Search results

1

Danuta Mastalska, Śpiew anioła. Powieść o św. Cecylii, Tarnów 2009, Biblos, ss. 385.

100%

Kochanek P.

Vox Patrum

|

2009

|

vol. 53

780-783

PL

nie dotyczy

2

Obraz anioła w wybranych utworach literatury romantycznej i współczesnej oraz w języku

86%

Jastrzębska-Golonka D.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2015

|

vol. 14

249-267

EN

The aim of the article is to analyse the motif of an angel in the chosen texts in Polish and foreign literature, reproduce the image of the angel created in the researched texts and language and indicate the changes occuring in this image within the space of years. The introduction of angel symbolism on the space of centuries is the starting point here. The article shows the evolution of the stereotypical picture of the angel and ends with the criteria according to which the image in the texts has been created.

3

Ikonograficzne przedstawienia Chrystusa pod postacią anioła w kontekście opisów biblijnych

72%

Cyrek O.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2015

|

issue 22

99-126

EN

The article describes the iconographic images of Christ in the form of an angel, which developed in the art of the east, but were also present in the West. Such images are often associated with a symbolic representation of the Divine Wisdom, an example of which is the icon Sophia-Wisdom of God coming from Novgorod. The icon in the center of this is shown angel who can be identified with the Son of God or the Holy Spirit. The inspiration for these subjects were texts from the Book of Sirach, the Book of Wisdom, or the Book of Proverbs. To be known iconographic types on Christ Sacred Silence, which was based on the prophecies of Isaiah. In the West, the more popular he was painting entitled Christ Crucified Serafin, which is based on the vision of St. Francis of Assisi. The best-known present Christ as an angel also appear to topics showing the type of the Old Testament Trinity, where the three angels who sit at the table imagine the three divine Persons. The most famous of this type of icon is by Andrew Rublev.

4

Rola aniołów w historii zbawienia w ujęciu św. Piotra Chryzologa

72%

Kochaniewicz B.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

115-125

PL

Angelologia zawarta w kazaniach biskupa Rawenny jest kontynuacją nauki o aniołach ojców Kościoła. Obejmuje ona zarówno wymiar ontyczny, jak i historiozbawczy. Chryzolog przedstawia anioły jako byty duchowe, stworzone przez Boga, odznaczające się wolnością, Jemu służące. Z drugiej strony mocno akcentuje ich rolę w zbawczym planie Boga, skupiając uwagę na dwóch fundamentalnych wydarzeniach z życia Chrystusa: wcieleniu i zmartwychwstaniu. Niebiańskie byty objawiają ludziom zbawczy zamysł Boga, przygotowują do tajemnicy wcielenia i przyjścia na świat, udzielają Bożych darów, modlą się przed obliczem Boga. Ogłaszają zmartwychwstanie Chrystusa oraz inspirują Jego uczniów do głoszenia tej prawdy wszystkim narodom. Chociaż angelologia Piotra Chryzologa nie odznacza się nowymi, oryginalnymi wątkami, lecz wykorzystuje tematy dobrze znane autorom chrześcijańskiego antyku, szczególnie greckiej proweniencji, to jednak poznanie nauki biskupa Rawenny stanowi cenny przyczynek ubogacający studia nad doktryną ojców Kościoła V wieku.

EN

Angelology in the sermons of the Bishop of Ravenna improves the doctrine of angels presented in the writings of the Church Fathers. It includes the ontological, historical and salvific dimension. St. Peter Chrysologus presents angels as free spiritual beings created by God. On the other hand, he strongly emphasizes their role in God’s salvific plan focusing on the two fundamental events in the life of Christ: the Incarnation and the Resurrection. The heavenly beings reveal to people the saving plan of God, prepare for the mystery of the Incarnation and Jesus’ coming to the world, grant God’s gifts to people and pray before God for them. They announce the Resurrection of Christ and inspire his disciples to proclaim the truth to all nations. The angelology of St. Peter Chrysologus is not particularly new and original as he uses the themes and ideas well known to the authors of Christian antiquity, especially the Greek Fathers. Nevertheless, knowing the teaching of the Bishop of Rawenna enriches the knowledge of the teaching of the Church Fathers of the Fifth Century.

