Search results

1

Eptifibatide induced acute thrombocytopenia. Case report of 80- years old man with acute coronary syndrome

100%

Kuźma Ł., Pogorzelski S., Wróblewski D., Struniawski K., Róg-Makal M., Nowak K., Matys U., Gajewska-Bachórzewska H., Dobrzycki S.

Progress in Health Sciences

|

2018

|

vol. 8(2)

234-238

EN

Introduction: Glycoprotein (Gp) IIb/IIIa is a platelet receptor participating in platelet aggregation. According to ESC guidelines, glycoprotein IIb/IIIa inhibitors might be considered during percutaneous coronary interventions in patients with the acute coronary syndrome. Purpose: A case study of profound thrombocytopenia in 80-year-old man with the acute coronary syndrome. Case presentation: An 80-year-old, medicationnaive man with acute coronary syndrome was admitted to the Department of Invasive Cardiology. Due to the unsuccessful invasive strategy, an intracoronary bolus of Gp IIb/IIIa inhibitor – eptifibatide - was administered. During the following intravenous infusion, large subcutaneous hematomas were observed. Eptifibatide infusion was discontinued. Drop in platelet count to 1 thou/μL without significant anemia was registered. A control sample in sodium citrate showed similarly low platelet count - 2 thou/uL. Acetylsalicylic acid and clopidogrel were discontinued, steroids were introduced. Neither PLT nor FFP transfusion were necessary. Consecutive lab tests showed the gradual increase of PLT up to 35 thou/μL at discharge. A week later, the patient did not complain of any cardiovascular or bleeding symptoms; hematomas resented significant involution. Laboratory findings were normal. During follow-up visit 30 days after the discharge, the patient presented no cardiovascular symptoms. Conclusions: There are patients at risk of druginduced thrombocytopenia, especially those with impaired kidney function and the elderly. In such cases, decisions concerning anti-platelet and antithrombotic therapy should be taken cautiously. Because of its rare occurrence, every case of severe thrombocytopenia in ACS patients should be reported. Moreover, such patients should be followed-up to minimalize risk of similar adverse events in the future.

2

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych.

100%

Haznar R., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 1

5-10

XX

Wstęp: Zawał mięśnia sercowego jest zdarzeniem kardiologicznym, które – chociaż jest wypadkową wielu czynników rozłożonych w czasie i przestrzeni – występuje niespodziewanie. Jedną z najskuteczniejszych form terapii zawału mięśnia sercowego (i szerzej – ostrych zespołów wieńcowych) jest terapia inwazyjna, w postaci przezskórnej wewnątrznaczyniowej angioplastyki wieńcowej. Z kolei efektem ujawniającym się w dłuższej perspektywie jest, a przynajmniej powinna być, poprawa jakości życia pacjentów. Cel pracy: Zbadanie jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego, którzy zostali poddani terapii angioplastyką wieńcową. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 50 osób, będących pacjentami Regionalnego Ośrodka Kardiologii przy Miedziowym Centrum Zdrowia S.A w Lubinie. W badanej grupie znalazło się 18 kobiet i 32 mężczyzn w wieku od 32 do 69 lat (średnia wieku: 42,2 lat). Badanie przeprowadzone zostało za pomocą ankiety zawierającej łącznie 25 pytań. Wyniki: Stwierdzono wyraźną poprawę stanu zdrowia fizycznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,88, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,56. Potwierdzono również poprawę stanu zdrowia psychicznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,22, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,08. Zanotowano ponadto, że oceny sfery psychicznej są niższe od ocen sfery fizycznej. Zmniejszyła się wyraźnie liczba subiektywnie odczuwanych objawów klinicznych związanych ze schorzeniami serca. Zaobserwowano wzrost liczby osób zdolnych do wykonywania, przeważnie relaksujących, prac w przydomowym ogródku lub też na działce (z 17 do 29) oraz zdolnych do dużego wysiłku fizycznego (z 9 do 19). Wzrosła również liczba osób spędzających czas wolny w sposób aktywny – o ile na takie formy wypoczynku przed MI i PTCA wskazało 13 osób, o tyle pół roku po – 26. Obserwowano poprawę relacji społecznych – z rodziną (średnia ocen wzrosła z 4,54 do 4,88), z sąsiadami (średnia ocen wzrosła z 3,76 do 4,02) oraz przyjaciółmi i znajomymi (średnia ocen wzrosła z 4,12 do 4,32). Wnioski: 1. W ocenie pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką wieńcową stwierdzono wzrost jakości życia po zabiegu PCI w 6. miesięcy od zabiegu. 2. Poprawa jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego przebiegała na kilku płaszczyznach: samooceny zdrowia fizycznego oraz psychicznego, możliwości utrzymania lub ponownego podjęcia aktywności zawodowej, eliminacji szeroko pojętych dolegliwości bólowych, możliwości podjęcia aktywności fizycznej, możliwości rozwoju relacji społecznych, możliwości realizowania planów będących pochodną aspiracji, przewartościowaniu dotychczasowego życia. 3. Poziom jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego poddanych terapii PTCA w dużym stopniu determinuje styl życia. Elementami stylu życia stymulującymi poziom jakości życia są aktywność fizyczna adekwatna do możliwości organizmu, racjonalne odżywianie się, kontrolowanie stanu zdrowia, a także unikanie palenia papierosów.

