Search results

1

The Concept of Brutishness (Thēriotēs) in Aristo¬tle’s Nicomachean Ethics

100%

Marcinkowska-Rosół M.

|

2018

|

vol. 66

|

issue 3: Filologia klasyczna - Selected Papers in English

81-117

EN

The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 64 (2016), issue 3. The article deals with “brutishness” or “beastliness” (thēriotēs), a concept introduced by Aristotle in the seventh book of the Nicomachean Ethics and defined by him as a negative ethical disposition, different both from vice (kakia) and from incontinence (akrasia), and leading to such pathological behaviours as cannibalism, paedophilia, omophagy, phobias and compulsions. Aristotle’s statements concerning brutishness (VII 1, 1145a15–35, VII 5, 1148b15–1149a24 and VII 6, 1149b23–1150a8) are examined and interpreted in order to clarify the following issues: the essence of thēriotēs as a specific ethical disposition (Sections I–II), its concrete forms and their causes (Section III), the moral-psychological condition of persons with a brutish hexis (Section IV), and their self-consciousness and moral responsibility for their brutish acts (Section V).

2

Słaba wola – w stronę eksternalizmu motywacyjnego

84%

Milczarek K.

Edukacja Filozoficzna

|

2022

|

issue 73

145-162

PL

Jedną z fundamentalnych kwestii podnoszonych w dyskusji nad problemem słabej woli jest spór o zasadę internalizmu motywacyjnego. Zgodnie z jej treścią osąd sprawcy, że lepiej wykonać pewne działanie, pociąga chęć wykonania tego działania. W artykule omawiam argumenty wysuwane w obronie tej zasady, aby dowieść, że nie dostarczają one wystarczająco dobrych racji na rzecz jej wiarygodności. Na podstawie tych argumentów formułuję warunki działania akratycznego, które składają się na eksternalistyczną analizę słabej woli. Zaproponowana koncepcja ma pogodzić dwa twierdzenia: po pierwsze, że praktyczny osąd nie jest tożsamy z pragnieniem, oraz po drugie, że w przypadku zwyczajnych działań istnieje związek logiczny między przyczynami działania a samym działaniem. W tym celu wskazana zostaje norma racjonalności, która jest naruszana przy działaniu akratycznym.

EN

One of the fundamental issues raised in the discussion of the problem of weak will is the dispute over the principle of motivational internalism. According to the principle, an agent’s judgment that it is better to perform a certain action entails a desire to perform that action. In this paper, I discuss the arguments for the principle in order to show that they do not provide sufficient reasons for its plausibility. On the basis of these arguments, I formulate the conditions for acratic action in order to provide an externalist analysis of weak will. The aim is to reconcile two claims: that practical judgment is not equivalent to desire, and that in the case of ordinary actions there is a logical connection between the causes of the action and the action itself. For this purpose, the norm of rationality that is violated in acratic action is identified.

3

Pożytek (opheleia) jako wartość etyczna w Ekonomiku Ksenofonta

83%

Tymura D.

Kultura i Wartości

|

2020

|

issue 30

DE

Der Artikel setzt sich zum Ziel, Opheleia von Sokrates als wesentlichen ethischen Wert im Leben des Menschen anhand des Textes Oikonomikos aufzuzeigen. Opheleia könnte als einer der von Sokrates am häufigsten verwendeten ethischen Begriffe angesehen werden, wobei sein besonderer Status im Text Oikonomikos hervorgehoben wurde. Im Dialog von Xenophon behandelt Sokrates den Nutzen als einen Wert, der der wahren Freundschaft, guten familiären Beziehungen, insbesondere den ehelichen, richtigen beruflichen Beziehungen, insgesamt den wichtigsten menschlichen Beziehungen zugrunde liegt. Er wird auch als ein wahrer spiritueller Wert dargestellt, der das moralische Verhalten des Menschen gegenüber sich selbst und gegenüber anderen prägt und damit einen führenden Platz in der sokratischen Ethik einnimmt. Als ein solcher Wert muss er jedoch auf Wissen und angemessenem moralischem Verhalten beruhen, insbesondere in Übereinstimmung mit den Geboten der Encrateia. Deswegen kann behauptet werden, dass die auch mit dem Guten und Schönen gleichgesetzte Opheleia, eng mit den wichtigsten Begriffen der Philosophie von Sokrates verbunden ist, wie Wissen, Tugend, Freundschaft und moralische Erziehung, und eine sehr wichtige Rolle in seinen Überlegungen spielt.

