Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  analityczna teoria prawa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
W niniejszym artykule podejmuję kwestię statusu prawa zamówień publicznych jako autonomicznej gałęzi prawa. Prawo zamówień publicznych ma cechy tzw. kompleksowej gałęzi prawa, łączącej w sobie atrybuty typowe dla prawa publicznego i prywatnego. Nie jest pod tym względem czymś wyjątkowym. Czasy ponowoczesne ujawniają coraz więcej dziedzin regulacji prawnej, które nie poddają się tradycyjnym kryteriom gałęziowego zróżnicowania prawa, opartym na tzw. podziale logicznym (zupełność i rozłączność podziału). Zjawisko to można potraktować jako wyraz kryzysu prawniczej aparatury badawczej, na której zbudowany był dotychczasowy dorobek analitycznej nauki prawa. W artykule proponuję zmianę perspektywy badawczej: zastąpienie podejścia logocentrycznego postawą pragmatyczną (pragmalingwistyczną). Oznaczać to będzie zastąpienie „zero-jedynkowych” dystynkcji (prawo publiczne vs. prawo prywatne; prawo krajowe vs. prawo europejskie, wykładnia statyczna vs. dynamiczna etc.) podejściem badawczym, w którym odwoływać się będziemy do takich pojęć, jak podmiot i cel działania prawnego (czynności prawnej), społeczny i instytucjonalny kontekst działania czy interesowna (ekonomiczna) optymalizacja rozumienia tekstu. Modyfikacja taka pozwala ujmować prawo jako medium realizacji rozbieżnych interesów gospodarczych, kierujących aktywnością uczestników procesu stosowania prawa zamówień publicznych. Wpisuje się zatem w rynkowy model postrzegania funkcji prawa. Proponowane podejście oznaczać w konsekwencji będzie odejście od tradycyjnego paradygmatu uprawiania dogmatyki prawa publicznego (administracyjnego) i cywilnego.
PL
Wzrastające zainteresowanie związków zjawisk prawnych z politycznością uzasadnia podjęcie problemu polityczności nauki prawa. Artykuł podejmuje problem związków z politycznością dwóch subdyscyplin prawniczych – analitycznej teorii prawa oraz dogmatyki prawniczej, prowadząc rozważania z perspektywy jurysprudencji krytycznej, będącej prawniczą aplikacją teorii krytycznej. W tym celu najpierw definiuje pojęcie polityczności, rozumianej w duchu Mouffe jako wymiar antagonizmu leżący u podstaw każdego społeczeństwa. Tak rozumianą polityczność (the political) należy odróżnić od polityki (politics) oraz poszczególnych polityk (policies). Co się tyczy analitycznej teorii prawa, artykuł stawia tezę, iż jest ona programowo (choć milcząco) polityczna, a jej nastawienie badawcze sprowadza się do blankietowej afirmacji formy prawnej, przy uchyleniu się do ustosunkowania się konkretnego do jego treści. Z kolei co się tyczy dogmatyki prawniczej, nawiązując do Sawy Frydmana artykuł stawia tezę, iż dogmatyk, pomimo deklarowanej apolityczności, w rzeczywistości dokonując doktrynalnej wykładni prawa podejmuje kolejne decyzje, które są nie tylko decyzjami interpretacyjnymi, ale też politycznymi, bowiem wyznaczają kolejne etapy w antagonistycznych zmaganiach w społeczeństwie.
EN
The growing interest in the connections between legal phenomena and the political (das Politische, le politique) justifies an analysis of the problem of the relationship of legal sciences towards the political. The article focuses on two juridical sub-disciplines: analytical legal theory and legal dogmatics, and the analysis is conducted from the perspective of critical jurisprudence, a juristic application of critical theory. Towards this end, first the concept of ‘the political’ is defined, along the lines of Chantal Mouffe, as a dimension of antagonism, which lies at the foundation of any society. The political, understood in this way, must be differentiated both from ‘politics’ and from ‘policies’. As far as analytical legal theory is concerned, the article claims that it is programmatically (yet tacitly) political, as it affirms the juridical form as such, abstracting from its concrete content. As far as legal dogmatics is concerned, the article claims, following Sawa Frydman, that the dogmatician, despite his declared apoliticality, when performing a doctrinal interpretation of law, makes in fact decisions which are not only interpretive, but also political ones, setting subsequent stages in the antagonistic struggles within society.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.