Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ukrainian minority
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Społeczność pochodzenia ukraińskiego a Warmii i Mazurach po 1947 roku. Jej wpływ na rozwój kulturalny regionu północno-wschodniej Polski

100%
Wrzosek P.
Acta Polono-Ruthenica
|
2006
|
vol. Tom 1 Nr XI
117-124
EN
The community of Ukrainian origin in Warmia and Mazury is not often the object of research due to the fact that it is strongly involved in ideology and politics, which makes it difficult to draw a boundary between propaganda and its actual problems. What contributed to the transformation of the Ukrainian culture into the North-East Poland were activities of those Ukrainian communities that migrated into this region in the course of „Wisła” action in 1947. The research that the author conducted in a group of Ukrainian teenagers in 2004 casts a new light onto the community, making it possible to characterize the continuously evolving problems of its existence. The approach to this topic highlights the way in which the Ukrainian minority, tom apart from its original environment, deals with its problems and is gradually integrating into the new reality. It also focuses on the analysis of differences concerning mutual relations. In time. the awareness of the Ukrainian community members has lost its demanding nature, and has become filled with invention and initiative, thus resembling the awareness that the hosts of their new motherland should display. It is very interesting to notice that the Poles are often participants in the cultural events organized by the Ukrainians.
2
Content available remote

Posłowie Klubu Ukraińskiego w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej pierwszej kadencji (1922–1927) – portret zbiorowy

100%
Szumiło M.
Przegląd Sejmowy
|
2023
|
issue 6(179)
109-128
EN
The aim of the article is to sketch a collective portrait of the members of the Ukrainian Club in the Sejm of the Republic of Poland in the years 1922–1927. It analyses their socio-demographic characteristics (age, social background, education, occupation and social status), political face and activity in the field of independence. The process of disintegration of the parliamentary club and the ideological evolution of these people, as well as their later fate are also presented. The deputies of the Ukrainian Club were overwhelmingly peasants’s sons, young people, and in large part thoroughly educated. More than half of them represented a very small stratum of the Ukrainian intelligentsia and white-collar workers, the rest. Almost all of them, both peasants and intelligentsia, were involved in the activities of various social organisations, mainly in the fields of culture, education and cooperatives. In the years 1917–1919, they participated in the struggle for independence and the creation of Ukrainian statehood structures. When they entered parliament in 1922, the process of crystallising their views and political orientation was not yet complete. Over the next few years, the Club disintegrated and radicalised towards left-wing or nationalist attitudes. The subsequent fate of most of them exemplifies the tragic fate of Ukrainian political elites under Soviet occupation.
3
Content available remote

Ukraińcy w Senacie II Rzeczypospolitej (1922–1939) — portret zbiorowy

100%
Szumiło M.
Przegląd Sejmowy
|
2020
|
issue 4(159)
165-187
EN
Ukrainians were the most numerous national minority in the Senate of the Second Polish Republic. They sat in the Senate continuously for five terms: from 1922 to 1939. A total of 28 representatives of the Ukrainian population came through the Senate benches. The purpose of this article is to sketch a group portrait of Ukrainian senators. Their political identity (party and club affiliation), socio-demographic characteristics (age, social background, education, profession and social status) and career paths were analyzed. The article discusses also subsequent history of the Ukrainian senators. To sum up, Ukrainian senators belonged to the parliamentary elite mostly because of how they used their education, social status and their extraordinary personalities to the benefit of culture, education, economy and local government. The authority of the representatives of the Parliament in local communities was also built by their commitment to the fight for the independence of Ukraine.
4
Publication available in full text mode
Content available

