Search results

1

Święty Seweryn apostoł Noricum

100%

Drączkowski F.

Vox Patrum

|

1983

|

vol. 4

81-87

EN

Hac in dissertiuncula breviter tractatur de vita ac opera Sancti Severini, cuius 1500 anniversarium mortis celebratur.

2

Pawłowa wizja apostolatu w 1 Kor 9

100%

Chmist M.

Studia Pelplińskie

|

2019

|

vol. 53

93-106

EN

To start with, we cannot ignore the fact that the authenticity of Paul’s apostolate is often questioned. However, the Apostle of Gentiles was aware of his experience of Jesus Christ that completely transformed his life. This fundamental encounter, an act of grace of God, serves as a guarantee of the veracity of Paul’s mission and this was confirmed by the other apostles. The vivid experience of the Saviour caused his apostolic fervour and the results: the numerous communities founded by Paul. The Gospel he preaches was entrusted to him and not made up. He sees himself as a servant of Yahweh whose objective is to assemble once more the Rest of Israel, whatever it takes. The Apostle of Gentiles knows it well that the only way to achieve this goal is by self-sacrifice. Therefore he brings the Good News not in the spirit of the human wisdom but the ‘wisdom of the Cross’ which often leads to being scorned and rejected. Despite this, he establishes the new Christian communities in order to “merit the incorruptible crown of glory”.

PL

Na wstępie nie można zignorować faktu, że często podważa się autentyczność Pawłowego apostolatu. Nie mniej jednak, Apostoł Narodów był świadom swojego doświadczenia Jezusa Chrystusa, które całkowicie zmieniło jego życie. To stanowiące początek nowej drogi spotkanie, jako akt Bożej łaski, miało zapewnić o prawdziwości misji podjętej przed św. Pawła, co zostało potwierdzone przez pozostałych apostołów. Żywe doświadczenie Zbawiciela wzbudziło apostolską gorliwość św. Pawła, dzięki której założył on liczne gminy. Przepowiadana przezeń Ewangelia została mu powierzona i nie była żadną konfabulacją. Św. Paweł postrzega siebie jako sługę Jahwe, któremu przyświeca cel zgromadzenia raz jeszcze Reszty Izraela, niezależnie od konsekwencji. Apostoł Narodów ma pełną świadomość, że jedyną drogą do osiągnięcia owego zamierzenia jest własne poświęcenie. Z tego względu głosi Dobrą Nowinę nie w duchu ludzkiej mądrości, lecz jako „mądrość Krzyża”, która nieraz prowadzi do wyszydzenia i odrzucenia. Mimo tego zakłada on nowe chrześcijańskie wspólnoty, by zasłużyć na „niewiędnący wieniec chwały”.

3

Świeccy w Kościołach nowotestamentalnych

100%

Marczewski M.

Vox Patrum

|

2002

|

vol. 42

31-51

IT

Sembra, che nella fase iniziale della vita della Chiesa, il modello organizzativo delle Chiese stabilisce la Chiesa domestica. Dove un ruolo importante svolgono le donne ed anche sposi/coppie di sposi, dei quali conosciamo cinque. Dei gruppo delle donne possiamo dire soltanto che anche se potevano/dovevano (?) svolgere le funzioni importanti nelle nuove comunita ecclesiali, eppure „i vangeli tacciono della loro vocazione", e poi precisazione del loro posto e ruolo comporta tanti problemi. Autore di questa elaborazione si e impegnato sulla descrizione dei significato degli sposi nella missione del primo cristianesimo della Chiesa.

4

Małżonkowie w służbie ewangelizacji w pierwotnym Kościele

80%

Najda A. J.

Studia nad Rodziną

|

2015

|

vol. 37

27-47

EN

The missionary activity of the early Church is mainly presented in Acts and Letters by St Paul. It was not only a domain of Apostles, missionaries and itinerant preachers, but also actively involved married couples. The couples worth mentioning are: Apostles and their spouses, married couples listed in Romans 16 and Philemon, and first of all Aquila and Priscilla who devoted their whole life to the service of the Gospel.

