Opracowanie dotyczy determinantów określających biedę w ujęciu teoretycznym. Nie ulega wątpliwości, że rozwojowi społecznemu w każdej epoce towarzyszyło zjawisko biedy, które wpływało zarówno na ludzi na Zachodzie, jak i na cały system polityczno- ekonomiczny, zmuszając badaczy do zajęcia się tym problemem. Mimo wszystkich postępów w zaspokajaniu potrzeb ludzkich z dwóch pierwszych szczebli z piramidy A. Maslowa bieda nie znikła na świecie nigdy. A nawet w czasie największego rozwoju ekonomicznego kapitalizmu zadomowiła się w systemie społecznym.
In the article I analyze how the concept of “Ukraine between East and West” is reflected in the contemporary literary texts by an example of three monographs on Valery Shevchuk’s prose. The authors of these monographs define Valeriy Shevchuk’s prose as a synthesis of elements derived from the Ukrainian traditions and folklore, as well as from trends and tendencies of Western literature.
When we observe the history and heritage of great civilizations, we notice that we had almost always to do with civilizations we can define as “multicultural”, even if such a concept did not exist in those times. Mesopotamia, Persia, Hellenistic States, and ancient Rome at the time of their splendour, Arab-Muslim empires during the Middle Ages, Mongol-Yuan Chinese empire, of Mongol Indies, Polish-Lithuanian-Ruthenian “Republic of the Two Nations”, Soviet Union, United States – those are some examples of states and civilizations that, not taking into account our own opinions and feelings concerning their political regime or legitimacy, managed to have a strong infl uence on the development of human culture, art and political, social, ideological, theological, economical, scientifi c or legal culture. In all of those states, at least at the time of the peak of their civilization, people from diff erent nationalities (ethnicities) and/or religions held leading political, economical, cultural, scientifi c or ideological positions. We can also give the example of the capital city of the Ottoman “Muslim” and “Turkish” empire, Constantinople, where until the middle of the 19th century, Christians and Jews counted for almost half of the population (Roou, 2005). This State was submitted to a Muslim Sultan but his capital was also the Seat of the spiritual leader of the Universal Christian Greek Orthodox Patriarchate. We can then consider, on the base of these few examples found among numerous other ones we could also have found, that symbiosis and emulation of cultures constitute the basic element and requirement for the dynamic development of human cultures.
PL
Jeśli spojrzymy na historię i dziedzictwo wielkich cywilizacji, obserwujemy, że zawsze mieliśmy do czynienia z cywilizacjami, które określilibyśmy dziś jako »wielokulturowe«, choć takie pojęcie z kolei wówczas nie istniało. Przykłady Mezopotamii, Persji, państw hellenistycznych, starożytnego Rzymu w okresie szczytu jego potęgi, imperiów arabsko-muzułmańskich w wiekach średnich, Chin dynastii Mongołów – Yuanów, Indii Mogołów, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Związku Radzieckiego czy USA, oto parę wybranych przykładów państw, które wywierały, niezależnie od naszych opinii wobec ich ustrojów, wobec ich zasad założycielskich, wobec ich religii, wobec ich ideologii, wobec ich metod rządzenia, silny wpływ na rozwój kultury ludzkiej, na rozwój sztuki, a także na postęp koncepcji politycznych, społecznych, ideologicznych, teologicznych, prawnych, ekonomicznych, naukowych itp. We wszystkich tych państwach, przynajmniej w okresie ich rozkwitu, ważne funkcje polityczne, ekonomiczne, kulturalne, naukowe czy ideologiczne zajmowali ludzie różnych narodowości bądź różnej przynależności ideowej. Należy jeszcze podkreślić przykład stolicy imperium osmańskiego, Konstantynopola, który był masowo zamieszkany do połowy XIX w. przez chrześcijan i żydów, chociaż państwo to było pod władzą muzułmańskiego sułtana, co nie przeszkodziło zresztą, żeby stolica tego imperium była jednocześnie stolicą duchową uniwersalistycznego w swych założeniach chrześcijańskiego patriarchatu prawosławnego. Możemy więc stwierdzić na podstawie tych kilku przykładów wybranych spośród wielu innych możliwych, że synteza i współzawodnictwo kultur stanowią nieodłączną część składową, a także warunek dynamicznego rozwoju kultury ogólnoludzkiej.
