i krytycznym, a przede wszystkim w obiegu popularnym i w mediach cyfrowych, czego dowodem są liczne wpisy na blogach literackich, dyskusje na forach i strony internetowe poświęcone pisarzowi. W Polsce znane są tylko dwa opowiadania pisarza: Pożegnanie z Sydonią i Wesele w Auschwitz, dlatego recepcja twórczości pisarza ogranicza się głównie do tych utworów. Jednocześnie w polskim obiegu akademickim omawiana jest cała jego twórczość. To, co łączy recepcję twórczości Ericha Hackla w Polsce i krajach niemieckojęzycznych, to włączenie jego utworów do programów edukacyjnych na rzecz tolerancji i prawdy historycznej.

EN

The paper researches the reception of the works of Erich Hackl in the German language speaking countries and in Poland in the contrastive aspect. The author presents the author and his works along with the genre (documentarism) and problem (influence of the totalitarian regimes on an individual) issues , then it refers to various circulations of reception in Po-land and German speaking countries. In German speaking countries, Hackl’s works are pre-sent in academic and critical circulation and, first of all, in the popular one, which is con-firmed by numerous entries at literary blogs, discussions at forums and Internet pages de-voted to the writer. There are only two short stories by the writer that are well-known in Po-land – these are, Farewell to Sydonia and Wedding in Auschwitz, that is why the reception of the writer’s works is limited mainly to these works.. At the same time, all his works are being discussed in the Polish academic circulation. What connects the reception of Hackl’s works in Poland and the German language speaking countries is the inclusion of his works into the educational programmes for the sake of tolerance and historical truth.

DE

Das Thema des Aufsatzes ist die Rezeption der Werke von Erich Hackl im deutschsprachigen Raum und in Polen, dargestellt aus kontrastiver Sicht. Die Verfasserin erinnert an die Gestalt des Autors und an sein literarisches Schaffen im Hinblick auf dessen Gehalt (Einfluss der totalitären Regime auf die Schicksale der Einzelmenschen) und auf die Gattungsfragen (Dokumentarismus), und setzt sich anschliessend mit verschiedenen Rezeptionswegen dieser Literatur in den Ländern des deutschsprachigen Raums und in Polen aus. In Deutschland, Österreich und in der Schweiz wird Hackls Werk Gegenstand akademischer und kritischer Lektüre, vor allem wird sein Schaffen aber von den Lesern diskutiert. Davon zeugen zahlreiche Eintragungen auf den Leseblogs und auf den Leserforen. In Polen sind nur zwei Erzählungen des Autors bekannt Der Abschied von Sydonie, mit der sein Name in der Literaturwelt zum Begriff wurde, und Die Hochzeit von Auschwitz. Auf diese zwei beschränken sich die polnischen Besprechungen, von denen die meisten im Internet erscheinen. Gleichzeitig umfaßt die akademische Rezeption das ganze Werk des Schriftstellers. Der Rezeption Hackls im deutschsprachigen Raum und in Polen ist Präsenz seiner Werke in den Unterrichtsprogrammen und in Projekten zum Thema Toleranz und historische Wahrheit gemeinsam.

Refine search results

1 Kultura i Polityka

1 Kultura i Wartości

1 Transfer. Reception studies

1 Kwak J.

1 Lipowicz M.

1 ŁAWNIKOWSKA-KOPER J.

2 2016

1 2010

Myśl Michela de Montaigne’a a idea tolerancji

Społeczeństwo resentymentu: Współczesny proces dezintegracji Niemiec jako efekt (nie)udanej rewolucji kulturowej z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

Recepcja twórczości Ericha Hackla w krajach niemieckojęzycznych i w Polsce