5

Czy anioł jest „rzeczą”? Próba metafizycznej refleksji nad wyznaniem wiary w Boga Stworzyciela „rzeczy niewidzialnych”

72%

Dutkiewicz T.

Studia Gdańskie

|

2019

|

issue 44

65-74

PL

Zawarte w mszalnym Credo łacińskie sformułowanie wskazujące na fakt, iż Bóg jest Stwórcą wszystkiego – zarówno tego, co widzialne, jak i niewidzialne (visibilium omnium et invisibilium) w polskim tłumaczeniu Z odmiennym od potocznego rozumienia terminu „rzecz”, jako fragmentu materii nieożywionej, spotykamy się na gruncie realistycznej metafizyki, w której termin ten pojawia się na oznaczenie jednej z tzw. transcendentalnych właściwości bytu i – jako taki – orzekany być może o wszystkim, co istnieje.oddane zostało przy użyciu terminu „rzeczy widzialne i niewidzialne”. Tłumaczenie takie wydaje się „urzeczowiać” świat duchowy, który w rzeczywistości składa się nie z rzeczy, ale z osób.

EN

The Latin phrase from the Creed indicates that God is the Creator of everything, both visible and invisible (visibilium omnium et invisibilium) which in the Polish and recently changed English translation is expressed by In realistic metaphysics, the term “thing” is used in a sense which differs considerably from the colloquial meaning of the word, where it is understood as a fragment of inanimate matter. For metaphysics, it denotes one of the so-called transcendental properties of being and as such can be applied to everything that exists. the phrase “all things visible and invisible”. This translation seems to “objectify” the spiritual world which, in fact, consists of people, not things.

6

„Białe anioły z skrzydłami jasnemi” (konstelacja parafraz)

72%

Budrewicz T.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2016

|

vol. 22: Warunkiem trwałości jest przemiana. Parafrazy, kontynuacje i aluzje literackie

87-105

EN

The paper is a review of the functions of the citation from the novel of Narcyza Żmichowska "Poganka" [The Pagan] (1846): “I was once told that here on earth exist angels with bright wings”. This citation and the figure of an angel with bright wings express a romantic model of love and define a social role of a woman as a caregiver and man’s helper. The most famous use of this paraphrase of the citation appears in the novel "Lalka" [Doll] (1890) by Bolesław Prus. Literary historians were certain that Prus refered directly to Poganka. In the article the author demonstrated that this fragment from Poganka had already functioned in the publishing market as a separate poem under the title "Miłość do kobiety" [Love to a Woman] since 1857. Up until the publishing of "Lalka" it was published several times in Warsaw and Lviv. It also became a basis for Aleksander Michaux’s paraphrase (pen name of Michaux) whom Prus knew. The paraphrasis of Miron had been published several times before "Lalka" came into being. In the light of these findings the thesis on "Poganka’s" exclusivity as the basis for the citation in "Lalka" cannot be maintained. The second part of the article analyses the role of the citation and other paraphrases (extensive rhyming paraphrase by Aleksander Kraushar) in literary texts which were created at the same time as "Lalka" or after its publishing. The intertexts to Żmichowska’s work can be found in the prose of Hajota (Helena Pajzderska), Wacław Sieroszewski, Janina (Kazimiera Stachowiczowa), Bronisław Grabowski and others. A certain regularity was discovered: the modification of the citation (paraphrase) is connected with the attitude of writers critical towards the romantic model and wtih democratic-reformatory views. The citations that remained unchanged and which sustained the standing of the Church were quoted by publicists and authors of educational treaties written in conservative spirit.

