Search results

1

Musealized landscapes and petrified landscapes

100%

Stobiecka M.

Polish Journal of Landscape Studies

|

2020

|

vol. 3

|

issue 6

97-106

EN

The text aims to reflect upon the notion of landscape in the context of exhibitions; more precisely, it aims to do so in relation to the musealization of archaeological heritage and presentation of archaeology. The last 30 years of museum transformations, referred to as “the age of museums,” and the digital shift in museology have had a significant impact on building archaeological narratives in museums and beyond. Immersive and telematic landscapes, currently being constructed in museums, allow for sensorial engagement, broadened perceptive possibilities, and more intense interest in archaeology with the use of complex and convincing visions of the past. Hence, the musealized landscape presented in this paper is to go beyond the traditional criticism of multimedia in museums; it is an attempt to appreciate the cognitive opportunities provided by modern archaeological exhibitions.

2

Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie

100%

Krajewska M.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2010

|

issue 5

73-105

PL

W 1920 roku władze Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Przedhistorycznych rozpoczęły starania o utworzenie Państwowego Muzeum Archeologicznego (PMA). Placówka została powołana rozporządzeniem wydanym w dniu 22 marca 1928 roku przez Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego. Od jej powstania do chwili obecnej eksponowano ponad 360 wystaw, a pracownicy PMA zbadali ponad 450 stanowisk archeologicznych w Polsce, Iraku, Peru, Niemczech, Austrii i Czechach. 1 stycznia 1999 roku organem założycielskim dla PMA został Zarząd Województwa Mazowieckiego. Dyrektorem PMA jest dr Wojciech Brzeziński (od 2001 roku), a siedzibą – gmach Arsenału Warszawskiego (od 1957 roku). Muzeum, kontynuując wszystkie statutowe kierunki działań, łączy nadal funkcje instytutu naukowego oraz instytucji wystawienniczej. W zbiorach znajduje się ponad pół miliona zabytków (najstarsze pochodzą sprzed ok. 130 tys. lat p.n.e., najmłodsze z połowy XIX wieku). Opracowywanie powiększającego się wciąż zbioru należy do zadań pracowników pracowni i działów: Epoki Paleolitu i Mezolitu, Epoki Neolitu, Epoki Brązu i Wczesnej Epoki Żelaza, Epoki Żelaza, Średniowiecza i Archeologii Czasów Nowożytnych, Archeologii Bałtów oraz Gabinetu Numizmatycznego. Badaniem szczątków ludzkich znajdowanych podczas wykopalisk zajmuje się Pracownia Antropologiczna. Zbiory dokumentacji archeologicznej, wystawienniczej, spuścizny po wybitnych archeologach polskich, zasoby kartograficzne i fotograficzne są przechowywane i opracowywane w Pracowni Dokumentacji Naukowej. Ewidencjonowanie i zarządzanie informacją o zbiorach PMA prowadzi Główny Inwentaryzator oraz Pracownia Inwentaryzacji i Ruchu Muzealiów. Nad konserwacją przedmiotów z gliny, szkła, surowców organicznych i metali czuwa Dział Konserwacji Muzealiów, gdzie prowadzone są także badania rentgenograficzne, spektrograficzne i mikroskopowe. Dla celów ekspozycyjnych wytwarzane są kopie i repliki w Pracowni Kopii. Dział Wystaw i Popularyzacji prowadzi działalność wystawienniczą i edukacyjną. Biblioteka Naukowa stanowi zaplecze naukowe dla pracowników PMA, studentów i pracowników innych instytucji z kraju i zagranicy

EN

In 1920 the authorities of the National Body of Conservators of Prehistorical Relics started lobbying for the creation of a National Archeological Museum (PMA). The institution was founded on March 22nd, 1928 by way of an ordinance issued by the president of Poland, Ignacy Mościcki. On January 1st, 1999 the Mazovian Regional Government became the PMA’s founding body. Since the museum’s creation it has housed over 360 exhibitions and its employees have conducted studies at over 450 archeological sites in Poland, Iraq, Peru, Germany, Austria and the Czech Republic. The museum’s collections consist of over half a million antiques of which the oldest have over 130 thousand years and the youngest come from the middle of the 19th century.

3

Jaka przyszłość czeka muzeum archeologiczne? Dyskusja z tezami zawartymi w książce Moniki Stobieckiej: Natura artefaktu, kultura eksponatu. Projekt krytycznego muzeum archeologicznego

88%

Pawleta M.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2021

|

vol. 26

331-345

EN

This article is of polemical nature. It discusses main theses of the recently published book by Monika Stobiecka: Natura artefaktu, kultura eksponatu. Projekt krytycznego muzeum archeologicznego (2020). The book presents contemporary archaeology as a very innovative discipline striving for interdisciplinarity and extending beyond traditional research issues and borders. At the same, the authoress postulates a need to reorient archaeology and create a new type of archaeological museum, namely critical museum – “museum of life”.

4

Das archäologische Museum „Berestje“. Die Geschichte der Musealisierung der archäologischen Stätte und die aktuelle Museumsentwicklung

88%

Nekljudova T., Baškov A.

