Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: W.E. Rau Children Gardens

Sort By:

Limit search:

Tradycja placów zabaw w Polsce i Europie

100%

Ostrowska-Tryzno A., Nałęcz H., Pawlikowska-Piechotka A.

MAZOWSZE Studia Regionalne

2019

issue 31

11-37

W większości miast europejskich aż do XIX w. nie widziano potrzeby przeznaczenia dla dzieci specjalnych terenów do zabawy i wypoczynku. Od czasów antycznych zarówno w ogrodach prywatnych, jak i na terenach publicznych (wokół placów miejskich, świątyń) dzieci mogły bawić się swobodnie. W okresie nowożytnym potrzeba zapewnienia dzieciom i młodzieży odpowiednich warunków do aktywnego wypoczynku, traktowanego zarówno jako codzienna potrzeba wysiłku fizycznego, jak i sposób zagospodarowania świątecznego czasu wolnego w gronie rodziny i rówieśników – jest oczywista od niecałych 200 lat. Badacze przedmiotu nie są zgodni, co do dokładnej daty, jaką można przyjąć dla najstarszego placu zabaw. Najczęściej wskazywane są kolejne dekady XIX w.: w Europie – w Anglii rok 1859, w Niemczech 1860, a w krajach pozaeuropejskich – w USA 1887. Współczesne place zabaw, z jakimi mamy do czynienia na osiedlach naszych miast, znacząco już odbiegły zarówno programowo jak i funkcjonalnie od historycznych, pierwszych placów zabaw. Niemniej chyba warto przypomnieć te tradycje, ponieważ, pomimo niesprzyjających warunków, zarówno w okresie zaborów, w okresie II RP (1918– 1939), jak i trudnych powojennych latach odbudowy ze zniszczeń wojennych – polscy architekci i urbaniści, pedagodzy i wychowawcy, lekarze i działacze społeczni przywiązywali dużą wagę do zapewnienia dzieciom odpowiednio urządzonych terenów otwartych do wypoczynku i zabawy. Były to znaczące inicjatywy, nieustępujące osiągnięciom innych krajów europejskich, tworzące tradycję i dorobek, z którego mamy prawo być dumni.

Until the 19th century, most European cities did not consider the need for creating special areas for children to play and relax as an important issue. Since ancient times children could play freely both in the private gardens and in the public areas (around city squares, temples). In the modern times, the need to provide children and youth with the right conditions for active recreation, treated both as a daily need for physical activities and as a way to spend time with family and peers during festivities, has been evident for less than 200 years. Researchers focused on the subject do not agree on the exact date of the creation of the oldest playground. The following decades of the nineteenth century are indicated most often: in Europe – England (1859), Germany (1860), in the non-European countries – the USA (1887). Contemporary playgrounds, which are present in our urban housing estates, are significantly different from the historic, first playgrounds, both programmatically and functionally. Nevertheless, these traditions seem to be worth recalling. Despite the unfavourable conditions during the Partitions of Poland, the Second Polish Republic (1918–1939) and during difficult post-war years of reconstruction from war damage, Polish architects and urban planners, pedagogues and educators, doctors and social activists attached great importance to providing children with properly designed outdoor areas to rest and play. These were significant initiatives, not inferior to the achievements of other European countries, which shaped the tradition of which we have the right to be proud of.

Refine search results

1 MAZOWSZE Studia Regionalne

1 2019

1 Nałęcz H.

1 Ostrowska-Tryzno A.

1 Pawlikowska-Piechotka A.

Search results

Tradycja placów zabaw w Polsce i Europie