EN

This article portrays the unique position occupied by the notion of benefit (opheleia) in the philosophy of Xenophon’s Socrates. Apparently, opheleia was one of Socrates’ most frequently used ethical concepts, and its particular importance was emphasized in Oeconomicus. In Xenophon’s dialogue Socrates treats benefit as a value that forms the basis for true friendship, good family relations and especially so in marriage, proper professional attitudes, and thus for all the most important interpersonal contacts. Benefit is also presented as a true spiritual value that shapes the moral behaviour of the individual toward himself and others. It holds a prime place in Socrates’s ethics. As such a value, it must, however, be based on knowledge and proper moral behavior, especially in line with the demands of enkrateia. It can therefore be ascertained that opheleia, equated also with the good and the beautiful, is strictly tied up with the most important concepts in Socrates’ philosophy, such as knowledge, virtue, friendship and moral education and plays a very essential part in his considerations.

PL

Celem artykułu jest ukazanie Sokratejskiej opheleia jako istotnej wartości etycznej w życiu człowieka - na podstawie tekstu Ekonomika. Można sądzić, że opheleia była jednym z najczęściej przez Sokratesa używanych pojęć etycznych, a jego szczególna pozycja została uwypuklona w tekście Ekonomika. W dialogu Ksenofonta Sokrates traktuje pożytek jako wartość, która stanowi podstawę prawdziwej przyjaźni, dobrych relacji rodzinnych, w tym szczególnie małżeńskich, właściwych stosunków zawodowych, a więc wszystkich najważniejszych relacji międzyludzkich. Jest on równie ukazany jako prawdziwa wartość duchowa kształtująca zachowanie moralne człowieka zarówno względem samego siebie, jak i innych ludzi, zajmując tym samym czołowe miejsce w etyce Sokratejskiej. Jako taka wartość musi on być jednak oparty na wiedzy i właściwym moralnym postępowaniu, w szczególności w zgodzie z nakazami enkrateia. Dlatego można twierdzić, że opheleia, utożsamiana również z dobrem i pięknem, jest ściśle powiązana z najważniejszymi pojęciami filozofii Sokratesa, takimi jak wiedza, cnota, przyjaźń i moralne wychowanie, i odgrywa w jego rozważaniach bardzo istotną rolę.

4

Koncepcja bestialstwa (thēriotēs) w Etyce Nikomachejskiej Arystotelesa

67%

Marcinkowska-Rosół M.

|

2016

|

vol. 64

|

issue 3: Filologia klasyczna

53-88

PL

Artykuł poświęcony jest pojęciu bestialstwa (thēriotēs), wprowadzonemu przez Arystotelesa w VII księdze Etyki nikomachejskiej i zdefiniowanemu przez niego jako negatywna, różna zarówno od nikczemności (kakia) jak i od nieopanowania (akrasia) dyspozycja etyczna, prowadząca do patologicznych zachowań takich jak kanibalizm, pedofilia, omofagia, fobie i kompulsje. W tekście zostaje podjęta próba interpretacji wypowiedzi Arystotelesa dotyczących bestialstwa (EN VII 1, 1145a15-35; VII 5, 1148b15-1149a24; VII 6, 1149b23-1150a8) w celu rozjaśnienia szeregu istotnych dla rozumienia tej koncepcji kwestii, takich jak: istota bestialstwa jako specyficznej dyspozycji etycznej (cz. I-II), jej konkretne postaci oraz ich geneza (cz. III), psychologiczno-moralna kondycja osób dotkniętych bestialską dyspozycją (cz. IV) oraz problem świadomości i odpowiedzialności moralnej tychże osób (cz. V).

EN

The article deals with the „brutishness” or „beastliness” (thēriotēs), a concept introduced by Aristotle in the seventh book of the Nicomachean Ethics and defined by him as a negative ethical disposition, different both from vice (kakia) and from incontinence (akrasia), and leading to such pathological behaviours as canibalism, paedophilia, omophagia, phobias and compulsions. Aristotle’s statements concerning the brutishness (VII 1, 1145a15-35, VII 5, 1148b15-1149a24 and VII 6, 1149b23-1150a8) are examined and interpreted in order to clarify the following issues: the essence of the thēriotēs as a specific ethical disposition (Part I-II), its concrete forms and their causes (Part III), the moral-psychological condition of persons with a brutish hexis (Part IV), and their self-consciousness and moral responsibility for their bestial acts (Part V).

5

Modelowanie akrazji

67%

Kłusek M.

Semina Scientiarum

|

2016

|

vol. 15

6

Akrasia as dysfunction of will. Critical analysis of D. Davidson’s conception of weakness of will and an outline of alternative solution

59%

Machcewicz-Grad A., Machcewicz-Grad A.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2020

|

issue 1

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Edukacja Filozoficzna

1 Kultura i Wartości

1 Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

1 Semina Scientiarum

1 2022

2 2020

1 2018

2 2016

2 Marcinkowska-Rosół M.

1 Kłusek M.

1 Machcewicz-Grad A.