Artykuł został poświęcony reakcji krajów zachodniej części globu na zjawisko „Arabskiej Wiosny” (rewolucyjnej fali demonstracji i protestów przeciwko panującej władzy) na przykładzie Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Francji. Wybór państw dokonano w oparciu onastępujące kryteria: po pierwsze – USA są mocarstwem globalnym i członkiem SojuszuPółnocnoatlantyckiego; po drugie – Francja i Niemcy należą do istotnych graczy europejskich ze względu na przynależność do struktur Unii Europejskiej. Dodatkowo Francja posiada dobre relacje z krajami Afryki Północnej, natomiast Niemcy są bardziej neutralne i stanowią potęgę gospodarczą w obrębie własnego kontynentu, co może budzić zaufanie świata arabskiego.
EN
This article deals with the Western countries reaction on “Arab Spring” phenomenon (a revolutionary wave of demonstration and protests against the power of country), especially the United States, Germany and France. The selection of countries was based on the following criteria: first of all, the US is a major power in the World and a member of North Atlantic Treaty Organization; secondly, France and Germany are main European players due to European Union membership. Additionally, France maintains good relations with North African countries, while Germany is more neutral and represents economic power within the European continent, which might gain the trust of Arabic World.
Ambitions and influences of the Russian Federation reaches Post Soviet Area, the Middle East, and Africa as well. The Kremlin uses any geopolitical factor to sway antiwestern sentiments among African countries. The role of this paper is to analyze and present a place of African countries in russian politics, especially since 2015. Analytical approach suggest what political, economical and military tools are utilized by Russia to recover its previous position on this continent. Any consequences of russian involvement in chosen countries are also highlighted here to underline an international position of Russia on African continent.
PL
Afryka jest kolejnym, po obszarze poradzieckim i Bliskim Wschodzie, miejscem rosnących ambicji i wpływów Rosji. Czynnik geopolityczny jest tu szczególnie ważny, ponieważ Kreml wykorzystuje go do podsycania antyzachodnich nastrojów. Celem artykułu jest ukazanie miejsca i roli Afryki w polityce zagranicznej Kremla, zwłaszcza po 2015 r., oraz analiza instrumentów politycznych, ekonomicznych i wojskowych, jakie Rosja wykorzystuje do obudowania swej pozycji na kontynencie. Artykuł przedstawia też konsekwencje rosyjskiego zaangażowania w wybranych państwach regionu oraz ich wpływ na międzynarodową pozycję Rosji.
The article explores intercultural differences between East and West throughout cultural dimensions and literature. Already existing sociological research is supplemented with literary one, thus creating a modern way of performing research in the field of interculture. Hofstede’s cultural dimensions became the basis of the presented research as well as literary texts originally written in English, whose plot is set in the selected Muslim countries (Iran and Afghanistan).
PL
W artykule opisano różnice międzykulturowe między Wschodem i Zachodem w wymiarze kulturowym oraz w literaturze. Istniejące badania socjologiczne są uzupełniane badaniami literackimi, co stanowi nowoczesny sposób prowadzenia badań w dziedzinie międzykulturowej. Kulturowe wymiary Hofstede stały się podstawą przedstawionych badań, a także tekstów literackich pierwotnie napisanych w języku angielskim, których fabuła rozgrywa się w wybranych krajach muzułmańskich (Iran i Afganistan).
L'expression de saint Paul: "se marier dans le Seigneur" signifie en tout premier lieu qu' un baptise ne peut epouser qu' un autre baptise, et que saint Paul considere le mariage comme une realite, qu’ il faut assumer dans la foi et vivre chretiennement.
In this article, the author carries out a comprehensive analysis of the security policy pursued by Ukraine towards the broadly understood West. While describing the Ukrainian security policy since the state gained independence, it draws attention to both the conceptual layer (strategic documents, political declarations) and the implementation layer (the actions actually taken). The considerations in the article contain historical and comparative issues concerning the nature of the Ukrainian security policy towards the West, including towards the European Union, NATO and the United States. The theory of neoclassical realism, which is still not very popular among researchers, was applied to analyze this issue. It has a great explanatory power, because it takes into account both external aspects inherent in the international system, as well as internal ones resulting from the situation in the state itself. The aim of this article was to search for answers to the following questions: why, how and under what factors did the position of the West change in Ukraine’s security policy? As a result of the research, the hypothesis that the Ukrainian state is gradually approaching the West is confirmed, despite the inconsistency in its security policy and the West’s uncertainty as to the deepening of cooperation with it.
