Search results

1

FILOZOFIA FENOMENOLOGICZNA MAXA SCHELERA I ROMANA INGARDENA W „ANTROPOLOGII ADEKWATNEJ” KAROLA WOJTYŁY

100%

Podgórski R.

Studia Ełckie

|

2017

|

vol. 19

|

issue 3

267 - 281

EN

Reflecting on the place, rank and interpretation of the philosophical thought of Karol Wojtyła, the fact that the author, philosopher, educationist and dramatist was first a priest and later, for a quarter century, was the head of the Catholic Church cannot be dismissed. The choice of service to God as the life path defined and determined the directions of intellectual quests. The human person was in the centre of philosophical considerations by Karol Wojtyła. He sees the human being as immersed in God and simultaneously as the integral, spiritual and bodily being. The thesis that the man in this structure composes himself through the axiological and moral dimension was an important statement in his views. The moral perspective represented the attempt by Wojtyła at defining man through discovering his structures and experiencing his morality. The philosopher ex-presses this in his dissertation “The Acting Person” (“Osoba i czyn”) published first in 1969 and reprinted under the symptomatic title “The Acting Person and other anthropological studies” (“Osoba i czyn oraz inne studia antropologic-zne”).

2

Ewangelia ludzkiej cielesności

51%

Kunka S.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2011

|

vol. 3(58)

81-97

IT

Tra i tanti segni dei tempi nel mondo moderno c'è anche una specifica intelligenza della corporelità umana. Più prezioso d'uomo diventa il suo aspetto. Si dimentica spesso che il corpo è espressione dello spirito umano. L'uomo, per vedere il senso e il valore della sua corporelità, ha bisogno della speranza, ha bisogno del Vangelo. Karol Wojtyla – Giovanni Paolo II nel suo insegnamento ci fa vedere nella luce della Creazione, della Redenzione e della Santificazione il valore del corpo dell'uomo. Egli ci aiuta a sentire „la buona novella” di un uomo che „ha il corpo” come pure „è il corpo”. L'uomo ha conseguito il corpo da Creatore come il dono. Anche il corpo prende parte arealizzare l'immagine di Dio. L'uomo attraverso il suo corpo può essere „un dono sincero di sé” per altra persona. Gesù Cristo, Parola del Padre, „è diventato carne” per redimere l'uomo. In virtù dello Spirito Santo l'uomo si santifica come la persona, anche attraverso il suo corpo. In questo modo avrá il suo compimento nella gloria della risurrezione e in comunione di Trinità. Questa comunione si realizzerà anche a livello personale, quindi anche attraverso il corpo dell'uomo.

3

Tomistyczno-fenomenologiczna filozofia osoby w personalizmie Karola Wojtyły

51%

Podgórski R. A.

Studia Warmińskie

|

2016

|

issue 53

39-53

PL

Papież Jan Paweł II znany jest jako Namiestnik Chrystusowy. Wielu członków Kościoła nie pamięta, że był wybitnym filozofem. Na tyle znaczącym, że stworzył własną filozofię znaną jako personalizm chrześcijański lub antropologia adekwatna. Jej koncepcję wyłożył w 1969 r. w obszernej rozprawie Osoba i czyn, którą można nazwać summą filozofii późniejszego papieża. W niej znajdujemy nowożytną filozofię świadomości, podmiotu subiektywnie poznającego otaczającą go rzeczywistość, która przeciwstawiła się tradycyjnej metafizyce, próbującej obiektywnie opisać całą rzeczywistość, ale w nikłym stopniu zajmującej się krytyczną analizą subiektywności naszego poznania. Filozoficzne analizy Karola Wojtyły pokazują, że zarówno wcześniejsza historycznie filozofia bytu, jak i nowożytna filozofia świadomości są ujęciami jednostronnymi. Podejmowane przez tego filozofa studium myśli Arystotelesa i św. Tomasza oraz Immanuela Kanta i Maxa Schelera zaowocowało nie tylko podkreśleniem odmienności stanowisk, ujawnianiem ich niepełności, ale propozycją wyjścia z impasu, w jakim znalazły się względem siebie filozofia świadomości i filozofia bytu, z impasu idealizmu i realizmu, aprioryzmu i empiryzmu. Wysiłek integracji filozofii świadomości i filozofii bytu przewija się u Wojtyły od początku jego poszukiwań filozoficznych. Wyrasta zapewne z dwóch jego przekonań. Z jednej strony jest on zdecydowany o wyprowadzeniu wiedzy z doświadczenia, z drugiej strony - o słuszności postawy realistycznej w poznaniu intelektualnym. Potwierdzają to jego zainteresowania zarówno doświadczeniem mistycznym św. Jana od Krzyża, a później doświadczeniem fenomenologicznym Schelera, jak również systemem filozoficznym św. Tomasza. Drogi te będą się ciągle ze sobą spotykać i wzajemnie na siebie oddziaływać. Drogi łączące te filozofie to doświadczenie jako źródło bezpośredniej wiedzy o człowieku, Dotyczy to doświadczenia wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Można powiedzieć, że w poszukiwaniach podstaw wiedzy filozoficznej u Wojtyły od początku pojawia się pewna „dwoistość”. Z jednej strony podejmuje on wysiłek, aby w doświadczeniu mistycznym odkryć to, co bezpośrednio przeżywamy, dzięki czemu to, co ludzkie jest nam tak bliskie, z drugiej – buduje metafizyczno-fenomenologiczny obraz człowieka przez konfrontację etyki Kanta i Schelera z etyką Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu.