EN

Background: Myocardial infarction is a cardiac episode which, though it is a result of many factors spread in time and space, occurs unexpectedly. One of the most efficient form of treatment of myocardial infarction (generally Acute Coronary Syndromes, ACS) is an invasive procedure in the form of Percutaneus Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). A long term effect of the treatment is, or should be, the improvement of patients’ life quality. Objectives: The aim of the study was to assess the life quality of patients following myocardial infarction who were treated with coronary artery angioplasty. Material and methods: The study included 50 people, patients of Regional Cardiology Centre at Miedziowe Centrum Zdrowia S.A in Lubin. The study group encompassed 18 women and 32 men, at the age of 32 to 69 (average age: 42.2 years). The study consisted in conducting a survey which included 25 questions. Results: A significant physical health improvement was found. The average assessment result prior to myocardial infarction was 2.88 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.56. The improvement of psychological health condition has been also confirmed. The average result prior to myocardial infarction was 2.22 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.08. It has been also observed that the assessment results of psychological sphere were lower than the assessment results of physical sphere. The number of subjective clinical symptoms related to heart conditions decreased substantially. It has been observed that the number of people able to perform, mostly relaxing, works in a backyard or in a garden plot increased (from 17 to 29) as did the number of people able to make considerable physical effort (from 9 to 19). The number of people spending their free time in an active way grew as well – prior to MI and PTCA only 13 people would spend their time in such a way whereas six months following MI and PTCA the number amounted to 26. The improvement of social relations with families (the average result increased from 4.54 to 4.88), with neighbours (the average result increased from 3.76 to 4.02), and with friends and acquaintances (the average result increased from 4.12 do 4.32) has been also observed. Results: 1. It has been stated that according to the patients their quality of life 6 months following MI and PTCA improved. 2. The improvement of life quality of patients following MI have been visible in a few areas: self-assessment of physical and psychological health, ability to continue or to undertake professional activity, elimination of ailments, ability to perform physical activity, ability to develop social relations, ability to implement plans deriving from aspirations, redefining lives. 3. The level of life quality of patients following MI treated with PTCA determines, to a large extent, a life style. The elements of life stimulating the level of life quality are as follows: physical activity proportionate to body’s abilities, rational nutrition, health condition monitoring, as well as avoiding smoking.

3

Obesity – is it really so bad for a patient with coronary heart disease?

100%

Pogorzelski S., Kuźma Ł., Struniawski K., Wróblewski D., Gajewska_Bachórzewska, H, Dobrzycki S.