PL
W niniejszym artykule autorka dokonuje wszechstronnej analizy prowadzonej przez Ukrainę wobec szeroko pojętego Zachodu polityki bezpieczeństwa. Charakteryzując ukraińską politykę bezpieczeństwa od momentu uzyskania przez państwo niepodległości, zwraca uwagę na warstwę zarówno koncepcyjną (dokumenty strategiczne, deklaracje polityczne), jak i realizacyjną (faktycznie podjęte działania). Rozważania w artykule zawierają w sobie zagadnienia historyczne i komparatystyczne dotyczące charakteru ukraińskiej polityki bezpieczeństwa prowadzonej wobec Zachodu, m.in. wobec Unii Europejskiej, NATO i Stanów Zjednoczonych. Do analizy niniejszej kwestii została wykorzystana jeszcze niezbyt ciesząca się popularnością wśród badaczy teoria realizmu neoklasycznego. Posiada ona dużą moc eksplanacyjną, ponieważ uwzględnia aspekty zewnętrzne, tkwiące w systemie międzynarodowym, jak i wewnętrzne, wynikające z sytuacji w samym państwie. Jako cel tego artykułu wyznaczono poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania: dlaczego, w jaki sposób oraz pod wpływem jakich czynników zmieniała się pozycja Zachodu w polityce bezpieczeństwa Ukrainy? Wskutek przeprowadzonych badań potwierdza się postawiona hipoteza o stopniowym zbliżeniu się państwa ukraińskiego do Zachodu mimo niekonsekwentności w jego polityce bezpieczeństwa oraz niepewności Zachodu co do pogłębiania współpracy z nim.
Jako opis aktualnej sytuacji na świecie może posłużyć jedno słowo – niepewność. Napięcia z niej wynikające są symptomami zmian zachodzących w architekturze porządku światowego. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie przyczyn, objawów i kierunków tych zmian. Fundamentem analizy jest obserwowany regres Zachodu. NATO jako strategiczny most łączący dwa jego centra – Europę i Stany Zjednoczone – zostało poddane naukowej eksploracji, by zidentyfikować możliwości jego wykorzystania jako instrumentu przywracającego relatywną siłę Zachodu oraz odtworzenia potencjału określania parametrów wyłaniającego się porządku światowego. Analiza została wzbogacona o dwa scenariusze potencjalnego kierunku transformacji wspomnianego porządku światowego.
EN
Uncertainty is the notion that can be a one-word description of the state of global affairs. Tensions in the world order architecture are symptoms of its ongoing transformation. The purpose of the article is to explore the reasons, manifestations and direction of this change. The prime assumption of the analysis is the regress of the West. NATO as a strategic bridge between two centers of the West – Europe and the United States – is subjected to scientific investigation to examine its possible role in reestablishment of the relative power of the West and regaining its defining capabilities in the world order in statu nascendi. The analysis is supplemented by two scenarios of possible trajectories of world order transformation.
Background. In reflections on Western Latin civilisation the concepts of supporters of conflict in the theory of civilisation should be taken into account, starting with Feliks Koneczny. On the other hand, however, there are the indications of radical humanism from Erich Fromm and the personalism of John Paul II the civilisations of life and death). Normative ethics should protect the dignity of the individual who is treated as a personal being. Aim. The problem of the influence of normative ethics on the development of civilisation or its maintenance and survival was addressed. The goal in particular was to emphasise the virtues of courage and fidelity to the truth, and to reflect on the state of discourse in this area. Method. The method of analysing the content of the literature on the subject was used, as well as deductive and comparative methods. This is a broader discourse analysis, including sources (journalistic content) and studies. Results. The article contains – an outline of historiosophical findings and the essence of humanity; criticism of several “progressive” ideologies; praise for the courage to proclaim the truth; and remarks about the relationship between science and higher values. Conclusion. The weakening of Christian identification in the countries of Western Europe affects their spiritual progression. Therefore, today’s leaders of the Western world e.g. Donald Trump see great potential in the revival of the Western spirit in Poland and the heroism of the Poles.
