Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  architektura wnętrz
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

„Czegoś podobnego dotychczas w Warszawie nie było”. Wystawa Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana w Zachęcie w 1908 r.

100%
Wójcik A.
Biuletyn Historii Sztuki
|
2019
|
vol. 81
|
issue 2
253-273
EN
In February and March 1908, the Warszawa Zachęta Society for the Encouragement of Fine Arts presented a summing-up display of the activity of the Kraków Society of Polish Applied Art (TPSS), active from 1901. According to some comments: ‘The goal of the Exhibition was to demonstrate that Polish applied art existed, that there were already a number of artists who for the last several years had been aware of their purpose, thus demonstrating that when it came to decorating dwelling interiors, particularly when cabinetmaking and wall decorating were concerned (…), they were able to take an independent and thoroughly artistic stand in the full meaning of the term’. The display filled in ten rooms, seven of them being dwelling interior arrangements. The presented designs included those by: Karol Tichy (entryway), Edward Trojanowski (Władysław Reymont’s study, Papal bedroom), Stanisław Wyspiański (the Żeleńskis’ dining- and drawing-rooms), Ludwik Wojtyczko (the Dziewulskis’ dining-room), and Józef Czajkowski (hall in the flat of Kraków’s Mayor; the Reymonts’ dining-room). Arranging Zachęta’s spaces as a line of dwelling interiors aroused much interest of the critics, while Eligiusz Niewiadomski wrote: ‘Warsaw has never seen anything like it’. The Exhibition proved that TPSS had reached its goals: it inspired interest in applied art: moreover, it encouraged painters and architects to undertake attempts to design interiors, furniture, and textiles, thus also raising the status of decorative art, and displaying models of coherently designed interiors that had already reached the status of art. In the eyes of reviewers, the shown furniture and arrangements featured a distinguishable style characteristic of TPSS, which no longer was a passive copying of folk-art-derived models (something TPSS had been criticized for earlier). Despite numerous successes, the Society had to face some reviewers’ criticism; it was claimed that the designers did not fully take into account utilitarian aspects; according to those critical views, neither did they bear in mind the potential costs of mass production.
PL
W lutym i marcu roku 1908 warszawskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych prezentowało wystawę podsumowującą działalność, istniejącego od 1901 roku, krakowskiego Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana (TPSS). Jak pisano: „celem wystawy było wykazanie, że sztuka stosowana polska jest, że jest już szereg artystów, który kilkoletnią świadomą celu pracą dowiedli, że w zakresie urządzania wnętrz mieszkalnych, a więc przede wszystkiem w meblarstwie i dekoracji ścian, można i u nas własnemi środkami (…) zająć stanowisko samodzielne i artystyczne w całem słowa tego znaczeniu”. Ekspozycja zajęła dziesięć sal, siedem z nich było aranżacjami wnętrz mieszkalnych. Zaprezentowano projekty Karola Tichego, Edwarda Trojanowskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Ludwika Wojtyczki i Józefa Czajkowskiego. Zaaranżowanie Zachęty na ciąg wnętrz mieszkalnych wzbudził duży podziw i zainteresowanie krytyki. Wystawa dowiodła, że TPSS osiągnęło stawiane sobie cele: rozbudziło zainteresowanie sztuką stosowaną, skłoniło artystów malarzy i architektów do podjęcia prób z zakresu projektowania wnętrz, mebli i tkanin, podniosło rangę sztuki dekoracyjnej, zaprezentowało modele spójnie zaprojektowanych wnętrz, które osiągnęły rangę dzieł sztuki. Krytycy w meblach i wnętrzach dostrzegali znamiona odrębnego, charakterystycznego dla TPSS stylu, który nie był jedynie biernym powielaniem motywów zaczerpniętych ze sztuki ludowej (co zarzucano wcześniej Towarzystwu). TPSS, mimo licznych sukcesów, musiało stawić również czoła zarzutom, recenzenci wskazywali, że projektanci mebli nie brali pod uwagę aspektów utylitarnych, a także ewentualnych kosztów produkcji masowej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Koadiutor Jan Kajzer współtwórcą polskiej odmiany stylu art deco

