Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 26

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Vatican II
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Content available remote

Boží lid putující: Od mysteria církve po Lumen gentium 1

100%
Sauer H.
Studia theologica
|
2015
|
vol. 3
84-92
EN
The Fathers of Vatican II made a commitment to talk about hope and provide it with a face and name in the horizon of the faith in Jesus Christ. Given the social changes, they produced an extremely generous work picturing the unique legacy of faith, documented in the texts of the Council. The Council did not want to make proclamations, but develop arguments. They wanted to express with the Council’s teaching that the Church invites people to worship their faith, reflect on it and pass it on. In order to do this they need guidance and focus but in a way that will not ignore their own experience in life and faith. Their own initiative is not only possible but required.
2
Publication available in full text mode
Content available

Muzycy kościelni w Kościele rzymskokatolickim po Soborze Watykańskim II

100%
Kopnický M., Dolinská E.
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
|
2013
|
issue 2(6)
197-212
EN
The musicians have their irreplaceable kścielni place in the liturgy, rites, and in the clergy and cultural activities and projects of the Church Catholic. For centuries, extremely hardworking, exceptionally talented interpreters, embellished liturgy, enriched the liturgical action, rituals and sacred culture. Many organists in Slovakia filled his Christian artistic mission in times of byawałego regime, which remained ideological censorship and limited freedom wyznanaia. After the fall of the Iron Curtain was established czasopprzestrzeń in which organists, singers, psalmists and conductors are free to develop their talent and primarily deepen the spiritual experience of the faithful of the church services, concerts, church music and church rituals.
3
Content available remote

Křesťanská etika versus manželství a rodina v sekularizované společnosti: konfrontace nebo dialog?

88%
Šrajer J.
Studia theologica
|
2017
|
vol. 1
167-182
EN
The article reflects the argumentation, content and presentation of the positions of Christian ethics, or more precisely, the Magisterium's positions on marriage and family, in the context of societal trends, challenges and confrontations. The article primarily emphasizes the conciliar paradigm with its openness to dialogue with the world and perceptiveness of the needs of contemporary man. This paradigm introduced a new concept of the marriage and family. The article attempts to demonstrate that Pope Francis has updated the conciliar paradigm. The Pope holds the position that the Church should be close to people in their life situations and that the message of the Church should be comprehensible and attainable.
4

Pope Benedict XVI and Religious Liberty. Separating Facts from Fiction / Papież Benedykt XVI a wolność wyznania. Oddzielenie faktów od fikcji

88%
Introvigne M.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
|
2012
|
vol. 19
|
issue 2
25-33
EN
Whether the teaching on religious liberty of the Second Vatican Council contradicts the early Magisterium of the Catholic Church is a matter of contention among Catholics and a crucial issue in the controversy with the ‘traditionalist’ movement of the late Archbishop Lefebvre. Benedict XVI’s strategy has been to promote a paradigm of “reform within continuity”, admitting that Vatican II has introduced elements of reform and even discontinuity, but within a fundamental continuity and without ‘ruptures’
5

Parafia w Krajowej Syntezie Synodu 2021-2023 w świetle myśli ks. F. Blachnickiego

88%
Kulbacki P.
Studia Pastoralne
|
2023
|
vol. 19
130-143
EN
The article concerns the results of research on statements regarding parishes, which were presented in the Polish National Synthesis of the Synod 2021-2023. Participants of the synodal meetings revealed many problems in the functioning of their parishes, cooperation between the clergy and the laity, the subjectivity of the laity in the parish, and the role of the liturgy as the center of parish life. Research has shown that the methods of evangelization and formation of Fr. Franciszek Blachnicki (1921-1987) can and should be the answer to many reported problems. His methods of ecclesial renewal based on evangelization, deuterocatechumenate and liturgy turn out to be extremely adequate to the difficult issues related to personal relationships and pastoral structures established in parishes.
6
Content available remote

Co koncil přinesl a co zůstalo

75%
Neuner P.
Studia theologica
|
2015
|
vol. 3
93-104
EN
As part of the celebration of the 50th anniversary of the Second Council, Pope Francis asked whether the Church had really done everything “which the Holy Spirit told us in the council?” And he replied: “No, on the contrary: we celebrate our anniversary and it seems that we are building a monument to the Council, but one which is not uncomfortable, which does not disturb us. We do not want to change ourselves.” What did the Council bring and what has remained?
7
Content available remote