PL
Perspektywa. W rozważaniach nad zachodnią, łacińską cywilizacją należy uwzględnić koncepcje zwolenników konfliktu w teorii cywilizacji, od F. Konecznego zaczynając; z drugiej jednak strony – wskazania radykalnego humanizmu E. Fromma i personalizmu Jana Pawła II (cywilizacje życia i śmierci). Etyka normatywna powinna chronić godność pojedynczego człowieka, traktowanego właśnie osobowego. Cel. Podjęto problem wpływu etyki normatywnej na rozwój cywilizacji lub jej utrzymanie i przetrwanie. Celem jest zwłaszcza zaakcentowanie cnót odwagi i wierności prawdzie, oraz refleksję o stanie dyskursu na tym obszarze. Metoda. Zastosowano metodę analizy treści literatury przedmiotu, oraz metodę dedukcyjną i porównawczą. Jest to poszerzona analiza dyskursu, z uwzględnieniem źródeł (treści publicystyczne) i opracowań. Wyniki. Artykuł zawiera szkic ustaleń historiozoficznych i dotyczących istoty człowieczeństwa; krytykę kilku „postępowych” ideologii; pochwałę odwagi głoszenia prawdy; oraz uwagi o relacji nauki do wartości wyższych. Wnioski. Osłabienie chrześcijańskiej identyfikacji w krajach Europy zachodniej wpłynęło na jej duchowy regres. Toteż dzisiejszy lider zachodniego świata – Donald Trump – dostrzegł wielki potencjał odrodzenia zachodniego ducha właśnie w Polsce i bohaterstwie Polaków.
Artykuł jest próbą zarysowania pola dyskusji dotyczącej procesu historycznego kształtowania się europejskiej kultury politycznej rozumianej jako istotny aspekt cywilizacji europejskiej. W tekście zwrócono uwagę na polską specyfikę cywilizacyjną, której charakter uznano za odmienny w stosunku do zmian jakie zaszły w Europie Zachodniej. Artykuł podzielony został na części. Zaprezentowano w nich, jak dokonujące się w przeszłości przemiany kulturowe, gospodarcze, polityczne wpływały na model i postać rozwoju cywilizacyjnego państwa.
EN
The paper is an attempt to sketch a discussion field concerning the historical process of European culture forming, understood as an aspect of European civilization. The Polish civilization specificity, which character differs from the changes which took place in the Western Europe was mentioned in the paper. The article was divided into the sections, in order to present the problems of cultural, economic and political transformations that had an influence on the model and form of state civilizational development.
Research Objective: The aim of the article is to analyze the determinants of the contemporary German foreign policy. According to the constructivist approach, these determinants lie mainly in the way in which the nation perceives itself through the opinion-forming elite, because its identity determines what is considered possible, appropriate and permissible in foreign policy. The Research Problem and Methods: The article adopts a constructivist approach, according to which the shape of a state’s foreign policy is determined not so much by objective factors, such as military and economic potential, but by the way in which a given political entity interprets itself and its environment. The Process of Argumentation: I analyze the intra-German discussion on the new shape of German foreign policy from the point-of-view of Poland as a country interested in maintaining the unity of the West. From this perspective, the decisive question is whether the German attachment to the idea of the West still holds. Referring to the standard textbook of German foreign policy and selected monographs, I confront two German self-images: that of a Western democracy and that of a central power. Research Results: A state’s strategic goals are determined by the national identity, so it is necessary to see how Germans perceive themselves. Contemporary German identity is not uniform, but is the subject of internal ideological and political disputes. Conclusions, Innovations, and Recommendations: It is in Poland’s interest that Germany defines itself as a liberal democracy belonging to the family of Western countries, and not as a European central power or a “power in the center.”
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest analiza uwarunkowań polityki zagranicznej współczesnych Niemiec. Zgodnie z podejściem konstruktywistycznym uwarunkowania te przejawiają się przede wszystkim w sposobie, w jaki naród za pośrednictwem elit opiniotwórczych sam siebie postrzega, ponieważ to jego tożsamość określa, co w polityce zagranicznej uznaje się za możliwe, stosowne i dopuszczalne. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule przyjmuje się podejście konstruktywistyczne, zgodnie z którym o kształcie polityki zagranicznej państwa decydują nie tyle obiektywne czynniki, takie jak potencjał militarnyi ekonomiczny, co sposób, w jaki dany podmiot polityczny interpretuje siebie i swoje środowisko. PROCES WYWODU: Analizuję wewnątrzniemiecką dyskusję na temat nowego kształtu polityki zagranicznej RFN z punktu widzenia Polski jako państwa zainteresowanego utrzymaniem jedności Zachodu. W tej perspektywie decydujące znaczenie ma pytanie o aktualność niemieckiego przywiązania do idei Zachodu.Odwołując się do jednego ze standardowych podręczników niemieckiej polityki zagranicznej i wybranych monografii, konfrontuję ze sobą dwa niemieckie obrazy własne, tj. demokracja zachodnia vs. europejskie mocarstwo centralne. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Tożsamość narodowa wyznacza cele strategiczne państwa, dlatego należy uważnie przyglądać się temu, jak Niemcy sami siebie postrzegają. Współczesna tożsamość niemiecka nie jest jednolita, lecz stanowi przedmiot wewnętrznych sporów ideowych i politycznych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W interesie Polski jest, by Niemcy definiowały siebie jako demokrację liberalną należącą do rodziny państw zachodnich, a nie jako europejskie mocarstwo centralne czy „mocarstwo w środku”.
