Search results

1

Pobór kleryków do wojska jako forma represji władz komunistycznych wobec Kościoła katolickiego. Alumni-żołnierze archidiecezji poznańskiej

100%

Wilczyński L.

Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski

|

2017

|

issue 12

173-207

EN

For the first time, clerics were conscripted for service in the People's Polish Army in 1955. It was a new method of repression applied to the Catholic Church, and its aim was to discourage candidates for priesthood to pursue their chosen way of life. The ending of this persecution was laid only by the election of the Polish Pope to the Holy See. In total, in the years 1955-1979 2,713 clerics were repressed throughout Poland. The article discusses the historical background, motivations of the communist authorities, counteraction on the part of the Polish Episcopate and individual hierarchs, emphasizing in particular the protective actions taken by the clergy of the Poznań Archdiocese towards the clerical youth serving in the People's Polish Army. The source basis was the correspondence of seminarians with the superiors of the seminar and studies on the recent history of the state and the Church.

PL

Po raz pierwszy poboru kleryków do służby w Ludowym Wojsku Polskim dokonano w 1955 roku. Była to nowa metoda represji zastosowana wobec Kościoła katolickiego, zaś jej celem było zniechęcenie kandydatów do kapłaństwa do realizacji obranej drogi życiowej. Kres tym prześladowaniom położył dopiero wybór papieża-Polaka na Stolicę Piotrową. Ogółem w latach 1955-1979 represjonowano 2.713 kleryków w całej Polsce. Artykuł omawia tło historyczne, motywacje władz komunistycznych, przeciwdziałanie ze strony Episkopatu Polski i poszczególnych hierarchów, akcentując w sposób szczególny działania ochronne podejmowane przez duchowieństwo archidiecezji poznańskiej wobec młodzieży kleryckiej służącej w Ludowym Wojsku Polskim. Podstawą źródłową była korespondencja kleryków z przełożonymi seminarium oraz opracowania dotyczące najnowszej historii państwa i Kościoła.

2

Budownictwo sakralne w archidiecezji poznańskiej w latach 1945-1977

88%

Wilczyński L.

Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski

|

2018

|

issue 13

107-160

EN

The post-war urban development of Greater Poland aff ected gaps in the network of parishes within the Church of the Archdiocese of Poznań. The proper functioning of the Archdiocese was also impaired by the destruction of churches during World War II. Regrettably, the policy of the communist authorities was aimed at laicization of the society and causing the greatest possible obstacles to the development of religiouslife in Poland. The Archdiocese of Poznań – similarly to other dioceses – had to struggle against the counteraction of the authorities in the fi eld of sacred architecture.

PL

Powojenny rozwój urbanistyczny Wielkopolski spowodował luki w systemie sieci parafialnej Kościoła poznańskiego. Nie bez znaczenia dla poprawnego funkcjonowania archidiecezji były też zniszczenia świątyń, powstałe w czasie II wojny światowej. Niestety, polityka władz komunistycznych obliczona była na laicyzację społeczeństwa i spowodowanie możliwie największych utrudnień w rozwoju życia religijnego w Polsce. Archidiecezja poznańska – podobnie jak inne diecezje – w całym okresie Polski Ludowej musiała zmagać się z przeciwdziałaniem władz w zakresie budownictwa sakralnego.

3

Życie religijne mieszkańców Poznania pod okupacją niemiecką na przykładzie parafii Matki Boskiej Bolesnej

75%

Wilczyński L.

Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski

|

2017

|

issue 12

145-172

EN

The article presents the religious life of the inhabitants of Poznań in the years 1939-1945 on the example of the parish of Our Lady of Sorrows in Poznań (Łazarz). The moral and civic attitudes of the clergy and the faithful were discussed, their concern for ensuring the minimum of cultural needs, as well as the activities of the underground charitable and educational system in the occupied city. The text also presents the activity of the auxiliary bishop in the parish, Walenty Dymek, and the atmosphere of the last days of the occupation. The source basis of the article are resources of the Archives of the Parish of Our Lady of Sorrows in Poznań, few postwar articles as well as studies concerning the occupation and the discussed parish.

