Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 29

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
5 maja 2020 r. Niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny (FCC) orzekł o legalności programu zakupu aktywów sektora publicznego ustanowionego przez Europejski System Banków Centralnych (ESBC). Co szczególnie istotne, kwestia ta była przedmiotem orze-czenia w trybie prejudycjalnym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), wydanego w następstwie zapytania niemieckiego sądu.Decyzja FCC ma szczególne znaczenie w kontekście planów uruchomienia Europej-skiego Funduszu Odbudowy w celu zwalczania skutków pandemii koronawirusa. Nie-miecki sąd zakwestionował traktatowe podstawy decyzji Europejskiego Banku Cen-tralnego (EBC), na podstawie których wyemitowano obligacje. Co szczególnie istotne, niemiecki sąd podkreślił nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek zbadania przez sądy kon-stytucyjne państw UE, czy działalność instytucji europejskich wykracza poza uprawnie-nia przyznane im w traktatach (ultra vires).
EN
On May 5, 2020, the German Federal Constitutional Court (FCC) ruled on the legality of the public sector asset purchase program established by the European System of Cen-tral Banks (ESCB). What is particularly important, this issue was the subject of a pre-liminary ruling by the Court of Justice of the European Union (CJEU), issued following an inquiry from a German court.The FCC’s decision is of particular importance in the context of plans to launch a Eu-ropean Reconstruction Fund to combat the effects of the coronavirus pandemic. The Ger-man court questioned the treaty bases of the decisions of the European Central Bank (ECB) on the basis of which the bonds were issued. What is particularly important, the German court emphasized not only the right, but even the obligation to examine by the constitutional courts of the EU Member States whether the activity of European institu-tions goes beyond the powers conferred on them in the treaties (ultra vires).The content of this decision and its extensive justification will certainly have a great impact on the functioning of the European Union.
PL
Zamawiającym jest podmiot, który przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, następnie udziela zamówienia wykonawcy oraz realizuje określone działania w trakcie jego wykonywania. Może on przybrać status podmiotu publicznego lub podmiotu prywatnego. O publicznym lub prywatnym statusie konkretnego zamawiającego nie przesądzają jednak przepisy prawa zamówień publicznych, ale określone przesłanki (normy prawne oraz stosunki społeczne, faktyczne) istniejące poza reżimem prawa zamówień publicznych. W artykule wskazano i przeanalizowano przesłanki pozwalające zakwalifikować określony podmiot publiczny do kategorii instytucji zamawiających na gruncie prawa zamówień publicznych, czyniąc to w kontekście orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzeczeń polskich sądów administracyjnych.
|
2020
|
vol. 9
|
issue 8
42-54
PL
W dniu 30 maja 2013 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-512/10 Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, w którym stwierdził, że Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 3 dyrektywy 2001/14 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawania świadectw bezpieczeństwa, poprzez umożliwienie, przy obliczaniu opłaty za minimalny pakiet dostępu i dostęp do urządzeń związanych z obsługą pociągów, uwzględnienie kosztów, które nie mogą być uznane za bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami. Z dokonanej przez autora analizy problemu wynika, że proces odzyskiwania przez przewoźników kolejowych uiszczonych opłat za dostęp do infrastruktury kolejowej w nieprawidłowo skalkulowanej wysokości jest znacznie utrudniony. Konieczna jest zatem analiza czy w badanym obszarze można w ogóle mówić o efektywnym zapewnieniu wykonania wyroku TSUE w sprawie C-512/10. Autor przedstawia przy tym poglądy przedstawicieli doktryny i orzecznictwa odnoszące się do powyższego zagadnienia.
PL
The article focuses on the recent jurisprudence of the Court of Justice of the European Union in the context of the national criminal laws of the Member States, concerning the scope of application of the Charter. Drawing conclusions from this jurisprudence the Author answers the question when the Member State is 'implementing Union law' in the meaning of Article 51(1) of the Charter in the criminal law context. It is considered that Member States implement Union law when interpreting framework decisions (Lanigan, JZ, Vilkas), when assessing the conformity of the national measures with framework decisions (Jeremy F., Radu), when executing judgements in the framework of the mutual recognition (Aranyosi and Caldararu) and when assuring the effectiveness of EU law by enacting criminal sanctions (Tarrico). In addition, in some situations Member States may be considered to be implementing Union law while enacting national measures which may affect the rights derived from Union law (Delvigne). It is assumed in the article that CJEU is often called to strike the fair balance between the different (and sometimes diverging) interests of three categories of actors: interests of individuals (to have their fundamental rights protected), interests of Member States (to exercise ius puniendi) and interests of the European Union as a whole (to ensure effectivess of EU law).