Powstaniu w 1980 r. „Solidarności” towarzyszyły wielkie emocje i zainteresowanie na całym świecie. Przez piętnaście miesięcy swej legalnej działalności stała się szybko symbolem wolności, walki bez użycia przemocy i walki o uznanie i poszanowanie podmiotowości ludzkiej. Różne środowiska w świecie zachodnim wiązały z polskim ruchem duże, czasem zupełnie odmienne nadzieje. Ogłoszenie stanu wojennego spotkało się z powszechnym potępieniem. W miejsce kilku tysięcy internowanych przywódców ruchu „Solidarność” (stanowiących w oczach władz PRL śmiertelne zagrożenie dla systemu komunistycznego) ujawniło się w różnych krajach świata co najmniej tyle samo zdeterminowanych „przyjaciół «Solidarności»” (działaczy związkowych, dziennikarzy, intelektualistów, wykładowców, studentów, polskich emigrantów różnych generacji, w tym działaczy opozycji demokratycznej i NSZZ „Solidarność”, których stan wojenny zaskoczył za granicą). Podejmowane przez nich różnorakie działania składają się na ponadnarodowy ruch wsparcia i solidarności z Polską i „Solidarnością”. Co o tym ruchu można powiedzieć analizując go w kategoriach ruchu społecznego, w znaczeniu, jakie nadał mu francuski socjolog Alain Touraine? Najważniejszym jego wymiarem było oddziaływanie na to, co Touraine nazywa „modelem kulturowym”, co z kolei miało swój bezpośredni wpływ na sferę polityki. Ruch wsparcia dla „Solidarności” przyczynił się walnie do ostatecznej delegitymizacji komunistycznego projektu, do stworzenia nowego języka pozwalającego opisywać sytuacje społeczne w krajach bloku sowieckiego oraz do uwiarygodnienia polskich (i nie tylko polskich) środowisk opozycyjnych jako możliwej, demokratycznej alternatywy dla sprawujących władzę członków aparatu komunistycznego państwa. Wywołał więc konkretne skutki nie tylko w sferze kulturowej, ale także politycznej, a nawet – po części – geopolitycznej.
The cultural concepts of Wschód (East) and Zachód (West) are products of contemporary, modern Polish languaculture, one that significantly shapes contemporary social and political discourses. A reconstruction of the cognitive definitions of these concepts, along with their profiles, can thus lead to a better understanding of the two kinds of discourse.In accordance with the principles of the cognitive definition, couched within the framework of the Lublin Ethnolinguistic School, the analysis is based on data from dictionaries, texts, and questionnaires. Four major dictionaries of Polish have been surveyed, as well as questionnaires conducted for the 1990 and 2000 editions of the Axiological Lexicon, along with a random selection of texts from the National Corpus of Polish, from internet editions of the press, from belles-lettres, and essays.After a detailed analysis of the systemic data, facet-based cognitive definitions of the two cultural concepts are constructed. For the concept of Wschód (East), the facets include location, economy, reasons for going East and returning, the role of East for Poland, the characteristics of its inhabitants and of the East as space. In the case of Zachód (West), instead of inhabitants and space, the relevant facet is that of values. The last part of the article prosents the profiles of these concepts, which correlate with ideological orientations in the press and in politics: the liberal profile (the West is good, it is associated with personal freedom, human rights, democracy and the rule of law; the East is negative, it ignores the rule of law and standards of liberal democracy); the right-wing profile (the East is evaluated similarly to the liberal profile, whereas the West is portrayed as Poland’s “moral debtor”); the Catholic-national profile (the East is a threat, the West is characterised by materialism and a degradation of values); the everyday-living profile (the West is wealthy, the East is poor).
