Search results

1

Manifest antropofagiczny

100%

De Andrade O.

|

2020

|

vol. 74

|

issue 4 (331)

47-52

PL

Jeden z najważniejszych tekstów brazylijskiego modernizmu, napisany przez współtwórcę tamtejszej awangardy artystycznej, poetę Oswalda de Andrade (Manifesto Antropófago, „Revista de Antropofagia”, w numerze 1 z maja 1928). Drapieżna antropofagiczna metafora staje się nie tylko aktem założycielskim brazylijskiej sztuki i śmiałym rozliczeniem z własną kolonialną przeszłością, ale również – ze wszystkimi swymi dobrymi i złymi konsekwencjami – symbolicznym aktem założycielskim brazylijskiego społeczeństwa.

EN

One of the most prominent texts of Brazilian Modernism, written by Oswald de Andrade, poet and co-founder of the local artistic avantgarde (Manifesto Antropófago, “Revista de Antropofagia”, May 1928). The rapacious anthropophagic metaphor becomes not only an act of establishing Brazilian art and a bold settling of accounts with the local past but also – together with all the good and bad consequences – a symbolic foundation act of Brazilian society.

2

Antropofagia jako antropologia. Nota

100%

Szerszeń T.

|

2020

|

vol. 74

|

issue 4 (331)

67

EN

A textual passage depicting the anthropological, psychoanalytical, and artistic contexts of anthropophagy – a crucial motif of Brazilian culture and local transformations of subjectivity. The question of devouring the Other – symbolic cannibalism – is also a key to understanding the practices of anthropologists “consuming” otherness and appropriating it for their purposes.

3

Antropofagia zombi

100%

Rolnik S.

|

2020

|

vol. 74

|

issue 4 (331)

53-66

EN

Brazilian experience with this type of politics of subjectivation over the past five centuries makes it clear that there is little reason to celebrate this condition: anthropophagy alone by no means ensures the vitality of society. It can be invested in different politics: from the affirmation of the most creative and ethical forces to the most servile flexibility, whose corollary is the most perverse instrumentalization of the other. In Brazil, one finds a variety of tendencies between these two poles, often more significantly weighted toward the perverse pole. Can the critical elaboration of the Brazilian anthropophagic experience contribute to problematizing contemporary subjectivity under the regime of finance capital? More specifically, can it contribute to problematizing the politics of the relationship to the other, as well as the fate of powers of knowledge and creation, inherent in this new figure of subjectivity? Can it, ultimately, contribute to “healing” today’s blinding fascination with regard to the flexibility and freedom of recently acquired hybridization?

4

Anthropophagy as a concept of the Brazilian avant-garde at the end of the 1920s. Between history, myth and artistic conception

51%

Kubiak E.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2017

|

vol. XIX (XXVIII)

187-204

EN

The metaphor of anthropophagy is one of the most vital phenomena in contemporary Brazilian culture. It originated as an artistic concept introduced by Oswald de Andrade in his Anthropophagous Manifesto (1924), and since its inception it was characterised by an intrinsic link between text and visual images. The concept of anthropophagy should be regarded as a manifesto of singularity of the Brazilian modernist movement, despite being related to contemporary global trends within the avant-garde movement. In creating the metaphor, Brazilian modernists have drawn on the topoi of cannibalism, associated for centuries with the native inhabitants of America. Anthropophagy is present in the work of many Brazilian artists, including the initiators of the concept (Oswald de Andrade, Tarsila do Amaral), the artists working in a later period (Candido Portinari), and contemporary artists (Andriana Varejão).

PL

Metafora antropofagii jest jednym z bardziej żywych fenomenów obecnych we współczesnej kulturze brazylijskiej. Zainicjowana została, jako koncepcja artystyczna, przez Oswalda de Andrade w jego Manifeście Antropofagicznym (1924) i od początku charakteryzuje się silnymi związkami pomiędzy tekstem i obrazem. Koncepcję antropofagiczną, mimo jej wpisania w światowe tendencje awangardy, należy traktować jako manifest odrębności brazylijskich modernistów. W kreowaniu nowej metafory sięgnęli oni do toposów kanibalizmu od wieków łączonych z rodzimymi mieszkańcami Ameryki. Pojawiają się one w twórczości wielu brazylijskich artystów, począwszy od inicjatorów idei (Oswald de Andrade, Tarsila do Amaral), poprzez artystów działających w późniejszym okresie (Candido Portinari), aż po współczesnych twórców (Adriana Varejão).

5

Antropofagia i stosunki międzynarodowe. Fabrykacja kanibalizmu i anarchiczności

51%

Gałganek A.

Przegląd Politologiczny

|

2015

|

issue 1

187-204

EN

The author of the article formulates a thesis about the analogy and discursive relations between anthropophagy as well as fabrication of anarchy and study of international relations and fabrication of anarchy as the essence of internationalism. Referring to William Arens’s thesis about the necessity to consider anthropophagy as a discursive practice in relations between communities and on the basis of chosen travel stories, the article presents the causes of cannibalism and its fabrication methods as the justification of conquest, colonialism, proselytism and extermination practices. Similarly, referring to the analysis of political philosophy of T. Hobbes, the author shows the lack of legitimacy in its use to formulate the thesis about anarchy of international relations as the most important rule according to which they are organized. A thesis is formulated that fabrication of anarchy as the essence of internationalism was the product of political science, study of international relations and international law born at the turn of 20th century. Eventually, just as the discourse on cannibalism is hard to erase, it is equally difficult to remove from the study of international relations the thesis about their anarchy which defines national identities through reference to the „other”. As a result, the foundations of foreign policies are still created by fabrication of the „others” which stem from the anarchy discourse.

PL

W artykule autor stawia tezę o analogii i dyskursywnych związkach między antropofagią i fabrykacja anarchiczności a nauką o stosunkach międzynarodowych i fabrykacją anarchiczności jako istoty międzynarodowości. Odwołując się do tezy Williama Arensa o konieczności uznania antropofagii za dyskursywną praktykę w relacjach między społecznościami i w oparciu o wybrane relacje z podróży ukazano przyczyny i sposób fabrykowania kanibalizmu jako uzasadnienia dla praktyk podboju, kolonializmu, prozelityzmu i eksterminacji. Podobnie, odwołując się do analizy filozofii politycznej T. Hobbesa, ukazano brak zasadności w jej wykorzystaniu do sformułowania tezy o anarchiczności stosunków międzynarodowych jako najważniejszej regule według której są one zorganizowane. Autor stawia tezę, że fabrykacja anarchiczności jako istoty międzynarodowości była produktem rodzących się na przełomie XIX i XX wieku nauk politycznych i nauki o stosunkach międzynarodowych oraz prawa międzynarodowego. Ostatecznie, tak jak dyskurs o kanibalizmie jest trudny do wymazania, równie trudno usunąć z nauki o stosunkach międzynarodowych tezę o ich anarchiczności definiującej narodowe tożsamości poprzez odniesienie do „innego”. W rezultacie fundament dla polityk zagranicznych nadal stanowią wyrastające z dyskursu o anarchiczności fabrykacje „innych”.

Refine search results

3 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Przegląd Politologiczny

3 2020

1 2017

1 2015

1 De Andrade O.

1 Gałganek A.

1 Kubiak E.

1 Rolnik S.

1 Szerszeń T.

Manifest antropofagiczny

Antropofagia jako antropologia. Nota

Antropofagia zombi

Anthropophagy as a concept of the Brazilian avant-garde at the end of the 1920s. Between history, myth and artistic conception

Antropofagia i stosunki międzynarodowe. Fabrykacja kanibalizmu i anarchiczności