PL
Prawo pacjenta do uzyskania opieki medycznej w innych państwie członkowskim Unii Europejskiej stanowi stosunkowo nowe zagadnienie prawne, żywo dyskutowane na europejskim forum. W ramach tej ogólnej tematyki wyróżnia się ponadgraniczne świadczenia medyczne otrzymywane w szpitalach oraz poza nimi (tzw. świadczenia ambulatoryjne). Przedmiotem niniejszego artykułu jest ta druga kategoria. Analizując możliwość skorzystania ze świadczeń przez nią przewidzianych, autor wskazuje, że zostały ona pierwotnie uregulowane w tzw. rozporządzeniach koordynacyjnych UE, wydawanych w związku z przepływem pracowników w ramach Wspólnoty (Unii). Następnie świadczenia tego rodzaju zaczęto uznawać w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE za usługę w traktatowym rozumieniu. Oznaczało to (przynajmniej w teorii) swobodę w ich otrzymywaniu. Istnienie takiej regulacji prawnej, a także ranga swobody przepływu usług spowodowały jednak wiele komplikacji praktycznych. Państwa członkowskie UE, w obawie przed nadmiernymi obciążeniami budżetowymi, wprowadzają w ustawodawstwie krajowym liczne ograniczenia dla uzyskiwania ponadgranicznych świadczeń ambulatoryjnych. Niniejszy artykuł, przedstawiając uprawnienia pacjenta do otrzymania tych świadczeń na obu w/w podstawach, odpowiada na pytanie o możliwość takich ograniczeń. Ponadto, z uwagi na przyjęcie w 2011 roku dyrektywy (która stworzyła niejako trzeci, obok rozporządzeń i orzecznictwa Trybunału, system prawny w przedmiotowym względzie), niniejszy artykuł stanowi swoisty wstęp do rozważań dotyczących praw pacjenta do uzyskania omawianych świadczeń stosownie do tej dyrektywy.
EN
A patient's right to obtain healthcare in another Member State of the European Union is a relatively new legal issue, vividly discussed in the European forum, though. Within such a general subject matter, cross-border medical services received in hospitals and those received outside hospitals (the so-called outpatient services) are singled out. It is the second category which is the purpose of the present article. While analyzing the possibility of making use of services provided for by the very category, the author indicates that they had originally been governed by the so-called EU coordination regulations, issued in connection with the free movement of workers within the European Community (Union). Then, the performances of this kind started to be recognized by the Court of Justice of the EU as constituting ‘service' within the meaning of the Treaty provisions. It denoted (at least in theory) the freedom of receiving such performances. However, the existence of such arrangements, as well as the significance of free movement of services, has resulted in many practical complications. The EU Member States, in fear of excessive budgetary encumbrances, introduce in their national legislation a number of restrictions to obtaining cross-border outpatient services. The present article, while setting out the patients' rights to receive such services on both the above-mentioned bases, is also set to respond to a question concerning the possibility of introducing such restrictions. Furthermore, due to the adoption of a directive in 2011 (which created, so to speak, a third legal system in this regard, apart from the systems based on EU regulations and on case law of the Court, respectively), the present article constitutes a sort of an introduction to deliberations regarding the patients' rights to obtain these benefits in accordance with the provisions thereof.
PL
Since 1 may 2004 Poland was obligated to adopt rules of the European Union law (acquis communautaire). Domestic courts must apply appropriate regulations two different legal orders . Cooperation with European Court of Justice (ECJ) could be the best solution to achievement accordance of treaties obligations and national law. One of the most popular method, provided for article 234 Treaty establishing the European Community, are preliminary questions. In according with european jurisdiction, polish administrative courts could use this mechanism to adjudicate . In many situations courts have to refer to the ECJ for a preliminary ruling a question on the interpretation european union law. On the other hand some cases should be decided by domestic jurisdiction, but even than ECJ is obligated to present his point of view. Although litigant party could not influence on court he can use regulations provided by domestic legal procedure, for example he can lodge a complaint against suspension of legal proceedings. Put preliminary questions into practice shows how consequences will bear a parties europeanization domestic law.