PL
Pojęcia Wschodu i Zachodu stanowią wytwór nowożytnej i nowoczesnej polskiej lingwokultury, który w istotny sposób kształtuje dyskursy o sprawach społecznych i politycznych. Rekonstrukcja definicji kognitywnych tytułowych pojęć wraz z uwzględnieniem profilowania może zatem przyczynić się do lepszego zrozumienia wymienionych dyskursów.Zgodnie z założeniami definicji kognitywnej w ujęciu tzw. lubelskiej szkoły etnolingwistycznej, przedmiotem analiz są dane słownikowe, ankietowe oraz tekstowe. Analizie zostały poddane definicje czerpane z czterech najistotniejszych współczesnych słowników polszczyzny, ankiety przeprowadzane na potrzeby Słownika aksjologicznego w 1990 i 2000 oraz losowa próba tekstów z Narodowego Korpusu Języka Polskiego i konteksty z internetowych wydań prasy, z literatury pięknej i eseistyki.Po przeprowadzeniu szczegółowej analizy danych systemowych z osobna rekonstruowane są fasetowe definicje kognitywne omawianych pojęć. Dla konceptu Wschód swoiste są takie fasety, jak jego położenie, charakterystyka ekonomiczna, przyczyny wyjazdu na Wschód oraz opuszczania tegoż, jego rola dla Polski, cechy jego mieszkańców i przestrzeni. W odniesieniu do Zachodu miejsce cech mieszkańców i przestrzeni zajęły wyznawane wartości. W ostatniej części tekstu odtworzone zostały profile badanych pojęć, korelujące z orientacjami ideologicznymi w prasie i polityce: profil liberalny (pozytywnie wartościujący Zachód, utożsamiany z wolnościami jednostki, prawami człowieka, demokracją i rządami prawa, negatywnie oceniający Wschód, któremu przypisuje ignorowanie praworządności i standardów demokracji liberalnej), prawicowy (podobnie oceniający Wschód, zaś Zachód przedstawiający jako „moralnego dłużnika” Polski), katolickonarodowy (negatywnie nastawiony do Wschodu, postrzeganego jako zagrożenie, oraz Zachodu, któremu przypisuje materializm i upadek wartości), a także profil bytowy (utożsamiający Zachód z zamożnością, a Wschód z ubóstwem).
Człowiek jedynie częściowo pojmuje podstawy świata. W napięciu kruchej egzystencji, transcenduje ku bytom od siebie wyższym, poszukując „na oślep” „przyczyn i zasad tego, co jest i co się wydarza”; stopniowo odgaduje przesłanki funkcjonowania własnego umysłu i zbiorczej umysłowości; dochodzi do głębszych wglądów i autorefleksji, które modyfikują jego obraz siebie, innych, świata i Boga. Zmienia własny sposób bycia wobec „innego”, Transcendentnego. Zmieniając własną samowiedzę i otoczenie, współtworzy wielopokoleniowe wspólnoty i cywilizacje. O tym najpełniej traktują filozofowie cywilizacji. W niniejszym artykule autor pragnie zwrócić uwagę na obawy, co do kondycji cywilizacji zachodu oraz jej przyszłości z punktu widzenia wybranych stanowisk, reprezentowanych m. in. przez Arnolda Toynbeego oraz Erica Voegelina. Arnold Toynbee sugerował, iż uzasadnieniem dalszego istnienia współczesnej cywilizacji zachodniej jest fakt, że wyświadcza ona chrześcijaństwu i jego trzem siostrzanym religiom określoną przysługę: stwarzając grunt do przyjaznego spotkania na skalę światową, uzmysławiając im jedność ich ostatecznych wierzeń i wartości oraz stawiając je wszystkie wobec wyzwania odradzającego się bałwochwalstwa w szczególnie zgubnej formie kolektywnego samoubóstwienia człowieka. Eric Voegelin w 1959 roku wspominał o zagrożeniach ze strony ideologicznych partii, o charakterze antyfilozoficznym i antychrześcijańskim. Stłumienie tych antychrześcijańskich partii ma być nieodzowne „dla utrzymania europejskiego ładu” i zneutralizowania szkodliwego działania (gnostycznych) ideologii. Voegelin niepokoił się również stanem samoświadomości kościołów. W jego przekonaniu, wciąż żyjemy w czasach dominacji nauk przyrodniczych, rozdzielenia filozofii i nauki – w czasach hegemonii ideologii. Filozofia przestała odgrywać rolę w życiu publicznym. Dwa źródła autorytetu – objawienie i filozofia – nie mają już statusu publicznego; w następstwie powstaje fuzja źródeł autorytetu, pozostającego w jednym ręku – mianowicie w ideologicznym reżimie państwa totalitarnego. W związku z tym mielibyśmy „koniec ładu europejskiego”.