Progress in Health Sciences

|

2018

|

vol. 8(2)

194-201

EN

According to American Obesity Medicine Association obesity is a chronic, relapsing, multifactorial, neurobehavioral disease, wherein an increase in body fat promotes adipose tissue dysfunction and abnormal fat mass physical forces, resulting in adverse metabolic, biomechanical, and psychosocial health consequences. Obesity has been renowned as a risk factor of cardiovascular, endocrinological, orthopedic and many other diseases. But for the last two decades, there have been many reports of beneficial influence of overweight or obesity on patients with coronary heart disease. This phenomenon got a name of obesity paradox. It’s existence is a matter of lively discussion in medical world, and even if true, the protecting mechanisms of obesity need much deeper understanding.

4

Ostre zespoły wieńcowe.

75%

Ochyńska O., Pieniacka M.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 2

40-44

PL

Ostry zespół wieńcowy jest coraz częściej występującą chorobą, dotykającą coraz młodsze osoby. Najczęściej choroba ta wywoływana jest przez samych chorych, którzy prowadzą nieodpowiedni tryb życia, ze zbyt dużą ilością stresu, nieprawidłową dietą oraz unikają kontaktu z lekarzem. Wraz z postępem medycyny można szybciej wdrożyć odpowiednie leczenie, a nawet zapobiegać chorobie. Celem naszej pracy było przedstawienie problemu, jakim są ostre zespoły wieńcowe, ich następstwa oraz wykazanie, że nasze zdrowie jest zależne od naszego trybu życia.

EN

Acute coronary syndromes is more occurring disease, which is affecting younger people. Mostly this disease is caused by patients, who have wrong lifestyle with a lot of stress, wrong diet and they don’t go to the physician. With medicine progress we can earlier implement right treatment even we can prevent disease. The target of our work was showing the problem which is acute coronary syndromes, their aftermaths and show that our health is dependent from our lifestyle.

5

Work-related outcome after acute coronary syndrome: Implications of complex cardiac rehabilitation in occupational medicine

75%

Lamberti M., Ratti G., Gerardi D., Capogrosso C., Ricciardi G., Fulgione C., Latte S., Tammaro P., Covino G., Nienhaus A., Garzillo E. M., Mallardo M., Capogrosso P.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2016

|

vol. 29

|

issue 4

649-657

EN

Objectives Coronary heart disease is frequent in the working-age population. Traditional outcomes, such as mortality and hospital readmission, are useful for evaluating prognosis. Fit-for-work is an emerging outcome with clinical as well as socioeconomic significance. We describe the possible benefit of a cardiac rehabilitation (CR) program for return to work (RTW) after acute coronary syndrome (ACS). Material and Methods We evaluated 204 patients with recent ACS. They were divided into 4 groups on the basis of their occupational work load: very light (VL), light (L), moderate (M), and heavy (H). Work-related outcomes were assessed with the Work Performance Scale (WPS) of the Functional Status Questionnaire and as “days missed from work” (DMW) in the previous 4 weeks. The variables considered for outcomes were percent ejection fraction, functional capacity expressed in metabolic equivalents (METs), and participation or non-participation in the CR program (CR+ and CR–). Results One hundred thirty (66%) patients took part in the CR program. Total WPS scores for CR+ and CR– subgroups were VL group: 18±4 vs. 14±4 (p < 0.001), L group: 18±3 vs. 14±3 (p < 0.0001), M group: 19±3 vs. 16±3 (p < 0.003), and H group: 20±4 vs. 17±3 (p < 0.006). Fewer DMW were reported by the CR+ group. Conclusions Non-participation in CR was a consistent cause of poorer work-related outcomes. Our findings indicate that CR and occupational counseling play a very important role in worker recovery and subsequent reintegration in the workplace, in particular among clerical workers.

6

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w ostrym zespole wieńcowym po zabiegu angioplastyki naczyń wieńcowych.