PL
Since 1 may 2004 Poland was obligated to adopt rules of the European Union law (acquis communautaire). Domestic courts must apply appropriate regulations two different legal orders . Cooperation with European Court of Justice (ECJ) could be the best solution to achievement accordance of treaties obligations and national law. One of the most popular method, provided for article 234 Treaty establishing the European Community, are preliminary questions. In according with european jurisdiction, polish administrative courts could use this mechanism to adjudicate . In many situations courts have to refer to the ECJ for a preliminary ruling a question on the interpretation european union law. On the other hand some cases should be decided by domestic jurisdiction, but even than ECJ is obligated to present his point of view. Although litigant party could not influence on court he can use regulations provided by domestic legal procedure, for example he can lodge a complaint against suspension of legal proceedings. Put preliminary questions into practice shows how consequences will bear a parties europeanization domestic law.
EN
“Certainty of law” is an expression often present in the justifications of decisions of the Constitutional Court and the European Court of Justice. Philosophers consider certainty of law as a major value that law should adhere to. The right to bear the qualification of “certain” is to encourage the need for safety which, according to psychologists, is one of the basic human needs. The principle of legal certainty derives from a broadly defined set of principles protecting citizens’ confidence in the state, the predictability of law, confidence in the law and the reliability of a legally established order, and is reflected in the decision delivered by the European Court of Justice of the European Union. Under the rule of law a citizen must be ascertained protection of his predictions or expectations based on the existing legal norms, upon which his confidence in the state regime is based. Legal certainty is achieved once stability of law is guaranteed and its abolition, or even modifications, as some claim, if at all admissible, should be precisely determined by statute. This paper is divided in two parts. The first relates to the compliance with the principle of legal certainty by EU bodies, in which access to information as well as the compliance of the EU administration operations in practice with the principle of legal certainty are analysed. The second part of this paper touches upon the problem of legal certainty – as a general rule, which is frequently referred to in justifications of judgments delivered by the Court of Justice of the EU and addressed to Member States. The purpose of this paper is to present adherence to the principle of legal certainty as an intrinsic value which provides citizens with a sense of certainty, stability and predictability. Without a guarantee of these values, the principle of legal certainty remains only a theory.
PL
„Pewność prawa” jest wyrażeniem często obecnym w uzasadnieniach orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Filozofowie prawa uznają pewność prawa za jedną z głównych wartości, którym prawo winno hołdować. Prawo opatrzone kwalifikacją „pewne” ma sprzyjać potrzebie bezpieczeństwa, zdaniem psychologów – jednej z podstawowych potrzeb człowieka. Zasada pewności prawa jest pochodną szeroko zakreślonych zasad: ochrony zaufania obywateli do państwa, przewidywalności prawa, bezpieczeństwa prawnego lub pewności prawa, znajdujących swój wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W systemie praworządnym obywatel musi mieć zapewnioną ochronę swoich przewidywań opartych na istniejących normach prawnych, gdyż do tego sprowadza się jego „zaufanie do systemu”. Zasada pewności prawa realizowana jest w taki sposób, że raz nabyte prawo powinno być stabilne, a możliwości jego odjęcia (a jak twierdzą niektórzy – również możliwości jego modyfikacji), jeżeli mogą w ogóle istnieć, powinny być ściśle określone przez ustawę. Niniejszy artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich dotyczy przestrzegania zasady pewności prawa przez organy UE. Autor analizuje problem dostępu do informacji, a także to, czy administracja UE w samej praktyce działa w poszanowaniu zasady pewności prawa. Część druga dotyka problemu zasady pewności prawa – jako zasady ogólnej, bardzo często powoływanej w uzasadnieniach wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE, adresowanych do poszczególnych państw członkowskich. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, że przestrzeganie zasady pewności prawa jest wartością samoistną, dającą obywatelom poczucie stabilności i przewidywalności.
EN
The text presents current case law of the Court of Justice of the EU concerning the right to free movement of persons within the EU. In particular, presented judgment concerning the entitlement of students who enjoy the right to move and education services in other EU country. The paper presents the right to maintain financial and social rights acquired in this field. Evaluates the limitations of national law in the analyzed acquired social and financial rights as incompatible with Art. 20 TFEU and 21 TFEU.
