Edukacja inkluzyjna zawiera w sobie zarówno konstrukty teoretyczne (np. najmniej ryzykowne założenie, założenie kompetencji), jak i zmienne wdrożeniowe (np. program nauczania, otoczenie, praktyki instruktażowe). Jeśli zmienne te są rozpatrywane razem, wyłania się złożony i wielowarstwowy proces rozwoju szkół włączających. Dodatkowo, istnieje proces wdrażania praktyk opartych na badaniach naukowych, które pomagają uczniom z potrzebą wsparcia. Pomoc ta owocuje niespodziewanym postępem w nabywaniu oraz wprowadzaniu w życie nowych umiejętności, a także rozwojem procesów samorealizacji i autonomii. Wspomniane zmienne są opisane na przykładzie historii osoby z niepełnosprawnościami, która przez 15 lat uczyła się w odosobnieniu, a przez kolejne 7 – z rówieśnikami, uczestnicząc w życiu społeczności. Różnica ta miała znaczące przełożenie na proces samorozwoju oraz nabywania autonomii przez opisaną uczennicę.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.