Eklesiologická iniciace pastoračního poslání církve: Příspěvek k diskuzi o recepci Druhého vatikánského koncilu

75%
Ambros P.
Studia theologica
|
2015
|
vol. 3
187-202
EN
Is the pontificate of Pope Francis the next stage of the Second Vatican Council reception or is the beginning of a new post-conciliar Church situation? Is the way we perceive and understand the Church changing fundamentally now 50 years after the Council? Does the Church’s discourse contain things the Council could not even have imagined? These questions lead us to formulating two basic hypotheses which will be developed in detail. First, each phase of the reception and subsequent reflection on the reception of the Council ties together the pluriformity of ecclesiological models and pastoral propedeutics manifested in basic pastoral decisions as responses by faith to the changing world around us. Secondly, finding a new unity in the situation of pluriformity of ecclesiological models, as brought by the phases of reflection on the reception of the Council, will be possible provided that the basic pastoral propedeutics described in the text will be transformed by pastorality as the basic driving force of the initiation by the Council. Pastorality is the interpretative key of the Council brought to the Church by Francis’s pontificate.
8
Publication available in full text mode
Content available

The ecumenical dimension of „Vatican II”

75%
Villar J. R.
Studia Elbląskie
|
2018
|
vol. 19
317-326
PL
Sobór Watykański II określił teologiczny status podzielonych chrześcijan oraz ich Kościołów i wspólnot. Jednakże ekumeniczne znaczenie Soboru przenika całe zadanie odnowy rozpoczęte przez Sobór Watykański II, jako podstawę jedności. Soborowa odnowa była inspirowana „zasadą katolickości” lub zdolnością do zintegrowania wszystkiego, co autentycznie chrześcijańskie, z doktryną i życiem Kościoła katolickiego. Zasada katolickości miała szczególne zastosowanie w obszarach doktrynalnych i teologicznych. Niniejsze opracowanie, opierając się na wypowiedziach soborowych, ukazuje w trzech częściach te wszystkie wymiary ekumenizmu Vaticanum II, podkreślając ów podstawowy wymiar nauczania soborowego.
EN
The council defined the theological condition of separated Christians and of their churches and communities. However, the ecumenical significance of the Council pervades the whole task of renewal begun by Vatican II, as the basis for unity. The conciliar renewal was inspired by the “principle of catholicity” or capacity to integrate all that is authentically Christian into the doctrine and life of the Catholic Church. The principle of catholicity had particular application in the doctrinal and theological areas.
9
Publication available in full text mode
Content available

Die Position der romisch-katholischen Kirche zum Dialog der Religionen

71%
Waldenfels H.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2013
|
issue 27
29-60
PL
Po zarysowaniu wieloaspektowych zmian po II wojnie światowej (powstania nowych państw, migracji ludności, globalizacji i wpływu internetu, wielokulturowości i pluralizmu) autor artykułu przechodzi do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób religie odpowiadają na zachodzące zmiany, akcentując stanowisko Kościoła Rzymskokatolickiego. W związku z tym autor przedstawił nauczanie Soboru Watykańskiego II zawarte w dokumentach: Gaudium et spes, Lumen gentium, Nostra aetate, Dignitatis humanae. Następnie omówił późniejsze wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła: list apostolski Evangelii nuntiandi Pawła VI czy dokument Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego Dialog i przepowiadanie. Opierając się na wspomnianym dokumencie, dokonał analizy pojęcia dialogu, ukazując warunki jego prowadzenia, jak również prze- szkody, które mogą go uniemożliwić. Została też podkreślona rola i wpływ Jana Pawła II na rozwój teologii religii oraz dialogu z religiami niechrześcijańskimi, odbywającego się podczas spotkań w Asyżu. Temat ten został dostrzeżony w deklaracji Dominus Jesus Kongregacji Nauki Wiary oraz w dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Chrześcijaństwo a religie. W ostatniej części artykułu omówiono dialog, jaki po Soborze Watykańskim II prowadzi Kościół Rzymskokatolicki z religiami niechrześcijańskimi, uwzględniając ich odrębność i specyfikę. Autor skupił się na aktywności papieża Benedykta XVI w dialogu z judaizmem, muzułmanami (z uwzględnieniem wykładu w Ratyzbonie i jego reperkusji w świecie muzułmańskim) oraz z religiami azjatyckimi.
10
Content available remote