EN
The man only partially understands the basics of the world. In the tension of a fragile existence, he transcends to the higher beings, seeking blindly "causes and principles of what is and what is happening"; he gradually guesses the premises for the functioning of his own mind and collective mentality; he comes up to deeper insights and self-reflections that modify his image of the self, others, the world and God. He changes his own way of being towards the "other", Transcendent. By changing his own self-knowledge and environment, he co-creates multi-generational communities and civilizations. This is what the philosophers of civilization relate to the most. In this article the author would like to draw attention to concerns about the condition of the Western civilization and its future from the point of view of selected standpoints represented, among others by Arnold Toynbe and Eric Voegelin. Arnold Toynbee suggested that the justification for the continued existence of modern Western civilization is that it gives Christianity and its three sister religions a specific service: creating a ground for a friendly meeting on a global scale, making them feel the unity of their ultimate beliefs and values, and putting them all towards the challenge of the revival of idolatry in a particularly disastrous form of the collective self-divinization of man. In 1959, Eric Voegelin mentioned threats from ideological parties of anti-philosophical and anti-Christian nature. The suppression of these anti-Christian parties is to be indispensable "to maintain the European order" and to neutralize the harmful actions of (gnostic) ideologies. Voegelin was also concerned about the state of self-awareness of churches. In his opinion, we still live in the times of the domination of natural sciences, the separation of philosophy and science – in the times of ideology’s hegemony. Philosophy ceased to play a role in public life. Two sources of authority – revelation and philosophy – no longer have public status; in the aftermath, there arises a fusion of the sources of authority, remaining in one hand – namely in the ideological regime of a totalitarian state. Therefore, we would have "the end of the European order".
W pierwszych latach po rozpoczęciu w 1989 r. przemian demokratycznych Polska kontynuowała swoje zaangażowanie w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, która w 1995 r. została przemianowana na Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Warszawa za cel strategiczny postawiła wprowadzenie Polski do NATO i UE, a KBWE/OBWE postrzegała jako najszerszą organizację bezpieczeństwa kooperatywnego w Europie. Po przystąpieniu w 1999 r. do NATO, OBWE stopniowo traciła na znaczeniu w polskiej polityce zagranicznej, co wyraźnie było już widać w następnej dekadzie. Zdecydowany regres nastąpił w czasie drugich rządów konserwatywno- nacjonalistycznej partii Prawo i Sprawiedliwość (PiS) rozpoczętych w 2015 r., która w polityce bezpieczeństwa postawiła na pierwszym miejscu ścisły sojusz dwustronny z USA, który doprowadził do podjęcia przez Polskę roli klienta i wasala USA. Oznacza to kompletne zdezawuowanie roli OBWE, a tym samym odrzucenie szansy stworzenia szerokiej euroatlantyckiej i eurazjatyckiej wspólnoty bezpieczeństwa poprzez wykorzystanie unikatowych instrumentów pozostających do dyspozycji OBWE.
EN
In the first years after the beginning of democratic transition in 1989, Poland continued its involvement in the Conference on Security and Co-operation in Europe, which in 1995 was renamed the Organization for Security and Co-operation in Europe. Warsaw as a strategic goal set Poland’s accession to NATO and the EU, and it perceived CSCE/OSCE as the widest cooperative security organization in Europe. After joining NATO in 1999, the OSCE gradually lost its importance in Polish foreign policy, which was clearly visible in the next decade. A decisive decline took place during the second edition of the rule of the conservative-nationalist Law and Justice (PiS) party launched in 2015, which in security policy put a close bilateral alliance with the US in the first place, which led Poland to take the role of client and US vassal. This implies a complete denial of the role of the OSCE, and thus the rejection of the opportunity to create a broad Euro-Atlantic and Eurasian security community by using unique instruments at the OSCE’s disposal.
The article is an interpretation of the aquatic rhetoric in the works of a Ukrainian writer, Yurii Andrukhovych. The first part of the article is an analysis of the discursive project of European unification, a real integration between theWest and Central Europe, especially Ukraine. The rhetorical figures of that unification in the author’s texts are the rivers, the Danube in the first place. The second part of the article is a critical discussion of the obstacles that, in the perspective of the author, stand on the way to the unification in question: the condition of contemporary Ukraine and theWest’s attitude to the “worse” part of the continent.