Mniejszość ukraińska w Polsce – kwestie wyznaniowe i religijne

88%
Mencel J.
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
|
2012
|
vol. 9
83-99
EN
The article points to religion as a significant element of a nation’s culture and social consciousness influencing the preservation of the cultural identity of the Ukrainian minority, the community of which found itself in the European civilization circle within the Republic of Poland. The religious affiliation of the Ukrainian minority in Poland mainly regarded two rites: Greek Catholic and Orthodox. Since the beginning of its history the Greek Catholic Church, within the boundaries of the Polish state, has played the role of moral and intellectual support and promoted the statehood aspirations with the preservation of Ukrainian’s separate religious identity. The Orthodox Church in the Republic of Poland, dominated by the Russian influences, did not play a significant role in the development of Ukrainian minority’s national consciousness, yet both Churches contributed to the process of transformations in the social and politi-cal life of Ukrainians in Poland.
5

Pozostać czy wyemigrować? Autochtoni i Ukraińcy w województwie pilskim w latach 1975–1989 w dokumentach Służby Bezpieczeństwa

88%
Słabig A.
Zapiski Historyczne
|
2013
|
vol. 78
|
issue 2
59-97
EN
In the Piła Province established in 1975, two small groups of inhabitants were recorded who diff ered from the rest of the population in terms of their origin and cultural identity. They were indigenous inhabitants (Polish natives) and Ukrainians deported there within the “Akcja Wisła” campaign (1947). Indigenous inhabitants who lived mainly in the area of Złotów were referred to as Krajniacy. Compared with other communities from the former Polish-German borderland, Krajniacy identified themselves most strongly with Polishness and found it relatively easy to adjust to new social-political conditions after WWII. Ukrainians from south-east Poland were subjected to a long-lasting process of assimilation. Dispersed in a foreign surrounding, they found it diffi cult to maintain their cultural and religious identity. The deterioration of Poland’s economic situation aft er 1975 made many young indigenous inhabitants and Ukrainians leave the country. The former emigrated mostly to West Germany, which provided them with full civic rights and social benefits; the latter chose Canada – a country inhabited by over a million of people of Ukrainian origin. Some of them became social activists. They revived the activity of the Ukrainian Social-Cultural Society and institutions of the quasi-official Greek Catholic Church. Some indigenous inhabitants expressed their will to join bodies open only to people of German national identity, which had not yet been legalized. Ukrainians and representatives of the Polish indigenous population were considered “suspicious” and, until the end of 1989, they were invigilated by the Security Service. The article is based on the documentation of operational activities connected with cases under the operational code-names of “Moor” and “Ideowcy”.
6
Publication available in full text mode
Content available

Współpraca kulturalna miast partnerskich Warmii i Mazur oraz Ukrainy

88%
Czetyrba-Piszczako M.
Acta Polono-Ruthenica
|
2020
|
vol. Tom 4 Nr XXV
53-70
PL
Celem artykułu jest przedstawienie współpracy kulturalnej miast partner-skich i zaprzyjaźnionych województwa warmińsko-mazurskiego z regionami na Ukra-inie. Po proklamowaniu niepodległej Ukrainy można mówić o prawdziwym renesansie współpracy miast polskich i ukraińskich na mocy zawieranych porozumień, czyli umów o partnerstwie i wzajemnej współpracy. W realizację oraz rozwój współpracy zaprzy-jaźnionych miast aktywnie włączyło się województwo warmińsko-mazurskie, lokalne samorządy województwa nawiązały kontakty ze swoimi odpowiednikami na Ukrainie, np. Olsztyn – Łuck, Giżycko – Dubno, Elbląg – Tarnopol, Węgorzewo – Jaworów. Wnikliwy przegląd ponad 20-letniego okresu współpracy polskich i ukraińskich miast i gmin bliźniaczych wykazał dużą aktywność regionów w organizacji przedsięwzięć promujących ukraińską kulturę na Warmii i Mazurach oraz polską w obwodzie rówień-skim. Wśród realizowanych projektów kulturalnych dominują te o charakterze przeglądów i festiwali popularyzujące scenę muzyczną obu regionów.
EN
The purpose of the article is to present the cultural cooperation between twin cities of the Warmia-Mazury Voivodeship and Ukraine. After Ukraine proclaimed its independence, there was a real renaissance of cooperation between Polish and Ukrainian cities under concluded agreements, i.e. partnership and mutual cooperation. Warmia and Mazury actively joined the implementation and development of cooperation between twin cities, local provincial governments established contacts with their counterparts in Ukra-ine, e.g. Olsztyn − Łuck, Giżycko − Dubno, Elbląg − Tarnopol, Węgorzewo − Jaworów.
7
Publication available in full text mode
Content available

