Search results

1

Baumana sztuka socjologii

100%

Matynia E.

Forum Oświatowe

|

2017

|

vol. 29

|

issue 1(57)

17-21

2

Język struktur i język rozumienia. O spóźnionym oburzeniu tekstami Zygmunta Baumana

100%

Szkudlarek T.

Forum Oświatowe

|

2017

|

vol. 29

|

issue 1(57)

27-33

3

Refleksje o Baumanowskiej edukacji we mgle soc-ponowoczesnego świata

100%

Śliwerski B.

Forum Oświatowe

|

2017

|

vol. 29

|

issue 1(57)

49-63

4

O wartości odczytywania i pisania biografii wybitnego humanisty

71%

Śliwerski B.

Przegląd Pedagogiczny

|

2021

|

issue 2

149-162

EN

The text is an original attempt to read the biography of Zygmunt Bauman, written by Artur Domosławski.

PL

Tekst jest autorską próbą odczytania biografii Zygmunta Baumana, napisanej przez Artura Domosławskiego.

5

Jack Palmer, Dariusz Brzeziński (red.), „Revisiting Modernity and the Holocaust. Heritage, Dilemmas, Extensions”. Routledge, 2022 [recenzja książki]

71%

Outhwaite W.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

6

Świadek, uczestnik, ofiara. Wokół książki Wygnaniec. 21 scen życia Zygmunta Baumana Artura Domosławskiego

54%

Wicenty D.

Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

|

2022

|

issue 19

281-290

EN

The article analyses the book Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana (An Exile. 21 Scenes from the Life of Zygmunt Bauman) by Artur Domosławski through the prism of historical (factual) narration and problem perspectives proposed by Domosławski. In this first aspect, the main point of reference is made by two other recently published biographies of Zygmunt Bauman – by Dariusz Rosiak and Izabela Wagner. The latter deals primarily with the metaphor of sacrifice as a key to reading Bauman’s life. The author of the review article also proposes reflecting on the problem of the intellectual originality of the Polish sociologist.

PL

Artykuł analizuje książkę Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana Artura Domosławskiego przez pryzmat narracji historycznej (faktograficznej) oraz perspektyw problemowych, zaproponowanych przez Domosławskiego. W tym pierwszym aspekcie punktem odniesienia stały się przede wszystkim dwie inne wydane niedawno biografie Baumana autorstwa Dariusza Rosiaka i Izabeli Wagner. W tym drugim podjęty został głównie trop ofiary jako klucz do odczytania życia Baumana. Autor artykułu proponuje również rozważenie problemu intelektualnej oryginalności polskiego socjologa.

7

Zdjęcie z konkursu piękności i inne dokumenty osobiste. O pracy badawczej i poszukiwaniu znaczeń „czarnych dziur” – na przykładzie rekonstrukcji biografii Zygmunta Baumana

54%

Wagner I.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

145-167

EN

The article focuses on extracting from the shadows certain events that, for strategic or accidental reasons, did not leave any traces in the archives, testimonies and various documents of people who were the subject of research (most often in the case of the reconstruction of their biographies). This text refers to a situation in which the problem is not so much the lack of data as their excess, as well as numerous legends that have grown up around the main figure of the reconstruction of life history – Zygmunt Bauman. The article emphasizes the importance of context and meanings accompanying the recreated biography, which enables a better understanding of the main character.

PL

Artykuł skupia się na wydobywaniu z cienia pewnych wydarzeń, które z przyczyn strategicznych lub przypadkowych nie pozostawiły śladów w archiwach, świadectwach i różnych dokumentach osób będących obiektem badań (najczęściej w przypadku rekonstrukcji ich biografii). Niniejszy tekst odnosi się do sytuacji, w której problemem nie tyle jest brak danych, ile ich nadmiar, a także liczne legendy, jakie narosły wokół głównej postaci rekonstrukcji historii życia – Zygmunta Baumana. Artykuł wskazuje na wagę kontekstu i znaczeń towarzyszących odtworzonej biografii, co umożliwia lepsze zrozumienie głównej postaci.

8

Lewą naprzód. Ideologia i walka klas u młodego Zygmunta Baumana

51%

Czapnik S., Duda K.