Význam nového pojetí „místní církve“ pro náš postoj k problematice Jana Husa a husitství: Ke dvěma významným výročím

63%
Pospíšil C. V.
Studia theologica
|
2015
|
vol. 3
132-154
EN
In this paper the author first outlines the new revolutionary concept of the local church as raised by the Second Council. He highlights the insufficient implementation of this innovation in the life of the Church in Bohemia and Moravia, as well as in the Catholic Church in general. In the second point, he interprets the Council’s teaching on this critical topic and also recalls the post-conciliar development of theological reflections on the issue of the particular and local church. Finally in the third paragraph he applies the possibilities offered by this doctrine on the issue of the transformation of the attitudes of contemporary Czech Catholics to the figure of Jan Hus and the Hussite movement. Hus and the subsequent Hussite movement can be perceived as a reformist wing within the universal Church of that time. Utraquism in particular appears to him as a specific form of the local church within the universal Church.
11
Publication available in full text mode
Content available

Contemporary Liberal Catholicism in the USA

63%
Obirek S.
Nurt SVD
|
2018
|
issue 1
285-296
EN
American liberal Catholics are able to show that they overcome the traditional catholic authoritarianism. We can find many reasons for the particular situation of the Catholic Church in the USA. One of them is the Catholic High Education in the USA and the second is II Vatican Council. Both are closely related, or even one can say that catholic universities in the USA go further with the ideas of II Vatican Council. The two most important declarations of this event were produced by American theologians: Dignitatis humanae and Nostra aetate. The problem of human sexuality was one of the most discussed in Catholic theology in the post II Vatican period, and particularly, when the pope Paul VI issued Humanae vitae, a document dedicated to this topic. The main theologian who criticized the Vatican doctrine was Charles Curran, at that time a professor at Catholic University of America. One of the first theologian who included a feminist perspective in her theological reflection was Mary Daly, after her and less radical are Rosemary Radford Ruether, Elisabeth Schuessler Fiorenza particularly known for her biblical hermeneutic with feminist perspective, and Elizabeth A. Johnson who proposed an concrete solution for patriarchal concept of God. Very important is a contribution of American liberal Catholics in Jewish-Christian relations, interreligious dialogue, and even with postmodernism.
PL
Amerykańscy liberalni katolicy są w stanie pokazać, że pokonują tradycyjny katolicki autorytaryzm. Możemy odnaleźć wiele przyczyn, które legły u podstaw szczególnej sytuacji, w jakiej znalazł się Kościół katolicki w USA. Pierwszą z nich jest katolickie szkolnictwo wyższe w USA, kolejną stanowi Sobór Watykański II. Obie są ze sobą ściśle powiązane, a nawet można powiedzieć, że uniwersytety katolickie w Stanach Zjednoczonych kontynuują idee Soboru Watykańskiego II. Jego dwie najważniejsze deklaracje: Dignitatis humanae i Nostra aetate zostały wykreowane (odpowiednio) przez amerykańskiego teologa oraz amerykańskiego rabina. W okresie posoborowym jednym z najbardziej dyskutowanych problemów w teologii katolickiej była kwestia ludzkiej seksualności, szczególnie gdy papież Paweł VI wydał poświęconą temu zagadnieniu encyklikę Humanae vitae. Głównym teologiem, który krytykował nauczanie Watykanu, był Charles Curran, wówczas profesor na Katolickim Uniwersytecie Ameryki. Z kolei jedną z pierwszych teolożek, które w swojej refleksji teologicznej uwzględniły perspektywę feministyczną, była Mary Daly. Następnie warto wymienić (mniej radykalne) Rosemary Radford Ruether, Elisabeth Schuessler Fiorenza (szczególnie znaną ze swej hermeneutyki biblijnej, uprawianej z perspektywy feministycznej) oraz Elizabeth A. Johnson, która zaproponowała specyficzne rozwiązanie patriarchalnej koncepcji Boga. Niezwykle istotny jest wkład amerykańskich liberalnych katolików w relacje żydowsko-chrześcijańskie, dialog międzyreligijny, a nawet w postmodernizm.
12

Dottrina e pastorale: una storia infinita

63%
Seveso B.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
227-242
EN
Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.
PL
Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.
13