The author makes an attempt to trace the dialectics of violence in the context of the so-called War on Terror. The text starts with a critical analysis of the “Clash of Civilizations” idea in order to draw a more complex image of the historical and political tendencies that determine the conditions of the contemporary problems in the area called the Middle East. Critical insight into the Western media narrative portraying the “War on Terror” as a direct reaction to the violence originating in Islam suggests a need to focus on the idea of the clash between the civilized and barbaric world. The opposition between civilization and barbarism is not only inscribed in the dominant narratives on the War on Terror but is also one of the main historical narratives applied by the West to its relation with the non-West.
PL
Tekst jest próbą prześledzenia dialektyki pojęcia przemocy w kontekście tzw. „wojny z terroryzmem”. Autor, wychodząc od krytycznej analizy koncepcji zderzenia cywilizacji, stara się nakreślić bardziej złożony obraz historycznych i politycznych tendencji, składających się na obecną sytuację geopolityczną Bliskiego Wschodu. Dzięki temu możliwe staje się odrzucenie moralizatorskiej retoryki dotyczącej „wojny z terroryzmem”. Spojrzenie na główne cechy współczesnych konfliktów zbrojnych bez moralnych uprzedzeń pozwala podważyć założenie, zgodnie z którym istnieje zasadnicza różnica pomiędzy współczesną wojną, prowadzoną przez armie (posiadające państwową legitymizację), a terroryzmem. Rozróżnienie to leży u podstaw dominującego w zachodnich mediach obrazu „wojny z terroryzmem”, przedstawianej jako prosta i moralnie uzasadniona reakcja na barbarzyńską przemoc, która ma swoje źródła w islamie. Opowieść o zderzeniu barbarzyństwa i cywilizacji stanowi jedną z historycznych narracji służących uzasadnieniu przemocy, która wpisana jest w dzieje relacji Zachodu ze światem niezachodnim.
Po wybuchu konfliktu w Syrii w proces pokojowy, ma jjący na celu ustabilizowanie sytuacji w kraju, zaanga zaangażowały si się Stany Zjednoczone i Federacja Rosyjska. W pocz początkowej fazie tego procesu Rosja inicjowała polityczne plany dotycz dotyczące rozwi rozwiązania sporu, jednocze jednocześnie sukcesywnie blokuj blokując projekty Rady Bezpieczeństwa ONZ wzywaj wzywające do ust ustąpienia Baszara al Asada. W konsekwencji zmiany, jaka nast nastąpiła w polityce zagranicznej Rosji po aneksji Krymu, rozpoczrozpoczęła ona działania militarne maj mające na celu wyparcie z Syrii sił opozycyjnych i nieumonieumożliwienie Z achodowi przeprowadzania ewentualnej interwencji. Brak zdecydowanej reakcji Stanów Zjednoczonych sprawił, że w przeci przeciągu kilku lat ofensywa re reżimu syryjskiego, wsparta militarnie przez Rosj Rosję, sprowadziła do defensywy wspierane przez USA siły opozycyjne . W efekcie intensywnego zaanga zaangażowania Rosji w procesie rozwi rozwiązania konfliktu syryjskiego kraj ten na nowo zacz zaczął odgrywa odgrywać kluczowkluczową rolrolę na arenie mi międzynarodowej. Konflikt w Syrii uwidocznił aspiracje rz rządu rosyjskiego do odbudowy pozycji mocarstw owej swojego pa państwastwa.
EN
Following the outbreak of the conflict in Syria, the United States and Russian Federation became involved in the peace process aimed at stabilizing the internal situation. In the initial phase of this process, Russia introduced political plans to resolve the dispute, while successively blocking UNSC projects calling for the resignation of Bashar al-Assad. As a consequence of the changes that took place in Russia’s foreign policy after the annexation of Crimea, it began conducting military activities aimed at ousting opposition forces from Syria and preventing the West from making any possible intervention. Due to the lack of a decisive response from the United States, within a few years the Syrian regime’s offensive, militarily supported by Russia, reduced the opposition forces supported by the US to the defense. As a result of Russi’s intense involvement in the process of resolving the Syrian conflict, this country has once again started to play a key role in the international arena. The conflict in Syria has highlighted the Russian government’s aspirations to rebuild its state as a superpower.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.