Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Wahhabism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Muslims and Islamic Fundamentalism in Macedonia

100%
Babić M.
Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
|
2014
|
issue 4(30)
387-398
EN
Despite the fact that Macedonia achieved independence in a peaceful manner in 1991, its position has been continuously challenged in political, economic and security dimensions ever since. One of them is Islamic fundamentalism. In a country with over 1/3 of the population being Muslims (and still growing) this issue becomes a potential danger in the security dimension. Using a descriptive analysis method, the Author aims to highlight the specificity of Islam in Macedonia and to define the potential or real danger of Islamic fundamentalism in the country.
2
Publication available in full text mode
Content available

The influence of the Salafi movement on the political transformation of Egypt in 2011–2013

100%
Palamar A.
Reality of Politics
|
2020
|
issue 14
144-159
EN
Until 2011, Salafimovement held itself aloof from politics. However, Arab Spring resulted in an opportunity to create their own political parties. Egyptian Salafists were the first to follow this path after the fall of the Hosni Mubarak regime. The emergence of these parties proved to be beneficial for the development of Arab democracy. By their convictions, the Salafists are extremely conservative and more radical than the Muslim Brotherhood. Despite its conservatism, the political force used peaceful means to fight for change, attracted a significant part of Arab society to participate in legal politics, and also added diversity to the spectrum of Islamist parties, preventing any one force from claiming that it represented the entire Muslim community. But soon the rise in popularity of jihadist organizations, which call to fight for the implementation of Islamist ideas not by legal political, but by violent methods, undermined the influence of Salafiparties. In addition, discrediting of the Salafimovement was largely influenced by Saudi policy, the main purpose of which was to counter the Muslim Brotherhood inside Egypt. As a result, most of the ultra-conservative forces became Wahhabi, which led to discord within the Egyptian Salafists. The one part of the movement, which continued to support the Brothers, suffered a political defeat with them after the 2013 military coup. The other part, which sided with the military elite, as a result of these actions completely lost support among the population. This article analyzes the process of the Salafimovement entering the political arena in Egypt, the dynamics of its relations with the Muslim Brotherhood and the ideological differences between them. The article also examines the influence of Saudi Arabia on Egyptian Salafism and explains the main differences between Salafism and Wahhabism in the context of this influence.
3
Publication available in full text mode
Content available

Beyond tradition and modernity: challenges of transformation in Saudi Arabia

100%
Grabowski W.
Rocznik Orientalistyczny
|
2021
|
issue 2
4
Publication available in full text mode
Content available

Radical Islam as a Means of Self-Realization for the North Caucasian Youth: From the Terrorist-Criminal Groups to the Beginnings of the Creation of a New, Less Controlled Subculture

100%
Janelidze N.
Historia i Polityka
|
2015
|
issue 14(21)
101-109
EN
Radical Islam with its various types of manifestations is one of the significant challenges facing the modern world. This problem has also affected the societies of autonomous republics bordering Georgia to the north. In today’s North Caucasus, the activity of radical Islam followers has reached beyond the political (in many cases terrorist) niche and has acquired quasi-social characteristics. Furthermore, the facts and tendencies indicate that this part of the society (in this case youth) purposefully or unintentionally creates the so-called uncontrolled and/or less controlled subculture with different opinions, views, ideology, behaviors, in many cases clothes, hairstyle, etc. Radical Islam (in this case as a doctrine) regulates human conduct – provides advice, dictates how to act, and in fact it sets a dogma how to dress, how to behave in public, how to live, etc. Wahhabis/Salafis are forbidden to smoke tobacco, hashish, to use beads, sing loudly, dance, etc. It is worth to separately note the so-called aggressive wing of Wahhabism/Salafism or the terrorists, field commanders, etc. One of the motives for writing the article is to show readers the fact that radical Islam in North Caucasus is not solely a terrorist activity. It encompasses a much broader spectrum of the society, and at the same time it is much more than a religion. It sets the norms of social behavior and thinking, which in itself limits the formation of subjective attitudes. Exactly the lack of the latter generates the negative trend of their activities, which quite often are used for political actions by the respective forces.
5
Publication available in full text mode
Content available