Jan Hus and Vatican II

63%
Kantyka P.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 7: Teologia ekumeniczna
105-119
EN
The article develops the thesis of Professor Stefan Swieżawski that Jan Hus, the Czech Reformer sentenced as a heretic by the Council of Constance and in consequence burnt at the stake, can be considered as a precursor of the Second Vatican Council. After a short historical introduction there is an analysis of those ideas of Hus that were reflected in the Vatican II documents Dei verbum, Lumen gentium and Dignitatis humanae. The arguments are completed by a description of the present Catholic approach to Hus and by indicating a possible re-interpretation of his person thanks to the great metanoia launched in the Catholic Church by Vatican II.
PL
W artykule rozwinięto tezę prof. Stefana Swieżawskiego, że Jan Hus, czeski reformator uznany za heretyka przez Sobór w Konstancji i w wyniku tego spalony na stosie, może być uznany za prekursora II Soboru Watykańskiego. Po krótkim wstępie historycznym następuje analiza tych poglądów Husa, które znalazły odzwierciedlenie w dokumentach Vaticanum II: Dei verbum, Lumen gentium i Dignitatis humanae. Wywody uzupełnia zwięzły opis współczesnego katolickiego podejścia do Husa, a także wskazanie, że nowe odczytanie jego postaci jest możliwe dzięki wielkiej metanoi, zapoczątkowanej w Kościele katolickim przez Vaticanum II.
14
Publication available in full text mode
Content available

Odnowa liturgiczna pięćdziesiąt lat po ogłoszeniu soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium w metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej

63%
Krzysztek A.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2015
|
issue 2
105-138
PL
Upłynęło już ponad pięćdziesiąt lat od dnia 4 grudnia 1963 roku, kiedy papież Paweł VI ogłosił konstytucję o świętej liturgii Sacrosanctum concilium, pierwszy owoc Soboru Watykańskiego II. Konstytucja stała się zwiastunem nadziei dla całego Kościoła i jego odnowy. Po ponad pół wieku Kościół i społeczeństwo doznały głębokich przemian, ale przesłanie konstytucji pozostaje aktualne w odniesieniu do nowych problemów i potwierdza zawarte w niej zasady. A zatem odnowa liturgiczna trwa. Półwiecze stanowi dobry czas na dokonywanie analiz, bilansów i ocen tych doniosłych decyzji, które zgodnie z wolą Ojców soborowych odmieniły oblicze współczesnego Kościoła. Zasady zawarte w konstytucji liturgicznej w dalszym ciągu nadają kierunek przyszłości liturgii, aby reforma była coraz lepiej rozumiana i wprowadzana w życie. Naszym obowiązkiem jest dalsze odkrywanie całego bogactwa, które zawarte jest w liturgii Kościoła. Uważne studium dokumentów liturgicznych Kościoła powszechnego i lokalnego uświadamia, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby zrozumieć i wprowadzić w życie posoborową odnowę liturgii. Stąd wysiłki Kościoła partykularnego, który przez prace synodu metropolitalnego dokonuje oceny życia liturgicznego w ramach tematu: „posługa uświęcania”. Komisja synodalna wskazała problemy, które wydają się bardzo aktualne w naszym czasie i pilnie wymagają podjęcia: chrześcijański wymiar świętowania niedzieli; czynne uczestnictwo w liturgii; formacja liturgiczna; diakonat stały; muzyka i śpiew w liturgii; Liturgia godzin modlitwą całego ludu Bożego; kształtowanie przestrzeni liturgicznej. Przedstawione tematy dotyczą istoty odnowy liturgicznej, która służy uobecnianiu Tajemnicy paschalnej Chrystusa w liturgii Kościoła, celebrowanej każdego dnia w Eucharystii i sakramentach, szczególnie w dniu Paschy i w każdą niedzielę. Ich uszczegółowienie w synodach diecezjalnych pozwoli w pełni ukazać liturgię jako źródło i szczyt życia Kościoła partykularnego.
EN
It has been more than fifty years from 4 December 1963, when Pope Bl. Paul VI promulgated the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, the first fruit of the Second Vatican Council. The Constitution has become a harbinger of hope for the whole Church and its renewal. After more than half a century, the Church and society have experienced profound changes, but the message remains valid Constitution in relation to new problems and confirms the principles contained therein. Therefore liturgical renewal continues. Half a century is a good time to make analyzes, balance sheets and ratings of these momentous decisions which, in accordance with the will of the Council Fathers changed the face of the modern Church. The principles contained in the Constitution of the liturgical still give future direction of the liturgy that the reform may be ever better understood and implemented. Our duty is to continue discovering all the wealth which is contained in the liturgy of the Church. A careful study of liturgical documents universal and local Church realizes how much remains to be done to understand and implement post-Vatican II renewal of the liturgy. Hence the efforts of the particular Church which by the work of the synod of metropolitan evaluates the liturgical life under the theme: “The ministry of sanctification”. Synodical Commission has pointed out problems that seem to be very topical in our time and urgently need to be tackled: Christian dimension of Sunday; active participation in the liturgy; liturgical formation; permanent diaconate; music and singing in the liturgy; Liturgy of the Hours prayer of the whole people of God; development of liturgical space. The above issues relate to the substance of the liturgical renewal, which is used to make present the Paschal Mystery of Christ in the Church’s liturgy celebrated every day in the Eucharist and the sacraments, especially on Easter Sunday and every Sunday. Their refinement in diocesan synods will fully reveal the liturgy as the source and summit of the life of the particular Church.
15
Publication available in full text mode
Content available

Zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego

63%
Zaborski M.
Świat Idei i Polityki
|
2018
|
issue 17
437-459
PL
Zjawisko migracji ludności (łac. migratio) znane jest od niepamiętnych czasów. Ma za cel zmianę miejsca pobytu jednostki bądź grupy. Przemieszczenie to ma zabarwienie historyczne, kulturowe, społeczne, polityczne, ale i religijne. Celem migracji jest zmiana miejsca pobytu z różnych przyczyn, m.in. z powodów ekonomicznych, politycznych, społecznych. W Piśmie Świętym możemy przeczytać: „ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie przybyszami i osadnikami” (Kpł 25,23). Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” (nr 9) naucza, że „ów lud, choć nie obejmuje aktualnie wszystkich ludzi, a nieraz nawet okazuje się małą trzódką, jest przecież potężnym zalążkiem jedności, nadziei i zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego”. Również i dziś Kościół, odpowiadając na obecną międzynarodowo-polityczną i gospodarczą sytuację migracyjną, zajmuje stanowisko w tej sprawie. Artykuł przedstawia zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego również jako problemu społecznego. Autor, dążąc do maksymalnej rzetelności i ukazania meritum zagadnienia, za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł, odwołując się do nauczania soborowego oraz wypowiedzi papieża Jana Pawła II i jego następców nt. migracji, uwypuklając aspekt moralny i społeczny tego zjawiska.
EN
The phenomenon of migrating the population – migration of people (Latin: migratio) has been known since time immemorial. Its purpose is to change the place of stay of an individual or group. Displacements are historical, cultural, social, political, but also religious. The purpose of migration is to change the place of residence for various reasons, including for economic, political and social reasons. The Word of God states that “the earth belongs to me, and you are the strangers and settlers with Me” (Lev 25:23). The Dogmatic Constitution on the Church of Lumen Gentium (n. 9) teaches that “this people, though it does not currently include all people, and sometimes even turns out to be a small flock, is after all a powerful germ of unity, hope and salvation for the whole human race”. Also today, the Church, in response to the current international – political and economic migration situation, takes a stand in this matter. The article presents the issue of migration in teaching the Catholic Church also as a social problem. The author, striving for maximum reliability and showing the merits of the issue, considered the analytical method to undertake analytical and critical research of sources, referring to conciliar teaching and statements by Pope John Paul II and his successors on migration, emphasizing the moral and social aspect of this phenomenon.
16
Publication available in full text mode
Content available