PL
W tekście przedstawiono aktualne orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczące prawa do swobodnego przemieszczania się osób w UE, a szczególnie wyrok dotyczący uprawnień studentów, którzy korzystają z prawa do przemieszczania się i korzystania z usług edukacyjnych w innym kraju UE. W artykule podejmuje się problematykę prawa do zachowania uprawnień socjalnych i finansowych nabytych w tym zakresie. Dokonuje się również oceny ograniczenia prawa krajowego w analizowanym obszarze nabytych uprawnień socjalnych i finansowych jako niezgodnych z art. 20 TFUE i 21 TFUE.
EN
The judgment refers to the important issues concerning the removal of obstacles and barriers according to the freedom of movement of EU citizens. The Court rouled that the relief in travel for students, if adressed only for students whose parents receive austrian family benefits, is incompatible with Article 18 TFEU in conjunction with Article 20 TFEU, Article 21 TFEU and Article 24 of Directive 2004/38/EC. National rules cannot in fact restrict the right of movement within the EU. Austrian law does not corresponds to the obligations of EU law in this area.
PL
Wyrok odnosi się do ważnych spraw związanych z usuwaniem przeszkód i barier w korzystaniu ze swobody przemieszczania się obywateli UE. Trybunał ustalił, że korzystanie z ulgowych opłat za przejazd wyłącznie przez studentów, których rodzice pobierają austriackie zasiłki rodzinne, jest niezgodne z art. 18 TFUE w związku z art. 20 TFUE i 21 TFUE oraz art. 24 dyrektywy 2004/38/WE. Przepisy krajowe nie mogą bowiem ograniczać prawa do przemieszczania się w UE. Prawo austriackie nie odpowiada zatem zobowiązaniom prawa unijnego w tym zakresie.
PL
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie UsedSoft GmbH przeciwko Oracle International Corp zrewolucjonizował przemysł wytwórców i dystrybutorów oprogramowania komputerowego. Zniesiono monopol gigantów komputerowych oraz wszelkie zasady kontroli obrotem oprogramowania. Omawiany wyrok może mieć duży wpływ na branżę programów komputerowych z uwagi na wprowadzenie nowego rozumienia egzemplarza utworu.
EN
The judgment of the Court of Justice of the European Union on UsedSoft GmbH vs. Oracle International Corp. has revolutionized the industry of producers and distributors of computer software. Monopoly of computer giants and all rules of controlling software trading have been abolished. The presented judgment may have a significant impact on the industry of computer programs due to the introduction of a new understanding of a copy of the work.
PL
Cel: Celem niniejszego artykułu jest przybliżeniem kwestii stosowania przez sądy administracyjne art. 14 ust. 1 oraz 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, które to przepisy nie zostały notyfikowane Komisji Europejskiej pomimo takiego wymogu wynikającego z prawa unijnego, tj. art. 8 ust. 1 oraz art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. Wprowadzenie: W treści artykułu analizowane są stanowiska zajmowane przez polskie sądy administracyjne w tym zakresie oraz dokonywana jest ich ocena w kontekście prawa unijnego, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz podstawowych zasad prawoznawstwa oraz teorii prawa. Szczególnie eksponowana jest kwestia powiązania oraz relacji tych dwóch przepisów ustawy o grach hazardowych. Metodologia: Praca oparta jest na metodzie formalno-dogmatycznej, bowiem odwołuje się do konkretnych przepisów prawa zarówno krajowego, jak i unijnego oraz prezentuje sposób ich interpretacji oraz konsekwencje subsumpcji określonych stanów faktycznych i prawnych w orzecznictwie krajowym oraz unijnym. Omawiana w niej jest także bardzo ważna uchwała dla analizowanego zagadnienia – uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2016 roku. Autor analizuje także zasadę estoppel w odniesieniu do nakładania kar administracyjnych na podmioty prywatne, pomimo tego, że to państwo nie wykonało ciążącego na nim obowiązku notyfikacji przepisów technicznych Komisji Europejskiej. Wnioski: Pracę zamykają wnioski końcowe, z których wynika, iż polskie sądy administracyjne w tym Naczelny Sąd Administracyjny, w zdecydowanej większości w sposób błędny odczytały relację pomiędzy treścią art. 14 ust. 1 oraz 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, ignorując przy tym dorobek orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz fundamentalne zasady prawa unijnego. Istnieją w tym zakresie jednak nieliczne wyjątki, tj. odmienne orzeczenia sądów administracyjnych, czy też zdania odrębne zgłoszone do nieprawidłowych rozstrzygnięć.