EN

Pope John Paul II is known as Christ’s Vicar. However, many members of the Church do not realise that he was also an eminent philosopher. He was significant enough to develop his own philosophy known as Christian personalism or adequate anthropology. Its concept was presented by Karol Wojtyła in 1969 in a large treatise entitled “The Acting Person”,which beyond doubt can be called the summa philosophiae of the later pope. It contains the modern philosophy of consciousness of the subject that explores the reality, which contradicts traditional metaphysics, which attempted to describe the reality objectively, but only to a small extent dealt with a critical analysis of the subjectivity of our cognition. Karol Wojtyła’s philosophical analyses show that both the earlier philosophy of being and the modern philosophy of consciousness are one-sided approaches. The study of thinking of Aristotle and Saint Thomas Aquinas, as well as Immanuel Kant and Max Scheler, resulted not only in emphasising the diversity of opinions, in exposing their incompleteness, but also in a proposition of resolving the deadlock in which the philosophy of being and philosophy of consciousness were stuck, the deadlock of idealism and realism, of apriorism and empirism. The effort to integrate the philosophy of consciousness and philosophy of being was present in Karol Wojtyła’s work from the beginning of his philosophical quest. It probably stemmed from two convictions. On the one hand, he was convinced that knowledge should arise from experience, on the other – about the rightness of a realistic approach in intellectual cognition.

DE

Papst Johannes Paul II. ist als Stellvertreter Christi bekannt. Vielen Kirchenmitgliedern ist jedoch unbekannt, dass er auch ein herausragender Philosoph war. Als dieser war er so bedeutend, dass er eine eigene Philosophie hervorbrachte, die als Christlicher Personalismus bzw. als Adäquate Anthropologie bezeichnet wird. Das Konzept seiner Philosophie legte Karol Wojtyła im Jahre 1969 in der umfassenden Abhandlung „Person und Tat” dar, welche ohne Vorbehalte als die Summe der philosophischen Gedanken des späteren Papstes bezeichnet werden kann. In diesem philosophischen Werk finden wir eine neuzeitliche Philosophie des Bewusstseins des Subjekts, das subjektiv die ihn umgebende Wirklichkeit erfährt. Dabei stellte sich diese Philosophie der traditionellen Metaphysik entgegen und versuchte, objektiv die gesamte Wirklichkeit zu beschreiben. Sie bediente sich jedoch in geringerem Maße einer kritischen Analyse der Subjektivität unserer Erkenntnis. Die philosophischen Analysen von Karol Wojtyła zeigen, dass sowohl die historisch früher liegende Philosophie des Seins als auch die neuzeitliche Philosophie des Bewusstseins einseitige Begriffe sind. Ein in dieser Hinsicht angelegtes Studium des Gedankenguts von Aristoteles, des Hl. Thomas, Immanuel Kants und Max Schelers fruchtete nicht nur in der Unterstreichung des Vorhandenseins unterschiedlicher Positionen und der Herausarbeitung ihrer Unvollständigkeiten sondern auch in Vorschlägen, wie aus der philosophischen Sackgasse herauszukommen sei. Diese Ausweglosigkeit bezüglich der Person traf sowohl auf die Bewusstseinsphilosophie als auch auf die Philosophie des Seins zu. Sie bestand gleichermaßen für den Idealismus und den Realismus, für den Apriorismus und den Empirismus. Von Beginn sämtlicher philosophischer Bemühungen an zieht sich bei Karol Wojtyła die Suche nach der Integration von der Philosophie des Bewusstseins und der Philosophie des Seins durch sein Werk. Hierfür sind mit Sicherheit zwei seiner Überzeugungen verantwortlich: Einerseits ist er entschlossen, Wissen aus Erfahrungen einfließen zu lassen, andererseits weiß er um das Recht der natürlichen Einstellung bei der intellektuellen Erkenntnis.

4

Kobieta w „teologii ciała” Jana Pawła II

45%

Kunka S.