7

Grzech i kara złych duchów w kontekście ich niematerialnej natury. Ujęcie św. Tomasza z Akwinu

72%

Stępień T.

Stan Rzeczy

|

2011

|

issue 1(1)

103-116

PL

Kary, które upadłe anioły ponoszą za odwrócenie się od Boga były zawsze tematem bardzo interesującym teologów. Jednak nie do końca zgadzali się oni odnośnie tego, na czym dokładnie owe kary miałyby polegać. Pośród autorów zajmujących się tym zagadnieniem szczególne miejsce należy się św. Tomaszowi z Akwinu. Jego rozważania dotyczące aniołów, ich natury i działań, były poważane do tego stopnia, że przyznano mu tytuł Doktora Anielskiego. W jego tekstach szczególnie jasno można zobaczyć w jak wielkim stopniu spekulacje na temat kary złych duchów zależą od tego, jak wcześniej została zidentyfikowana ich natura. Akwinata bardzo mocno podkreśla, że natura aniołów jest całkowicie niematerialna. Nie posiadają oni ani ciał, ani nawet nie możemy twierdzić, że w ich istocie jest jakaś postać materii. Św. Tomasz zauważa, że niematerialność natury sprawia, iż aniołowie posiadają bardzo wielką władzę nad rzeczywistością fizyczną, ale jednocześnie broni tezy, że choć nie są ograniczani przez materię, to jednak muszą przebywać w jakimś miejscu. Zgodnie z tymi poglądami grzech, który popełniły złe duchy także musi mieć czysto duchową naturę i z tej racji zostaje on zidentyfikowany jako grzech pychy i zazdrości. Rozważając skutki grzechu św. Tomasz twierdzi, że tylko w ograniczonym stopniu mógł on zniszczyć ich naturę, właśnie z racji jej niematerialności. Mimo to karą za odejście od Boga jest pewien rodzaj bólu, który, choć nie ma zmysłowej natury, jednak jest rzeczywisty i dotkliwy. Innym aspektem ich kary jest odebranie złym duchom możliwości swobodnego poruszania się, które jest nadnaturalnym ograniczeniem ich woli przez moc Boga.

EN

Punishment of the demons was always a problem of great interest among theologians, but they did not always agree about a nature of the punishment. One of the most important authors who wrote about the subject was St Thomas Aquinas. Because of his extensive analysis of the spiritual beings he was called Doctor Angelicus. In Aquinas’ texts we can clearly see that speculations on the punishment of demons strictly depend on understanding of their nature. St Thomas Aquinas underlines that the nature of angels is entirely immaterial. They do not have bodies and we even cannot claim that there is matter in their nature. Immateriality of angels causes in a great power over physical reality, but this does not mean that they exist totally independent of place. Mater does not constrain them, but they must exist in a certain place. According to those opinions sin of angels is considered as having immaterial nature and therefore identified as pride and envy. Considering the effects of sin of angels Aquinas claims that, regarding their immateriality, sin could destroy their nature only in certain aspect. Although punishment of demons is a limitation of their free will which is no match for a will of God. Firstly it is limited in achieving Supreme Good and happiness which causes a kind of spiritual pain. Secondly will of demons is restricted because God limits their free movement.

8

Engel [anioł] w Biblii oraz niemieckich frazeologizmach

72%

Bielewicz-Dubiec A.

Język. Religia. Tożsamość

|

2020

|

issue 1/2(21/22)

7-16

EN

This work presents the image of angels in the Bible. The second part of the paper is based on the analysis of German-language phraseologies with the keyword Engel. The source material of the analysis are German phraseologies, to which Polish phraseologies have been assigned.

9

Owady Norwida. Ostatnia z bajek, czyli o piękności istnienia

58%

Szczeglacka-Pawłowska E.