Organizacje zrzeszające mniejszość ukraińską w Polsce jako grupa interesu

75%
Urbanik A.
Edukacja Humanistyczna
|
2021
|
issue 1
75-92
PL
Niniejszy artykuł stanowi część studiów nad polską polityką etniczną. Jego głównym celem jest odpowiedź na pytanie, czy organizacje mniejszości ukraińskiej w Polsce można traktować jako grupę interesu. Składa się on z trzech części. Pierwsza poświecona jest kategorii interesu w ogóle. W drugiej przedstawiona zostaję złożoność grup interesu, natomiast w trzeciej organizacje mniejszości ukraińskie w Polsce jako przykład wspomnianych grup.
EN
The article is part of studies on issues of polish ethnic policy. Its main aim is to answer the question whether the organizations of the Ukrainian minority in Poland could be considered an interest group. It consists of three parts. The first is dedicated to the category of interest itself. Second specifies the complexity of interest groups, as the third part presents organizations of the Ukrainian minority in Poland as an interest group.
8
Publication available in full text mode
Content available

Federacji Rosyjska a mniejszość rosyjska na Ukrainie. Nowe narzędzie kontroli przestrzeni postradzieckiej?

75%
Kaczyńska K. J.
Przegląd Geopolityczny
|
2014
|
vol. 8
175-185
PL
Ukraina jest największym państwem Europy Wschodniej. Relacje z Ukrainą odgrywają kluczową rolę dla mającej ambicje mocarstwowe Rosji. Rosja stara się na bieżąco definiować swoje interesy wobec Ukrainy i państw Europy Wschodniej a tzw. „bliska zagranica” jest od początku strefą jej żywotnych interesów mimo, że dawne republiki radzieckie odzyskały niepodległość. W celu reintegracji oraz odbudowy pozycji protektora i dominanta w tej części świata, Rosja podejmuje działania w trzech wymiarach: politycznym, gospodarczym i społeczno-kulturowym a także militarnym. Ukraina jest doskonałym przykładem zastosowania tzw. „czynnika rosyjskiego”. Rosja ma możliwość wpływania na sytuację wewnętrzną poprzez obecność Rosjan w życiu politycznym, gospodarczym i kulturalnym. Przykładem użycia mniejszości rosyjskiej jako narzędzia kontroli przestrzeni postsowieckiej jest kryzys ukraiński przełomu 2013-2014 roku, którego skutkiem stało się włącznie Półwyspu Krymskiego w skład Federacji Rosyjskiej. Rosja wmieszała się w wewnętrzne sprawy Ukrainy, posługując się argumentem ochrony mniejszości rosyjskiej na terytorium Autonomicznej Republiki Krym. Czy nie jest to nowa forma kontroli przestrzeni postsowieckiej? Czy ów precedens stanie się narzędziem przywoływania do porządku krajów, próbujących wyjść z rosyjskiej strefy wpływów? Rosyjska gra neoimperialna w praktyce oznacza dążenie do utrzymania rosyjskiej przestrzeni kulturowej i językowej oraz podtrzymanie poczucia odrębności narodowej Rosjan, co na trwałe pozwoli Rosji wpływać na procesy polityczne zachodzące w krajach z mniejszością rosyjską, zarówno za jej pośrednictwem jak i w obronie jej praw.
EN
Ukraine is the largest country in Eastern Europe. Relations with Ukraine are important for Russia. Russia is trying to define its interests towards Ukraine and Eastern European countries. “Near abroad” is from the beginning the zone of its interests. In order to reintegrate and reconstruct dominant position in this part of the world, Russia undertakes political, economic, socio-cultural and military activities. Ukraine is an excellent example of the use of the Russians, because Russia has the ability to influence the internal situation by the presence of the Russians in the political, economic and cultural life. An example of the use of the Russian minority as a tool to control post-soviet space is a crisis in the Ukraine 2013 – 2014. Its effect has become the inclusion of the Crimean peninsula into the Russian Federation. Russia interfered in the internal affairs of Ukraine, using the argument of protection of Russian minority in the territory of the Autonomous Republic of Crimea. The questions arise. Is this a new form of control of the post-soviet space? Does this a precedent become a tool to recall order countries which are trying to get out of the Russian zone of influence? In practice Russian neo-imperialist game means striving to keep the Russian space and maintain a sense of national identity of Russians, what will allow Russia to influence the political processes taking place in the countries of the Russian minority, both through it and in defense of its rights.
9
Publication available in full text mode
Content available

