Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ars moriendi
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Eschatologia w teorii i w praktyce. Próba prezentacji zagadnienia na podstawie wybranych tekstów ks. Jana Berthiera MS

100%
Kulik B.
Polonia Sacra
|
2021
|
vol. 25
|
issue 3
149-167
EN
The article is an attempt to present two texts by Fr. Jan Berthier MS – Founder of the Missionaries of the Holy Family: a treaty on the last things and a practical method of accompanying the dying. The aim of this article is not to critically analyze Berthier’s eschatology, but to demonstrate on its example the necessity of combining academic lecture of eschatology (theory) with pastoral care (practice). The presentation leads to three conclusions: 1) the continuing need for presence of eschatology in the teaching and practice of the Church; 2) the need to update the understanding of its content and method of its communication; 3) the importance of coherence of eschatological theory and practice.
PL
Artykuł jest próbą prezentacji dwóch tekstów ks. Jana Berthiera MS – założyciela Misjonarzy Świętej Rodziny: traktatu o rzeczach ostatecznych i praktycznej metody towarzyszenia umierającym. Celem artykułu nie jest krytyczna analiza eschatologii Berthiera, lecz wykazanie na jej przykładzie konieczności łączenia akademickiego wykładu eschatologii (teoria) z duszpasterstwem (praktyka). Dokonana prezentacja prowadzi do trzech wniosków: 1) nieustająca konieczność obecności eschatologii w nauczaniu i praktyce Kościoła; 2) potrzeba aktualizowania rozumienia jej treści i sposobu przekazu; 3) waga spójności teorii i praktyki eschatologicznej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Czy możliwe jest, aby o umieraniu i wieczności pisać profesjonalnie, a zarazem interesująco? Uwagi na temat języka współczesnej eschatologii i dzieł ars moriendi

94%
Kulik B.
Teologia i Moralność
|
2019
|
vol. 14
|
issue 1(25)
287-306
PL
Umieranie i rzeczy ostateczne człowieka są tematami interesującymi, jednak niełatwymi do przedstawienia w sposób profesjonalny, a zarazem zrozumiały. Z tego względu od dawna zaznacza się potrzebę publikowania tekstów, które połączą rzetelną wiedzę na te tematy z komunikatywnością języka. Niniejszy artykuł jest próbą prezentacji czterech współczesnych publikacji i analizy ich języka w celu wykazania, że spełniają one kryteria mówienia o umieraniu i wieczności wskazane przez Kongregację Nauki Wiary, papieża Franciszka i czołowych teologów: J. Ratzingera, H.U. von Balthasara, K. Rahnera, A. Nitroli.
3

Homilie podczas Mszy św. w domu chorego, umierającego

94%
Krzysteczko H.
Studia Pastoralne
|
2011
|
vol. 7
205-217
EN
Accompanying a terminally ill patient by celebrating Mass at home for him/her and his/her family gives a perfect opportunity to intensify one’s faith and to reflect on the importance of faith in life. It is also a chance to reconcile with God and the people as well as to accept sufferings and to offer them to God as a sacrifice for one’s own redemption, redemption of the family members, the Holy Church and all the people. The day’s reading can be a good inspiration for homilies during Mass since they help to get a better understanding of the mystery of the Passion of Christ and Resurrection of Christ. The Eucharist which is the meeting with Christ enables the terminally ill patient to comprehend better the meaning of his/her life, suffering and death; thus he/she is well ‘equipped’ to bear the sufferings and to live the last moments of life in unity with God, being His witness at the same time. The family members of the terminally ill patient benefit from taking part in Mass as well because their faith becomes more intense and mature, the family bonds get stronger and so they are able to help their terminally ill next of kin to pass away to eternity. The work and assistance of doctors, nurses and volunteers who work in hospices is also of great importance because they take very good care of the terminally ill patients and their families. Homilies which were given by the writer of this paper during Masses celebrated at home for the terminally ill patients have been presented in this study. They covered the period of time starting from Ascension Day till the Day of Nativity of John Baptist – on Sundays, on days of special celebrations and church holidays.
4
Content available remote

„Where writing runs into death…” – Ars moriendi nova in Wolfgang Herrndorfs Blog "Arbeit und Struktur" (2010-2013)