75%

Tracz A.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2013

|

issue 2

44-47

PL

Wstęp. Postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach w medycynie, znacząco rozszerzył metody diagnozowania i leczenia chorych z zawałem serca. Wprowadzenie do praktyki przezskórnej angioplastyki naczyń wieńcowych przyczyniło się do poprawy wyników leczenia i redukcji śmiertelności chorych z powodu zawału mięśnia sercowego.

EN

Background. Progress made in medicine in recent years has expanded significantly methods of diagnosis and treatment of patients with myocardial infarction.

7

Dietary supplements, nutraceuticals and functional foods use after myocardial infarction depend on the age, sex, BMI and professional activity – a pilot study

75%

Haponiuk-Skwarlińska J., Antoniak A., Ciurla M., Paluch K., Makulec G., Klimczak-Tomaniak D., Kuch M., Janiszewski M.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2023

|

vol. 36

|

issue 6

732-743

EN

Objectives To assess dietary supplements, functional foods and nutraceuticals use among the patients after myocardial infarction (MI). Material and Methods The authors prospectively enrolled 100 consecutive patients hospitalized due to MI and remaining under coordinated outpatient care after MI in the authors’ cardiology department. Results The authors showed that patients within median (interquartile range) 12.30 (10.18–14.57) months after MI use dietary supplements, nutraceuticals and functional foods in their everyday diet. Vitamins (53% patients), especially vitamin D (35%), were the most frequently used dietary supplements. In contrary to common usage of dietary supplements (59%), smaller proportion of patients use functional foods (21%) and nutraceuticals (5%), especially phytosterols. The authors found that the use of over-the-counter (OTC) drugs and dietary supplements is associated with age (participants <60 years old vs. participants ≥60 years old: OTC drugs: N = 8 [20.0%] vs. N = 32 [53.3%], p < 0.001; herbals: N = 3 [7.5%] vs. N = 16 [26.7%], p = 0.019), sex of the patients following MI (females vs. males: vitamins: N = 17 [70.8%] vs. N = 36 [47,4%], p = 0.045; vitamin D: N = 13 [54.2%] vs. N = 22 [28.9%], p = 0.024; omega-3 fatty acids: N = 3 [12.5%] vs. N = 1 [1.3%], p = 0.042; herbals: N = 8 [33.3%] vs. N = 11[14.5%], p = 0.040), as well as the BMI of the participants (BMI < 24.9 vs. BMI ≥ 25.0: multivitamin/ multimineral dietary supplements: N = 3 [15.0%] vs. N = 31 [42.5%], p = 0.035; vitamin B6: N = 1 [5.0%] vs. N = 21 [28.8%], p = 0.035). In the study group all participants with the age above retirement age have already withdrawn from professional activity and they more often used OTC drugs (N = 14 [25.9%] before retirement age vs. N = 26 [56.5%] above retirement age, p = 0.002). Conclusions The patients following MI use supplements, functional foods and nutraceuticals. Their use depends on sex, age, BMI and professional activity. The authors believe that their potential beneficial effects require further evaluation in clinical longitudinal studies.

8

Acute coronary syndrome: are patients and family members aware of the symptoms of attack?

63%

v J., Kumboyono K., Wihastuti T. A., Rachmawati S. D., Aziz A. N.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2018