Jemen - the Proxy War

84%
El Ghamari M.
Securitologia
|
2015
|
issue 2 (22)
43-56
EN
The military operation in Yemen is significant departure from Saudi Arabia's foreign policy tradition and customs. Riyadh has always relied on three strategies to pursue its interests abroad: wealth, establish a global network and muslim education and diplomacy and meadiation. The term "proxy war" has experienced a new popularity in stories on the Middle East. A proxy war is two opposing countries avoiding direct war, and instead supporting combatants that serve their interests. In some occasions, one country is a direct combatant whilst the other supporting its enemy. Various news sources began using the term to describe the conflict in Yemen immediately, as if on cue, after Saudi Arabia launched its bombing campaign against Houthi targets in Yemen on 25 March 2015. This is the reason, why author try to answer for following questions: Is the Yemen Conflict Devolves into Proxy War? and Who's fighting whom in Yemen's proxy war?" Research area includes the problem of proxy war in the Middle East. For sure, the real problem of proxy war must begin with the fact that the United States and its NATO allies opened the floodgates for regional proxy wars by the two major wars for regime change: in Iraq and Libya. Those two destabilising wars provided opportunities and motives for Sunni states across the Middle East to pursue their own sectarian and political power objectives through "proxy war".
6
Publication available in full text mode
Content available

Stosunek muzułmanów bośniackich do wahhabizmu – propozycja badań

67%
Pilarska J.
Studia Religiologica
|
2013
|
vol. 46
|
issue 3
217–234
EN
This article tackles the issue of the attitudes of Bosnian Muslims towards wahhabism as a concept questioning the multi-confessional order in contemporary Bosnia-Herzegovina. The general outline of Bosnian Sunnism as well as the theological foundations of wahhabism, introduced to the world of values constituting the confessional identity of Bosnian Muslims, were subject to a pilot, qualitative study. The respondents not only reconstructed the basis of the values Bosnian Muslims identify with, but also revealed their attitudes towards the fundamental contents of the Bosnian Islamic discourse. Upon processing the gathered material, it was possible to formulate preliminary conclusions that are worthy of further empirical exploration.
7
Publication available in full text mode
Content available

Islam na obszarze postradzieckim – Kaukaz

59%
Lepieszka M.
Studia Orientalne
|
2014
|
issue 2(6)
53-67
RU
Ислам рассматривается как религия однородная. Существует убеждение, что мусульманин это Араб. Тем временем, согласно с статистическими данными от 2013 года, мусульмане составляют больше чем 28% населения земного шара. Последователи Ислама разбросаны по всему миру и их можна найти в каждой стране. Ошибочной будет мнение о однородности (гомогенности) и идентификации всех верующих в Ислам с арабским миром. В постсоветский период Ислам характеризуется особенными чертами. Республики Кавказа были исламизированы первоначально через завоевание империями мусульманскими, их территории. В советский период проводилась атеистическая пропаганда которая ослабила религию, но после распада Советского Союза, Кавказ и Центральная Азия пережили возрождение Ислама. На сегодненний день Грузия является Христианской страной с мусульманьским меньшинством, Дагестан есть наиболее заисламизированная республика Кавказа с суннитским преимуществом, одновременно в Азербайджане большая часть населения – шииты. На сколько Ислам есть похож и на сколько отличается Ислам в Азербайджане, Дагестане или Грузии?
EN
Islam is seen as a homogeneous religion. It is a common belief that the synonymous of Muslim is Arab. Meanwhile, according to statistics of 2013, Muslims constitute over a 28% of the world population. The followers are spread all over the globe and can be found in every country. Thus, speaking about homogeneity and identification of all believers with the Arab world is a serious mistake. Islam in the post-Soviet area, has a characteristic dimension. Caucasian republics, initially conquered by Muslim Empires in the majority submitted to Islamisation. The Soviet reign and atheistic propaganda weakened religion, but after the collapse of the Soviet Union, the Caucasus and Central Asia experienced the revival of Islam. Today Georgia is a Christian country with a Muslim minority, Dagestan is the most Islamized Caucasian republic with Sunni majority while in Azerbaijan Sunnis are a minority compared with Shiites. Therefore, how much similar and how much different is Islam in Azerbaijan, Dagestan and Georgia?
8
Publication available in full text mode
Content available

What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats

43%
Izak K.
|
2018
|
vol. 10
|
issue 19
293-317
EN
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
PL
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
9
Publication available in full text mode
Content available

Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych

43%
Izak K.
|
2018
|
vol. 10
|
issue 19
58-86
PL
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
EN
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.