Nowa Krytyka

|

2015

|

issue 34

123-142

EN

This paper shows the analysis of the Zygmunt Bauman’'s thought in his marxist period (1960s). Article starts with Bauman’'s statement on importance of social sciences and humanities in the building of socialist Poland’'s Peoples Republic. Then author analyzes category of „ideology”, a four main modern ideologies: conservative, liberal, ideology of christianity and communist. Next chapter is focused on the issue of class warfare. This paper contains also general characteristics of terms „alienation” and „commodity fetishism” in Marxian thought. Young Bauman was communist and radical follower of the marxism. In conclusion, author in short underlines, that ideology could be helpful in scientific enterprise, but only, if thinker is consciously choosing ideology and knows its strong and weak sides.

9

Zygmunt Bauman 1925–2017

50%

Studia Socjologiczno-Polityczne. Seria Nowa

|

2016

|

vol. 05(1-2)

9-9

PL

-

10

Procesy adiaforyzacji we współczesnej polskiej polityce w świetle teorii Zygmunta Baumana

45%

Czapnik S.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2023

|

vol. 77

29-45

PL

Celem artykułu jest zarysowanie procesów adiaforyzacji (termin ten ukuł polsko-angielski socjolog Zygmunt Bauman, który był subtelnym analitykiem zjawiska władzy) we współczesnej, kapitalistycznej Polsce po upadku systemu realnego socjalizmu. Niniejszy tekst składa się z trzech rozdziałów. Autor rozpoczyna wywód od zarysowania podobieństw i różnic między adiaforyzacją w dwóch fazach nowoczesności: „ciężkiej” („solidnej”) i „płynnej” („elastycznej”); ta pierwsza była charakterystyczna dla społeczeństwa wytwórców (robotników i żołnierzy), druga zaś dla społeczeństwa konsumentów. Następnie autor przechodzi do omówienia nacjonalizmu jako źródła adiaforyzacji, którego doświadczył osobiście sam Bauman jako lewicowiec o żydowskich korzeniach. Ostatnia część skupia się na kwestii zaprowadzania ładu i jego ofiarach ubocznych, w tym „wybrakowanych konsumentach”.

EN

The aim of this article is to outline the processes of adiaphorization (the term which was coined by the Polish-English sociologist Zygmunt Bauman, who was a subtle analyst of the issue of power) in contemporary capitalist Poland after the collapse of the real socialism system. This text consists of three chapters. The author begins by outlining the similarities and differences between adiaphorisation in the two phases of modernity: ‘heavy’ (‘solid’) and ‘liquid’ (‘flexible’); the former was characteristic of the society of producers (workers and soldiers), while the latter was characteristic of the society of consumers. It then moves on to nationalism as a source of adiaphorization, which Bauman himself experienced personally as a leftwinger of Jewish origin. The final section focuses on the establishment of order and its collateral victims, including ‘flawed consumers’.

11

Młodzież akademicka wobec mobilności w czasach płynnej nowoczesności

45%

Marciniak M.

Forum Oświatowe

|

2017

|

vol. 29

|

issue 1(57)

65-76

EN

The article discusses conditions in the society of liquid modernity in lightof Zygmunt Bauman’s diagnosis. Because of those conditions, mobility (generallyspeaking, the lack of strong bonds with physical and social space) became very important.The article aims to discuss the point to which Bauman’s diagnosis coincideswith the characteristics of Poles who grew up after accession to the European Unionin 2004. The issue is analyzed on the basis of author’s pilot research into the mobilityof university students (N=92) of the Faculty of Educational Studies of Adam MickiewiczUniversity in Poznań. It concludes with an attempt to explain the researchfindings.

PL

W artykule, w nawiązaniu do myśli Zygmunta Baumana, zostały omówione warunki w społeczeństwie płynnej nowoczesności, które sprawiły, że mobilność stała się dla jego członków jedną z podstawowych wartości (wyznacznikiem sukcesu). Celem tekstu jest próba ustalenia, w jakim stopniu płynnonowoczesny stosunek do mobilności (najogólniej mówiąc: brak przywiązania do określonej przestrzeni fizycznej i społecznej) jest obecny wśród młodych Polaków, wychowanychw Polsce po 2004 roku (po akcesji do Unii Europejskiej). Kwestia jest analizowanana podstawie wyników badań pilotażowych (N=92) nad mobilnością młodzieży akademickiej (studentów Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu). Rozważania kończy próba wyjaśnienia uzyskanych rezultatów badań.

