Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: afektonim

Sort By:

Limit search:

Mów do mnie kotku…, czyli o uczuciach po polsku i po słoweńsku

100%

Kobos Z. K., Łódzki U.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

2011

vol. 18

Artykuł poświęcony jest interesującemu zjawisku ogromu spieszczeń rzeczowników pospolitych, form adresywnych oraz imion własnych w naszym języku intymnym (wyjściowym polskim w porównaniu ze słoweńskim). Pieszczotliwe wyrazy, tzw. afektonimy, autorka klasyfikuje na podstawie najnowszych opracowań. W aspekcie języka polskiego jako drugiego/obcego opisane są podstawowe zasady deminutywizacji wyrazów oraz konceptualizacji form zdrobniałych w języku polskim, a także różnice w porównaniu z systemem i kulturą języka słoweńskiego (zwrócenie uwagi na języki jako nośniki tożsamości kulturowej i narodowej).

The article deals with the interesting phenomenon of the significant amount of pet forms (of common nouns, proper nouns, and honorific forms) in the basic language (in this case Polish) in comparison to the target language, Slovene. Pet forms, also called affective terms, are classified according to the newest research. In the context of Polish as a second/foreign language, the main rules of formation along with the main points of conceptualization of diminutive forms in Polish are discussed. The author deals with the differences between affective terms in both Polish and Slovene, emphasizing that the language serves as the media of cultural and national identity.

Miły Sowietniku, szary Kocie, zielona Żabko, kochana Betsy…, czyli jak Henryk Sienkiewicz zwracał się w listach do Jadwigi Janczewskiej

67%

Sicińska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica

2016

vol. 50

199-222

The paper discusses forms used by Henryk Sienkiewicz to address his sister-in-law, Jadwiga Janczewska, in his letters from 1879–1916. A special bond between the writer and the addressee (family-based, friendly, full of warmth and manly adoration), as well as the literary talent and linguistic creativity were reflected in the abundance and diversity of addressative expressions used by Henryk Sienkiewicz (about 200 lexical units). The basic group consists of unofficial (diminutive, hypocoristic and augmentative) forms of the addressee’s name, such as Dzinka, Dzinia, Dzidek, Dziduś, Dzid. The second, more numerous, group comprises affectonyms, that is intimate names, which generally are motivated by addressee’s physical or mental features, e.g. Żaba, Mgła, Kot, stworzenie, dziecko, figurka, hadziuś. The writer used some affectonyms in multiple phonetic and morphological variants, e.g. Żaba, Żabka, Żabeczka, Żabeusz, Ziaba.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica

1 Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

1 2016

1 2011

1 Kobos Z. K.

1 Sicińska K.

1 Łódzki U.

Search results

Mów do mnie kotku…, czyli o uczuciach po polsku i po słoweńsku

Miły Sowietniku, szary Kocie, zielona Żabko, kochana Betsy…, czyli jak Henryk Sienkiewicz zwracał się w listach do Jadwigi Janczewskiej