Search results

1

Fanfikcja po rosyjsku – w kręgu polskich inspiracji

100%

Podlyuk A.

Literatura Ludowa

|

2017

|

issue 1

PL

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie sposobów recepcji polskiej klasyki literackiej przez przeciętnego odbiorcę polskiej kultury w ramach rosyjskojęzycznego środowiska fanfikowego. Ukazane zostały specyficzne cechy współczesnej rosyjskojęzycznej fanfikcji, będącej syntezą dwóch tradycji fan fiction – zachodniej i rosyjskiej. Dodatkowo artykuł jest próbą zapoznania polskiego odbiorcy z tradycją rosyjską, która powstawała niezależnie od zachodniej.

EN

The purpose of this article is to present ways of reception of Polish literary classics by an average recipient of Polish culture in the framework of Russian-language fan fiction community. The text shows specific features of the contemporary Russian fan fiction, which is a synthesis of two fan fiction traditions – Western and Russian. In addition, this article is also an attempt to introduce the Russian tradition, which arose independently of the Western one, to a Polish audience.

2

Henryk Sienkiewicz – Tatar z pochodzenia?

67%

Dzwonkowska E. S.

Nurt SVD

|

2017

|

issue 2

60-77

PL

Henryk Sienkiewicz, polski noblista, jest uznawany za mistrza słowa i wizjonera. Jego dzieła obrazowo przedstawiają przeszłość Polski. Krytycy literaccy i biografowie nie są zgodni co do pochodzenia słynnego pisarza – czy w jego żyłach płynęła tatarska krew? W artykule przedstawiono problematykę genealogii Henryka Sienkiewicza oraz wybrane wątki tatarskie zawarte w jego dziełach. Według A. Korzińskiej w Hani i Selimie Mirzy Sienkiewicz ukazał Tatarów jako wyznawców islamu, którzy zasymilowali się z Polakami. Natomiast w Niewoli tatarskiej przedstawił obraz islamu wrogiego, zaś samych Tatarów jako ludzi dzikich i bezwzględnych. W Trylogii niezwykle istotnymi postaciami byli Tatarzy: Tuhaj-bej oraz Azja Tuhajbejowicz. W dyskusji nad pochodzeniem H. Sienkiewicza istotne są wyniki badań genetycznych, jakie przeprowadził prawnuk noblisty – Bartłomiej Sienkiewicz, uczestniczący w projekcie Genographic.

EN

Henryk Sienkiewicz, an epic writer, winner of the Noble Prize in Literature (1905), is widely celebrated for his masterly stories about some of the most turbulent events in Polish history. His biographers and literary scholars disagree over his family roots. Was he a scion of Tatars? The present article examines Sienkiewicz’s genealogy and Tatar threads in his novels. A. Korzińska claims that Hania i Selim [Hania and Selim] tells a story of assimilated Tatars, whereas Niewola Tatarska [Enslaved by Tatars] shows them as ruthless savages. Two major protagonists in Sienkiewicz’s famous Trilogy, Tuhaj-bej and Azja Tuhajbejowicz, are Tatars. Genetic research, conducted by the writer’s greatgrandson, Bartłomiej Sienkiewicz (Genographic Project), is an important contribution to the discussion on Henryk Sienkiewicz’s descent.

3

Konceptualizacja mowy i języka w Trylogii Henryka Sienkiewicza

67%

Szagun D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica

|

2016

|

vol. 50

61-73

EN

This article concerns the conceptualization of speech and language in Sienkiewicz’s Trilogy. Certain methods of conceptualizing speech, language or words are timeless, they represent a durable in terms of culture, mental tissue of language. In the novel by Sienkiewicz, the conceptualization of speech and language reflects the typical for Sarmatian mentality skills and noble duties: fighting efficiency and the oratory ability. Especially strongly and permanently rooted in the Polish language is the metaphor of a dispute as war, and within it the language as a weapon, especially sword. The proper thinking in the nobility era is especially clearly reflected by the metonymic statement: prisoner–language, reflecting utilitarianism of war, and a series of farm metaphors and comparisons, such as milling with a tongue or turning the tongue as the axis of the carriage wheels. References of this type are readable even today, however they do not have now this contemporary freshness and immediacy of references, but rather seem anachronistic in the modern urban world. Durable in everyday language today is the phraseology binding language and speaking with emotion, expressing itself for example in such collocations as: bite your tongue or forget one’s tongue. Typical of nobility is also, embodied especially in the character of Onufry Zagłoba, positive valorization of noble multispeech, as a testimony of eloquence and erudition.

PL

-

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica

1 Literatura Ludowa

1 Nurt SVD

1 Dzwonkowska E. S.

1 Podlyuk A.

1 Szagun D.

2 2017

1 2016

Fanfikcja po rosyjsku – w kręgu polskich inspiracji

Henryk Sienkiewicz – Tatar z pochodzenia?

Konceptualizacja mowy i języka w Trylogii Henryka Sienkiewicza