Studia Norwidiana

|

2021

|

vol. 39

117-134

EN

This article offers an interpretation of one of Norwid’s late works: Ostatnia z bajek [The Last of the Fairy Tales].The starting point for this specific reading is the question regarding the image and meaning of the insects invoked in this workas well as the lyrical dimension of this fairy-tale-like fable. The article reveals the impact of Romantic entomology as well as specific passages from Zygmunt Krasiński’s Nie-Boska Komedia [The Undivine Comedy] on the ways in which Norwid develops an image of the world as a place where humans coexist with other beings and experience the painful loss of the bond with these fellow creatures. Lyricism and subjectivity in “Ostatnia z bajek”are rooted in the author’s contemplative attitude towards broadly understood reality. This raises the question posed in the title – one regarding the beauty of existence – which defines the the main topic of Norwid’s lyrical fairy tale.

PL

Artykuł jest studium interpretacyjnym, w którym Ewa Szczeglacka-Pawłowska omawia Ostatnią z bajek jako dzieło późne poety. Punktem wyjścia dla szczegółowych rozpoznań o charakterze interpretacyjnym są pytania o obraz i znaczenie przywołanych w utworze owadów, a także o wymiar liryczny bajkowej przypowieści Norwida. Autorka odsłania wpływ entomologii romantycznej, a także konkretnych fragmentów Nie-Boskiej Komedii Zygmunta Krasińskiego na sposób przedstawiania przez Norwida obrazu świata jako współistnienia człowieka z różnymi stworzeniami i bolesnej utraty więzi z innymi istotami. Liryzm i podmiotowość w Ostatniej z bajek mają swoje źródło w kontemplatywnym stosunku autora utworu wobec szeroko pojętej rzeczywistości, stąd ważne pytania postawione w artykule – o wymiar „piękności” istnienia, które to pytania określają główny temat bajki lirycznej Norwida.

10

Terminy: to soma, he sarks w komentarzu Dydyma Aleksandryjskiego do Księgi Rodzaju

51%

Nakonieczny R.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

223-235

EN

Hoc in articulo de significatu vocabuiorum to soma, he sarks in anthropołogia Didymi Alexandrini in eiusdem Commentario in Genesin proposita tractatur

PL

Hoc in articulo de significatu vocabuiorum to soma, he sarks in anthropołogia Didymi Alexandrini in eiusdem Commentario in Genesin proposita tractatur.

11

„…Anioł życia zadrżał we mnie” – romantyczne doświadczenie duchowości w liryce Juliusza Słowackiego

51%

Szarek E.

Studia Warmińskie

|

2016

|

issue 53

331-347

PL

Wyobrażenia istot bożych zostały upowszechnione głównie przez literaturę, a w wielu utworach z poszczególnych epok odnaleźć możemy motywy anielskie. Największym jednak zainteresowaniem cieszyły się boskie istoty w okresie romantyzmu, kiedy ludzie wierzyli w potęgę uczuć, intuicję, zajmowali się mistycyzmem, fantastyką. Juliusz Słowacki, znany również z kreacji angelologicznych, czerpał swe anielskie wizje z wielu kultur i tradycji – od biblijnej przez mistyczną aż po całkowicie literacką. Każdy z obrazów tych boskich stworzeń jest oryginalny, nosi znamiona indywidualizmu i nie powiela kolejnych wizerunków. Anioł, jako motyw, którego walory fizyczne i psychiczne ustalane były przez wieki, nie wymaga określeń ani uzupełnień, jednak warto zwrócić uwagę na jego literackie odtworzenie, funkcjonowanie motywu duchowego w dziełach twórcy filozofii genezyjskiej.