72%
Kostrzyńska-Miłosz A.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2014
|
vol. 35
|
issue 1
171-179
EN
The design work of the Salesian Coadjutor Jan Kajzer (1892-1976) is not generally known, even though he was an esteemed artist in the inter-war period. He began his education in the years 1908-12 at the Salesian Crafts School in Oświęcim, and subsequently attended the Nuremberg School of Interior Design (1921-22), Cracow’s School of Industrial Arts (1924-26), and the Technische und Kunstgewerbliche Tischler Fachschule in Cothen (Anhalt) (1926). From 1930, Kajzer studied at the Department of Interior Design at the Warsaw Academy of Fine Arts under, among others, the guidance of Wojciech Jastrzębowski (later on Kajzer became his assistant). On the basis of his design projects, he was invited to join the Ład Artistic Cooperative. At the 1936 Ład’s exhibition, he displayed a set of living-room furniture which was widely praised. He won a number of awards: that of the Ministry of Religious Affairs and Public Education in 1936; an individual prize of the National Culture Fund; and a prize of the Guild of Master Carpenters, Turners, and Sculptors in Poznan. During World War II, Kajzer designed many sacral interiors.
3
Publication available in full text mode
Content available

Trzy przestrzenie wyobrażone inspirowane krajobrazem. Z cyklu Odnalezione w krajobrazie

72%
Łapińska J.
inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine
|
2022
|
issue 1
20-34
EN
The article is a continuation of a series presenting the results of scientific and artistic research on the reading of spaces perceived in nature. The theoretical considerations expounded in the previous issues have been transferred to creative activities: interior design incorporating the principles of biophilia, which resulted from the application of three methods of intertextual interpretation of nature: imitation of the form (alluding to the external appearance), mimicking of the principle of operation, and negation (alluding to immanent features of the object of inspiration and undermining them at the same time). A design path encompassing various artistic means is presented. The spaces found in the landscape are installations that can become the basis for the design of residential and utility interior architecture.
PL
Artykuł stanowi kontynuację serii prezentującej efekty badań naukowo-artystycznych dotyczących odczytywania przestrzeni dostrzeżonych w naturze. Teoretyczne rozważania przedstawione w poprzednich numerach zostały przeniesione na działania twórcze – projekty architektury wnętrz wcielające zasady biofilii, które powstały w wyniku zastosowania trzech metod intertekstualnej interpretacji natury: naśladowania formy (nawiązania do wyglądu zewnętrznego), naśladowania zasady działania oraz zaprzeczenia (jednoczesnego nawiązania i podważenia cech immanentnych obiektowi inspiracji). Zaprezentowana została droga projektowa uwzględniająca różne środki artystyczne. Przestrzenie odnalezione w krajobrazie stanowią instalacje, które mogą stać się podstawą projektu architektury wnętrza mieszkalnego, jak również użytkowego.
4
Publication available in full text mode
Content available

WSPÓŁCZESNE ODNIESIENIA DO AWANGARDOWYCH TEORII PROJEKTOWANIA MEBLI I ARCHITEKTURY WNĘTRZ Z OKRESU MIĘDZYWOJENNEGO W POLSCE, NA PRZYKŁADZIE MARKI IKEA

72%
Czerniejewski R.
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
|
2012
|
issue 2/II
115-124
PL
Artykuł jest próbą potwierdzenia tezy mówiącej o konotacjach awangardowego programu ideowego artystów z lat 20. i 30. głoszonego w Polsce, między innymi przez członków grupy Praesens i poprzedzającej ją grupy Blok z filozofią międzynarodowej firmy IKEA. Istotny jest jednak kontekst projektowania mebli, produktów i architektury wnętrz pierwotnie określony między innymi przez Le Corbusiera. Pierwszy rozdział artykułu stanowi ogólne studium sytuacji społeczno- gospodarczej w modernizującej się, odrodzonej Polsce i wkładzie awangardowego środowiska artystów w życie państwa, na przykładzie Gdyni. W rozdziale drugim omawiana jest sytuacja sztuk projektowych w Polsce w latach 20. i 30. I dwóch odmiennych nurtów, poszukujących nowych form w meblarstwie i architekturze wnętrz. Szczegółowo nakreślony program ideowy awangardowej grupy Praesens, poparty jest cytowanymi wypowiedziami czołowych przedstawicieli grupy z pierwszego kwartalnika modernistów, opublikowanego w roku 1926. Rozdział trzeci to historia firmy IKEA, przedstawiona chronologicznie od momentu powstania w 1947 roku oraz charakterystyka filozofii marki. Czwarty rozdział stanowi analiza porównawcza programu ideowego awangardowych projektantów z filozofią i zasadami działania firmy IKEA. Zakończenie podsumowuje zebrany materiał i potwierdza wstępnie założoną tezę.
EN
This article is an attempt to confirm the thesis about the connotations of ideological program of avant-garde artists from the 20s and 30s proclaimed in Poland, among others, by members of Praesens group and the preceding Blok group of IKEA's philosophy. Important is context of furniture, interior architecture and product design originally specified by Le Corbusier. The first chapter of article is a general study of the socio-economic situation in modernizing, reborn Poland and the contribution of avant-garde artists in the life of the state, for example, Gdynia. The second chapter deals with the situation in Poland's arts design in the 20s and 30s and two different trends, looking for new forms in furniture and interior design. Outlined in detail the ideological program of avant-garde group Praesens, is supported by quoted statements leading representatives of the group of the first quarterly modernists, published in 1926. The third chapter is the story of IKEA, presented chronologically since its inception in 1947, and the characteristics of the brand's philosophy. The fourth chapter constitutes comparative analysis of the ideological program of the avant-garde designers with the philosophy and principles of the company IKEA. The end summarizes taken material and confirms the preestablished theory.
5
Publication available in full text mode
Content available