|

issue 2

31-34

PL

Wstęp. Opóźnienie jest przyczyną niepowodzenia w leczeniu pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi (Acute Coronary Syndrome – ACS). Opóźnienie występuje, ponieważ pacjenci i członkowie ich rodzin nie znają objawów wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego. Cel pracy. Celem badania było odkrycie sposobu postrzegania pacjentów i członków ich rodzin w rozpoznawaniu objawów ACS na miejscu zdarzenia. Materiał i metody. Badanie to ma charakter jakościowy i zawiera opisową fenomenologię, która została przeprowadzona na podstawie dogłębnych wywiadów z udziałem szesnastu uczestników (w tym pacjentów z ACS i członków ich rodzin). Analizę danych przeprowadzono metodą triangulacji źródeł danych. Wyniki. Uzyskane dane wskazują na błędy występujące w rozpoznawaniu objawów choroby. Zjawisko to powstaje w wyniku niezrozumienia objawów i błędnego postrzegania objawów innych chorób, które występowały wcześniej, jak astmy oskrzelowej, odleżyn i udaru mózgu. Wnioski. Uczestnicy badania nie są świadomi występowania objawów ostrego zespołu wieńcowego, co powoduje opóźnienia w odnalezieniu odpowiedniej pomocy od pracowników lub jednostek ochrony zdrowia. Wyniki wskazują na znaczenie edukacji publicznej w zakresie różnych objawów ACS oraz na temat tego, w jaki sposób odróżnić je od podobnych objawów innych chorób, ale także potencjalnych zagrożeń wynikających z opóźnień, jeśli odpowiednie leczenie nie jest udzielone natychmiastowo.

EN

Background. A delay is a cause of management failure in patients with Acute Coronary Syndromes (ACS). A delay occurs because the patients and family members do not know the symptoms of ACS Objectives. The aim of the study was to explore the perception of patients and family members in recognizing the symptoms of Acute Coronary Syndrome (ACS) attack at the scene. Material and methods. This study is a qualitative with a descriptive phenomenology that was done through in-depth interviews involving sixteen participants (including, patients with ACS and family members). Data analysis was done by triangulation of data sources. Results. The theme obtained is a mistake in recognizing the symptoms of the disease. This theme is formed from the subtheme of misunderstanding of symptoms and sees the symptoms of other diseases one previously suffered from such as asthma, ulcer, and stroke. Conclusions. Participants are unaware of the incidence of ACS attacks that result in delays in finding appropriate assistance to health workers or facilities. The results show the importance of public education about the various symptoms of ACS, and on how to distinguish it from similar symptoms of other diseases, potential threats, and the impact if appropriate treatment is not immediately given.

9

Comparative analysis of coronary angioplasty delays

63%

Bujnowska M.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2019

|

issue 2(31)

EN

According to the guidelines of the European Society of Cardiology (2012), the time elapsing between the patient’s arrival at hospital or their contact with a health care facility and the filling of the balloon should not exceed 90 minutes for primary PCI (60 minutes when the patient goes to hospital within 120 minutes of the onset of symptoms or hits directly to the hospital where PCI is performed). The aim. the aim of the study is to analyze the emptying of coronary angioplasty in patients with ST segment elevation myocardial infarction. Material and methods. 423 patients with ST elevation myocardial infarction were included in the study. Patient delays (time elapsing between the occurrence of pain and provision of help) and system delays (time elapsing to call for hospitalization and time elapsing to hospitalization for PCI) were analyzed. Results. in 2007, angioplasty was performed 3 – 6 hours after the onset of pain, in 2016, within 3-6 hours (29%). in 2007 the highest number of STEMI patients (104 patients (36.9%)) called for help within one hour of stenocardial pain; in 2016, 35 people (24.8%) called during the first hour after the onset of pain. in the STEMI group, the highest number of patients were brought to hospital within 1– 2 hours after the call for help – 110 patients (39.0%). in 2016 the largest number of patients were hospitalized for <1 hour (41.1%). in 2007 the largest number of patients with STEMI were operated on within 1– 2 hours of arrival at hospital. in 2016 coronary angioplasty was performed most often within 1– 2 hours following the patients’ hospitalization (43.2%). Conclusions. 1. the delays in the time elapsing from the occurrence of pain to performance of PCI were similar in both groups. 2. Minor delays in the time elapsing from the onset of pain to the call for help occurred in patients in 2007. 3. Minor delays in the time elapsing from calling for help to hospitalization occurred in patients in 2016. 4. the delays in the time elapsing from hospitalization to PCI were similar in both groups. Despite the shortening of transport time in 2016, there was no shortening of the overall time elapsing between the occurrence of pain and the performance of PCI, due to the increase in the delay occurring between the time elapsing from the onset of pain to calling for help.