EN

It is chiefly literature that has shaped popular images of celestial beings, and so not surprisingly many works of different literary periods provide the motif of angels. During the Romantic period, the interests in angels grew significantly as people tended to believe in the power of feelings and intuition, and were concerned with mysticism and fantasy. Juliusz Słowacki, known for his angelological inclinations, derived his visions from many cultures and traditions, from the biblical through the mystical to the purely literary. Each of his angelic images is original and does not follow the established patterns of representation. The motif of angels, whose physical and psychological traits have been recorded over centuries, does not require detailed description or much complementing, yet it seems worthwhile drawing attention to the literary recreation of the motif and its functioning as an element of Słowacki’s spiritual philosophy.

DE

Es ist vor allem die Literatur, welche die beliebtesten Bilder der himmlischen Wesen geformt hat und so überrascht es wenig, dass viele Werke aus verschiedenen Zeiträumen das Motiv der Engel zeigen. Die Romantik ist die Zeit, in der das Interesse an Engeln deutlich gewachsen ist. Die Leute neigten dazu, an die Macht der Gefühle und Intuition zu glauben, und befassten sich mit Mystik. Juliusz Slowacki, der für seine angelologische Neigungen bekannt ist, leitete seine Visionen aus vielen Kulturen und Traditionen, aus der biblischen, der mystischen und aus der rein literarischen. Jedes seiner engelhaften Bilder ist originell und folgt keinem etablierten Muster. Das Motiv der Engel, deren physische und psychische Eigenschaften über Jahrhunderte hinweg aufgezeichnet wurden, erfordert keine detaillierte Beschreibung oder Ergänzungen. Doch scheint es lohnend zu sein, die Aufmerksamkeit auf die literarische Verarbeitung des Motivs und seine Funktionsweise als ein Element der spirituellen Philosophie von Słowacki zu leiten.

12

„Co jsou svatí anjelé, jak jsou na lidi laskaví“. K tematizaci anděla v české literatuře doby barokní

44%

Bočková H.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2014

|

issue 3(7)

29-46

CS

Článek na příkladu dvou českých textů doby barokní ukazuje, jakým způsobem bylo použito téma anděla a andělské úcty k cílům nábožensky vzdělávacím. Theatrum divinum (1616) nekatolíka M. Konečného je encyklopedie založená na vizi světa jako božího divadla, v němž je v šesti dějstvích (šesti dnech stvoření světa) vyložena podoba makro- a mikrokosmu. Víra v anděly je jeho součástí a její výklad je ilustrovaný biblickými příklady. Knížka pobožná o svatých anjelích (1699) jezuity V. B. Jestřábského zachycuje spiritualitu vrcholného baroka. V centru její pozornosti je vzájemný vztah člověka a anděla, kultivuje čtenářovu zbožnost, schopnost meditace a modlitby. Dobovou představu o andělu jako průvodci člověka životem využívá Jestřábský i v alegorické próze Vidění rozličné sedláčka sprostného (1710 nebo 1716). Interpretace textů se opírá o strukturální analýzu, pokouší se též charakterizovat autorskou strategii zaměřenou na prohloubení znalosti víry modelového recipienta. Přínos článku lze spatřovat v tom, že zvolené texty sleduje též z hlediska jejich významné funkce mimoliterární, prezentuje metody a postupy, které vedou modelového recipienta k rozvíjení úcty k andělům a tím i k prohloubení jeho zbožnosti.

EN

Using two examples of Czech texts of the Baroque period the article shows the way how the theme of angels and respect for the angels was used for religious educational goals. Theatrum divinum (1616) by a non-Catholic - M. Konečný is an encyclopedia based on the vision of the world as God´s theatre which describes in six acts (6 days of the creation of the world) the form of macro- and microcosm. The belief in angels is the part of this vision and its interpretation is illustrated by biblical examples. The pious book about angels (1699) by the Jesuit V. B. Jestřábský captures the spirituality of the high Baroque period. It focuses on the mutual relationship between a man and an angel, cultivates the reader´s piousness, his ability to meditate and to pray. Jestřábský uses the contemporary idea of angels as man’s guides to life also in the allegorical prose Various visions of an ordinary peasant (1710 or 1716). The interpretation of the texts is based on a structural analysis and also attempts to characterize the author´s strategy aimed to deepen the knowledge of a model recipient’s faith. The contribution of this article can be seen in the fact that it analyses the chosen texts also from the point of view of their significant extra-literary function, it presents the methods and procedures that lead the model recipient to developing a respect for angels and thus to deepening his/ her piety too.

