The subject of this article are the structural changes in the armaments industry in Poland after 1990 regarding the background of worldwide transformations that took place at that time, in particular related to the consolidation of enterprises. The aim of the article is to provide answers to the following questions about the current structure of Polish armaments industry. First – to what extent is the structure similar to the concentrated model of the USA and Western Europe arms industry? Second – is the structure of Polish arms industry suitable for rebuilding its position on the global armaments market in the conditions of gradual reduction of protectionist barriers in Europe? Various research methods have been used to achieve the goal of the article. The basic one becomes the analysis of Polish and foreign literature of the subject and unpublished materials from the former Ministry of Economy. The second method – qualitative – uses the technique of free interview. The author interviewed nearly 20 chief-executive officers of Polish armament companies during several specialist military equipment and armament fairs in 2016 and 2017. The basic conclusions of the research are not optimistic. While the structure of Polish arms industry is not very close to the solutions applied in the US and Western Europe, it is more related to the concentrated models in national structures (holdings and concerns) characteristic for Central and Eastern European countries, the process of concentration was executed too slowly and in a random way. Nevertheless, the main problem is that existing structure does not improve the competitiveness of the Polish arms industry in the face of dynamic changes in the European one.
PL
Przedmiotem artykułu są zmiany strukturalne w przemyśle zbrojeniowym w Polsce po 1990 roku na tle przeobrażeń, jakie zachodziły w tym przemyśle na świecie, w tym w szczególności związane z konsolidacją przedsiębiorstw. Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na dwa pytania dotyczące obecnej struktury polskiego przemysłu zbrojeniowego. Pierwsze pytanie to – w jakim stopniu ta struktura jest podobna do modelu koncentracji przemysłu zbrojeniowego w USA i Europie Zachodniej. Drugie – czy struktura polskiego przemysłu zbrojeniowego jest odpowiednia do odbudowy pozycji tego przemysłu na światowym rynku zbrojeniowym w warunkach stopniowego ograniczania barier protekcjonistycznych w Europie. Aby zrealizować cel artykułu, zastosowano różne metody badawcze. Podstawowa to analiza polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu oraz niepublikowanych materiałów z byłego Ministerstwa Gospodarki. Druga to metoda jakościowa z wykorzystaniem techniki wywiadu swobodnego. Autor przeprowadził wywiady z prawie 20 szefami polskich firm zbrojeniowych w trakcie kilku targów specjalistycznych sprzętu i uzbrojenia wojskowego w 2016 i 2017 roku. Podstawowe wnioski z badań nie są optymistyczne. O ile struktura polskiego przemysłu zbrojeniowego jest w niewielkim zakresie zbliżona do rozwiązań, jakie przyjęto w USA i Europie Zachodniej, raczej bliższa jest modelowi koncentracji w narodowe struktury (holdingi i koncerny) charakterystyczne dla państw Europy Środkowo-Wschodniej, o tyle sam proces koncentracji następował zbyt powoli i w sposób nieco przypadkowy. Głównym problemem jest jednak to, że tak ukształtowana struktura nie zapewnia poprawy konkurencyjności polskiego przemysłu zbrojeniowego wobec szybko nadchodzących zmian w europejskim przemyśle zbrojeniowym.
W artykule autor dokonał analizy potencjału ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego odziedziczonego po Związku Radzieckim i ukazał jego przekształcenia w sytuacji niewielkich zamówień przez armię ukraińską. W odpowiedzi na tę sytuację podjęto reformy, których głównym przejawem była konsolidacja ukraińskiego przemysłu obronnego, zakończona powołaniem państwowego, pionowo zarządzanego, koncernu Ukroboronprom. Podjęto także energiczne działania na rzecz zwiększenia eksportu ukraińskiego uzbrojenia, które okazały się skuteczne i zapewniły Ukrainie czołowe miejsce w świecie wśród eksporterów sprzętu wojskowego. W opracowaniu przedstawiono również współpracę ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego z przemysłami różnych państw po zerwaniu kooperacji z Rosją, w tym współpracę z polskim przemysłem lotniczym i obronnym.
EN
In the article the author effected the analysis of the Ukrainian arms industry potential inherited from the Soviet Union and portrayed its transformations in the situation of little orders by the Ukrainian army. In response to this situation reforms were taken. Their main indication was a consolidation of the Ukrainian defence industry, finished with the vocation of national, vertically managed concern Ukroboronprom. Energetic activities were undertaken for increasing the export of the Ukrainian weapons, which appeared to be effective and provided Ukraine with the leading place in world amongst exporters of the military equipment. The study describes the cooperation of the Ukrainian arms industry with industries of different states after breaking cooperation with Russia, including cooperation with the Polish aircraft and defence industry.
W artykule zaprezentowano restrukturyzację i przekształcenia polskiego przemysłu zbrojeniowego i jego zaplecza badawczo-rozwojowego po zakończeniu zimnej wojny i rozpoczęciu transformacji ustrojowej, czego efektem jest jego konsolidacja w postaci Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Przedstawiono jego szanse na coraz bardziej konkurencyjnym europejskim i światowym rynku uzbrojenia. Ukazano także możliwości i ofertę polskiego przemysłu obronnego i jego zaplecza badawczo-rozwojowego. Autorzy postulują, aby do Polski została przeniesiona produkcja przynajmniej niektórych elementów kupowanego zagranicą uzbrojenia, którego nasz przemysł nie jest w stanie obecnie samodzielnie wyprodukować. Wskazują także na możliwości poprawy kondycji polskiej zbrojeniówki poprzez podniesienie wydatków na obronność do 2,5% PKB pod warunkiem, że conajmniej 75% potrzebnego uzbrojenia będzie produkowane w kraju. Artykuł zakończono wnioskami dotyczącymi przyszłości polskiego przemysłu obronnego.
EN
The article presents the restructuring and transformation of the Polish arms industry and its research and development base after the end of the Cold War and the beginning of the systemic transformation, which results in its consolidation in the form of Polska Grupa Zbrojeniowa (Polish Armaments Group). Its chances on an increasingly competitive European and world arms market were presented. The possibilities and offer of the Polish defense industry and its research and development facilities are also presented. The authors postulate that production of at least some elements of arms purchased abroad, which our industry is unable to produce on its own, has been transferred to Poland. They also point to the possibility of improving the condition of the Polish arms industry by raising defense spending to 2.5% of GDP, provided that at least 75% of the necessary armaments will be produced in the country. The article is ended with conclusions regarding the future of the Polish defense industry.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.