Propozycja kodeksu etyki zawodowej architekta wnętrz. Ideały aspiracyjne i deontologiczne powinności

72%
Małek-Orłowska M.
Folia Philosophica
|
2021
|
vol. 45
1-26
EN
The article presents two versions of a proposal of a code of professional of ethics for interior architects. The code’s articles reflect both ethical obligations as well as broadly understood aspirational ideals. The two versions of the code emphasize respectively the deontological dimension of professional ethics and the architect’s aspirations. Monika Małek-Orłowska discusses the theoretical assumptions of the proposed code and the methods used in its development. She also addresses the key problems related to its form and content.
PL
W tekście przedstawiono propozycję kodeksu etyki zawodowej architekta wnętrz sformułowaną w dwóch wariantach. Treść kodeksowych zapisów odzwierciedla zarówno etyczne powinności architekta wnętrz, jak i szeroko pojęte ideały aspiracyjne. Powstałe w ten sposób dwa warianty kodeksu uwypuklają deontologiczny wymiar etyki zawodowej oraz aspiracyjne dążenia architekta. Autorka artykułu prezentuje założenia teoretyczne proponowanego kodeksu, omawia proces i metody tworzenia kodeksu oraz analizuje jego główne problemy treściowe i konstrukcyjne.
6
Publication available in full text mode
Content available

Styl mauretański w dekoracji świeckich wnętrz XIX-wiecznych

58%
Wójcik A.
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
|
2015
|
issue 2(36)
20-39
EN
The 19th century fascination with culture and art of the Orient was revealed not only in painting and literature but also in interior design. Among oriental decorations one can single out a few style tendencies, with Moorish style inspired with art of Islamic countries as one of them. Fashion for this style affected both royal residences, public edifices and bourgeois apartments. Moorish style was applied in decoration of theatres, circuses, concert halls, casinos, restaurants, cafes, baths, swimming pools, and brothels as well. In private interiors oriental decoration was used in living rooms, billiard parlours, smoking rooms and bathrooms. Collector’s houses and artists’ ateliers too were arranged following Moorish mode. In the 19th century Moorish style was associated with ease, leisure and entertainment originated in Eastern countries; it also expressed fascinations, sentiments and memories of the Orient. Eastern ornaments encouraged irregular, asymmetric, bizarre and surprising arrangements, and combinations of various materials and colors. Interiors decorated this way created atmosphere of extraordinariness and wealth, and surrounded their owners with the impression of mystery or prestige.
7
Publication available in full text mode
Content available