12

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

45%

Sielski K.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2015

|

vol. 2(11)

120-130

PL

Tematem artykułu jest próba połączenia dwóch, zdawałoby się znacząco odmiennych punktów widzenia: tego reprezentowanego przez Zygmunta Baumana, powszechnie uznawanego za postmodernistę, oraz tego typowego dla Karla Poppera, znanego jako scjentysta i krytyczny racjonalista. Bronię tezy, że mimo iż ci dwaj myśliciele reprezentują tak radykalnie odmienne tradycje filozoficzne, to można zidentyfikować daleko idące podobieństwa pomiędzy koncepcją płynnej nowoczesności Zygmunta Baumana i modelem społeczeństwa otwartego Karla Poppera.

EN

The topic of this paper is an attempt to combine two, seemingly very divergent points of view: represented by widely recognized as the postmodernist Zygmunt Bauman and by Karl Popper, who is known as a critical rationalist and a scientist. I’m going to defend the thesis that despite the fact that these thinkers represent so radically different philosophical traditions, one can identify a far-reaching similarity between Bauman’s concept of liquid modernity and Popper’s model of an open society.

13

The Culture of Dialogue in a Time of Growing Nationalism: On the Engaged Nature of Zygmunt Bauman’s Thought

45%

Brzeziński D.

Kultura i Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 64

|

issue 2

33-50

PL

Artykuł poświęcony jest analizie zaangażowanego charakteru twórczości Zygmunta Baumana, ze szczególnym uwzględnieniem jego ostatnich prac, skoncentrowanych na krytycznej analizie nacjonalistycznego wzmożenia oraz kreśleniu alternatywnej dla tego procesu wizji „kultury dialogu”. Tekst został podzielony na trzy części. W pierwszej realizowane przez autora Płynnej nowoczesności zespalanie denotatywnej i konatywnej funkcji języka zostało skonfrontowane ze strategiami podejmowanymi w ramach antropologii zaangażowanej. Kolejna poświęcona jest analizie ewolucji wizji dialogu w twórczości Baumana, jako sposobu na pogłębienie zrozumienia między różnymi sposobami widzenia świata, a zarazem wspólnotowe wypracowywanie rozwiązań dla istniejących problemów. W ostatniej części tekstu analizie poddane zostały rozpoznania socjologa dotyczące potrzeby rozwijania odpowiedzialności za współczesną kondycję, czego wyrazem miałoby być budowanie „kultury dialogu” opartej na dążeniu do pogłębiania wzajemnego porozumienia i współpracy. Tekst zawiera próbę oceny tak rozumianej strategii oporu względem współczesnej sytuacji nacjonalistycznego wzmożenia.

EN

This article contains an analysis of the engaged nature of Zygmunt Bauman’s writings, with particular emphasis on his last works. It focuses on his critical analysis of the rise of nationalism and his alternative vision of a “culture of dialogue.” The text is divided into three parts. The first contrasts Bauman’s fusion of the denotative and conative functions of language with different strategies of engaged anthropology. The next addresses Bauman’s evolving idea of dialogue as a way of deepening understanding between different ways of seeing the world and of working out solutions to social problems. The last part considers Bauman’s idea of developing responsibility for the contemporary condition based on a desire to increase mutual understanding and cooperation (the “culture of dialogue”). The text attempts to assess this strategy of resistance against the contemporary rise of nationalism.

14

Śladami Hitlera? Skrajnie nacjonalistyczny populizm prawicy w Polsce

45%

Czapnik S.

Studia Krytyczne/ Critical Studies

|

2017

|

issue 5

48-62

PL

Celem artykułu jest zarysowanie podobieństwa pomiędzy propagandą nazistowską w Niemczech a współczesnym komunikowaniem politycznym prawicowych populistów w Polsce. Tekst składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy skupia się na kluczowych źródłach rasizmu, zwłaszcza globalizacji – w ujęciu Zygmunta Baumana. Drugi rozdział poświęcony jest sukcesom, jakie w Europie odnoszą prawicowi populiści od lat osiemdziesiątych XX wieku. Ostatni rozdział uwypukla bliskość – co nie znaczy tożsamość – między propagandą Trzeciej Rzeszy a komunikacją prawicowych populistów we współczesnej Polsce.

