Search results

1

Spirituality in the Dialogue of the Faithful with Atheists, Agnostics, and Religiously Ambivalent in the Context of “Courtyard of the Gentiles”

100%

Sawa P.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 5: Teologia duchowości - English Online Version

91-113

EN

Pluralism of contemporary worldviews makes it challenging for Christianity to enter into a dialogue with different opinions, especially those relating to (non)existence of God and foundations of man’s life. Such a discussion is also difficult with the atheist, agnostic and religiously ambivalent circles. The source of this discourse lays in the human nature, which strives for unity with others, and in Christ’s Great Commission. Moreover, the evolution of contemporary world, a peculiar spiritual crisis of many and effectively a crisis of human identity, rules, priorities and values demands a firm voice on the supernatural dimension of human’s life, on the authentic and healthy humanism and on the value of universal virtues, especially when it comes to life, health, mutual respect and culture. Thus, the Church is called to accommodate people that are outside of its moral or formal structures. This results from the nature of its mission and prevents it from becoming a marginal group seen as a cult, as a historic relic or as an organisation limiting man's freedom. Therefore, it becomes necessary to organise various meetings relating to the “Courtyard of Gentiles” or “Courtyard Dialogue.” This is also an opportunity to pick up healthy Christian apologetic, which is necessary because of the nature of faith itself, and to confront the dogmatic atheism which is more and more aggressive towards religion, especially towards Catholicism. Dialogue of the faithful with the gentiles is necessary. It also encourages exploring of the world and facilitates common existence in the society. For the baptised the perspective of evangelisation and the true respect for their interlocutors are equally important.

2

Duchowość w prowadzonym przez wiernych dialogu z ateistami, agnostykami i obojętnymi religijnie w świetle inicjatyw „dziedzińca pogan”

72%

Sawa P.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 5: Teologia duchowości

99-123

EN

Pluralism of contemporary worldviews makes it challenging for Christianity to enter into a dialogue with different opinions, especially those relating to (non)existence of God and foundations of man's life. Such a discussion is also difficult with the atheist, agnostic and religiously ambivalent circles. The source of this discourse lays in the human nature, which strives for unity with others, and in Christ's Great Commission. Moreover, the evolution of contemporary world, a peculiar spiritual crisis of many and effectively a crisis of human identity, rules, priorities and values demands a firm voice on the supernatural dimension of human's life, on the authentic and healthy humanism and on the value of universal virtues, especially when it comes to life, health, mutual respect and culture. Thus, the Church is called to accommodate people that are outside of its moral or formal structures. This results from the nature of its mission and prevents it from becoming a marginal group seen as a cult, as a historic relic or as an organisation limiting man's freedom. Therefore, it becomes necessary to organise various meetings relating to the “Courtyard of Gentiles” or “Courtyard Dialogue”. This is also an opportunity to pick up healthy Christian apologetic, which is necessary because of the the nature of faith itself, and to confront the dogmatic atheism which is more and more aggressive towards religion, especially towards Catholicism. Dialogue of the faithful with the gentiles is necessary. It also encourages exploring of the world and facilitates common existence in the society. For the baptised the perspective of evangelisation and the true respect for their interlocutors are equally important.

PL

Pluralizm światopoglądowy we współczesnym świecie przynosi wyzwanie dla chrześcijaństwa, by wejść w realny dialog z odmiennymi poglądami, zwłaszcza dotyczącymi (nie)istnienia Boga i podstaw życia człowieka. Obejmuje to również dyskurs ze środowiskiem ateistów, agnostyków czy obojętnych religijnie. Źródło tego dyskursu tkwi w naturze człowieka, który dąży do jedności z innymi oraz w wielkim nakazie misyjnym Chrystusa. Poza tym przemiany współczesnego świata, swoisty kryzys duchowy wielu ludzi, a co za tym idzie kryzys tożsamości człowieka, zasad, priorytetów, wartości domaga się mocnego głosu o ponadmaterialnym wymiarze życia człowieka, o autentycznym i zdrowym humanizmie, o znaczeniu uniwersalnych wartości, zwłaszcza w zakresie życia, zdrowia, szacunku dla bliźniego, kultury. Kościół wezwany jest więc do wychodzenia w kierunku ludzi będących poza jego strukturami formalnie lub moralnie. Wynika to z charakteru jego misji, a także z faktu, by nie stał się marginalną grupą, postrzeganą jako sekta, relikt przeszłości czy formacją ograniczającą wolność człowieka. Wobec tego konieczne staje się organizowanie różnego rodzaju spotkań w ramach „Dziedzińca Pogan” czy „Dziedzińca Dialogu”. Jest to też okazja do podejmowania zdrowej chrześcijańskiej apologetyki, koniecznej z samej natury wiary, ale również jako konfrontacja z ateizmem dogmatycznym, coraz bardziej agresywnym wobec religii, zwłaszcza katolicyzmu. Dialog wierzących z niewierzącymi jest konieczny. To sprzyja poznaniu świata, lepszemu układaniu wzajemnego istnienia w społeczeństwie. Dla ochrzczonych jednak ważna jest perspektywa ewangelizacyjna i prawdziwy szacunek wobec współrozmówców.