94%
Jaśtal K.
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
|
2017
89-103
PL
Cel artykułu stanowi analiza opublikowanego w roku 2013 w formie książkowej bloga Arbeit und Struktur autorstwa niemieckiego pisarza Wolfganga Herrndorfa (1965-2013) jako tekstu o charakterze autotanatograficznym, w którym autor mierzy się z doświadczeniem śmiertelnej choroby i perspektywą bliskiej śmierci. Prowadzony przez Herrndorfa online, a następnie wydany w formie książkowej dziennik protokołujący trzy ostatnie lata jego życia (od czasu zdiagnozowania u niego guza mózgu do śmierci) analizowany jest w artykule jako zapis kwestionującej tradycje religijne, rezygnującej z nadziei na życie po śmierci i opowiadającej się za prawem cierpiącego, śmiertelnie chorego do eutanazji. ars moriendi nova, w której miejsce tradycyjnej potrzeby potwierdzenia związku z Bogiem zajmuje potrzeba potwierdzenia wartości i wzorców wyznawanych w dotychczasowym życiu.
EN
The aim of this article is to discuss Wolfgang Herrndorf’s (1965-2013) weblog Arbeit und Struktur, published in book form in 2013, as an autothanatographic text, i.e. autobiographical writing that focuses on the individual’s coming to terms with terminal illness and death. Arbeit und Struktur is an account of the last three years of Herrndorf’s life (from when he was diagnosed with a brain tumor until his death). His blog is analyzed as a literary document of ars moriendi nova, which questions religious traditions, abandons the hope for life after death, pleads for the right for euthanasia in the face of an unbearable suffering and irreversible illness, and substitutes the need to reconfirm the link with God, which is characteristic of traditional forms of ars moriendi, with the need to reconfirm the values held throughout one’s life.
DE
Der vorliegende Beitrag setzt sich zum Ziel, das 2013 in Buchform veröffentlichte Weblog Wolfgang Herrndorfs (1965-2013) Arbeit und Struktur als eine Autothanatographie zu analysieren, d.h. als einen Text, in dessen Zentrum die Auseinandersetzung des Ichs mit seinem Sterben und Tod steht. Dabei wird das Online-Diarium als ein literarisches Dokument der ars moriendi nova betrachtet. Diese begegnet dem Phänomen der Sterblichkeit mit der Infragestellung althergebrachter religiös vermittelter Konzepte, klammert die Hoffnung auf ein Jenseits aus, verwandelt das in der traditionellen ars moriendi dominierende religiöse Bekenntnis in ein „Bekenntnis zur eigenen Biografie und den darin gelebten Glaubensvorstellungen“ und plädiert für das Recht auf einen selbstbestimmten Tod angesichts einer irreversiblen Krankheit und unerträglich gewordener Leiden.
5
Publication available in full text mode
Content available

“Qualität” Überlegungen zu der Bedeutung und den ethischen Dimensionen einer Schlüsselkategorie hospizlicher Arbeit

84%
Höver G.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2003
|
vol. 1
|
issue 1
189-198
PL
Dzięki ruchowi hospicyjnemu oraz medycynie paliatywnej w ciągu ostatnich lat powstała w Niemczech wielka liczba ośrodków opieki o charakterze stacjonarnym lub ambulatoryjnym. Ich ideą przewodnią jest pragnienie tworzenia takich warunków dla umierających, które umożliwiłyby im życie w godności aż do ostatniej chwili. Równocześnie przez solidarne towarzyszenie umierającym oraz ich bliskim powinna powstawać baza dla nowej „kultury umierania” rozumianej jako ars moriendi, jak również wyraźna alternatywa w stosunku do propagowanej aktywnej eutanazji. Realizacja tego celu domaga się szczególnego zabezpieczenia jakości, ponieważ chodzi tu o śmierć człowieka. Artykuł pokazuje, że w tym przypadku nie można ograniczać się do jakości struktur, procesów i wyników. Potrzeba jest także podstawowa refleksja etyczna, co znaczy .jakość. w najbardziej pierwotnym rozumieniu.
6
Publication available in full text mode
Content available

Le Tramway de Claude Simon : une vanité postmoderne ?