EN

The aim of this article is to outline similarities between Nazi propaganda and contemporary populist right-wing communication in Poland. Paper contains three parts. First chapter is focused on main sources of the racism – especially globalization process, described by Zygmunt Bauman. Then author analyzes successes of the populist right-wing in Europe since 1980s. Last chapter is devoted to conceptualization – comparable, but not identical, to the Third Reich – of the communication of the Polish populist right-wing.

15

Redukcja i proliferacja wieloznaczności: teoria kultury Zygmunta Baumana w polskim okresie jego twórczości

45%

Brzeziński D.

Studia Socjologiczne

|

2017

|

issue 1(224)

29-57

PL

Artykuł poświęcony jest krytycznej analizie teorii kultury Zygmunta Baumana, rozwijanej przez niego przed Marcem 1968 roku. Problematyka ta zaczęła zajmować w jego twórczości miejsce centralne w czasie, gdy został kierownikiem Katedry Socjologii Ogólnej na Uniwersytecie Warszawskim. Obok wielu artykułów Bauman poświęcił jej wówczas dwie książki: Kultura i społeczeństwo. Preliminaria oraz Szkice z teorii kultury. Pierwsza została wydana w roku 1966, a drugą z nakazu władz wycofano z druku i zniszczono jako element represji wymierzonych w autora w związku z wydarzeniami marcowymi. Niedawne odnalezienie niepełnego egzemplarza korektowego tej pracy, jej rekonstrukcja i publikacja – opatrzona napisanym po latach, odautorskim posłowiem – dają wreszcie podstawę do pełnej analizy wczesnej teorii kultury Baumana. Refleksja ta pozwoli przybliżyć słabo znany, a bardzo istotny – tak dla autora, jak i dla dyscypliny przez niego reprezentowanej – okres jego twórczości. Umożliwi ona także zdobycie cennej perspektywy do analizy jego późniejszych prac, ponieważ – jak tego dowiodę – wiele koncepcji, które wypracował on przed laty, było zalążkiem jego rozpoznań na temat transformacji nowoczesności. Artykuł został podzielony na dwie części. W pierwszej przedstawiam spojrzenie Baumana na kulturę jako na mechanizm redukcji wieloznaczności. Unaoczniam w niej inspiracje, jakie czerpał on w tej materii z różnych nurtów rozwijanych na gruncie socjologii i antropologii, ale przede wszystkim wskazuję na oryginalność jego teoretycznych propozycji. Część druga została poświęcona refleksjom socjologa na temat kultury jako procesu proliferacji ambiwalencji. Ów był jego zdaniem signum specificum kultury zachodniej drugiej połowy XX wieku i wyrażał się między innymi w zjawiskach: indywidualizacji, globalizacji i pluralizacji kulturowej.

EN

The paper presents a critical analysis of Zygmunt Bauman’s theory of culture before March 1968. Culture became a central issue in his sociology when he held a position as a chair of the Department of General Sociology at the Warsaw University. He wrote several articles on this topic and two books: Culture and Society: Preliminaries and Sketches on the Theory of Culture. The former one was published in 1966; the print run of the latter was destroyed after Bauman’s expulsion from the University of Warsaw in March 1968. The only one remaining copy of the latter one – to be precise: a major part of the editor’s copy – has been recently found, reconstructed and published together with an author’s afterword. This gave an opportunity to make – for the first time – a comprehensive analysis of Bauman’s early theory of culture. This analysis sheds new light on all his work, as the ways he was interpreting the transformations of modernity in the last decades had its beginnings in his papers written in the sixties of the XX century. The paper is divided in two parts. The first one presents Bauman’s interpretation of culture as a mechanism of reduction of ambivalence. It discusses both his inspirations on the field of sociology and anthropology of culture, as well as originality of his own theoretical concepts. The second part presents Bauman’s vision of culture as a process of proliferation of ambivalence. As far as he was concerned this process was a signum specificum of the western culture in the second part of the XX century. Bauman discussed its following phenomena: individualisation, globalisation and cultural pluralism.