PL

Stosując dwa przykłady czeskich tekstów z okresu baroku, artykuł pokazuje sposób, w jaki temat aniołów i szacunek (cześć) dla aniołów używano do celów edukacyjno-religijnych (dydaktyczno- religijnych). Theatrum Divinum (1616) napisana przez nie-katolika Matouša Konečnego (Mateusza Koniecznego) jest encyklopedią opartą o wizję świata jako teatru Boga, który opisuje wq sześciu aktach (6 dni Stworzenia świata) formy makro- i mikro-kosmosu. Wiara w anioły jest częścią tej wizji a jej interpretację zilustrowano biblijnymi przykładami (przykładami z Biblii). Nabożna księga o swiętych aniołach (1699) jezuity Valentina Bernarda Jestřábský’ego (Walentyna Bernarda Jastrzębskiego) przejmuje duchowość wysokiego (wzniosłego) okresu baroku. Ona skupia się na wzajemnych relacjach pomiędzy człowiekiem i aniołem, kultywuje pobożność czytelnika, usprawnia jego zdolność do medytacji i modlitwy. Jestřábský (Jastrzębski) używa współczesnej mu koncepcji (idei) aniołów jako człowieczych przewodników w życiu także w alegorycznej prozie Różne wizje zwykłego chłopa (1710 albo 1716). Interpretacja tekstu opiera się na analizie strukturalnej, spróbowano też scharakteryzować strategię autorską mającą w zamierzeniu pogłębić poznanie wiary modelowego odbiorcy. Wkład artykułu można dostrzec w tym, że wybrane teksty wynikają także z punktu widzenia ich znaczących funkcji pozaliterackich, prezentuje metody i praktyki, które wiodą modelowego odbiorcę do rozwijania szacunku do aniołów i tym samym takže i do pogłębienia jego pobożności (religijności).

13

Złe duchy – diabeł i demony na podstawie "Homilii o Księdze Psalmów" Orygenesa-Hieronima

44%

Pochwat J.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 59

129-150

EN

According to the researchers, Origen († 254) was the author of the Homilies on the Book of Psalms, whereas Jerome († 420) was their translator into Latin. Based on the above work, we have determined who are the devil and demons. These spirits of wickedness, after rebellion directed against God, were expelled from heaven and they stay in a terrible place, in hell. The Devil and his army are doing everything to separate man from God and make him his friend. This happens when man rejects God’s commandments and commits sin. The author, aware of human weaknesses, stresses the possibility of returning to God through repentance and penance. The forgiveness of sins became possible by the saving passion, death and resurrection of Christ. We wish to stress a strong christocentrism in the teaching of Origen – Jerome. Analysis of the text of the Homilies indicates authorship of Origen with the exception of places with information about Arius and monks, which indicates authorship of Jerome or these are only his notes made during translation of the Origen’s Homilies from Greek into Latin.

14

Znaczenie pozycji aniołów w grobie Jezusa w J 20,12

44%

Kubiś A.