Mniejszość ukaińska międzywojennej Małopolski Wschodniej w okowach doktryny Dmytra Doncowa

75%
Kuźniar B.
Przegląd Geopolityczny
|
2014
|
vol. 7
149-171
PL
W XX wieku nierzadko radykalne doktryny polityczne rodziły się w umysłach nielicznych, a miały wpływ na życie całych narodów, zmieniając długą tradycję poprawnych stosunków między nimi, w masowe zbrodnie i uchodźctwo. Zbrodnicze ideologie leżą bowiem u podstaw eksplozji okrucieństwa w stosunkach między różnymi etnosami czy innymi, wytworzonymi przez te właśnie ideologie, kategoriami ludzi. Znajomość założeń omówionej w tym artykule doktryny Dmytra Doncowa jest kluczowa dla wyjaśnienia zagadnienia wzrostu nacjonalistycznego nastawienia i wrogości wschodnio-małopolskich Ukraińców do Polaków oraz przyczyn antypaństwowej i terrorystycznej działalności UWO i OUN w międzywojennej Polsce. Poglądy Doncowa dotyczące metod i etyki walki narodowowyzwoleńczej nacji ukraińskiej znalazły też swój wyraz w polityce eksterminacyjnej nacjonalistów ukraińskich w latach II wojny światowej i bezpośrednio powojennych.
EN
In the twentieth century often radical political doctrines were born in the minds of a few and have an impact on the lives of entire nations, changing a long tradition of good relations between them in mass crimes and refugee. Murderous ideologies lie at the root of the explosion because of cruelty to relations between different ethnic groups or other, produced by these particular ideologies, categories of people. Knowledge of the principles discussed in this article Dmytro Dontsov’s doctrine is crucial to clarify the issues of growth of nationalist attitudes and hostility Eastern Lesser Poland Ukrainians to the Poles and the reasons for subversive and terrorist activities UWO and CNS in interwar Poland. Dontsov’s views on the methods and ethics of the national liberation struggle of the Ukrainian nation were also reflected in the policy of extermination of Ukrainian nationalists during the Second World War and post-war period.
10
Publication available in full text mode
Content available

Działalność społeczno-polityczna Ukraińców w Polsce w okresie tzw. karnawału „Solidarności” (ze szczególnym uwzględnieniem Pomorza Zachodniego)