Analecta Archaeologica Ressoviensia

|

2018

|

vol. 13

441–462

EN

The Berestye Archaeological Museum, a branch of the Brest Museum of Regional Studies (Brest, Republic of Belarus‘), is the only museum in Europe where an archaeological site with perfectly preserved 13th-century wooden buildings of an East Slavic town are exhibited. The discovery of the medieval town of Berestye was the result of large-scale excavations carried out in 1969–1981 and in 1988 under the guidance of Professor Piotr Lysenko. The characteristics of the wet cultural layer made it possible to preserve more than 220 wooden buildings and more than 43,000 objects of organic and inorganic origin. The long-term process of preserving wooden constructions was the first experience in the conservation and museumisation of such objects in the field

5

O kolekcjach tworzących zbiory Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie

75%

Zalewski M.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2010

|

issue 5

107-118

PL

Zainteresowanie „starożytnościami”, obok naukowego, miało w Polsce także bardzo wyraźny wydźwięk patriotyczny. Ochrona dziedzictwa narodowego z podkreślaniem odrębności kulturowej i historycznej ziem pozostających pod panowaniem trzech zaborców stanowiła program realizowany przez znaczną część środowiska intelektualnego. Na Litwie za sprawą hr. Eustachego Tyszkiewicza powstało Muzeum Starożytności, lecz w Warszawie powołanie takiej instytucji było niemożliwe. Namiastką stały się organizowane cyklicznie od 1856 roku Wystawy Starożytności i Przedmiotów Sztuki. Konsolidowały one środowisko, podobnie jak wydawana przez Kazimierza Władysława Wójcickiego Biblioteka Warszawska, pismo popularyzujące osiągnięcia naukowe, z którym współpracowali stale Bolesław Podczaszyński, Józef Przyborowski, Jan Zawisza, Adolf Pawiński, Kalikst Jagmin czy Zygmunt Gloger. W ostatnich latach XIX wieku wykrystalizowały się 2 ośrodki stanowiące zalążek przyszłego muzeum archeologicznego: Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, na które składało się wiele kolekcji oraz duża prywatna kolekcja Erazma Majewskiego. Po odzyskaniu niepodległości, w 1920 roku powstało Państwowe Grono Konserwatorów Zabytków Przedhistorycznych, a jednym z celów jego działań było utworzenie muzeum. Powołane rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej 22 marca 1928 roku Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie, pomimo trudności, szybko stało się największą w kraju instytucją naukowo-badawczą i popularyzującą archeologię. Po wojnie skupiło wszystkie rozproszone dotąd warszawskie kolekcje archeologiczne.

EN

The interest in “antiquities” apart from the scientific interests had in Poland an explicit patriotic implication. The protection of national heritage with emphasis on distinct character of culture and history of territories under the rule of the three invaders made a program being realized by the considerable part of the intellectual circle. In Lithuania, thanks to the endeavour of the count Eustachy Tyszkiewicz, the Museum of Antiquities has been founded, but creation of such an institution in Warsaw wasn’t possible. The “Exhibitions of Antiquities and Objects of Art” organized periodically since 1856 became a substitute for that. They consolidated the environment, in similar way as the “Biblioteka Warszawska” (“Warsaw’s Library”) did, a paper popularizing scientific achievements, edited by Kazimierz Władysław Wójcicki, in permanent collaboration with Bolesław Podczaszyński, Józef Przyborowski, Jan Zawisza, Adolf Pawiński, Kalikst Jagmin or Zygmunt Gloger. In the last years of the 19th century two centers had originated making the outset of the future archaeological museum: the Museum of Industry and Agriculture composed of numerous collections and the big private collection of Eazm Majewski. After obtaining the independence in 1920 has been established the State Board of Inspectors of Prehistoric Monuments, and one of its essential goals was the foundation of a museum. Brought into being by the ordinance of the President of the Polish Republic issued on March 22nd 1928 the State Archaeological Museum in Warsaw despite the difficulties quickly became the country’s biggest scientific and research institution popularizing the archaeology. After the war it collected all the hitherto scattered Warsaw’s archaeological collections.

6

Zwierzęta i ich archeologia, czyli nie(tylko)ludzka przeszłość w muzeum

63%

Stobiecka M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 113

|

issue 1

88-100

EN

Archaeological exhibitions from the last decade reveal a shift in the paradigm of thinking about the past. The role of humans in the narrative about prehistoric times has been decentralised in order to: (1) acknowledge and appreciate the part played by animals; and (2) make visitors more sensitive to the human vs. non-human being-in-the-world. By promoting symmetrical relationships between animals and humans, new archaeological exhibitions correspond to the most recent trends in the theory of archaeology: symmetrical archaeology, relational archaeology, and archaeological animal studies. Through implementing the demands of the current theoretical trends, the exhibitions are in line with the anthropocenic turn in museums displays and the humanities. Two examples of engaged critical archaeological museum studies are discussed: Neues Museum in Berlin and Lascaux IV – Center International de l’Art Pariétal. By joining the discussion on relations between humans and non-humans, biodiversity and past environments, they prompt a reflection on contemporary human attitude to nature and the current condition of the Earth.

Refine search results

2 MAZOWSZE Studia Regionalne

1 Analecta Archaeologica Ressoviensia

1 Folia Praehistorica Posnaniensia

1 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Polish Journal of Landscape Studies

2 2021

1 2020

1 2018

2 2010

2 Stobiecka M.

1 Baškov A.

1 Krajewska M.

1 Nekljudova T.