PL
Celem pracy jest ustalenie zasobu i dystrybucji czasownikowych i przysłówkowych wykładników modalności epistemicznej w angielsko- i polskojęzycznych tłumaczeniach wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE (CJEU) i nietłumaczonych wyrokach Sądu Najwyższego RP (SN). W badaniu wykorzystano model kategoryzacji wykładników modalności epistemicznej pozwalający na ich klasyfikację ze względu na (i) intensywność (wysoką, średnią bądź niską, tj. stopień pewności, konieczności albo prawdopodobieństwa wyrażany przez poszczególne wykładniki; wymiar podstawowy), (ii) perspektywę (własną bądź przytaczaną), (iii) opinię (opartą na faktach albo przekonaniu), a także (iv) czas (przeszły, teraźniejszy, przyszły) (wymiary kontekstowe). Badanie miało na celu ustalenie wewnątrzgatunkowego stopnia dopasowania tłumaczonych wyroków unijnych do nietłumaczonych wyroków krajowych pod względem występowania wykładników modalności epistemicznej, określenie stopnia autorytatywności argumentacji sędziowskiej oraz stwierdzenie, czy częste występowanie wykładników stanowi cechę gatunkową wyroków. Materiał badawczy obejmuje równoległy korpus 200 wyroków unijnych przetłumaczonych na język angielski i polski oraz korpus 200 wyroków krajowych. Wyniki badania wskazują na istotną wagę wykładników o wysokiej intensywności zarówno w wyrokach unijnych, jak i krajowych. Stwierdzono, że częste użycie wykładników modalności epistemicznej o wysokiej intensywności podnosi poziom autorytatywności argumentacji sędziowskiej.
EN
The aim of this paper is to establish the repertoire and distribution of verbal and adverbial exponents of epistemic modality in English- and Polish-language judgments passed by the Court of Justice of the EU (CJEU) and non-translated judgments passed by the Supreme Court of Poland (SN). The study applies a model for categorizing exponents of epistemicity with regard to their (i) level (high-, medium- and low-level of certainty, necessity or possibility expressed by the markers; primary dimension), (ii) perspective (own vs. reported perspective), (iii) opinion (based either on facts or beliefs) and (iv) time (the embedding of epistemic markers in sentences relating to the past, present or future) (contextual dimensions). It examines the degree of intra-generic convergence of translated EU judgments and non-translated national judgments in terms of the employment of epistemic markers, as well as the degree of authoritativeness of judicial argumentation, and determines whether the frequent use of epistemic markers constitutes a generic feature of judgments. The research material consists of a parallel corpus of English- and Polish-language versions of 200 EU judgments and a corpus of 200 non-translated domestic judgments. The results point to the high salience and differing patterns of use of epistemic markers in both EU and national judgments. The frequent use of high-level epistemic markers boosts the authoritativeness of judicial reasoning.
PL
Autor omawia przepisy dotyczące praw do ubezpieczenia z tytułu ryzyka starości pracowników migrujących wynikających ze stosowania unijnych przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Koordynacyjne prawo Unii Europejskiej wyprowadzone jest z zasadniczych cech narodowych systemów zabezpieczenia emerytalnego. Na przykładzie czterech spraw rozstrzyganych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej Europejski Trybunał Sprawiedliwości) artykuł dowodzi, jak istotny wpływ na prawo koordynacyjne w znaczeniu dogmatycznym ma ten organ.
EN
The author discusses the provisions for insurance rights with the risk of an aging migrant workers that results from the application of EU provisions on the coordination of social security systems. Coordinating EU law is derived from the essential features of individual national pension insurance systems. On the example of four cases handled by the European Union’s Court of Justice (formerly the European Court of Justice), the article proves how this body has a significant impact on coordination law in a dogmatic sense.