63%
Słabig A.
Przegląd Zachodniopomorski
|
2021
|
vol. 36
325-349
EN
The Ukrainian community in Poland, remembering the breakthrough in the nationalities policies that occurred in the years 1956–1958, attempted to benefit from the political turning points that took place in the following decades. The social activists, acting on behalf of their compatriots, sought to undo the effects of the Operation Vistula by: obtaining consent for mass returns to the South-East of the country, reclaiming the lost property, full reconstruction of the Greek Catholic Church, protection of the Ukrainian cultural heritage, and development of education with the Ukrainian language of instruction. Unsuccessful attempts at implementing these postulates were already made in the years 1968–1971. The 1970s, despite initial appearances of renewal of political life, were perceived by the Ukrainians as a time of further regress in their position. Ukrainian system of education rapidly dwindled, the voivodship structures of the Ukrainian Socio-Cultural Association (US-CA ) were cancelled, and the traditional place names in the Polish-Ukrainian borderland were Polonized. Ukrainian activists decided to once again profit from the specific atmosphere of the period 1980-1981, favourable to grassroots societal activity, and implement the most significant postulates of their community (petitions formulated in Przemyśl and Szczecin). They firmly responded to the attempts by the communist authorities to discredit the Ukrainian minority on the nationalistic basis (case of the Member of Parliament Włodzimierz Oliwa). The younger generation attempted to form their own student organization modelled on the Independent Students’ Association. These efforts failed with the authorities’ refusal and imposition of the Martial Law. A lasting achievement of the period of so called “Solidarity” Carnival were fully legal Ukrainian Sections within the licensed student organizations (SZSP/ZSP), reconstruction of the voivodship structures of the US-CA, and improvement of their office housing conditions. It was a convenient starting point for the Ukrainian activists to take active part in the political transformation during the years 1989–1990.
PL
Społeczność ukraińska w Polsce, pamiętając przełom w polityce narodowościowej jaki nastąpił w latach 1956–1958, starała się wykorzystać do poprawy własnego bytu przesilenia polityczne w Polsce mające miejsce w następnych dekadach. Działacze społeczni występując w imieniu swoich rodaków starali się przekreślić skutki akcji „Wisła” poprzez: uzyskanie zgody na masowe powroty na południowy wschód kraju, rewindykację utraconego majątku, pełną odbudowę Kościoła greckokatolickiego, ochronę ukraińskiego dziedzictwa kulturowego i rozbudowę szkolnictwa z ukraińskim językiem nauczania. Nieudane próby realizacji tych postulatów podejmowano już w latach 1968–1971. Lata 70., mimo początkowych pozorów odnowy życia politycznego, były postrzegane przez Ukraińców jako czas dalszego regresu w ich położeniu. Szybko kurczyło się „ukraińskie” szkolnictwo, zlikwidowano struktury wojewódzkie Ukraińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, a także dokonano polonizacji tradycyjnego nazewnictwa miejscowości na polsko-ukraińskim pograniczu. Specyficzną atmosferę okresu 1980–1981, sprzyjającą oddolnej aktywności społecznej, działacze ukraińscy postanowili ponownie wykorzystać do realizacji najbardziej istotnych postulatów swego środowiska (petycje opracowane w Przemyślu i Szczecinie). Zdecydowanie reagowali na podejmowane przez władze komunistyczne próby wykorzystania wątków nacjonalistycznych do dyskredytacji mniejszości ukraińskiej (sprawa posła Włodzimierza Oliwy). Młodsze pokolenie podjęło próbę stworzenia własnej organizacji studenckiej wzorowanej na Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Wysiłki te zakończyły się fiaskiem wraz z odmową władz i wprowadzeniem stanu wojennego. Trwałym osiągnięciem z okresu tzw. karnawału „Solidarności” i późniejszej wymuszonej stabilizacji było powstanie w pełni legalnych ukraińskich sekcji w ramach koncesjonowanych organizacji studenckich (SZSP/ZSP), a także odbudowa struktur wojewódzkich UTSK i poprawa bazy lokalowej. Był to dla ukraińskich działaczy społecznych dogodny punkt wyjścia do wzięcia aktywnego udziału w transformacji ustrojowej w latach 1989–1990.
11
Publication available in full text mode
Content available

Ukrainians in Poland on behalf of refugees – a case study of the Warmian-Masurian Voivodeship