PL

Najlepsze wyniki zabiegu angioplastyki wieńcowej uzyskuje się, jeżeli czas od wystąpienia bólu do zabiegu nie przekracza 3 godzin. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2012 roku czas od przybycia do szpitala lub nawiązania kontaktu z placówką opieki zdrowotnej do napełnienia balonu nie powinien przekraczać 90 minut dla pierwotnej PCI (60 minut, gdy pacjent trafia do szpitala w ciągu 120 minut od wystąpienia objawów lub trafia bezpośrednio do szpitala, w którym wykonuje się PCI). Comparative analysis of coronary angioplasty delays 100 Cel pracy. Celem pracy jest analiza opóźnienia wykonania zabiegu angioplastyki wieńcowej u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST. Materiał i metody. Do badań włączono 423 pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST. Analizie poddano: opóźnienia ze strony pacjenta (czas od wystąpienia bólu do wezwania pomocy) oraz opóźnienia ze strony systemu (czas od wezwania pomocy do hospitalizacji i czas od hospitalizacji do wykonania zabiegu PCI). Wyniki. Największą grupę pacjentów z 2007 roku stanowili chorzy, którym wykonano zabieg angioplastyki w czasie 3 – 6 godzin od wystąpienia bólu. Wśród pacjentów z 2016 roku największą grupę stanowili chorzy, którzy trafili do szpitala w czasie 3 – 6 godzin (29%). Największa liczba z grupy pacjentów STEMI 2007 (104 chorych – 36,9%) wezwała pomoc w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia bólu stenokardialnego. Wśród pacjentów STEMI 2016 pomoc w pierwszej godzinie od wystąpienia bólu wezwało 35 osób (24,8%). W grupie pacjentów STEMI 2007 największa liczba chorych została przywieziona do szpitala w czasie 1– 2 godzin od wezwania pomocy. Grupę stanowiło 110 chorych (39,0%). W grupie pacjentów STEMI 2016 największa liczba pacjentów została hospitalizowana w czasie < 1 godziny (41,1%). W grupie pacjentów STEMI 2007 największą grupę stanowili chorzy, u których zabieg wykonano w czasie 1– 2 godzin od przybycia do szpitala. W grupie pacjentów STEMI 2016 zabieg angioplastyki wieńcowej był wykonywany najczęściej w czasie 1– 2 godzin od hospitalizacji (43,2%). Wnioski. Opóźnienia w czasie od wystąpienia bólu do wykonania zabiegu PCI było podobne w obu badanych grupach. Mniejsze opóźnienia w czasie od wystąpienia bólu do wezwania pomocy występowały u pacjentów z 2007 roku. Mniejsze opóźnienia w czasie od wezwania pomocy do hospitalizacji występowały u pacjentów z 2016 roku. Opóźnienia w czasie od hospitalizacji do PCI były podobne w obu badanych grupach. Pomimo skrócenia czasu transportu w 2016 roku nie wykazano skrócenia ogólnego czasu od bólu do PCI ze względu na zwiększenie opóźnień w czasie od bólu do wezwania pomocy.

Refine search results

Eptifibatide induced acute thrombocytopenia. Case report of 80- years old man with acute coronary syndrome

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych.

Obesity – is it really so bad for a patient with coronary heart disease?

Ostre zespoły wieńcowe.

Work-related outcome after acute coronary syndrome: Implications of complex cardiac rehabilitation in occupational medicine

Opieka pielęgniarska nad pacjentem w ostrym zespole wieńcowym po zabiegu angioplastyki naczyń wieńcowych.

Dietary supplements, nutraceuticals and functional foods use after myocardial infarction depend on the age, sex, BMI and professional activity – a pilot study

Acute coronary syndrome: are patients and family members aware of the symptoms of attack?

Comparative analysis of coronary angioplasty delays