84%
Belarbi M.
Quêtes littéraires
|
2018
|
vol. 8
180-193
EN
The theme of vanity occupies a prime place in Claude Simon ’s Tramw ay. In this text, he has adopted a new conception of vanity. Certainly, the author has always evoked themes intimately associated with vanity, such as the theme of death, the theme of melancholy, the theme of war, etc., but the “finitude” has always been for him a crucial phase for the return to the primordial and the origin for the beginning of a new cycle of life. In Tramw ay, the vanity of the world is presented in a tragic way. No reference to the primordiality or the cyclical return of things. The author insists on updating in the memory of the time of death. A large number of metaphors and symbols highlight this theme of death; it is as if the author throws to the reader a me-mento mori from someone on the point of experiencing this fatal experience which is irremediable and definitive. This gives the text a tragic and undeniable human dimension.
FR
Le thème de la vanité occupe une place de choix dans L e Tramw ay de Claude Simon. Dans ce texte, il a adopté une nouvelle conception de la vanité. Certes, l ’au-teur a toujours évoqué des thèmes intimement associés à la vanité, tels que le thème de la mort, le thème de la mélancolie, le thème de la guerre, etc., mais la finitude a toujours été pour lui une phase cruciale pour le retour au primordial et à l ’origine, pour le commencement d ’un nouveau cycle de la vie. Dans L e Tramw ay, la vanité du monde est présentée d ’une manière tragique. Il n ’y a aucune référence à la pri-mordialité ni au retour cyclique des choses. L ’auteur insiste sur l ’actualisation, dans la mémoire, du temps de la mort. Un nombre important de métaphores et de sym-boles mettent en exergue ce thème de la mort ; c ’est comme si l ’auteur lançait au lec-teur un memento mori de la part de quelqu ’un sur le point de vivre cette expérience funeste qui est irrémédiable et définitive. C ’est ce qui confère au texte une dimension tragique et humaine indéniable.
7
Publication available in full text mode
Content available

De arte moriendi Jana Gersona – średniowieczny przeżytek czy dar dla współczesnych? Próba analizy w świetle dokumentu Aktualne problemy eschatologii Międzynarodowej Komisji Teologicznej (1992)

72%
Kulik B.
Teologia i Moralność
|
2017
|
vol. 12
|
issue 1(21)
185-203
EN
Death is a part of human life – a part which cannot be deleted. Both earlier and nowadays it pushes people to ask about its reason, consequences, nature and how to get ready for it. The response for the ultimate question were books about the art of dying, which first of all were written in the Middle Ages. People are dying also today, so there is a need to work out a “new art of dying”, which is compatible with the mentality of a contemporary human being. The first step is to analyse if and how medieval texts can help or explain it. An analysis in the light of contemporary eschatology of one of such texts: De artre moriendi written by J. Gerson is the point of the following article. The first chapter is about the final things in human life such as death, paradise, purgatory and hell, which are described by Gerson. In the second chapter there is presented the teaching of the International Theological Commission concerning those issues enclosed in the document Some current questions in Eschatology (1992). The third chapter is an attempt to compare the eschatology of both texts.  The study allows to draw a conclusion that the medieval treatise of Gerson is not an anachronism, but might be a precious inspiration for contemporary theologians. Eschatology included in that treatise is faithful to contemporary eschatology, so it is possible, after doing some revisions and additions, to build ars moriendi for contemporary human based on it.
PL
Śmierć jest elementem ludzkiego życia, którego nie da się usunąć. Jak kiedyś, tak i obecnie, zmusza ludzi do stawiania wielu pytań o jej przyczynę, następstwa, naturę, a także o to, jak można się do niej przygotować. Odpowiedzią na ostatnie pytanie były w historii ludzkości dzieła o sztuce umierania, które powstawały przede wszystkim w średniowieczu. Ponieważ ludzie umierają i dzisiaj, zauważa się potrzebę opracowania „nowej sztuki umierania” odpowiadającej mentalności współczesnego człowieka. Pierwszym krokiem jest przeanalizowanie, czy i w jakiej mierze mogą w tym pomóc teksty średniowieczne. Celem niniejszego artykułu jest analiza jednego z takich utworów, autorstwa J. Gersona, pt. De arte moriendi w świetle współczesnej eschatologii.W pierwszym rozdziale zostają omówione rzeczy ostateczne człowieka opisane przez Gersona, czyli: śmierć, raj, czyściec, piekło. W drugim rozdziale przedstawia się, w jaki sposób naucza o nich Międzynarodowa Komisja Teologiczna w dokumencie pt. Aktualne problemy eschatologii (1992 r.). Rozdział trzeci jest próbą porównania eschatologii obu tekstów.
8
Publication available in full text mode
Content available

Eutanazja – „prawem do śmierci”?