63%
Astramowicz-Leyk T., Ivasechko O., Turchyn Y.
Nowa Polityka Wschodnia
|
2023
|
issue 3(38)
60-83
RU
Цель статьи – представить деятельность трёх отделений Ассоциации украинцев Польши, охватывающих всё Варминско-Мазурское воеводство. В исследовании также изложена деятельность Ассоциации по поддержке беженцев. Основная гипотеза исследования заключается в том, что Ассоциация украинцев Польши активно занимается в Варминьско-Мазурском воеводстве, а после полномасштабного вторжения России члены Ассоциации стали чрезвычайно активно помогать как беженцам из Украины, так и украинцам, которые остались на Украине, в том числе с территории боевых действий. Основные проблемы исследования сосредоточены на следующих вопросах: Какие усилия предприняла Ассоциация украинцев в Польше для сохранения своей истории, традиций, языка и культуры? Какие мероприятия были поддержаны органами местного самоуправления, в том числе воеводскими? Как Ассоциация изменила свою деятельность после полномасштабной агрессии России против Украины 24 февраля 2022 года? Предыдущие исследования, проведенные авторами, показывают, что экономические мигранты из Украины в Варминско-Мазурском воеводстве не ощущали себя частью украинского меньшинства, проживающего в регионе. Между тем, отношения между Ассоциацией и беженцами иные.
EN
The aim of the article is to present the activity of three branches of the Association of Ukrainians in Poland, covering the entire Warmian-Masurian Voivodeship. The study also outlines the Association’s activities supporting refugees. The main research hypothesis is that the Association of Ukrainians in Poland is actively engaged in the Warmian-Masurian Voivodeship, and following Russia’s full-scale invasion, members of the Association became extremely proactive both in helping refugees from Ukraine, as well as Ukrainians who stayed in Ukraine, including those from the territory of military operations. The core research problems focuses on the following questions: What efforts did the Association of Ukrainians in Poland undertake to maintain its history, traditions, language and culture? Which activities have been supported by local government authorities, including the Voivodeship ones? How has the Association changed its activity following the Russia’s full-scale aggression against Ukraine on February 24, 2022? Previous studies conducted by the authors demonstrate that economic migrants from Ukraine in the Warmian-Masurian Voivodeship did not perceive themselves as a part of the Ukrainian minority living in the region. Meanwhile, the relationship between the Association and the refugees is different.
12
Content available remote

Duchowość i etnosymbolika

51%
Dziewierski M.
|
2008
|
vol. 4
|
issue 1
4-53
EN
Since 1947, most of Ukrainians in Poland live in diasporas. This situation has a great significant for symbolical organization of space, reconstruction national culture, spiritual life and their identification with the group. The paper is based on the empirical study of Ukrainian communities conducted in two regions, south eastern and north eastern of Poland. The Ukrainians in research work areas have developed a national identity. Their self-definition is based mainly on religious differences: Greek Catholic or Orthodox. Religion has also become an important element of ethnic mobilization of the communities under consideration. In particular the Greek Catholic takes religious and sacred object not only element spiritual life bat also space of patriotic staging and localization national values. This can be seen for example in more elements of local landscape how new shrines have been built, there are new monuments, memorial crosses and other signifying practices. All this practices are coincides with the event the revival of the Greek Catholic Church ( also called in Poland the Uniate Church ), both in the institutional and spiritual sense after 1989.
PL
Tekst stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o związek pomiędzy duchowością a praktykami symbolicznymi odwołującymi się do narodowego kontekstu. W tym celu analizowane będą działania charakterystyczne dla duchowości grekokatolickiej i ukraińskiej tożsamości narodowej – obserwowane na poziomie światów lokalnych. Dość powszechnie bowiem uznaje się fakt strukturalnego odrodzenia Kościoła Katolickiego Obrządku Biznatyjsko–Ukraińskiego za czynnik stabilizujący sytuację mniejszościową Ukraińców w Polsce. Jak zatem, na terenach autochtonicznych oraz obszarach diaspory, w tradycji wschodniego katolicyzmu zostają aktualnie zapośredniczone wątki nacjonalne. Dotyczy to zwłaszcza takich reprezentacji, jak krajobraz ideologiczny, pamięć i mit etniczny, konstrukcja miejsca martyrologii jako miejsca świętego. W tekście wykorzystuję dane pochodzące z badań etnograficznych, wyniki obserwacji uczestniczącej oraz dokumentację fotograficzną stanowiącą wizualizację opisywanego problemu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.