Arte sacra nell’insegnamento del Magistero dal Vaticano II a papa Francesco

63%
Jura P. P.
Studia Gdańskie
|
2023
|
vol. 53
47-61
EN
The dialogue with the world of art was taken up again by Vatican II and continues to this day. The post-conciliar popes dedicated several pronouncements to artists. But it was especially Benedict XVI that put into action a real search for the via pulchritudinis. In his teaching, he showed a particular predilection for the theme of beauty, art, as well as the relationship with the various arts. An important chapter of his reflection concerns beauty in the liturgical context. According to the Pontiff, the beauty of the liturgy manifests the beauty of God who is communicated through the beauty of the Church, and also the beauty of the assembly gathered in the liturgical celebration. Speaking of beauty, according to Ratzinger, it is necessary to take into consideration both the material, artistic one and also that referring to nature, to creation, to God.
IT
l’arte sacra occupa – a partire dal concilio vaticano ii – un posto importante nell’insegnamento del Magistero della chiesa. Ma è stato soprattutto il papa benedetto Xvi ad intraprendere una vera e propria ricerca della cosiddetta via pulchritudinis. nel suo magistero ha affrontato diverse volte il tema della bellezza e dell’arte nel senso ampio del termine. Un capitolo importante in queste sue riflessioni riguardava la bellezza nel contesto liturgico, cioè la bellezza della liturgia che è in grado di mostrare la bellezza di Dio stesso. Parlando della bellezza poi, papa ratzinger, si riferiva sia a ciò che è materiale e artistico, sia alla natura, alla creazione e a Dio. Anche l’attuale pontefice francesco parla della via della bellezza che, secondo lui, può condurre al bene, a Dio ed è capace di creare la comunione interpersonale, interculturale ed interreligiosa.
17

Duszpasterstwo akademickie KUL 1944-1989 jako ośrodek formacyjny lubelskiego środowiska akademickiego

63%
Choma-Jusińska M.
|
2018
|
vol. 66
|
issue 2: Historia. Zeszyt specjalny
321-353
PL
Duszpasterstwo akademickie KUL było najstarszym i największym ośrodkiem w Lublinie, od 1967 r. pełniło funkcję duszpasterstwa diecezjalnego. Na tle innych placówek w mieście wyróżniało się systematyczną i wielopłaszczyznową posługą w środowisku akademickim. Duszpasterstwo KUL w całej swojej powojennej historii było ważnym ośrodkiem kształtowania duchowego i moralnego lubelskiej inteligencji. Oddziaływało masowo, ale także formowało elitę społeczeństwa katolickiego. Jego niewątpliwą zasługą było zintegrowanie tych kilku procent społeczności akademickiej, która uczestniczyła w pracy ośrodka.
EN
The paper in the synthetic way presents history of the university chaplaincy of Catholic University of Lublin during the years 1944-1989. It was the oldest and the most influential center of pastoral work in Lublin. It discusses the most important forms of activity (religious and intellectual formation, charity work). The author also draws attention to the political context of pastoral activity. The article emphasizes ways and methods the chaplaincy accomplished its essential goal: to create a mature Christians who consciously and responsibly effect on their social environment.
18
Publication available in full text mode
Content available

Psalmy jutrzni i nieszporów w liturgii godzin – dobór, układ i znaczenie teologiczne

54%
Bać T.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2012
|
vol. 65
|
issue 2
EN
The selection of psalms for the Morning and Evening prayer of the Roman Liturgy of the Hours has been profoundly reconsidered on the basis of their clear literary, anthropological and theological criteria. Although both the Morning and the Evening prayers are based on the fundamental cosmic-anthropological symbolism: light and darkness, day and night, their genuine meaning is of theological and paschal nature. The psalms of the Morning prayer express the joy of Church on the threshold of a new day and the veneration of God for his creation of the world and salvation of people. The psalms of the Evening prayer are the song of Church which recognizes the announcement of the rising Jesus Christ in the sign of the declining sun. Thus the basic reference to the selection of the psalms for the Liturgy of the Hours is their full significance – paschal and christological.
PL
Dobór psalmów do jutrzni i nieszporów odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii godzin został dogłębnie przemyślany w oparciu o bardzo jasne kryteria literackie, antropologiczne i teologiczne. Chociaż zarówno nieszpory, jak i jutrznia opierają się na podstawowej symbolice (napięciu) kosmiczno-antropologicznej: światło–ciemności i noc–dzień, to jednak prawdziwe ich znaczenie zawiera wymiar teologiczny i paschalny. Psalmy jutrzni wyrażają radość Kościoła u progu nowego dnia oraz uwielbienie Boga za Jego dzieło stworzenia świata i zbawienia człowieka. Psalmy nieszporów natomiast są pieśnią Kościoła rozpoznającego zapowiedź zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w znaku zachodzącego słońca. Podstawowym więc odniesieniem w doborze psalmów do jutrzni i nieszporów jest ich sens pełny – paschalny i chrystologiczny.
19
Publication available in full text mode
Content available