PL

Działalność misyjna pierwotnego Kościoła ukazana została przede wszystkim w Dziejach Apostolskich i w listach świętego Pawła. Prowadzili ją nie tylko apostołowie, misjonarze czy wędrowni nauczyciele, ale aktywnie włączały się w nią także pary małżeńskie. Wymienić należy najpierw tu małżeństwa apostołów, pary małżeńskie wymienione w Rz 16 i Flm, a przede wszystkim Akwilę i Pryscyllę, którzy całe swoje życie poświęcili służbie Ewangelii.

5

Kapłan sługa Eucharystii a jego niedyspozyjność duchowa

61%

Drews K.

Studia Gdańskie

|

2010

|

issue 26

97-108

PL

Tematem artykułu jest kapłaństwo Nowego Przymierza, wywodzące się od Jezusa Chrystusa, który w swoich Boskich planach pragnął, aby misja przekazana apostołom trwała aż do końca świata. Kapłan został tutaj ukazany jako sługa Eucharystii, która domaga się od niego odpowiedzi godnej daru i ofiary. Jest nią pełny i wielkoduszny dar z siebie, który znajduje swój wyraz w wiernym dążeniu do doskonałej miłości Boga i bliźniego. Zostało postawione także pytanie odnośnie kapłana, który ma sprawować Mszę św., a jest w stanie grzechu ciężkiego. Ukazano, że współistnieją dwa warunki, które będą wskazywać, że w danym momencie nie obowiązuje spowiedź tego kapłana, który ma na sumieniu grzech ciężki, a mianowicie: brak spowiednika i jednocześnie konieczność sprawowania Mszy św.

EN

Reflecting the above subject it is necessery to begin with the definition of priesthood. Therefore, starting with priesthood in pagan religions, and above all priesthood of the Old Covenant the New Covenant priesthood was shown. It shows, therefore, priesthood that comes from Jesus Christ, who called the Apostles to preach the Gospel, and become priests of those who believe in Him. Jesus Christ in his divine plan wanted the mission of the Apostles to be passed and lastuntil the end of the world, which is why the apostles, and then the bishops, and priests in the Church have a specific task. In the name of Jesus Christ they are to preach His Gospel, the Eucharist is to repeat what Jesus did at the Last Supper, to forgivesins, and to watch over the flock entrusted in their care, the deacons are to do some of these functions and to assist them. According to tradition it is the priest who can preside over the Eucharist and so sacramental validity is significant. Christ established the Sacrament of Eucharist on the eve of His Passion and commanded the Apostles, to pass it from generation to generation: „Do this in memory of me”. The teaching of the Second Vatican Council was also pointed out in the above article. The vocation to sanctify others, is very closely related to the personal holiness of every priest, to which each of them has the duty to strive for. The priest has very specific reasons to acquire excellence, because he was consecrated in a new way to God through the sacrament of priesthood. He becomes a living instruments of Christ – Priest and acts in the name and person of Christ (in persona Christi). The priest should remember that the faithful have a specific right for the priest to find in him the man of God who knows God, and therefore must learn to grow in the spiritual life based on friendship with Jesus Christ. Unfortunately, in practice, the priests as men are subject to the temptation. Therefore, the question was raised about the priest who was supposed to say the Holy Mass, but is in mortal sin, what should he do? It shows also that there are two co‑existing conditions indicating at the given moment that the confession does not apply to the priest with the mortal sin on his conscience, namely: lack of a confessor and at the same time the necessity to celebrate the Mass.

Refine search results

2 Vox Patrum

1 Studia Gdańskie

1 Studia Pelplińskie

1 Studia nad Rodziną

1 Chmist M.

1 Drews K.

1 Drączkowski F.

1 Marczewski M.

1 Najda A. J.

1 2019

1 2015

1 2010

1 2002

1 1983

Święty Seweryn apostoł Noricum

Pawłowa wizja apostolatu w 1 Kor 9

Świeccy w Kościołach nowotestamentalnych

Małżonkowie w służbie ewangelizacji w pierwotnym Kościele

Kapłan sługa Eucharystii a jego niedyspozyjność duchowa