The Biblical Annals

|

2016

|

vol. 6

|

issue 3

459-493

EN

Compared with the Synoptics, the Johannine angels assume a particular and significant position inside Jesus’ tomb. The evangelist describes it precisely as one angel sitting at the place of Jesus’ head and another at the place of Jesus’ feet. Not all Johannine commentators pay attention to this detail, yet a comparison with the descriptions of the angels’ positions in the different synoptic narratives demonstrates that they all reflect original editorial work on the part of each the evangelist. Consequently, these accounts can – and indeed do – convey particular ideological or theological stances typical of each gospel writer, including John. With regard to John 20:12, the article surveys proposals advanced by several Johannine commentators, beginning with some very obvious and prosaic explanations and ending with the most probable meanings behind the particular posture of Johannine angels. According to a strictly archeological-historical explanation, the position of the Johannine angles is no more than an indication that Jesus’ burial place was not a tomb of kôkîm type. The article also presents allegorical interpretations, from St. Augustine to St. Thomas Aquinas; a religious-cultural exposition referring to the Egyptian goddesses Isis and Nephthys; a few very literal explanations accentuating the physical emptiness between the angels; and an intertextual exposition based on a targumic reading of Isaiah 6. At the end, as the most persuasive solution, the article proposes that the Johannine angels represent the cherubs of the Ark of the Covenant and the mercy seat. This intertextual and symbolic interpretation likewise explains Mary Magdalene’s lack of fear and astonishment in her interaction with supernatural beings.

PL

Compared with the Synoptics, the Johannine angels assume a particular and significant position inside Jesus’ tomb. The evangelist describes it precisely as one angel sitting at the place of Jesus’ head and another at the place of Jesus’ feet. Not all Johannine commentators pay attention to this detail, yet a comparison with the descriptions of the angels’ positions in the different synoptic narratives demonstrates that they all reflect original editorial work on the part of each the evangelist. Consequently, these accounts can – and indeed do – convey particular ideological or theological stances typical of each gospel writer, including John. With regard to John 20,12, the article surveys proposals advanced by several Johannine commentators, beginning with some very obvious and prosaic explanations and ending with the most probable meanings behind the particular posture of Johannine angels. According to a strictly archeological-historical explanation, the position of the Johannine angles is no more than an indication that Jesus’ burial place was not a tomb of kôkîm type. The article also presents allegorical interpretations, from St. Augustine to St. Thomas Aquinas; a religious-cultural exposition referring to the Egyptian goddesses Isis and Nephthys; a few very literal explanations accentuating the physical emptiness between the angels; and an intertextual exposition based on a targumic reading of Isaiah 6. At the end, as the most persuasive solution, the article proposes that the Johannine angels represent the cherubs of the Ark of the Covenant and the mercy seat. This intertextual and symbolic interpretation likewise explains Mary Magdalene’s lack of fear and astonishment in her interaction with supernatural beings.

Refine search results

Danuta Mastalska, Śpiew anioła. Powieść o św. Cecylii, Tarnów 2009, Biblos, ss. 385.

Obraz anioła w wybranych utworach literatury romantycznej i współczesnej oraz w języku

Ikonograficzne przedstawienia Chrystusa pod postacią anioła w kontekście opisów biblijnych

Rola aniołów w historii zbawienia w ujęciu św. Piotra Chryzologa

Czy anioł jest „rzeczą”? Próba metafizycznej refleksji nad wyznaniem wiary w Boga Stworzyciela „rzeczy niewidzialnych”

„Białe anioły z skrzydłami jasnemi” (konstelacja parafraz)

Grzech i kara złych duchów w kontekście ich niematerialnej natury. Ujęcie św. Tomasza z Akwinu

Engel [anioł] w Biblii oraz niemieckich frazeologizmach

Owady Norwida. Ostatnia z bajek, czyli o piękności istnienia

Terminy: to soma, he sarks w komentarzu Dydyma Aleksandryjskiego do Księgi Rodzaju

„…Anioł życia zadrżał we mnie” – romantyczne doświadczenie duchowości w liryce Juliusza Słowackiego

„Co jsou svatí anjelé, jak jsou na lidi laskaví“. K tematizaci anděla v české literatuře doby barokní

Złe duchy – diabeł i demony na podstawie "Homilii o Księdze Psalmów" Orygenesa-Hieronima

Znaczenie pozycji aniołów w grobie Jezusa w J 20,12