Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  analogia bytu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Podstawy i specyfika analogiczności języka metafizyki w ujęciu Mieczysława A. Krąpca

100%
Kunat N.
Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL
|
2015
|
vol. 4
9-23
PL
Artykuł podejmuje zagadnienie podstaw i specyfiki analogiczności języka metafizyki, w głównej mierze w oparciu o dorobek naukowy Mieczysława A. Krąpca. Artykuł został podzielony na dwie części: w pierwszej zaprezentowano rozumienie analogii bytu oraz poznania, natomiast w drugiej przedstawiono kwestie dotyczące analogii orzekania oraz „dorzeczności” języka metafi zyki. Dzięki przeprowadzonym analizom ukazano, iż po pierwsze: język metafizyki jest językiem analogicznym, ponieważ posługuje się rozbudowaną strukturą analogii (analogii bytu, analogii poznania oraz analogii orzekania); po drugie: język metafizyki jest językiem „dorzecznym”, ponieważ naprowadza na widzenie bytu (rzeczy).
EN
This article presents the grounds for and specificity of analogical character of the language of metaphysics mainly on the basis of the research output compiled by Mieczysław A. Krąpiec. The article has been divided into two parts: the first part presents the interpretation of the analogy of being and cognition whereas the second part presents the analogy of predication and ‚thing-directing’ of the language of metaphysics. The analyses that have been conducted indicate that the language of metaphysics is primarily the analogical language since it uses elaborated structure of analogy (the analogy of being, the analogy of cognition, and the analogy of predication), and secondly, the language of metaphysics is the ‚thing-directed’ language since it suggests visual perception of being (a thing).
2
Publication available in full text mode
Content available

Antropologiczne konsekwencje teorii analogia entis w kontekście aktów rozumu i woli

80%
Strumiłowski J.
Teologia w Polsce
|
2018
|
vol. 12
|
issue 1
129-147
PL
Artykuł podejmuje analizę zależności między prawdą Bożą a prawdą ludzką oraz między działaniem Bożym a działaniem ludzkim. Za podstawę takiej analizy obrano spostrzeżenia, że zasada orzekania o Bogu na podstawie analogii bytu odnajduje swoje źródło nie tyle w zależności między logiką ludzkiego dyskursu a metalogiką prawdy Bożej, ile między samą rzeczywistością Boską a rzeczywistością ludzką. Jeśli więc źródłowo analogia entis dotyczy samej rzeczywistości, to zastosowanie może ona odnaleźć nie tylko w przestrzeni prawdy, lecz także w przestrzeni działania (miłości). Owa analiza jest pewnego rodzaju konfrontacją ze współczesnym, postmodernistycznym rozbiciem antropologicznym, które zgadza się na niezależność rozumu i woli. Jest również konfrontacją z szerzącym się przeświadczeniem, że chrześcijanin powinien przede wszystkim żyć według Ewangelii, natomiast kwestia poznania Boga jest już mniej konieczna (co dyskredytuje rozum i teologię). Owa konfrontacja ma na celu odpowiedź na pytanie, czy miłość ewangeliczna bez poznania Boga jest w ogóle możliwa.
EN
The article explains the relation between the God’s and human truth as well as God’s and human act. The starting point is the statement that the principle of predicating about God based on the analogy of being derives not so much from the relation between the logics of human discourse and the metalogics of the God’s truth, but rather between the very reality of God and that of humans. Thus, if, regarding the source, analogia entis implies the very reality, it may be applied not only to the field of the truth, but also to the area of acting (i.e. of loving). The proposed analysis is in some kind confronting against the actual postmodern anthropological split that allows an independence of the reason and will. Moreover, it is also confronting against the more and more popular conviction that a Christian should live above all according to the Gospel, meanwhile the problem of knowing God is far less necessary (which discredits the reason and theology). The purpose of the confrontation is therefore to answer the question: is evangelical love possible without knowing God?
3
Publication available in full text mode
Content available

Antropologiczne konsekwencje teorii analogia entis w kontekście aktów rozumu i woli

80%
Strumiłowski J.
Teologia w Polsce
|
2018
|
vol. 12
|
issue 1
127-147
EN
The article explains the relation between the God’s and human truth as well as God’s and human act. The starting point is the statement that the principle of predicating about God based on the analogy of being derives not so much from the relation between the logics of human discourse and the metalogics of the God’s truth, but rather between the very reality of God and that of humans. Thus, if, regarding the source, analogia entis implies the very reality, it may be applied not only to the field of the truth, but also to the area of acting (i.e. of loving). The proposed analysis is in some kind confronting against the actual postmodern anthropological split that allows an independence of the reason and will. Moreover, it is also confronting against the more and more popular conviction that a Christian should live above all according to the Gospel, meanwhile the problem of knowing God is far less necessary (which discredits the reason and theology). The purpose of the confrontation is therefore to answer the question: is evangelical love possible without knowing God?
PL
Artykuł podejmuje analizę zależności między prawdą Bożą a prawdą ludzką oraz między działaniem Bożym a działaniem ludzkim. Za podstawę takiej analizy obrano spostrzeżenia, że zasada orzekania o Bogu na podstawie analogii bytu odnajduje swoje źródło nie tyle w zależności między logiką ludzkiego dyskursu a metalogiką prawdy Bożej, ile między samą rzeczywistością Boską a rzeczywistością ludzką. Jeśli więc źródłowo analogia entis dotyczy samej rzeczywistości, to zastosowanie może ona odnaleźć nie tylko w przestrzeni prawdy, lecz także w przestrzeni działania (miłości). Owa analiza jest pewnego rodzaju konfrontacją ze współczesnym, postmodernistycznym rozbiciem antropologicznym, które zgadza się na niezależność rozumu i woli. Jest również konfrontacją z szerzącym się przeświadczeniem, że chrześcijanin powinien przede wszystkim żyć według Ewangelii, natomiast kwestia poznania Boga jest już mniej konieczna (co dyskredytuje rozum i teologię). Owa konfrontacja ma na celu odpowiedź na pytanie, czy miłość ewangeliczna bez poznania Boga jest w ogóle możliwa.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.