16

Tożsamość i osobowość człowieka w kulturze konsumpcyjnej. Perspektywa baumanowska

45%

Kutyła D.

Amor Fati

|

2016

|

issue 2(6)

123-149

EN

Identity and human personality in the time of postmodern have a new meaning. It is a new con-sumer product. This thesis shows an essential view of identity as a brand, its multidimensionali-ty and isolate patterns that created personal consumer culture. Polish philosopher and sociolo-gist Zygmunt Bauman shows four main patterns: cars - walkers, wanderers, tourists and players. Other important patterns personal twenty-first century are homo consumerus and homo maller.

17

On “Modernity and the Holocaust” – inspirations and critique after three decades

45%

Starnawski M.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

PL

Artykuł omawia główne tezy książki Zygmunta Baumana Nowoczesność i Zagłada, konteksty jej powstania oraz wczesną krytyczną recepcję w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Jako wprowadzenie do tematu numeru koncentruje się na propozycjach współczesnej interpretacji dzieła Baumana, przedstawionych przez autorów i autorkę artykułów opublikowanych w niniejszym numerze „Studia Litteraria et Historica”. W końcowej części autor proponuje odczytanie Nowoczesności i Zagłady w odniesieniu do zagadnień edukacyjnych, podnoszonych w latach sześćdziesiątych przez Theodora W. Adorno.

EN

The article discusses the main theses of Zygmunt Bauman’s book Modernity and the Holocaust, the contexts of its writing and its early critical reception in the 1990s. As an introduction to the issue’s theme, it focuses on the proposals for a contemporary interpretation of Bauman’s work put forward by the authors of the articles published in this issue of Studia Litteraria et Historica. In the final section, the author proposes a reading of Modernity and the Holocaust in relation to educational issues raised in the 1960s by Theodor W. Adorno.

18

Liquid Modernity and the Holocaust

45%

Brzeziński D.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

PL

W Nowoczesności i Zagładzie Zygmunt Bauman dowodził, że Holokaust nie był bynajmniej zaprzeczeniem procesu cywilizacyjnego, ale – wręcz przeciwnie – jego konsekwencją. Przekonywał, że cechy konstytutywne stałej fazy nowoczesności, takie jak kultura biurokratyczna, wzrost znaczenia racjonalności instrumentalnej czy też dominacja myślenia utopijnego o projektanckim wymiarze, znalazły swoje odzwierciedlenie w genezie i przebiegu Zagłady. Jego nadrzędnym celem przy pisaniu tego dzieła było dokonanie zasadniczych zmian w problematyzowaniu nowoczesności w naukach społecznych, a także wskazanie na konieczność rozwijania norm, wartości i postaw, które byłyby wobec niej opozycyjne. Przywołanie tych faktów jest dla mnie punktem wyjścia do analizy późniejszych rozpoznań Baumana poświęconych Holokaustowi. Koncentrując się na dwóch kwestiach, które podkreślał on w kontekście genezy Zagłady, to jest mechanizmie adiaforyzacji oraz procesie społecznego konstruowania „obcości”, unaoczniam to, jak zjawiska te materializują się w płynnej nowoczesności. Wskazuję na ich związki z takimi cechami tej kondycji, jak: rozwój indywidualizmu i kultury konsumpcyjnej, poczucie niepewności, a także „zwrot nostalgiczny”. Podkreślam, że zdaniem Baumana zarówno moralna obojętność, jak i ksenofobia są coraz istotniejszymi fenomenami we współczesnym społeczeństwie, co może wiązać się z bardzo groźnymi – na dziś trudnymi do przewidzenia – konsekwencjami. W artykule dowodzę, że sposób, w jaki pisał on zarówno o stałej, jak i płynnej fazie nowoczesności, charakteryzował się poetyką dystopijną, która stanowiła wstęp do jego myślenia o utopijnym charakterze.