EN
In EU law, conducting gambling is classified as the exercise of the freedoms of the internal market, regulated in the Treaty on the Functioning of the European Union. Conducting gambling is not currently regulated or harmonized at EU level, and therefore the regulation of gambling is the competence of Member States. EU law defining acceptable ways of regulating gambling in the Member States is now a judge-made law and the result of the creative jurisprudence of the Court of Justice of the European Union. So far, the Court has issued dozens of judgments in which it interpreted Treaty provisions proclaiming the freedoms of the internal market in the context of conducting gambling. These judgments provide a direct or indirect assessment of whether national law complies with EU law.
EN
The paper is devoted to the methodological aspects of research on the impact of the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU) on the passing of Polish tax law. The text indicates that rulings of the CJEU can have a direct influence on the national legal system when the ruling concerns a given provision of national law, or an indirect influence when the ruling concerns a similar provision in the national law or in the law of other states. The conducted research is based on the assumption that although the effects of CJEU rulings in principle affect the sphere of law application, they also have a significant impact on the passing of Polish tax law. Therefore, the rulings of the CJEU relating to the provisions of Polish tax laws are examined. As a result of the analysis, judgments which have a direct impact on Polish tax law are selected. The research described in the text shows that these judgments were issued after the proceedings initiated by the Commission and following requests submitted to the CJEU by a national court to give a preliminary ruling.
PL
Artykuł został poświęcony metodologicznym aspektom badań prowadzonych nad wpływem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) na stanowienie polskiego prawa podatkowego. W tekście wskazano, że wpływ orzeczeń TSUE na krajowy system prawny może mieć charakter bezpośredni, gdy orzeczenie dotyczy danego przepisu prawa krajowego lub pośredni, gdy orzeczenie dotyczy podobnego przepisu tego samego państwa lub innych państw. Prowadzone badania zostały oparte na założeniu, że chociaż zasadniczo skutki orzeczeń TSUE dotyczą sfery stosowania prawa, to mają one jednak istotny wpływ także na stanowienie polskiego prawa podatkowego. W rezultacie przebadane zostały orzeczenia TSUE odnoszące się do przepisów polskich ustaw podatkowych. W wyniku przeprowadzonej analizy wyselekcjonowane zostały te orzeczenia, które wywierają bezpośredni wpływ na polskie prawo podatkowego. Z opisanych w tekście badań wynika, że orzeczenia te zostały wydane po przeprowadzeniu postępowań zainicjowanych skargą Komisji oraz z odesłania prejudycjalnego sądów krajowych.
EN
Contemporary copyright law has to face a number of challenges resulting from the dynamic development of modern technologies. First, it must protect authors’ inherent right to own the results of their work. Second, authors are entitled to receive payment for the use of their works, which, in turn, creates an incentive: the third main principle of modern copyright law. Finally, authors should be encouraged to publish their works as it stimulates the development of science and culture. At least three of the above principles (pillars) appear in the judicature of the Court of Justice of the European Union in the years 2016-2017: the first, the second and the fourth. In this respect, the court’s primary objective is to ensure that authors are remunerated appropriately. However, it is also emphasised that it is difficult to separate property right from personal rights. This problem has been demonstrated in the present analysis, too. It has already been noticed that the bodies of the Communities have made a significant contribution to the shaping of copyright protection patterns in response to the flourishing of new technologies. In our analysis, there is a noticeable tendency to legally equate traditionally created works with their digital counterparts.
PL
Współczesne prawo autorskie musi się zmierzyć z wyzwaniami wynikłymi z dynamicznego rozwoju nowoczesnych technologii. Do zrealizowania ma cztery zadania. Po pierwsze, musi chronić przyrodzone prawo autora do własności rezultatów swojego wysiłku. Po drugie, autor zasługuje na wynagrodzenie za korzystanie z jego pracy, co z kolei stanowi zachętę do tworzenia – będącą trzecią główną zasadą nowoczesnego prawa autorskiego. I wreszcie autorów powinno się zachęcać do publikowania swoich dzieł, gdyż stymuluje to rozwój nauki i kultury. Z powyższych zasad (filarów) przynajmniej trzy pojawiają się w orzecznictwie Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej za lata 2016/2017 – I, II i IV. Trybunał stara się przede wszystkim zagwarantować autorom stosowne wynagrodzenie. Jednak podkreśla się trudność odseparowania uprawnień majątkowych i osobistych. I rzeczywiście zaprezentowana analiza prowadzi do wniosku, iż zlewają się one. Już wcześniej podkreślano, że organy Wspólnot wniosły istotny wkład w kształtowanie wzorców ochrony prawa autorskiego będących odpowiedzią na rozkwit nowych technologii. W naszej analizie zauważalna jest tendencja zrównywania prawnego tradycyjnie produkowanych utworów z ich cyfrowymi odpowiednikami.
