Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: acquiescence

Sort By:

Limit search:

Glosa do wyroku Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z 1 października 2018 r. w sprawie obowiązku negocjacji dostępu do Oceanu Spokojnego (Boliwia v. Chile)

100%

Kułaga Ł.

Przegląd Sejmowy

2019

issue 3(152)

141–150

The judgment of the International Court of Justice of 1 October 2018 in the case concerning the obligation to negotiate access to the Pacific Ocean refers to a territorial dispute between Bolivia and Chile, resulting from the loss of the access to the sea by Bolivia as a consequence of an armed conflict with Chile in 1880s. Filing a complaint in 2013, Bolivia demanded that the Court rule that Chile is obliged to enter into negotiations therewith as regards obtaining an agreement guaranteeing its full, sovereign access to the Pacific Ocean. Bolivia derived this duty from agreements it concluded with Chile, Chile’s unilateral acts, general principles of law, particularly estoppel, acquiescence and justified expectations, as well as resolutions of the Organisation of American States. Chile interpreted the bilateral relations in this scope differently and claimed that the duty of this kind had not arisen. This year, with the panel’s 12:3 decision, the Court decided that Chile does not have an obligation to negotiate with Bolivia its sovereign access to the Pacific Ocean. To the judgment there are attached: the declaration by judge A. Yusuf and dissenting opinions of judge P. Robinson, judge N. Salam and judge ad hoc Y. Daudet.

Nowi „Lubuszanie” wobec problemów osadniczych i politycznych na Ziemi Lubuskiej w latach 1945-1956 Opór – przystosowanie – uległość

37%

Osękowski C.

Studia Paradyskie

2018

issue 28

255-291

Niniejszy tekst ma na celu przedstawienie obrazu nowego społeczeństwa Ziemi Lubuskiej ukształtowanego po 1945 r. i jego funkcjonowania w kilkunastu powojennych latach, w zasadzie do 1956 r. Mieszkańcy Ziemi Lubuskiej osiedlali się na poniemieckich ziemiach w różnych okolicznościach i z różnych pobudek: jedni byli do tego zmuszeni zmianą granic państwa, inni mieli nadzieję na lepsze niż dotychczas warunki życia i awans ekonomiczny. Pierwsze lata życia na Ziemi Lubuskiej dla osadników nie były łatwe, bez względu na to skąd tu przybyli, gdzie osiedli się i czym zajęli się w nowym miejscu zamieszkania. Warunki życia w nowym miejscu chociaż były najczęściej lepsze niż na ojcowiźnie były jednak obce kulturowo, krajobrazowo i mentalnie. Nie zawsze można było także liczyć na wsparcie państwa, które w tym czasie nie było jeszcze zorganizowane, było poranione wojną i zmianą granic, z dnia na dzień ewoluowało w kierunku coraz większej ideologizacji. Pomimo tego osadnicy przystosowywali się do nowych warunków, organizowali lokalne życie i zajmowali się pracą, w większości na roli. Ogromną wagę przywiązywali do życia religijnego, stąd też wspierali duchownych, dbali o lokalny kościół i byli zainteresowani lekcjami religii dla swoich dzieci. Z upływem czasu ludzie byli coraz bardziej kontrolowani przez państwo, zmuszani do udziału w absurdalnych i ideologicznych projektach narzucanych im w życiu prywatnym i rodzinnym, w pracy i miejscu zamieszkania. Państwo osaczało ludzi i zmuszało do uczestnictwa w różnych zdarzeniach wbrew ich woli, oczekiwaniom i przekonaniom. Nowe społeczeństwo Ziemi Lubuskiej dobrze radziło sobie z organizacją od podstaw codziennego życia w nowym miejscu zamieszkania. Nie zawsze jednak radzono sobie z ekspansją państwa w życie indywidualne, rodzinne, zawodowe oraz lokalne, nie zawsze udawało się ludziom obronić ważne dla wszystkich wartości. W tym kontekście kluczowe staje się pytanie o granice i obszary uległości ludzi wobec autorytarnego, a w latach 1949-1956 totalitarnego, państwa. Form oporu społeczeństwa wobec polityki stalinowskiego państwa było wiele, przybierały one różny zasięg i miały zarówno indywidualny, jak też grupowy i zbiorowy charakter.

The purpose of this text is to provide the picture of the community formed after 1945 in the Lubusz Land and the community’s functioning in the post-war years, i.e., till 1956. Inhabitants in the Lubusz Land settled in the former German territories in diverse circumstances and for various reasons: due to changes in the state boarders, in hope for better living conditions and economic advancement. The fist years in the Lubusz Land were not easy for the settlers, regardless of where they came from, where they settled, or what they did for living in the new place. Even though frequently better, their living conditions were different in terms of culture, landscapes, and mentality from those in the patrimony lands. The settlers could not always count on the state’s support, which at that time was still not organized, recovering from the war and changes in the state boarders, and increasingly ideologized. Despite this, the settlers were adapting to new conditions, organizing local life, and working, mostly in agriculture. They were religious, so they supported the clergy, cared for the local church, and were interested in religion classes for their children. With time, people were increasingly controlled by the state, forced to participate in absurd and ideological projects imposed on their private and family life, at work and in the place of living. The state was besetting people, forcing them to participate in various events against their will, expectations, and convictions. The new community in the Lubusz Land coped well with the organization of everyday life in the new territory. However, people did not always cope with the state’s expansion into their individual, family, professional, and local life. Not everybody was able to defend important to them values. In this context, the key question arises about the limits and areas of people’s acquiescence in view of the authoritarian, and between 1949 and 1956 totalitarian, state. There were many forms of resistance against the politics of the Stalinist state. They had various reach and were of individual as well as group and collective nature.

Refine search results

1 Przegląd Sejmowy

1 Studia Paradyskie

1 2019

1 2018

1 Kułaga Ł.

1 Osękowski C.

Search results

Glosa do wyroku Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z 1 października 2018 r. w sprawie obowiązku negocjacji dostępu do Oceanu Spokojnego (Boliwia v. Chile)

Nowi „Lubuszanie” wobec problemów osadniczych i politycznych na Ziemi Lubuskiej w latach 1945-1956 Opór – przystosowanie – uległość