EN

In Modernity and the Holocaust, Zygmunt Bauman argued that the Holocaust had been by no means a negation of the civilising process, but was, on the contrary, its consequence. He claimed that the constitutive features of solid modernity, such as bureaucratic culture, the rise of instrumental rationality and the domination of blueprint utopia, were reflected in the genesis and course of the Holocaust. Bauman’s main aim in writing the book was to make fundamental changes in the problematization of modernity in the social sciences, and to highlight the need to develop norms, values and attitudes that were in opposition to modernity. An overview of these facts provides a starting point for my analysis of Bauman’s later analyses of the Holocaust. By focusing on two issues that he emphasised in the context of the genesis of the Holocaust, namely the mechanism of adiaphorization and the process of the social construction of “otherness”, I show how these phenomena materialize in liquid modernity. I identify their connections with a range of features of the liquid modern condition, including the development of individualism and consumer culture, the sense of insecurity and the “nostalgic turn”. I emphasise that, according to Bauman, both moral indifference and xenophobia are increasingly significant phenomena in contemporary society, which may entail pernicious – and currently barely foreseeable – consequences. I argue that the way Bauman wrote about both solid and liquid modernity was characterised by a dystopian poetics, which was a foundation for his utopian thought.

19

Two Schools of Thought on the Holocaust: Snyder v Bauman

45%

Chmielewska K.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

PL

Tekst opisuje dwa sposoby interpretacji Zagłady, które sygnowane są nazwiskami Zygmunta Baumana i Timothy’ego Snydera. Bauman symbolizuje podejście kulturalistyczne i społeczne, poszukujące społecznych warunków produkcji inności, nowoczesnych i biurokratycznych rysów Szoah. Snyder przeciwnie, oddala argument antysemityzmu i nowoczesnego państwa jako ważnych czynników Zagłady. Autorka wskazuje na współczesne kontynuacje obu linii interpretacyjnych w Polsce.

EN

The article describes two approaches to the Holocaust, identified with the names of Zygmunt Bauman and Timothy Snyder. In this dyad, Bauman stands for the culturalist, sociological approach focused on identifying the social conditions in which otherness is produced and tracing the significance of modernity and bureaucracy for the Shoah. In contrast, Snyder dismisses the notion that anti-Semitism and modern statehood played a crucial part in the Holocaust. The study also identifies contemporary adherents of the two interpretations in Poland.

20

Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji

45%

Jacobsen M. H.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

PL

W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.

EN

In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.

Refine search results

Baumana sztuka socjologii

Język struktur i język rozumienia. O spóźnionym oburzeniu tekstami Zygmunta Baumana

Refleksje o Baumanowskiej edukacji we mgle soc-ponowoczesnego świata

O wartości odczytywania i pisania biografii wybitnego humanisty

Jack Palmer, Dariusz Brzeziński (red.), „Revisiting Modernity and the Holocaust. Heritage, Dilemmas, Extensions”. Routledge, 2022 [recenzja książki]

Świadek, uczestnik, ofiara. Wokół książki Wygnaniec. 21 scen życia Zygmunta Baumana Artura Domosławskiego

Zdjęcie z konkursu piękności i inne dokumenty osobiste. O pracy badawczej i poszukiwaniu znaczeń „czarnych dziur” – na przykładzie rekonstrukcji biografii Zygmunta Baumana

Lewą naprzód. Ideologia i walka klas u młodego Zygmunta Baumana

Zygmunt Bauman 1925–2017

Procesy adiaforyzacji we współczesnej polskiej polityce w świetle teorii Zygmunta Baumana

Młodzież akademicka wobec mobilności w czasach płynnej nowoczesności

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

The Culture of Dialogue in a Time of Growing Nationalism: On the Engaged Nature of Zygmunt Bauman’s Thought

Śladami Hitlera? Skrajnie nacjonalistyczny populizm prawicy w Polsce

Redukcja i proliferacja wieloznaczności: teoria kultury Zygmunta Baumana w polskim okresie jego twórczości

Tożsamość i osobowość człowieka w kulturze konsumpcyjnej. Perspektywa baumanowska

On “Modernity and the Holocaust” – inspirations and critique after three decades

Liquid Modernity and the Holocaust

Two Schools of Thought on the Holocaust: Snyder v Bauman

Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji