Search results

1

Nowelizacja k.p.a. z 2017 roku a kary pieniężne za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję

100%

Kulesza M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2019

|

vol. 8

|

issue 2

31-39

PL

Opracowanie poświęcone jest karom pieniężnym nakładanym przez Prezesa UOKiK na podstawie art. 106 i 106a ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów w kontekście wprowadzonych nowelizacją k.p.a. z 2017 r. przepisów ogólnych o karach administracyjnych. We wstępie przedstawiony został zakres nowelizacji k.p.a. oraz związek tej nowelizacji z przepisami dotyczącymi postępowania przed organem antymonopolowym i nakładania przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych. W części drugiej omówiono pokrótce stanowiska orzecznictwa i doktryny co do charakteru prawnego kar antymonopolowych. W części trzeciej przedstawiono treść przepisów nowego działu IVa k.p.a., a w części czwartej dokonano oceny zakresu stosowania tych przepisów do kar antymonopolowych nakładanych na podstawie uokik z 2007 r. Podsumowanie opracowania określa wąski zakres stosowania przepisów ogólnych k.p.a. do omawianych kar oraz ich wpływ na ocenę charakteru prawnego kar antymonopolowych.

2

Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna

100%

Gajek Ł.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2019

|

vol. 8

|

issue 3

7-30

PL

Artykuł poświęcony jest analizie przepisów o karach pieniężnych, zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji. Ocenie poddano sposób opisu znamion deliktów administracyjnych, przesłanki stosowania (nakładania i wymiaru) kar pieniężnych, a także regulację ich wykonania (zapłaty) w kontekście przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Jednym z głównych kryteriów oceny przepisów są konstytucyjne granice swobody regulowania administracyjnych kar pieniężnych w wykładni Trybunału Konstytucyjnego. W artykule oceniono również sposób zrealizowania przez polskiego ustawodawcę tzw. założenia stopniowalnej regulacji wynikającego z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Uzyskane wnioski pozwoliły ustalić czy obecnie obowiązujące przepisy zapewniają dostateczny poziom ochrony interesów zarówno publicznego, jak i indywidualnych, a także sformułować postulaty de lege ferenda.

3

Models of liability for the administrative tort sanctioned with ﬁnancial penalties on the example of selected European countries

100%

Staniszewska L.

Studia Prawa Publicznego

|

2016

|

issue 1 (13)

67-84

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu są modele odpowiedzialności administracyjnej za naruszenia prawa publicznego w wybranych państwach europejskich, tj. Austrii, Czechach, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. We Francji i Wielkiej Brytanii wpływ na model odpowiedzialności wywiera orzecznictwo sądowe, natomiast w pozostałych państwach modele te są regulowane prawem stanowionym, jednakże w sposób fragmentaryczny. Niestety, bardzo często prawo stanowione nie zawiera ogólnych regulacji dotyczących kar pieniężnych. Jest to negatywne zjawisko zwłaszcza ze względu na to, że kary administracyjne są istotnymi instrumentami zapewnienia wykonania aktów administracyjnych oraz normatywnych. Podjęcie problematyki sankcji administracyjnych jest spowodowane wyraźną tendencją prawodawców w wielu państwach Unii Europejskiej do stanowienia kolejnych deliktów administracyjnych i kar za nie wymierzanych. Ustawodawca często jednak czyni to bez głębszego zastanowienia i zagadnienie to reguluje tak, by wymierzane kary realizowały interes publiczny i były zgodne z międzynarodowymi zasadami ochrony praw człowieka. Biorąc pod uwagę ciężar gatunkowy administracyjnych sankcji, zwłaszcza kar pieniężnych, należy wskazać, że negatywnym aspektem jest niedostatek regulacji prawnych w tym zakresie. Stosowaniu sankcji administracyjnych towarzyszą poważne dylematy związane z możliwością ich wymierzania z pominięciem zasady trójpodziału władzy, a także z gwarancjami charakterystycznymi dla spraw karnych. Pomimo licznych uwarunkowań administracyjnoprawnych, wpływających na cha-rakter prawny instytucji sankcji administracyjnych, charakteryzują się one cechami właściwymi dla spraw karnych. Złożoność ich konstrukcji staje się jednak w pełni widoczna dopiero w obliczu analizy różnorodnych modeli ich stosowania. Żaden z nich nie ujmuje jednakże problemu sankcji administracyjnych kompleksowo w taki sposób, by mógł on posłużyć przykładem dla innych porządków prawnych.Autorka opracowania postuluje przygotowanie ogólnych regulacji zasad stosowania sankcji administracyjnych w poszczególnych państwach europejskich w celu pełnej realizacji zasady ochrony praw człowieka i obywatela w sprawach represyjnych.

4

Administracyjne prawo karne – realna koncepcja czy złudna wizja?

75%

Szałkiewicz A.

Studia Prawa Publicznego

|

2014

|

issue 3(7)

115-131

EN

This paper deals with pecuniary penalties administered by public administration bodies, and their place in the existing legal system. Recently, a model of liability based on administrative sanctions has become widespread. Consequently, attempts have been undertaken to modify the principles governing the bearing of responsibility in order to arrive at a simplified and immediate administrative procedure and a respective penalty. It is also expected to ease the workload currently suffered by the judicial organs of justice. An exemption from the criminal responsibility regime of a given category should be accompanied by trial guarantees similar to those applicable under criminal law. However, in reality, the procedure of sanctioning actions undertaken by administrating bodies is far from perfect and leaves much room for discretionary decisions. Unclear criteria governing decisions on penalties as well as the absence of solutions permitting prescription, combined with a lack of clear guidelines of a procedure in the event of a concurrence of an administrative as well as a criminal responsibility, may in effect lead to a breach of constitutional standards. In this paper the legal nature of administrative pecuniary penalties is analysed and the main features differentiating this form of repression from punishments administered for petty crimes and crimes are discussed. The conclusions reached as a result of the performed analysis constituted the ground upon which an answer to the question whether administrative criminal law is really necessary as a separate branch of law was based. The proposed solutions are centred around the need to ensure cohesion and uniformity in the area of administering and enforcing pecuniary penalties in administrative proceedings. The formulated conclusions contain de lege ferenda a postulate to tie administrative pecuniary penalties to a specific type of responsibility, and to a model of a procedure that would protect an individual against the arbitrariness of authorities.

PL

Artykuł porusza problematykę kar pieniężnych stosowanych przez organy administracji publicznej oraz ich miejsca w systemie prawnym. W ostatnich latach ustawodawca coraz powszechniej stosuje model odpowiedzialności oparty na sankcjach administracyjnych. Modyfikacja zasad ponoszenia odpowiedzialności, polegająca na zastosowaniu uproszczonego i przyspieszonego trybu nakładania kar w postępowaniu administracyjnym, miałaby przyczynić się do odciążenia organów wymiaru sprawiedliwości. Wyłączeniu spod reżimu odpowiedzialności karnej określonej kategorii spraw winno towarzyszyć ustanowienie takich gwarancji procesowych, jakie znane są prawu karnemu. Tymczasem procedura sankcjonujących działań podmiotów administrujących pozostawia tym podmiotom duży zakres uznaniowości. Niejasne kryteria miarkowania kar, brak rozwiązań przewidujących przedawnienie możliwości nałożenia kary oraz brak wyraźnych unormowań odnoszących się do tego, jak postępować w przypadku zbiegu odpowiedzialności administracyjnej i karnej, może skutkować łamaniem standardów konstytucyjnych. Opracowanie obejmuje analizę charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych i wskazuje na podstawowe różnice, jakie odróżniają tę formę represji od kar za wykroczenia i przestępstwa. Wyniki analizy stanowią podstawę do odpowiedzi na pytanie, czy administracyjne prawo karne jako nowa gałąź prawa jest w ogóle potrzebne. Proponowane rozwiązania koncentrują się wokół potrzeby zapewnienia spójności i jednolitości w zakresie wymierzania i egzekwowania sankcji pieniężnych w postępowaniu administracyjnym. Sformułowane wnioski de lege ferenda obejmują postulat wyodrębnienia administracyjnych kar pieniężnych, jako szczególnego rodzaju odpowiedzialności, oraz stworzenie takiego modelu postępowania, który zabezpieczyłby jednostkę przed arbitralnością władzy.

5

Koncepcja zamiany odpowiedzialności za wykroczenia w odpowiedzialność administracyjną

63%

Płońska A.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 2

217 - 226

PL

Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienia związane z leżącą na styku prawa o wykroczeniach i prawa administracyjnego koncepcją konwersji, będącej zabiegiem ustawodawcy mającym na celu przekształcanie wykroczeń w naruszenia prawa polegające na niedopełnieniu obowiązku albo naruszeniu zakazu ciążącego na osobie fizycznej, osobie prawnej albo jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej (tak zwane delikty administracyjne). Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotne problemy związane z zamianą odpowiedzialności za wykroczenia w odpowiedzialność administracyjną oraz podkreślenie potrzeby wprowadzenia odrębnej regulacji prawnej dotyczącej zasad odpowiedzialności za delikty administracyjne.

EN

The article discusses an important issue placed at the intersection of petty offences law and administrative law. The legislator, by following the concept of conversion, transforms some of the petty offences into administrative delicts threatened within administrative financial penalties. The purpose of the article is to present the problems of conversion of petty offences into administrative delicts. The postulates for comprehensive regulation of administrative delicts in a separate legal act should be strongly emphasised.

6

Regulation of Administrative Fines in the Polish Code of Administrative Procedure

63%

Stankiewicz R.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 82

263-273

EN

This article presents the problems of administrative fines in the Code of Administrative Procedure. These solutions were introduced to this act in 2017. The amendment to the Code of Administrative Procedure provided for the introduction of a new section (Section VIa), the provisions of which lay down the rules for imposing administrative penalties, ie penalties, cases justifying waiving the imposition of a penalty and granting the public administration authority the prescription, limitation of the imposition and enforcement of the penalty, and also the rules of postponement, payment in installments and cancellation of penalties. This article presents only selected issues of the regulation of imposing administrative fines in the Code of Administrative Procedure.

7

The Admissibility of Mitigation of the Administrative Monetary Penalty for the Occupation of the Road Lane without Permission in the Light of Article 189D of the Code of Administrative Procedure

63%

Łazuk S.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 82

189-197

PL

It should be noted that not every monetary penalty can be mitigated pursuant to article 189d of the Code of Administrative Procedure – if special provisions include premises which should be followed by the authority in the course of imposing a penalty, then it is impossible to make auxiliary use of the guidelines expressed in the Code (following the principle lex specialis derogat legi generali). Pursuant to article 40 (12) of the Act on Public Roads, the occupation of the road lane for non-road purposes without appropriate permission is punishable with an administrative monetary penalty. In this article, the authors discuss the admissibility of mitigation of the administrative monetary penalty for the occupation of the road lane in the light of article 189d of the Code of Administrative Procedure.

8

Strict liability Regime in Poland

63%

Śliwiński E.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 82

294-308

PL

The article focuses on administrative violations, which are considered to be based on strict (or objective) liability model. Due to the lack of in-depth scholarly analysis of administrative liability, its principles had to be developed in the case-law of the Constitutional Tribunal, which influences the decisions of administrative courts. The recently introduced provisions of the Code of Administrative Procedure concerning administrative monetary penalties are also analysed. The conformity of this model with the guarantees provided by the European Convention on Human Rights is examined, as well. The analysis leads to the conclusion that three exculpatory circumstances are recognized in this regime: force majeure, necessity and ensuring the standard of diligence established by the Constitutional Tribunal.

9

Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego

63%

Kowalewska-Łukuć M., Staniszewska L.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

vol. 81

|

issue 3

87-99

EN

The article focuses on the issue of punishment in the draft bill of the Act on the Transparency of Public Life. The adoption of the concept of administrative sanctions for violation of the law is a matter of concern. Corruption, due to the fact it is culpable and blameworthy, has been penalized by criminal law for years. The new sanctioning procedure is related to the need to penalize collective entities more effectively and efficiently. However, there are undoubtedly already regulations in criminal law that allow such entities to be held accountable. The new amendment will create an additional regime of quasi-criminal liability, which will clearly not guarantee effective and quick punishment. Aside from the amount of the sanctions, which can reach a maximum of PLN10 million, the procedure for imposing penalties is also questionable. Firstly, the Head of the Central Anti-corruption Bureau (CBA) will impose a fine on the enterprise. If the entrepreneur does not pay this fine voluntarily, an application to hold the enterprise liable will be forwarded to the President of the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK). However, under the new regulations, the position of the President is reduced to the role of an enforcer. Furthermore, anti-corruption procedures clearly fall under the competence of the Head of CBA, not of the President of UOKiK, hence the structure adopted in the Act is incomprehensible. The conclusion of the article is that it is necessary for the authors of the Act to reflect on the model of punishment for violating anti-corruption procedures.

PL

Artykuł koncentruje się na zagadnieniu karania w projekcie ustawy o jawności życia publicznego. Szczególne zastrzeżenia dotyczą przyjęcia koncepcji karania za naruszenia ustawy sankcją administracyjną. Zjawisko korupcji ze względu na swoją karygodność i moralną naganność od lat było penalizowane prawem karnym. Nowy tryb sankcjonowania związany jest z potrzebą karania podmiotów zbiorowych, i to w sposób sprawny i efektywny. Niewątpliwie jednak i w prawie karnym odnaleźć można regulacje pozwalające pociągnąć do odpowiedzialności takie podmioty. Projektowana procedura wymierzania administracyjnej kary pieniężnej nie jest gwarancją efektywnego i szybkiego karania, a wręcz przeciwnie – konieczność zapewnienia gwarancji zbliżonych do prawa karnego czyni to postępowanie quasi-karnym. Pomijając już samą wysokość kary, która w górnej swojej granicy może sięgać 10 mln zł, wątpliwości budzi także procedura jej wymierzania. Na pierwszym etapie szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) wymierza karę pieniężną, a jeżeli przedsiębiorca jej nie uiści dobrowolnie, to szef CBA kieruje wniosek o ukaranie do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Pozycja prezesa za sprawą przyjętych rozwiązań została jednak sprowadzona do roli egzekutora. Niewątpliwie kwestie przeciwdziałania procedurom korupcyjnym leżą w kompetencji CBA, a nie prezesa UOKiK, stąd niezrozumiała jest przyjęta w ustawie konstrukcja. Konkluzja artykułu sprowadza się do tezy o konieczności przemyślenia przez projektodawcę modelu karania za naruszenie procedur antykorupcyjnych.

10

Administracyjne kary pieniężne w dobie pandemii COVID-19. Refleksje po roku stosowania

63%

Wierzbicka K.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2021

|

issue 1(28)

99-115

PL

Celem artykułu jest omówienie problemów funkcjonowania administracyjnych kar pieniężnych. związanych z nieprzestrzeganiem obostrzeń podczas pandemii. Nowelizacja ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych wprowadziła administracyjne kary pieniężne. Po pierwsze została naruszona zasada określoności, gdyż rozporządzenia wydane na podstawie wymienionej ustawy są niewłaściwe ze względu na brak obowiązywania konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych. Wstrzymanie wykonania decyzji zostało znacznie ograniczona z uwagi na ograniczenie działalności sądów i organów adm. oraz zawieszenie biegu terminów. Postępowanie w przedmiocie nałożenia administracyjnych kar pieniężnych narusza zasadę zaufania do władzy publicznej oraz zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Rok stosowania administracyjnych kar pieniężnych uwypuklił istotne problemy, które będą miały swoje konsekwencje w perspektywie kilku najbliższych lat. W praktyce sądownictwo administracyjne będzie odpowiedzialne za usuwanie z obrotu prawnego decyzji nakładające kary pieniężne.

EN

The aim of the article is to discuss the problems of the functioning of administrative financial penalties related to non-compliance with the restrictions during a pandemic. The amendment to the law on preventing and combating infections and infectious diseases introduced administrative fines. First, the principle of specificity was violated, as the regulations issued on the basis of the aforementioned Act are inappropriate due to the absence of constitutional emergency measures. Suspension of the execution of the decision was significantly limited due to the limitation of the activities of the courts and administrative authorities. and the suspension of time limits. The procedure for imposing administrative fines violates the principle of trust in public authorities and the principle of active participation of the party in the procedure. The year of application of administrative financial penalties has highlighted significant problems that will have consequences in the next few years. In practice, the administrative judiciary will be responsible for removing from legal circulation decisions imposing financial penalties.

11

Wina jako przesłanka wymierzania administracyjnych kar pieniężnych

63%

Żurek J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

vol. 3

|

issue XX

181-192

EN

This article presents the issue of the nature of administrative responsibility sanctioned by administrative fines and the significance of guilt as a premise for imposing this type of sanction. The author draws attention to the solutions introduced to the Code of Administrative Procedure by the 2017 amendment. The article indicates the impact of the changes made on the construction of administrative fines. It also shows how the legislator regulates the premise of guilt in specific provisions.

PL

Artykuł prezentuje kwestię charakteru odpowiedzialności administracyjnej sankcjonowanej administracyjnymi karami pieniężnymi oraz znaczenie winy jako przesłanki wymierzania tego rodzaju sankcji. Autor zwraca uwagę na rozwiązania wprowadzone do Kodeksu postępowania administracyjnego przez nowelizację z 2017 roku. Artykuł wskazuje wpływ dokonanych zmian na konstrukcję administracyjnych kar pieniężnych. Pokazuje również sposób uregulowania przez ustawodawcę przesłanki winy w przepisach szczególnych.

12

Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.

63%

Zdyb P.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2017

|

vol. 6

|

issue 6

55-68

PL

Niniejsze opracowanie odnosi się do problematyki wymierzania w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki administracyjnych kar pieniężnych za niewykonywanie obowiązków o charakterze publicznoprawnym przewidzianych w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. W części pierwszej przedstawione zostały w sposób węzłowy poglądy na temat charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych. Następnie przedstawiono nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych dodane do k.p.a. nowelizacją z 7 kqwietnia 2017 r. Kolejny punkt traktuje na temat regulacji szczególnych dotyczących administracyjnych kar pieniężnych w prawie energetycznym. Artykuł kończy się podsumowaniem zawierającym postulaty de lege ferenda w zakresie zmniejszenia liczby aktów prawnych stosowanych przez Prezesa URE przy wymierzaniu administracyjnych kar pieniężnych.

XX

The article refers to the issue of imposing fines by way of an administrative decision of the President of Energy Regulatory Office for the failure to perform public law obligations provided for in the Energy Law Act of 10 April 1997. The first part of the paper outlines the legal nature of administrative fines. The next part presents new regulations on administrative fines added to Code of Administrative Procedure by the amendment from 7 April 2017. The paper then deals with specific regulations on administrative fines contained in the Energy Law Act. The article concludes with a summary containing postulates de lege ferenda on the reduction of the number of legal acts used by the President of the Energy Regulatory Office to impose administrative fines.

13

Administratywizacja karania

63%

Śliwiński E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 97

199-224

EN

The article describes the phenomenon of “administrativisation” of punishment. The legislator, when regulating an area of social relations, frequently chooses administrative monetary penalties instead of other instruments of repressive law, such as creating a crime or a petty offence. In particular the reasons for such a decision were analysed. On the basis of statutes adopted during last few years the character of the administrative monetary penalties was described. The possible directions of development of administrative liability in the context of system of law were also indicated.

PL

Artykuł opisuje zjawisko administratywizacji karania. Polega ono na wyborze przez ustawodawcę przy regulowaniu danej dziedziny stosunków społecznych administracyjnych kar pieniężnych zamiast klasycznych instrumentów prawa represyjnego, takich jak utworzenie typu przestępstwa czy wykroczenia. Przeanalizowano w szczególności przyczyny takiego zjawiska. Ponadto (na przykładzie ustawodawstwa z ostatnich lat) opisano charakter administracyjnych kar pieniężnych. Dokonano także wskazania możliwych kierunków rozwoju odpowiedzialności administracyjnej w kontekście systemowym.

14

Analiza wybranych regulacji wprowadzonych ustawą o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi – jakie zmiany w polskim prawie?

51%

Salitra M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2017

|

vol. 6

|

issue 1

126-140

EN

The article presents selected provisions contained in the Act of 15 December 2016 on counteracting the unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products, which has been prepared by the Ministry of Agriculture and Rural Development. The Act provides for an administrative fine for the unfair use of superior bargaining power. A proceeding of this nature shall be initiated by the President of UOKiK ex officio, rather than by request of any party to such proceeding. However, any entrepreneur with a reasonable suspicion of being the subject to a practices involving the unfair use of superior bargaining power may submit a complaint to UOKiK. It is the intention of the author to present a brief description of what are believed to be the key provisions contained in the new Act and show some difficulties that entrepreneurs may face when evaluating their activities for compliance with the provisions of this Act.

PL

Artykuł prezentuje wybrane regulacje zawarte w ustawie z 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi przygotowanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Ustawa dotyczy wprowadzenia pieniężnych kar administracyjnych za nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej. Postępowanie będzie wszczynał z urzędu Prezes UOKiK, a zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania tych praktyk będzie mógł zgłosić przedsiębiorca, jeżeli podejrzewa stosowanie takich praktyk wobec siebie. Autorka podejmuje próbę przedstawienia zwięzłego opisu najistotniejszych – w jej ocenie – postanowień zawartych w ww. ustawie. Jednocześnie wskazuje na pewne trudności, z jakimi mogą spotkać się przedsiębiorcy przy ocenie swoich działań pod kątem zgodności z przepisami omawianej ustawy.

15

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych jako organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych w Polsce - uwagi de lege lata

51%

Frątczak M., Kwaśniewski R.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

|

2020

|

vol. 16

|

issue 3

12-33

EN

The article was devoted to the new supervisory authority in Poland – the President of the Personal Data Protection Office. The President of the PDPO is the successor of the previous personal data protection authority, which was the Inspector General for Personal Data Protection. In the article, the general requirements connected to the appointment of a supervisory authority for personal data protection resulting from the provisions of the GDPR, were discussed. The formal requirements and conditions that are required to assume the post of the President of the PDPO resulting from the Act of 10 May 2018 on the Protection of Personal Data were also described. In the second part of the article, the tasks, competences, and powers of the President of the PDPO were presented, with special regard to competences connected to imposing administrative fines for the infringement of personal data protection provisions. The article is based on the analysis of legal acts and available literature on the subject.

PL

Artykuł został poświęcony nowemu organowi nadzorczemu w Polsce – jakim jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Prezes UODO jest sukcesorem poprzedniego organu ochrony danych osobowych jakim był Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych. W artykule omówiono ogólne warunki związane z powoływaniem organu nadzoru w sprawach dotyczących ochrony danych osobowych wynikające z przepisów RODO. W publikacji przedstawiono zakres właściwości, wymogi formalne do objęcia stanowiska Prezesa UODO, które wynikają z ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych. W drugiej części przedstawiono zadania, kompetencje i uprawnienia Prezesa UODO, biorąc pod uwagę w szczególności kompetencje związane z nakładaniem kar za nieprzestrzeganie przepisów, dotyczących ochrony danych osobowych. Artykuł powstał w oparciu o analizę aktów prawnych oraz dostępnej literatury przedmiotu.

16

Terminy na składanie sprawozdań na podstawie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

38%

Nawrot F.

Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska

|

2019

|

issue 1

105-121

PL

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z terminami na składanie sprawozdań wskazanych w ustawie z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz tzw. sprawozdań zerowych. Stany faktyczne, dotyczące nakładania kar administracyjnych za nieterminowe złożenie sprawozdań sporządzanych przez podmioty prowadzące działalność na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wielokrotnie były analizowane przez sądy administracyjne. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu niektórych regulacji, spory co do charakteru terminu określonego dla poszczególnych sprawozdań, milczenie literatury dotyczącej tego problemu, a także rozbieżności w orzecznictwie skłaniają do pochylenia się nad tym tematem. Również nie do końca jasna pozostaje kwestia sprawozdań zerowych składanych przez podmioty prowadzące działalność na podstawie powyższej ustawy. W pierwszej części artykułu autor omawia obowiązujące przepisy w tym zakresie, w tym tych dotyczących obowiązków sprawozdawczych, następnie przechodzi do przedstawienia poglądów doktryny i dotychczasowego orzecznictwa. W dalszej części zaprezentowano wnioski płynące z tej analizy. W części ostatniej omówiono kwestię wymogu składania sprawozdań zerowych.

EN

The main aim of this paper is to present doubts connected with the date for the reports from the Act of 13th September 1996 on Maintaining cleanliness and order in municipalities and the issue of the “null reports”. Cases concerning administrative monetary penalties for delayed reports prepared by the entities conducting activity on the basis of the Act on Maintaining cleanliness and order in municipalities, were analyzed by the administrative courts multiple times. Imprecise redaction of some articles, lack of some regulations untill a certain moment, the absence thereof in the literature and disparity in judicature make this issue worth being considered again. Also the issue of the “null reports” is still not clear. In the first part, the author analyzes regulations in this matter, including the reporting obligations. Further, the views from the doctrine and the jurisdiction are presented. In the following part, the evaluation of present regulations is made. The last part concerns the “null reports”.

RU

В настоящей статье приводятся размышления автора о целесообразности сроков предоставления отчетов, указанных в законе о поддержании чистоты и порядка на территории гмины от 13 сентября 1996 года, а также так называемых нулевых отчетов. Ситуация, де-факто сложившаяся в связи с наложением административных штрафов за несвоевременное предоставление отчетов субъектами, деятельность которых регулируется данным законом, неоднократно становилась предметом рассмотрения административных судов. Недостаточно четкие формулировки некоторых положений закона, отсутствие целого ряда положений, споры вокруг сроков предоставления отдельных отчетов, отсутствие публикаций на эту тему, а также противоречивость судебной практики — все это делает данную проблему заслуживающей особого внимания. Не до конца понятным остается и вопрос предоставления нулевых отчетов субъектами, деятельность которых регулируется данным законом. В первой части статьи оговаривается действующий в этой области порядок регулирования, в том числе касающийся отчетной деятельности. Далее автор рассматривает правовую доктрину и существующую по данному вопросу судебную практику и делает выводы на основании проведенного анализа. В последней части статьи поднимаются вопросы предоставления нулевых отчетов.

IT

L’oggetto di questo articolo è la descrizione dei dubbi relativi ai termini per la presentazione dei resoconti a norma della legge 13 settembre 1996 di mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni e anche cosiddette i “resoconti neutre”. Fatti accertati, riguardanti l’imposizione di sanzioni amministrative per mancato rispetto del termine per la presentazione dei resoconti elaborate dai soggetti che svolgono un’attività a norma della legge 13 settembre 1996 di mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni, erano analizatti molte volte dai tribunali amministrativi. La redazione di norme non precisa e anche l’assenza di una regolazione ad un certo punto, controversie riguardanti il carattere del termine specificato per alcuni resoconti, quiete in letteratura relativa a questo problema e anche discrepanze nella giurisprudenza sono le ragioni per analizzare questo tema. Altresi la questione dei resoconti neutre, presentate dai soggetti che svolgono un’attività in base alla norma sopra descritta, non è abbastanza chiara. Nella prima parte dell’articolo l’autore descrive le norme in vigore in questo ambito, incluse le norme che riguardano gli obblighi di resoconti, poi l’autore passa alla presentazione dei giudizi di dottrina e alla giurisprudenza attuale. In seguito, l’autore presenta le conclusioni di quest’analisi. Nell’ultima parte è stata descritta la questione di resoconti neutre.

17

Nowelizacja ustawy o odpadach: nowe obowiązki przedsiębiorców zbierających lub/i przetwarzających odpady — wybrane aspekty

32%

Brzóska M.

Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska

|

2019

|

issue 1

13-25

PL

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z nowymi instrumentami prawnymi wprowadzonymi ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018 poz. 1592), która weszła w życie w dniu 5 września 2018 r. Nowelizacja ustawy o odpadach, uchwalana w atmosferze przetaczających się przez Polskę w okresie czerwca – lipca 2018 r. pożarów instalacji do zagospodarowywania odpadów oraz tzw. dzikich wysypisk, miała stanowić antidotum na problemy dotyczące nadmiernego gromadzenia odpadów w miejscach gromadzenia odpadów oraz w miejscach do tego nie przewidzianych. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu, od którego należy badać stany faktyczne niektórych regulacji, doprowadziły do sytuacji, w której po kilu miesiącach od dnia wejścia w życie nowelizacji jest wiele pytań wymagających dokonania wykładni lub zmiany znowelizowanych przepisów. Zasadnicza zmiana dotyczy skrócenia okresu magazynowania odpadów, wprowadzenia obowiązkowego monitoringu wizyjnego miejsc magazynowa i składowania odpadów, zmiany organu właściwego dla wydawania zezwolenia na zbieranie oraz przetwarzanie odpadów, ograniczenie tytułów prawnych do nieruchomości, na których może być prowadzona gospodarka odpadami, wprowadzenie do ustawy o odpadach kompetencji przyznanych komendantowi miejskiemu (powiatowemu) Państwowej Straży Pożarnej na etapie ubiegania się o wydanie zezwolenia oraz na etapie kontroli, wprowadzenie konieczności wniesienia zabezpieczenia roszczeń czy nowych podstaw odmowy wydania zezwoleń powiązanych m.in. z karalnością wspólników oraz członków organów spółek. Z uwagi na fakt, że przepisy intertemporalne nakazują złożenie przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze gospodarki odpadami wniosków o zmianę dotychczasowych zezwoleń – pod rygorem ich wygaśnięcia – w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o odpadach (czyli do 5 września 2019 r.), pilne pochylenie się nad tym tematem wydaje się być konieczne.

EN

The aim of this study is to present doubts related to the new legal instruments introduced by the Act of 20 July 2018 amending the Act on Waste and some other acts, which entered into force on September 5, 2018. The Amendment to the Act on Waste, adopted at the time when fires of installations for waste management and the so-called wild dumps were sweeping through Poland in the period June — July 2018, was supposed to be an antidote to the problems of excessive accumulation of waste in waste collection areas and in places not provided for such a purpose. Not exactly precise redaction of the provisions led to a situation in which, after several months from the date when the amendment came into force, there are still many questions requiring deeper analysis or amendment of the amended provisions. The main changes concern the shortening of the waste storage period, the introduction of mandatory video monitoring of storage and waste storage, change of the competent authority for issuing permits for collecting and processing waste, limiting the list of legal titles to real properties on which waste management can be carried out, introduction of competences to the Waste Act granted to the city (poviat) commander of the State Fire Service at the stage of applying for a permit and at the stage of control, introducing the need to lodge security for claims or new grounds for refusal of related permits, including the punishment of partners and members of company bodies. Due to the fact that the intertemporal regulations require entrepreneurs conducting economicactivity in the waste management sector to submit applications for the change of existing permits — under pain of their expiry — within 12 months from the date of the entry into force of the amendment to the Waste Act (i.e. until 5 September 2019), it seems necessary to urgently focus on this topic.

RU

В настоящей статье представлены сомнения, вызванные новыми инструментами правового регулирования, введенными законом об отходах от 20 июля 2018 года, а также рядом других законов (Законодательный вестник РП за 2018 год, запись 1952), которые вступили в силу 5 сентября 2018 года. Новая редакция закона об отходах, принимаемая на волне охвативших Польшу в июне-июле 2018 года пожаров сооружений, предназначенных для управления отходами, а также несанкционированных свалок, должна была стать ключом к решению проблемы избыточного складирования отходов как в предназначен ных для этого местах, так и в местах, не предназначенных для свалок. Не вполне четкие формулировки закона, а также отсутствие конкретной даты, с которой вступают в силу некоторые положения закона, привело к тому, что через несколько месяцев после вступления в силу новой редакции число возникающих вокруг нее вопросов стало так велико, что новая редакция требует особых разъяснений или же внесения в нее очередных изменений. Ключевые изменения касаются сокращения времени складирования отходов, введения обязательного видеомониторинга в местах складирования и хранения отходов, смены инстанции, выдающей разрешение на сбор и переработку отходов. Введено также ограничение правовых титулов на участки недвижимости, на которой может осуществляться управление отходами. В новой редакции закона предусмотрены новые полномочия городского (районного) коменданта Государственной пожарной охраны, которые распространяются на этап подачи заявки на выдачу разрешения, а также на этап контроля. Вводится необходимость внесение средств для обеспечения исковых требований, оговариваются новые основания для отказа в выдаче разрешения, предусматривающие в том числе уголовную ответственность для партнеров или членов правления компаний. В связи с тем, что интертемпоральное право обязывает предпринимателей, осуществляющих деятельность в сфере управления отходами, подать заявления о внесении изменений в действующие разрешения — в противном случае разрешения могут быть аннулированы — в течение 12 месяцев с момента вступления в силу новой редакции закона об отходах (то есть до 5 сентября 2019 года), этот вопрос требует немедленного и внимательного рассмотрения.

IT

L’oggetto di questo articolo è la presentazione dei dubbi relativi a nuovi strumenti giuridici introdotti dalla legge del 20 luglio 2018 riguardante una modifica della legge sui rifiuti e altre leggi (GU n. 2018 punto 1592), che è entrata in vigore il 5 settembre 2018. Questa modifica della legge sui rifiuti, adottata nel periodo degli incendi delle installazioni per la gestione dei rifiuti e cosiddette ‘discariche selvagge’ in Polonia tra giugno e luglio 2018, avrebbe dovuto essere un rimedio ai problemi di eccessivo accumulo di rifiuti nelle aree di raccolta dei rifiuti e in luoghi non adattati. La redazione di norme non precisa ha portato a una situazione in cui dopo diversi mesi dalla data di entrata in vigore della modifica ci sono molte questioni che richiedono l’analisa o il cambiamento delle disposizioni modificate.La principale modifica riguarda riduzione del periodo di deposito dei rifiuti, introduzione del monitoraggio obbligatorio delle aree di deposito e scarico, cambio dell’autorità competente per il rilascio dell’autorizzazione per la raccolta e il trattamento dei rifiuti, limitazione del catalogo dei titoli di beni immobili, su cui è possibile effettuare la gestione dei rifiuti, introduzione alla legge sui rifiuti delle competenze concesse al comandante cittadino (poviat) del Corpo dei vigili del fuoco dello Stato nella fase di richiesta di un permesso e nella fase di controllo, introduzione della necessità di depositare la sicurezza per i reclami o introduzione dei motivi di rifiuto del rilascio delle autorizzazioni correlati tra l’altro con la punizione dei partner e dei membri degli organi aziendali. A causa del fatto che i regolamenti intertemporali impongono agli imprenditori, che svolgono attività economiche nel settore della gestione dei rifiuti, di presentare domande di modifica delle autorizzazioni esistenti — pena la loro scadenza — entro 12 mesi dalla data di entrata in vigore della modifica della legge sui rifiuti (ossia fino al 5 settembre 2019), un’analisi urgente dell’argomento sembra necessaria.

Refine search results

Nowelizacja k.p.a. z 2017 roku a kary pieniężne za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję

Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna

Models of liability for the administrative tort sanctioned with ﬁnancial penalties on the example of selected European countries

Administracyjne prawo karne – realna koncepcja czy złudna wizja?

Koncepcja zamiany odpowiedzialności za wykroczenia w odpowiedzialność administracyjną

Regulation of Administrative Fines in the Polish Code of Administrative Procedure

The Admissibility of Mitigation of the Administrative Monetary Penalty for the Occupation of the Road Lane without Permission in the Light of Article 189D of the Code of Administrative Procedure

Strict liability Regime in Poland

Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego

Administracyjne kary pieniężne w dobie pandemii COVID-19. Refleksje po roku stosowania

Wina jako przesłanka wymierzania administracyjnych kar pieniężnych

Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.

Administratywizacja karania

Analiza wybranych regulacji wprowadzonych ustawą o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi – jakie zmiany w polskim prawie?

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych jako organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych w Polsce - uwagi de lege lata

Terminy na składanie sprawozdań na podstawie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

Nowelizacja ustawy o odpadach: nowe obowiązki przedsiębiorców zbierających lub/i przetwarzających odpady — wybrane aspekty