PL

Artykuł przedstawia życie religijne mieszkańców Poznania w latach 1939-1945 na przykładzie parafii Matki Boskiej Bolesnej na poznańskim Łazarzu. Omówiono postawy moralno-obywatelskie duchowieństwa i wiernych, ich troskę o zapewnienie sobie minimum potrzeb kulturalnych, a także ukazano działania podziemnego systemu dobroczynnego i edukacyjnego w okupowanym mieście. Tekst prezentuje również aktywność internowanego w parafii biskupa pomocniczego poznańskiego Walentego Dymka oraz atmosferę ostatnich dni okupacji. Podstawą źródłową artykułu są zasoby Archiwum Parafii Matki Bożej Bolesnej w Poznaniu, nieliczne powojenne artykuły, a także opracowania dotyczące okupacji i omawianej parafii.

4

Potencjał archidiecezji poznańskiej po zakończeniu kulturkampfu w świetle Brevis descriptio historico-geographica ecclesiarum archidioecesis gnesnensis et posnaniensis Jana Korytkowskiego z 1888 r.

63%

Krucki Ł.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 4: Historia Kościoła

91-127

EN

Brevis descriptio historico-geographica ecclesiarum archidioecesis gnesnensis et posnaniensis by Jan Korytkowski still remains a valuable resource for research in the organization and the estate structure of the oldest Polish dioceses of Gniezno and Poznań at the time when the Kulturkampf came to an end. The value of Korytkowski’s work lies in the fact that it is not confined to basic data of the sort available from ecclesiastical schematisms. Instead, the work also presents short histories of each parish and with its church, schools, orphanages and ecclesiastical fraternities. Moreover, it lists villages and towns that territorially belonged to each parish. Thanks to the data in Brevis descriptio it can be precisely ascertained that that in 1888, the Archdiocese of Poznan´ comprised 24 deaneries, 342 parishes, 103 filial churches, 31 altarages, 71 oratories and public chapels, 858 parish schools and 99 hospitals. The Archdiocese gathered 761,939 Catholics. Pastoral and central offices were occupied by 394 priests. The analysis of the data included in the schematism allows our deeper insight into the general conditions on the functioning of the Archdiocese of Poznan´. Despite the demise of the Kulturkampf, the diocese suffered from considerable degree of interference of the Prussian government with the matters of the Church when the seat was occupied by Archbishop Julius Dinder. The Prussians wanted to interfere with the processes of educating the ministers, filling the Church offices and governing the Church estate.

XX

Brevis descriptio historico-geographica ecciesiarum archidioecesis gnesnensis et posnaniensis Jana Korytkowskicgo stanowi cenne źródło do poznania ustroju i stanu posiadania najstarszych polskich diecezji: gnieźnieńskiej i poznańskiej po ustaniu kulturkampfu. Wartość pracy wyraża się w tym, że nic ogranicza się ona tylko do podstawowych danych zamieszczanych w zwyczajowych schematyzmach, ale poszerza je podając krótką historię każdej parafii i jej kościoła, wymienia funkcjonujące szkoły, szpitale i bractwa kościelne, a ponadto podaje spisy miejscowości przynależących do każdej parafii. Dzięki danym zawartym w Brevis descriptio można więc m.in. precyzyjnie określić, iż w 1888 r. archidiecezja poznańska obejmowała 24 dekanaty, 342 parafie, 103 kościoły filialne, 31 altarii, 71 oratoria lub kaplice publiczne, 858 szkół parafialnych i 99 szpitali. Zamieszkiwało ją 761939 katolików. W duszpasterstwie lub w urzędach centralnych pracowało 394 kapłanów. Analiza zawartych w schematyzmie danych pozwala nam szerzej spojrzeć na stan archidiecezji poznańskiej, która mimo zakończenia kulturkampfu nadal musiała zmagać się pod rządami arcybiskupa Juliusza Dindera z ingerencją rządu pruskiego w wewnętrzne sprawy Kościoła, a więc w proces kształcenia duchowieństwa, obsadę stanowisk kościelnych i zarząd majątkiem kościelnym.

5

Archiwum dziekańskie dekanatu wałeckiego do 1945 roku w zasobie Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Inwentarz

63%

Ceynowa T.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2021

|

vol. 115

33-55

EN

The article presents the preserved dean’s archives concerning the Walcz (Wałcz) deanery. In the 14th century, the bishop of Poznan (Poznań) created the Kalisz-Walcz (Wałcz) official office for the territories behind the Notec (Noteć). As a result of the Reformation, in the mid-16th century the official office ceased to exist. In 1602, the areas remaining under Catholic Church administration were incorporated into the newly created Czarnkow (Czarnków)-Walcz (Wałcz) deanery. After the First Partition, the official office for West Prussia was reactivated in the area of Walcz (Wałcz). At the end of the 18th century, the autonomous deanery of Walcz (Wałcz) was established, which coincided with the territory of the poviat, except for Czaplinek, of the Pomeranian province. Initially, it consisted of 12 parishes and 34 branch churches. In the 20th century, several branches became independent pastoral centres. The preserved archives (159 notebooks) were divided into two parts: Generalia, concerning the issues of the entire deanery, divided into further series, and Specialties concerning individual parishes. The preserved files date from the end of the 18th century until 1945.

PL

W artykule przedstawiono zachowane archiwalia dziekańskie dotyczące dekanatu wałeckiego. Biskup poznański dla terytoriów zanoteckich utworzył w XIV wieku oficjalat kalisko-wałecki. W wyniku reformacji w połowie XVI wieku oficjalat przestał istnieć. W 1602 r. tereny pozostałe przy katolicyzmie włączono do utworzonego dekanatu czarnkowsko-wałeckiego. Po I rozbiorze Rzeczpospolitej na terenach ziemi wałeckiej reaktywowano oficjalat dla Prus Zachodnich. Pod koniec XVIII wieku wydzielono autonomiczny dekanat wałecki, który pokrywał się z terytorium powiatu poza Czaplinkiem z prowincji Pomorze. Początkowo składał się z 12 parafii i 34 kościołów filialnych. W XX wieku kilka filii stało się samodzielnymi ośrodkami duszpasterskimi. Zachowane archiwalia (159 poszytów) podzielono na dwie części: Generalia, dotyczące problematyki całego dekanatu, dzieląc je na dalsze serie, i Specjalia dotyczące poszczególnych parafii. Zachowane akta pochodzą od końca XVIII wieku do 1945 r.

6

Ks. Leszek Grzegorz Wilczyński (1957-2020)

63%

Krucki Ł.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2020

|

vol. 114

527-532

7

Cystersi na zachodnich krańcach archidiecezji poznańskiej w 1829 r. Zagadnienia wybrane

62%

Prejs R.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2020

|

vol. 27

|

issue 2

146-157

EN

The article presents short biographies of the Cistercians, who canonically belonged to the abbeys in Bledzew, Obra, Paradyż and Przemęt, and at the beginning of the 19th century they worked as pastors in parishes located in the western part of the Archdiocese of Poznań. In a survey sent in 1828 by the archdiocesan consistory they presented the course of their life and priesthood and explained the extent to which they speak Polish and German. Knowledge of both of these languages was common among the Cistercians, regardless of which language they considered native.

PL

Artykuł przedstawia krótkie biografie cystersów, którzy kanonicznie należeli do opactw w Bledziewie, Obrze, Paradyżu i Przemęcie, a na początku XIX wieku pracowali jako proboszczowie w parafiach położonych w zachodniej części archidiecezji poznańskiej. W ankiecie przesłanej w 1828 r. do konsystorza archidiecezjalnego przedstawili przebieg swojego życia i kapłaństwa oraz wskazali stopień znajomości języka polskiego i niemieckiego. Znajomość obu tych języków była powszechna wśród cystersów, niezależnie od tego, który język uważali za ojczysty.

8

Wychowanie i kształcenie sióstr Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego w archidiecezji poznańskiej w latach 1919-1939

51%

Hensche CR E.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2016

|

vol. 126

321- 375

PL

Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Archidiecezji Poznańskiej w okresie międzywojennym obejmowała swym zasięgiem wyłącznie Poznań. Praca, jaką zgromadzenie w tym mieście podjęło, dotyczyła głównie wychowania i kształcenia. Podstawową formą kształcenia było przysposobienie zawodowe dziewcząt do prowadzenia gospodarstwa domowego. Założona przez zgromadzenie Szkoła Przysposobienia Zawodowego przygotowywała dziewczęta do przyszłych zadań żony i matki, rozwijając umiejętności w dziedzinie sztuki kulinarnej, bieliźniarstwa i dziewiarstwa. Znamienną cechą działalności pedagogicznej zgromadzenia sióstr zmartwychwstanek jest integrowanie procesu kształcenia i wychowania. W wychowaniu siostry kładły nacisk na formację religijną, patriotyczną i społeczną. Formacja religijna była ukierunkowana na wychowanie katolickie. W formacji patriotycznej siostry akcentowały przekazywanie pamięci oraz tożsamości. Celem formacji społecznej było rozwijanie więzi międzyludzkich. Służyły temu między innymi bale, tańce ludowe, inscenizacje, teatr, wycieczki bliższe i dalsze, międzyszkolna wymiana uczennic itp. W miarę potrzeb środowiska i możliwości personalnych wspólnoty, siostry włączały się także w życie Kościoła lokalnego, podejmując różne formy ewangelizacji, użyczając lokalu grupom rekolekcyjnym i wspierając ubogich.

EN

The Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in the Archdiocese of Pozna􀄔 in the interwar period encompassed only Pozna􀄔. The activity of the Congregation in this region depended mainly on education. The basic form of education was to prepare the girls for housework. Vocational School founded by the Congregation prepared the girls for theit future duties as wives and mothers, developing skills such as cooking, linen production and knitting. Characteristic feature of pedagogical activity of the Congregation was an integrated educational system. The sisters put emphasis on religious, patriotic and social formation. Religious formation was directed at catholic education. In patriotic formation the sisters emphasised memory and identity. The aim of social formation was to develop interpersonal bonds. To that end the sisters organised balls, folk dances, stage productions, theatre, shorter and longer trips or interschool exchanges. Depending on the needs of the local community and the personal capabilities of the Congregation, the sisters participated in the life of the local Church, undertaking various forms of evangelisation, making their premises available for retreat groups and caring for the poor.

9

Reorganizacja archidiecezji gnieźnieńskiej na podstawie bulli cyrkumskrypcyjnej Vixdum Poloniae unitas z 1925 roku

51%

Krucki Ł.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 4: Historia Kościoła

179-195

EN

The Patritions of Poland introduced a demarcation line within the historically united territory of the Archdiocese of Gniezno. Some of its was incorporated into Russia, while the other into Prussia. Gniezno - the bishop's seat - was located in the Hohenzollerns' state, along with its canonical area consisting of 3 separate districts. When Poland reached for independence, the Catholic Church found itself in an urgent need to reorganize its territorial structure, so as to become effective in its pastoral mission in the new circumstances. This problem was scrutinized by the Polish Episcopate in the years 1919-1924. A number of conceptions were developed for how to redefine the borders of the particular dioceses. Some of these reflections are visible in the Bull of Circumscription issued by Pius XI Vixdum Poloniae Unitas as of 28 October 1925.This document announced the emergence of two new metropolises: of Cracow and Lviv; and of four new dioceses: of Częstochowa, Katowice, Łomża and Pinsk. Of considerable import were also papal decisions as for the structure and organization of the Archdiocese of Gniezno. The pope decreed that two Poznań deaconries − of Miłosław and Jarocin − be integrated within the Archdiocese of Gniezno (with 23 parishes altogether). At the same time, the deaconries of Ołobok and Krotoszyn (24 parishes) were separated from Gniezno, and integrated within the Poznań archdiocesan structure. This reorganization eliminated enclaves in the Archdiocese of Gniezno and produced a structurally coherent ecclesiastic unit, which covered about 12000 sq.km. The resultant territorial organization remained valid until 1992, that is untilJohn Paul II's Bull Totus Tuus Poloniae Populus.

XX

Na skutek zaborów historyczne terytorium archidiecezji gnieźnieńskiej zostało podzielone między Rosję i Prusy. Na terenie państwa Hohenzollernów znalazła się stolica archidiecezji – Gniezno wraz z obszarem kanonicznym, który składał się z 3 odrębnych enklaw. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ważnym problemem okazało się zreorganizowanie struktur Kościoła, aby mógł on właściwie wypełniać swoją misję duszpasterską. Kwestią tą zajął się Episkopat Polski, który w latach 1919-1924 przedstawił kilka koncepcji dokonania nowych rozgraniczeń pomiędzy diecezjami. Niektóre z nich wpłynęły na tenor bulli cyrkumskrypcyjnej Piusa XI Vixdum Poloniae unitas z 28 X 1925 r., która ustanowiła dwie nowe metropolie: krakowską i wileńską, a także cztery diecezje: częstochowską, katowicką, łomżyńską i pińską. Nie mniej ważne okazały się zawarte w niej wytyczne odnoszące się do ustroju i organizacji archidiecezji gnieźnieńskiej. W ich świetle przyłączono do archidiecezji świętowojciechowej dwa poznańskie dekanaty: miłosławski i jarociński (23 parafie), choć jednocześnie odłączono na rzecz Poznania dekanaty ołobocki i krotoszyński (24 parafie). Zamiana ta zlikwidowała istniejące w archidiecezji gnieźnieńskiej enklawy, a jej ujednolicony obszar objął ok. 12.000 km2. Uzyskany na mocy bulli Vixdum Poloniae unitas kształt terytorialny utrzymał się do 1992r., czyli momentu ogłoszenia przez papieża Jana Pawła II bulli Totus Tuus Poloniae populus.

10

Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, sygn. KA 12 236, "Akta tyczące się sprzętów jakich kościoły parafialne Archidiecezji Poznańskiej potrzebują". Omówienie zawartości

51%

Matyaszczyk D.

Hereditas Monasteriorium

|

2015

|

vol. 6

325-342

EN

In autumn 1828 the dean of Ostrzeszów, Fr. Jak Kompałła, wrote a memorial to Archbishop Teofil Wolicki, newly appointed metropolitan of Archdioceses of Gniezno and Poznań joined by a personal union (Archdiocesan Archives in Poznań, no. KA 10 969, Records of the General Consistory of the Archbishopric of Poznań concerning the former Bernardine Church in Ostrzeszów 1823–1853). Fr. Kompałła suggested that furnishings from the dissolved and still existing monasteries be given to poor parish churches. Archbishop Wolicki intervened with the authorities in Berlin, which led to a proclamation of the Royal District (Regierungsbezirk) II in Poznań no. 348 of 19 December 1828 demanding that the “administrators of churches investigate the needs of poor Catholic parishes with regard to organs, bells, chasubles and other church furnishings”. On 14 January 1829 the General Consistory of the Archbishopric of Poznań sent a letter to all deans of the 23 deaneries with the above request. By April 1829 replies came from 262 (80.36%) out of the total number of 326 parishes in the Archdiocese of Poznań. No fewer than parishes (225, 69.01%) asked for furnishings, with only 37 parishes (11.35%) not wanting any and 64 (19.63%) parishes not replying to the question. It could, therefore, be said that 101, i.e. 30.98%, parishes did not want any furnishings. The above documents are to be found in the Archdiocesan Archives in Poznań in the bound volume no. KA 12 236. An edition of this source is under preparation. It will also feature data from a personal questionnaire sent in June 1829 on the initiative of Archbishop Wolicki to parishes and monasteries from both Archdioceses: of Poznań and Gniezno.

11

Kazania z archiwum w Skrzatuszu

51%

Zadarko K.

Rocznik Skrzatuski

|

2015

|

vol. 3

95-108

PL

Znajdujące się w zbiorach Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej rękopisy siedmiu kazań (w j. niemieckim tzw. Schütterlin) z XIX w. pochodzą z archiwum parafii i sanktuarium maryjnego w Skrzatuszu, wówczas znajdującego się w granicach arch. poznańskiej. Artykuł jest próbą odczytania i przetłumaczenia na j. polski tekstu najkrótszego z nich. Jest to kazanie katechetyczne „o modlitwie” na piątą niedzielę po Wielkanocy (Dominica quinta post Pascha), gdy czytana była ewangelia z J 16. Na treść kazania składa się w pierwszej części rozważanie o modlitwie „w imię moje” z J 16, w drugiej to w podobnym stylu wyjaśnienie wersetów Ojcze nasz. Rękopis nieznanego autora jest świadectwem kaznodziejstwa katechetycznego XIX w.

EN

The manuscripts of the seven sermons (in German called Schütterlin) in the Archives of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg come from the nineteenth century. The manuscripts come from the archives of the parish and the shrine of the Virgin Mary in Skrzatusz then located within the Archdiocese of Poznań. The article is an attempt to decrypt and to translate into Polish the text of the shortest manuscript. It is a catechetical sermon on a prayer for the fifth Sunday after Easter (Dominica Quinta post Pascha) when the gospel reading was taken from the John 16. The content of the sermon is composed of two parts. The first part contains meditation on prayer “in my name” John 16 and the second part explains in a similar style the verses of Our Father. The manuscript of an unknown author is a testament to the catechetical preaching in the nineteenth century.

12

Zespół Archiwum Prymasa Polski w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie

51%

Krucki Ł., Mizerka J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2018

|

vol. 110

231-256

EN

The Archdiocesan Archive in Gniezno, which was created in 1960, includes, among others, the Primate of Poland Archive from the period of the interwar, war and post-war (until 1948). The Primate of Poland Archive is divided into three sections. Section I (The Primate of Poland) encompasses the issues connected with the broadly understood church and state activity of two primates, Edmund Dalbor and August Hlond and it includes 228 archival units. Section II (the Gniezno and Poznań Ordinaries) focuses on the issues connected to the activity of Archbishops Edmund Dalbor and August Hlond as the Gniezno and Poznań ordinaries and includes 105 archival units. Section III (The Protector of Emigration Affairs) refers to various issues connected with the primates’ activity among the Polish community abroad (also among seasonal workers) during the interwar period; it has 120 archival units. In addition, Section IV (The war period) was created, which includes 40 archival units. The Primate of Poland Archive is a valuable source for the history of the Church, Poland and the Polish community abroad in the years 1919-1948.

PL

Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, które zostało powołane do istnienia w 1960 r., skupia w swoim zasobie m.in. Archiwum Prymasa Polski z okresu międzywojennego, wojennego oraz powojennego (do 1948 r.). Archiwum Prymasa Polski w swojej strukturze dzieli się na trzy działy. Dział I (Prymas Polski) obejmuje sprawy związane z szeroko pojmowaną aktywnością kardynałów Edmunda Dalbora i Augusta Hlonda na polu kościelnym i państwowym i w swoim zasobie skupia 228 jednostek archiwalnych. Dział II (Ordynariusz gnieźnieński i poznański) skupia się na sprawach odnoszących się do działalności arcybiskupów Edmunda Dalbora i Augusta Hlonda jako ordynariuszy gnieźnieńskich i poznańskich i obejmuje 105 jednostek archiwalnych. Dział III (Protektor Spraw Wychodźstwa) podejmuje różnorodne kwestie związane z aktywnością prymasów okresu międzywojennego wśród Polonii oraz wśród polskich emigrantów i robotników sezonowych, licząc 120 jednostek archiwalnych. Dodatkowo został wyodrębniony dział IV – „okres wojenny”, który liczy 40 jednostek archiwalnych. Archiwum Prymasa Polski stanowi zatem cenne źródło do poznania historii Kościoła, Polski i Polonii w latach 1919-1948.

13

Materiały źródłowe do badań nad historią duchowieństwa polskiego w czasie drugiej wojny światowej w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu

51%

Wilczyński L.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2005

|

vol. 83

365-374

14

Źródła rękopiśmienne z archiwów polskich do dziejów kulturkampfu w archidiecezjach gnieźnieńskiej i poznańskiej

51%

Zieliński Z.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1969

|

vol. 18

47-64

EN

-

15

Źródła do dziejów kongregacji dziekanów archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej w latach 1866-1918

51%

Walachowicz T.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1969

|

vol. 19

31-44

EN

-

Refine search results

Pobór kleryków do wojska jako forma represji władz komunistycznych wobec Kościoła katolickiego. Alumni-żołnierze archidiecezji poznańskiej

Budownictwo sakralne w archidiecezji poznańskiej w latach 1945-1977

Życie religijne mieszkańców Poznania pod okupacją niemiecką na przykładzie parafii Matki Boskiej Bolesnej

Potencjał archidiecezji poznańskiej po zakończeniu kulturkampfu w świetle Brevis descriptio historico-geographica ecclesiarum archidioecesis gnesnensis et posnaniensis Jana Korytkowskiego z 1888 r.

Archiwum dziekańskie dekanatu wałeckiego do 1945 roku w zasobie Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Inwentarz

Ks. Leszek Grzegorz Wilczyński (1957-2020)

Cystersi na zachodnich krańcach archidiecezji poznańskiej w 1829 r. Zagadnienia wybrane

Wychowanie i kształcenie sióstr Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego w archidiecezji poznańskiej w latach 1919-1939

Reorganizacja archidiecezji gnieźnieńskiej na podstawie bulli cyrkumskrypcyjnej Vixdum Poloniae unitas z 1925 roku

Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, sygn. KA 12 236, "Akta tyczące się sprzętów jakich kościoły parafialne Archidiecezji Poznańskiej potrzebują". Omówienie zawartości

Kazania z archiwum w Skrzatuszu

Zespół Archiwum Prymasa Polski w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie

Materiały źródłowe do badań nad historią duchowieństwa polskiego w czasie drugiej wojny światowej w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu

Źródła rękopiśmienne z archiwów polskich do dziejów kulturkampfu w archidiecezjach gnieźnieńskiej i poznańskiej

Źródła do dziejów kongregacji dziekanów archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej w latach 1866-1918