Dignity of the Human Person

54%
Loretan A.
Philosophy and Canon Law
|
2022
|
vol. 8
|
issue 2
1-8
FR
Le concile Vatican II a fondamentalement changé la vision ecclésiastique de la personne humaine. En particulier dans Nostra Aetate, Gaudium et Spes et Dignitatis Humanae, il renforce la dignité de la personne humaine et la liberté personnelle comme bases d’un monde où tous les êtres humains jouissent de droits égaux. Par conséquent, le Concile a qualifié toute forme de discrimination comme étant contraire à la volonté de Dieu. Ces déclarations ont un impact considérable sur le développement nécessaire de la théologie et du droit canonique.
IT
Il Vaticano II ha cambiato radicalmente la visione ecclesiastica nei confronti della persona umana. Soprattutto in Nostra Aetate, Gaudium et Spes e Dignitatis Humanae rafforza la dignità della persona umana e la libertà personale come base per un mondo con uguali diritti per tutta l’umanità. Pertanto, il concilio ha qualificato la discriminazione di ogni tipo come contraria alla volontà di Dio. Queste affermazioni hanno un enorme impatto sul necessario ulteriore sviluppo della teologia e del diritto canonico
EN
The Vatican II fundamentally changed the ecclesiastical view towards the human person. Especially in Nostra aetate, Gaudium et spes, and Dignitatis humanae it strengthens the dignity of the human person and personal freedom as base for a world with equal rights for all mankind. Therefore, the council qualified discrimination of all kind as against God’s will. These statements have a huge impact on the necessary further development of theology and canon law.
20
Publication available in full text mode
Content available

« Incarnation et Libération ». L’écho du Concile Vatican II en Amazonie brésilienne

51%
Arenz K.-H., de Vasconcelos G. A. B.
Nurt SVD
|
2013
|
issue 2
31-58
IT
Le présent article vise à analyser le Documento de Santarém, promulgué en mai 1972, à l’issue d’une assemblée des évêques de l’Amazonie brésilienne. Les prélats voulaient réviser en profondeur les pratiques pastorales à la lumière des décisions prises lors du Concile Vatican II (1962-1965) et de la 2e Conférence des Évêques d’Amérique Latine à Medellín (1968). Dans un contexte de transformations d’une envergure jusque là inconnue – surtout en raison de la Operação Amazônia, plan d’intégration et d’exploration de l’Amazonie en vue du progrès national prôné par la junte militaire (au pouvoir depuis 1964) – les évêques d’Amazonie choisirent les concepts-clé de l’incarnation et de la libération pour réinterpréter le rôle de l’Église catholique dans cette région périphérique du Brésil qui était la principale cible des projets stratégiques et socioéconomiques des militaires.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza tzw. Documento de Santarém, promulgowanego w maju 1972 roku po historycznych obradach biskupów Amazonii brazylijskiej. Hierarchowie poddali głębokiej rewizji dotychczasowe praktyki duszpasterskie w świetle orzeczeń Vaticanum Secundum (1962-1965) i Drugiej Konferencji Biskupów Ameryki Łacińskiej (Medelin 1968). Analizując globalne i wielopłaszczyznowe przeobrażenia dokonujące się w kraju, zwłaszcza Operação Amazonia, tj. plan integralnej eksploracji Amazonii na rzecz postępu narodowego, promowanego przez juntę wojskową (u władzy od 1964 roku) – biskupi Amazonii wskazali na kluczową rolę teologicznych konceptów Inkarnacji i Wyzwolenia. Kierując się tymi kryteriami biskupi poddali reinterpretacji miejsce i rolę Kościoła katolickiego w tym odosobnionym regionie Brazylii, który – nagle – stal się centrum zainteresowania i celem rozlicznych strategii socjoekonomicznych i wojskowych.
EN
The aim of the present article is the analysis of the so-called Documento de Santarém, which was promulgated in May 1972, after the historical debates of the bishops of the Brazilian Amazon. The hierarchs subjected to a profound revision the existing pastoral practice, in the sight of the Vatican II’s adjudications (1962-1965) and the Second General Conference of Latin American Bishops (Medelin 1968). While analysing the global and multi-faceted transformation taking place in the country, especially the Operação Amazonia, that is – a plan of the integral exploration for the benefit of the national progress, promoted by the junta (in control since 1964) – the Amazon bishops pointed to the key role of the theological concepts of the Incarnation and Liberation. Being guided by these criteria, the bishops subjected to the reinterpretation the place and the role of the Catholic Church in this isolated region of Brazil, which – suddenly – became the centre of interest and the purpose of the numerous socio-economic and military strategies.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.