Search results

1

Zbiorowość i tożsamość w polskojęzycznych czasopismach nurtu asymilacyjnego (1870–1910)

100%

Piekara M.

Przegląd Humanistyczny

|

2018

|

vol. 62(3 (462))

57-67

PL

The article is devoted to discussion taking place in the Polish-language Jewish press in the second half of the 19th century concerning the concepts of identity and community. In the period covered by this paper, there were political and social processes, in which the above mentioned terminology played a key role. The anti-Semitic slogans appearing more and more often in the 1870s made the Polish maskils develop a unified discourse on nationality or tribalism. Similarly, since the 1880s supporters of assimilation entered into a dispute on the fundamental matters with the Zionist movement. All these factors “enforced” specific definitions, sometimes even declarations, placed in the press.

2

Polityka oświatowa władz polskich wobec mniejszości żydowskiej w II Rzeczpospolitej

45%

Romantsov R.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2013

|

vol. 3

|

issue 3

95-137

EN

The Polish Government Policy in 1918-1939 towards Jewish schools was diverse. Describing policy regarding Jewish schools, we can divide it into three periods. In the first period – from 1918 to 1926, Polish authorities implemented a loyal policy towards the three types of Jewish schools – Polish-Jewish schools, religious schools and schools with instruc-tion in Hebrew. A disloyal policy was towards schools with Yiddish as a teaching language. In the period from 1926 to 1932 the Polish government actively supported the Zionist move-ment and party „Agudat Israel”. One could deserve developing a network of „Tarbut” schools in Hebrew, which was subordinated to Zionist movement. Religious schools were rather developed, too. At the same time increased the number of schools in Yiddish, which were strongly pursued by local authorities and were illegal. In the second period increases the number of bilingual schools with Polish and Hebrew, Polish and Yiddish, Hebrew and Yiddish as teaching languages. The years 1932-1939 are characterized by further policy of loyalty to the Hebrew schools, religious schools, and bilingual schools. Policy of Polish Government towards Jewish schools was determined by general policy towards different Jewish parties and political movement.

PL

Polityka rządu polskiego w latach 1918-1939 wobec szkół żydowskich była zróżnicowana. Opisując politykę wobec szkół żydowskich, można ją podzielić na trzy okresy. W pierwszym okresie – od 1918 do 1926 roku – władze polskie prowadziły lojalną politykę wobec trzech typów szkół żydowskich – polsko-żydowskich, religijnych i z nauczaniem w języku hebrajskim. Nielojalna polityka dotyczyła szkół z językiem jidysz jako językiem nauczania. W latach 1926-1932 rząd polski aktywnie wspierał ruch syjonistyczny i partię "Agudat Israel". Na uwagę zasługuje rozwój sieci szkół "Tarbut" w języku hebrajskim, która była podporządkowana ruchowi syjonistycznemu. Rozwijały się też szkoły religijne. W tym samym czasie wzrosła liczba szkół w języku jidysz, które były ostro ścigane przez władze lokalne i były nielegalne. W drugim okresie wzrasta liczba szkół dwujęzycznych z językiem polskim i hebrajskim, polskim i jidysz, hebrajskim i jidysz jako językami nauczania. Lata 1932-1939 charakteryzują się dalszą polityką lojalności wobec szkół hebrajskich, wyznaniowych i dwujęzycznych. Polityka rządu polskiego wobec szkół żydowskich była zdeterminowana ogólną polityką wobec różnych partii i ruchów politycznych żydowskich.

3

Shimon Samet and the Gap in the Story

38%

Ecker Y. S.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

47-73

EN

This article offers a close reading of personal memoirs about coming of age in Żółkiew in Eastern Galicia and about transitions on the way to immigration to Mandatory Palestine before WWII. It focuses on gaps in the fragmentary autobiographical texts written by Shimon Samet, a native of the town, who became an accomplished professional journalist in Israel, and reconstructs missing pieces of narrative about Samet’s brother and about the Zionist micro universe of transition and training sites in Galicia of the early 1920’s. It points to significant explanatory possibilities gained by identifying such gaps in personal and commemorative narratives.

PL

Niniejszy artykuł analizuje teksty pamiętnikarskie o życiu młodych Żydów w Żółkwi we wschodniej Galicji przed II wojną światową, ich dojrzewaniu oraz przemianach osobistych i politycznych, prowadzących ich do imigracji do Palestyny. Skupia uwagę przede wszystkim na lukach w często fragmentarycznych tekstach autobiograficznych napisanych przez Szymona Sameta, pochodzącego z tego miasta, który został uznanym zawodowym dziennikarzem w Izraelu. Rekonstruuje brakujące elementy rodzinnej narracji o bracie Sameta i specyfice ośrodków, w których młodzi ludzie przygotowywali się do wyjazdu na początku lat 20. XX wieku. Artykuł pokazuje, jak ważne dla interpretacji autobiografii i tekstów pamiątkowych może być wskazanie takich luk.

Refine search results

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Przegląd Humanistyczny

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 2020

1 2018

1 2013

1 Ecker Y. S.

1 Piekara M.

1 Romantsov R.

Zbiorowość i tożsamość w polskojęzycznych czasopismach nurtu asymilacyjnego (1870–1910)

Polityka oświatowa władz polskich wobec mniejszości żydowskiej w II Rzeczpospolitej

Shimon Samet and the Gap in the Story