Reinventing - efekt kompromisu w projektowaniu

58%
Pietrzkiewicz T.
inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine
|
2020
|
vol. 1
|
issue 1
EN
Re-in-venting, understood as a rethink of new architectural projects, is provoked by what I refer to as errors coming as a consequence of compromise. These errors are due to the following reasons: transience, loss of universal values and the frequent designers’ incongruity with their own beliefs. The error of transience consists in that designers ignore this phenomenon. It manifests itself in the designers’ insufficient taking into account the importance of variability of functions and the impact of the pace of civilization changes on spatial conditions. The above mentioned tendencies lead to a rift between architecture and its time. The second error is compromise that the universal value system is subject to. This error is provoked by post-modern individualism. In this age of post-modernity, transience and departure are impossible to explain and how difficult to accept. The lack of stable values also creates serious ethical obstacles to space design. It is difficult for us to distinguish what is good from what evil brings. Legal norms are created which presuppose dishonesty. The Public Procurement Law is a bizarre compromise between people (designer, employer, contractor), the essence of design in space and the law itself. As part of this compromise, the designer has been deprived of the right to freely form creative project teams, freely choose materials and equipment. As a result of these assumptions architecture is subject to a process of dehumanization. The third plane of this compromise is the quite common paradox of disagreement with one’s own beliefs, which often happens to designers. To a large extent, we depart from our own ideas. I mean new currents or architectural ideas that (as designers) we see, admire, co-author but, for various reasons, we abstain from their implementation.
PL
Re-in-venting, rozumiany jako powtórne przemyślenie podejmowane w stosunku do nowych realizacji architektonicznych, prowokowany jest zjawiskiem, które określam jako błędy będące konsekwencją kompromisu. Błędy te wynikają z następujących przyczyn: przemijania, utraty uniwersalnych wartości oraz częstego pozostawania projektantów w niezgodzie z własnymi przekonaniami. Błąd przemijania polega na ignorowaniu przez projektantów zjawiska przemijania. Przejawia się on w niedostatecznym uwzględnianiu przez projektantów znaczenia zmienności funkcji oraz wpływu tempa zmian cywilizacyjnych na uwarunkowania przestrzenne. Powyżej wskazane skłonności prowadzą do rozdźwięku pomiędzy architekturą a jej czasem. Błąd drugi to kompromis, jakiemu podlega uniwersalny system wartości. Błąd ten prowokowany jest przez ponowoczesny indywidualizm. W dobie ponowoczesności przemijanie i odchodzenie są nie do wyjaśnienia i jakże trudne do przyjęcia. Brak stabilnych wartości powoduje też poważne przeszkody etyczne przenikające do projektowania w przestrzeni. Trudno jest nam odróżnić to, co jest dobre, od tego, co przynosi zło. Powstają normy prawne, które z góry zakładają domniemanie nieuczciwości. Ustawa o zamówieniach publicznych to forma przedziwnego kompromisu zawartego pomiędzy człowiekiem (projektantem, inwestorem, wykonawcą), istotą projektowania w przestrzeni i samym prawem. W ramach tego kompromisu projektantowi odebrano prawo do wolnego formowania twórczych zespołów wykonawczych, swobodnego doboru materiałów oraz sprzętów. Wskutek tych założeń architektura podlega procesowi dehumanizacji. Trzecią płaszczyzną omawianego kompromisu jest dość powszechny paradoks niezgody z własnymi przekonaniami, w jakim często trwają projektanci. W dużej mierze sami odstępujemy od tworzonych przez siebie idei. Myślę tu o nowych prądach, ideach architektonicznych, które (jako projektanci) widzimy, podziwiamy, współtworzymy, ale z różnych przyczyn odstępujemy od ich realizacji.
8
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane aspekty minimalistycznych rearanżacji wnętrz kościelnych po roku 2000

58%
Wiśnicka A.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2021
|
vol. 116
437-455
EN
This text explores the subject of minimalist renovations in the sacred interiors of the Roman Catholic Church, based on a selection of representative examples, geographically and culturally diversified. Starting from the assumptions of the Second Vatican Council and the artistic and socio-cultural changes that could be observed as early as the 19th century, the article analyses the factors that led to an extreme formal reduction in church decoration. Apart from the obvious issue of interior architecture, a reflection is undertaken on the way in which art, which is both a cult and an aesthetic element, is displayed. Legal factors, liturgical and psychological aspects are also taken into account. To analyse the problem, realisations and projects from the circle of European architecture have been used.
PL
W artykule przybliżono tematykę minimalistycznych rewitalizacji wnętrz sakralnych Kościoła rzymskokatolickiego w oparciu o selekcję reprezentatywnych przykładów, zdywersyfikowanych pod względem geograficznym i kulturowym. Wychodząc od założeń Soboru Watykańskiego II oraz zmian artysty-cznych i społeczno-kulturowych, które zaobserwować można już w XIX wieku, artykuł analizuje czynniki, które doprowadziły do skrajnej redukcji formalnej w wystroju kościołów. Poza oczywistą kwestią, jaką jest architektura wnętrz, podjęty zostaje namysł nad sposobem eksponowania sztuki, którą stanową zarówno element kultowy, jak i estetyczny. Wzięto również pod uwagę czynniki prawne, aspekty liturgiczne oraz psychologiczne. Do analizy problemu wykorzystano realizacje i projekty z kręgu architektury europejskiej.
9
Publication available in full text mode
Content available