Verbum Vitae

|

2011

|

vol. 19

247-272

EN

The purpose of the present article is to present the theme ofwoman in John Paul II's "theology ofbody". The sign of our times is an attempt to relativize the importance of human's nature in the name of equality between man and woman. It seems that the most satisfying answer to this approach may be given by explaining the true meaning of the human nature embodied in male and female. After having described the foundations of the Christian anthropology, which were exposed by John Paul II in his Wednesday catecheses on the theology ofbody, the artide envisages the specificity of the human nature bound to the idea of the divine image in man. Subsequently, the autbor depicts the primary human experiences: loneliness, unity and nakedness. Each of them reveals the depths of the human nature's mystery which is the same formale and female, even if it is expressed in two different ways. Woman participating together with man in the same nature has nevertheless her proper speciticity bound to her "genie" which she shares by living ber life as a gift and offering herself to others.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie obrazu kobiety w „teologii ciała” Jana Pawła II. Znakiem naszych czasów jest próba relatywizowania znaczenia natury człowieka w imię równości między mężczyzną i kobietą. Wydaje się, że najbardziej satysfakcjonująca odpowiedź na tego rodzaju podejście może być dana poprzez wyjaśnienie prawdziwego znaczenia natury ludzkiej ucieleśnionej w mężczyźnie i kobiecie. Po opisaniu podstaw chrześcijańskiej antropologii, zaprezentowanych przez Jana Pawła II podczas środowych katechez na temat teologii ciała, artykuł ukazuje specyfikę ludzkiej natury związanej z obrazem Bożym w nas. Następnie autor przytacza pierwotne ludzkie doświadczenia jak samotność, jedność i nagość. Każde z nich objawia głębię tajemnicy ludzkiej natury, która jest taka sama u mężczyzny i kobiety, chociaż wyraża się na dwa różne sposoby. Kobieta, uczestnicząc wraz z mężczyzną we wspólnej ludzkiej naturze, ukazuje specyfikę związaną z jej „geniuszem”, którym się dzieli przeżywając swoje życie jako dar i ofiarę dla innych.

5

Responsible Procreation-Co-Responsibility of Spouses. From Adequate Anthropology to the Legal Anthropology of Matrimony

45%

Pastwa A.

Philosophy and Canon Law

|

2020

|

issue 6

37-55

FR

Cette étude vérifie la thèse selon laquelle les deux critères anthropologiques parus dans l’intitulé (procréation responsable, coresponsabilité des époux), se référant à la nature de personae humanae, ont une valeur épistémologique inestimable en droit du mariage. En effet, ouvrant un horizon cognitif et interprétatif plus large, ces deux critères sont désormais indispensables à l’évaluation exacte / fiable / correcte des juges en cas de nullité du mariage. Etape par étape, le discours proposé ici à partir des lignes directrices générales d’une anthropologie adéquate jusqu’aux hypothèses détaillées de l’anthropologie juridique du mariage, confirme clairement les propos de Jean-Paul II, selon qui « [...] une analyse véritablement juridique du mariage doit être fondée sur une vision métaphysique de l’homme et du lien conjugal » (Discours à la Rota romaine, 2004).

IT

Il presente studio verifica la tesi che entrambi i criteri antropologici inclusi nel titolo (procreazione responsabile, corresponsabilità degli sposi), riferiti alla natura di personae humanae, hanno un valore epistemologico inestimabile nel diritto matrimoniale. Questo perché aprendo un orizzonte cognitivo e interpretativo più ampio, sono oggi indispensabili nella valutazione giuridica corretta / attendibile nei casi di nullità di matrimonio. Le parti successive del discorso qui proposto – passo dopo passo – dagli orientamenti generali di un’antropologia adeguata agli assunti dettagliati dell’antropologia giuridica del matrimonio, hanno chiaramente confermato le parole di Giovanni Paolo II che «[...] un’analisi veramente giuridica del matrimonio deve essere basata su una visione metafisica dell’uomo e del vincolo matrimoniale» (Discorso alla Rota Romana, 2004).

EN

This study successfully verifies the thesis that both eponymous anthropological criteria (responsible procreation and co-responsibility of spouses), referring to the nature of personae humanae, have an invaluable epistemological value in the matrimonial law. Opening a wider horizon of cognition and interpretation, they become indispensable in the accurate/reliable deciding of cases concerning the invalidity of marriage. The subsequent stages of the discourse proposed here, step by step from the general guidelines of adequate anthropology to the detailed assumptions of the legal anthropology of matrimony, have very clearly confirmed the words of John Paul II that “[…] an authentically juridical consideration of marriage requires a metaphysical vision of the human person and of the conjugal relationship” (Address to the Roman Rota, 2004).

Refine search results

1 Philosophy and Canon Law

1 Roczniki Teologii Dogmatycznej

1 Studia Ełckie

1 Studia Warmińskie

1 Verbum Vitae

1 2020

1 2017

1 2016

2 2011

2 Kunka S.

1 Pastwa A.

1 Podgórski R.

1 Podgórski R. A.

FILOZOFIA FENOMENOLOGICZNA MAXA SCHELERA I ROMANA INGARDENA W „ANTROPOLOGII ADEKWATNEJ” KAROLA WOJTYŁY

Ewangelia ludzkiej cielesności

Tomistyczno-fenomenologiczna filozofia osoby w personalizmie Karola Wojtyły

Kobieta w „teologii ciała” Jana Pawła II

Responsible Procreation-Co-Responsibility of Spouses. From Adequate Anthropology to the Legal Anthropology of Matrimony