EN
National courts as well as tax authorities take into account the arguments contained in the case law of the Court of Justice of the European Union and set directions for interpretation in similar tax matters. The aforementioned case law proves that the interpretation of EU legislation made by the Tribunal forces Polish lawmakers to take legislative actions aimed at adjusting internal regulations to the assumptions of the harmonised excise market. National legislators, having at their disposal the extensive case law of the CJEU and the practice of applying EU regulations developed by other member states, should adapt and update national regulations, as some of them certainly require such reform.
PL
Streszczenie Analiza orzecznictwa TSUE w sprawach polskich uwidoczniła problemy, jakie pojawiły się w wyniku implementacji i stosowania przepisów dotyczących akcyzy. Przywołane orzeczenia są dowodem na to, że wykładnia prawa unijnego dokonana przez Trybunał wymusza na polskim ustawodawcy podjęcie działań legislacyjnych mających na celu dostosowanie regulacji wewnętrznych do założeń zharmonizowanego rynku wyrobów akcyzowych. Sądy krajowe i organy podatkowe muszą uwzględniać tezy zawarte w wyrokach TSUE, a tym samym wyznaczać kierunki interpretacyjne w podobnych sprawach podatkowych. Rozbieżności między polskimi a wspólnotowymi przepisami można podzielić na trzy grupy: po pierwsze wątpliwości interpretacyjne w zakresie definicji, którymi posługuje się krajowa ustawa akcyzowa, po drugie nadmierny formalizm narzucany przez polskiego ustawodawcę, czy wreszcie po trzecie nieprecyzyjną metodologię rozpoznawania i identyfikowania wyrobów akcyzowych. Ustawodawca krajowy, skoro dysponuje bogatym orzecznictwem TSUE i praktyką stosowania regulacji akcyzowych wypracowaną przez inne kraje członkowskie, powinien dostosować i zaktualizować krajowe regulacje.
EN
On January 24, 2019, the Court of Justice of the European Union (CURIA) issued a judgment on the basis of a request for a preliminary ruling, concerning the interpretation of Art. 1 of Regulation (EU) No. 1231/2010 of the European Parliament and of the Council of 24 November 2010 extending the basic and executory regulation to third-country nationals who are as yet not covered by these regulations, and here solely because of their nationality. The aim of this study is to present a comprehensive interpretation along with the relevant legal provisions of the arguments expressed by the Court of Justice of the European Union in the case Balandin and others, C-477/17.
PL
24 stycznia 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok na podstawie wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym. Wyrok dotyczył wykładni art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. rozszerzającego rozporządzenie podstawowe i wykonawcze na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami jedynie ze względu na swoje obywatelstwo. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie kompleksowej wykładni i właściwych przepisów prawa w tym zakresie oraz zapoznanie czytelników artykułu z argumentacją Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyrażoną w sprawie Balandin i in., C-477/17.
EN
Attempts of the European Union for accession to the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms have been made for years, which proves the task is very difficult in the context of the institutional and legal issues. In view of the complexity of the issue and limitations as to the scope of this paper the focus is on selected legal acts sui generis, as passed by the EU institutions and by the Council of Europe. The analysis covered the stance of the Court of Justice of the European Union and it was based on the legal opinions formulated on the basis of the primary law. The question whether the said accession is still possible remains unanswered.
PL
Już od lat jesteśmy świadkami podejmowania prób przystąpienia Unii Europejskiej do Europejskiej Konwekcji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności jak się okazuje jest to zadanie szczególnie skomplikowane ze względu na problemy instytucjonalno-prawne. Z uwagi na złożoność zagadnienia i na ograniczenia objętościowe niniejszej publikacji skupiono się na analizie wybranych aktów sui generis wydanych przez instytucje UE jak i organy Rady Europy. Przeanalizowano stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej opierając się na wydanych przez niego opiniach prawnych, podpartych aktami prawa pierwotnego. Pozostawiając otwarte pytanie Czy przystąpienie do konwencji jest nadal możliwe?
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.