Odnalezione w krajobrazie – wprowadzone do wnętrza

51%
Łapińska J.
inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine
|
2021
|
vol. 2
|
issue 1
122-138
EN
The COVID-19 virus, which took over the year 2020, introduced significant changes in people's behaviour, and thus has had and still has an impact on the shaping and reception of space. The ubiquitous plexiglass partitions, social distance determined by the range of infectious particles and the prohibition of meetings were the main factors of isolation leading sometimes to social phobia. On the other hand, enforced retreat had its advantages, such as slowing down life and strengthening ties among loved ones. It is difficult to talk about the post-COVID era today, when the virus continues to control the lives of millions and there is no end in sight. However, the impact of the pandemic on human space - especially the closest one - present and future (post-Covid) - is already visible. It is related to the dissonance that has arisen between the quality of space and the conflicting emotions and needs of isolated people, such as fear of people and the need for contact, digitization of relationships and the need for intimacy, the need for open space and privacy. This discrepancy prompts interior designers to revise their current approach to designing residential space (currently overused) and to search for new design paths. One of such paths will be described, including the original choice of space features, corresponding to the needs of a modern user. The article was written as part of the research task "Found in the landscape - inconspicuous / desired - imagined spaces".  
PL
Artykuł napisany w ramach zadania badawczego „Odnalezione w krajobrazie – niepozorne / upragnione – przestrzenie wyobrażone” dotyczy przestrzeni mieszkalnej, na którą największy wpływ miała pandemia COVID-19. Scharakteryzowane w nim zostały negatywne skutki zamknięcia i izolacji, dla których rozwiązaniem może być projektowanie biofiliczne. Ukazane zostały podobieństwa pomiędzy wzorcami biofilii a nastawioną na kontakt z przyrodą estetyką japońską. Podane zostały przykłady architektury pozytywnie oddziałującej na użytkownika dzięki związkom z naturą. Problem ten został zbadany na podstawie publikacji naukowych oraz analizy projektów, w tym także studyjnych.
10
Publication available in full text mode
Content available

Dźwięk przestrzenny - poczucie otoczenia dźwiękiem

37%
Gibała-Kapecka B.
inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine
|
2020
|
vol. 1
|
issue 1
EN
“What we perceive is not reality but just reactions of our brains. There is one reality but its representation in different brains is different. The more different the brains are, the more different the representations.”John Locke “(…) real is simply electrical impulses interpreted by your brain.” 1Morpheus to Neo, “Matrix” 1 https://www.tvp.info/41375915/w-mozgu-odkryto-nowy-rodzaj-komunikacji-miedzy-neuronami (accessed on 12/06/2019) In the world of the Anthropocene, 2 the world ruthlessly altered by man, in which the processes that take place often get out of hand, our vision of the world is incomplete and unpredictable but if we indulge our unfettered imagination, then at least we have the opportunity to broaden our and others’ horizons – the field of vision. 2 Dipesh Chakrabarty was one of the first humanities researchers who discussed the term “Anthropocene” in his article titled “The climate of history: four theses”. The term was proposed by Paul J. Crutsen and Eugene F. Stoermer (2000) to name a new geological era in which mankind is the main geological factor. Chakrabarty asks: “how the way we think about human history should change at a time of rapid and irreversible climate change”. He analyses the assumptions of classical historiography and the latest work on global warming and concludes that “in the face of negative climate change it is necessary to complement the global history of capitalism with the specific history of humanity” (http:// tekstydrugie.pl/auth/dipesh-chakrabarty/ (accessed on 28/06/2019)
PL
Nie postrzegamy rzeczywistości, tylko reakcje swojego mózgu. Jest jedna rzeczywistość, ale jej reprezentacja w różnych mózgach jest inna. Im bardziej różne mózgi, tym bardziej odmienne reprezentacje.[John Locke] Prawdziwe to są tylko sygnały elektryczne interpretowane przez twój mózg. [Morfeusz do Noego, Matrix] W świecie antropocenu bezwzględnie zmienionym przez człowieka, w którym zachodzące procesy często wymykają się nam spod kontroli, nasza wizja świata jest jakaś niekompletna, nie do przewidzenia, lecz jeśli pofolgujemy naszej nieskrępowanej wyobraźni, to jawi się przed nami przynajmniej możliwość poszerzania horyzontów naszego i innych – pola widzenia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.