3

Apologetic approach on the dialogue between faith and rationality by the Oriental Fathers

58%

Apostolache I.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2018

|

vol. 38

|

issue 1

103-120

PL

Jedynie Jezus Chrystus, wcielone Słowo Ojca, dzięki Jego jakości jako Pantokrator uzdolnił nas do „przezwyciężenia autonomii świata naturalnego” i wyzwolił nas z wpływów irracjonalnych mocy. Stąd dialog między teologią i nauką jest ważny dla naszej doczesnej egzystencji. Bez nauki współczesny człowiek nie może żyć w ramach ziemskiej rzeczywistości, a bez teologii nie jest możliwe radowanie się wieczną komunią z Bogiem w królestwie niebieskim. Potwierdzają to Pismo Święte i nauczanie Ojców Wschodnich, którzy jednoczą te dwa elementy; jedność ta jest chroniona przez wiarę, która jest ponad rozumem i wszelkim typem autonomii

EN

Only our Lord, Jesus Christ, the incarnated Word of the Father, made us, due to his quality as Pantocrator, to “overcome the autonomy of the natural world” and liberated us from the power of irrational forces. Therefore, the dialogue between theology and science is very important for our natural existence. Without science, modern man cannot exist within his earthly environment and without theology he is not given the possibility to enjoy eternal communion with God in the Kingdom of Heaven. This being the case, the Holy Scripture and the Holy Father also, unite the two elements; this unity being sheltered by faith, which is beyond reason and any type of autonomy.

4

“I Want to Live for Immortality”: Fyodor Mikhailovich Dostoevsky in Search of God

44%

Apostolache I.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 12

5-22

EN

Fyodor Mikhailovich Dostoevsky is one of the most important Christian writer in 19th century Russia. His works develop images, typologies, thought patterns and existential interpretations. In our present research we try to emphasise the confessional elements of Dostoevsky’s existential thinking. Starting from a brief biographical presentation, we discover the Christian value of his message; which, always ciphered with types and symbols, actually represents a valuable Christian confession and apology, in reference to the concrete sense of existence. In this regard, this great Russian writer speaks of an earthly existence, burdened with personal sins and passions, liberated by faith in God. Therefore, we have tried to analyse, from the apologetics perspective, the problem of liberty from his “Legend of the Great Inquisitor,” a magisterial chapter from his masterpiece Brothers Karamazov.

PL

„Chcę żyć dla nieśmiertelności”. Fiodor Michajłowicz Dostojewski w poszukiwaniu Boga Fiodor Michajłowicz Dostojewski jest jednym z najważniejszych pisarzy chrześcijańskich w XIX-wiecznej Rosji. Jego prace rozwijają obrazy, typologie, wzorce myślowe i interpretacje egzystencjalne. W niniejszym artykule autor stara się podkreślić elementy wyznaniowe myślenia o charakterze egzystencjalnym, jakie są obecne u Dostojewskiego. Zaczynając od krótkiej prezentacji biograficznej Dostojewskiego, autor odkrywa chrześcijańską wartość jego przesłania, które zawsze zaszyfrowane symbolami w rzeczywistości reprezentuje cenne chrześcijańskie przesłanie i apologię w nawiązaniu do konkretnego znaczenia związanego z istnieniem egzystencjalnym. Pod tym względem ten wielki rosyjski pisarz mówi o ziemskim życiu, obciążonym osobistymi grzechami i namiętnościami, wyzwolonymi przez wiarę w Boga. Dlatego w niniejszym tekście autor podjął próbę apologetycznej perspektywy problemu wolności w dziele „Legenda o Wielkim Inkwizytorze”, rozdziału magisterskiego z jego arcydzieła Bracia Karamazow.

Refine search results

3 Roczniki Teologiczne

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

1 2020

1 2018

2 2017

2 Apostolache I.

2 Sawa P.

Spirituality in the Dialogue of the Faithful with Atheists, Agnostics, and Religiously Ambivalent in the Context of “Courtyard of the Gentiles”

Duchowość w prowadzonym przez wiernych dialogu z ateistami, agnostykami i obojętnymi religijnie w świetle inicjatyw „dziedzińca pogan”

Apologetic approach on the dialogue between faith and rationality by the Oriental Fathers

“I Want to Live for Immortality”: Fyodor Mikhailovich Dostoevsky in Search of God