67%
Zawadka J., Balicki R.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2015
|
issue 1(23)
115-134
PL
Niniejszy artykuł nie ma aspiracji ukazania wszystkich aspektów, z jakimi wiąże się eu-tanazja. Jego celem jest próba zwrócenia uwagi na najbardziej charakterystyczne zagadnienia i ukazanie ich w różnych kontekstach: historycznym, medycznym, społecznym, prawnym i teologicznym, ze szczególnym uwzględnienie toczonej dyskusji i zastosowa-nych rozwiązań w Szwajcarii, Holandii oraz w Polsce.
EN
This article has no aspirations of all aspects which is related to euthanasia. Its aim is to try to draw attention to the most typical issues and presenting them in different contexts, historical, medical, social, legal and theological, with special consideration of waged discussions and solutions applied in Switzerland, the Netherlands and Poland.
9

Traktat ars moriendi w literaturze ukraińskiego baroku na przykładzie dzieła Катихисїс албо наука христїанская Innocentego Winnickiego

60%
Pilipowicz D.
Slavica Wratislaviensia
|
2019
|
vol. 168
77-87
EN
The ars moriendi treatise in Ukrainian baroque literature: The example of Innocenty Winnicki’s Catechism, or the Knowledge of Christianity The author of this article focuses on bishop Innoceny Winnicki’s Catechism, or the Knowledge of Christianity and its relationship to European ars moriendi texts. The art of dying gave sick and elderly people practical tips on how to prepare for death and how to achieve salvation. The author shows the reception of Latin Catholic literature patterns in the literature of the Ukrainian baroque period and the cultural characteristics of the Polish-Ukrainian cultural border, where the influence of the East and the West overlapped.
UK
Трактат арс морієнді в літературі українського бароко на прикладі Катихисїс албо наука христїанская Інокентія Винницького Презентована стаття присвячена характеристиці твору перемиського єпископа Інокентія Винницького на фоні жанрових зразків присутніх у західноєвропейській літературі. Суттю мистецтва вмирання було передати людям хворим та старшим, які наближаються до кінця свого життя практичні поради як готуватися на смерть та отримати спасіння. Проведений аналіз дав змогу показати рецепцію латинських, католицьких літературних зразків в українській літературі аналізованого періоду та показати культурну своєрідність польсько-українського пограниччя, де сплітаються впливи Сходу й Заходу.
10
Publication available in full text mode
Content available

Zwischen Leben und Tod – Existenzielle Grenzerfahrungen in Paul Heyses Novelle „Unheilbar" (1862)

34%
Fassel M.
Wortfolge. Szyk Słów
|
2023
|
vol. 7
1-16
PL
Autor artykułu analizuje nowelę Unheilbar Paula Heyse pod kątem granicznych doświadczeń głównej bohaterki Marie. Przebywająca w sanatorium protagonistka jest przekonana, że umiera – błędnie zdiagnozowano u niej gruźlicę płuc. Celem artykułu jest z jednej strony analiza przestrzeni, w której porusza się bohaterka, oscylująca między sztuką życia a sztuką umierania. Z drugiej strony samo sanatorium jawi się jako przestrzeń graniczna, zawieszona między życiem a śmiercią, w rozumieniu heterotopii Foucaulta. Przedmiotem refleksji jest przede wszystkim związek rysujący się między przestrzenią a pierwszoosobową narratorką Marie. Protagonistka postrzega samotność jako nowy rodzaj wolności. W sanatorium – miejscu heterotopicznym – Marie poszukuje wyzwolenia od społecznych ograniczeń i przestarzałych koncepcji moralności.
EN
The article examines Paul Heyse’s novella Incurable with regard to the borderline experiences of the supposedly dying Marie. She has been incorrectly diagnosed with pulmonary tuberculosis by a doctor and henceforth stays in a sanatorium. On the one hand, the article sheds light on the extent to which Marie prepares herself for her supposed death between the art of living and the art of dying. On the other hand, the sanatorium is also understood as a borderline space between life and death and examined under Foucault’s implications of heterotopia. Here, the interplay between spatiality and the first-person narrator Marie is focused on more closely. She sees her new freedom in her loneliness. She strives to free herself from social constraints and outdated moral concepts in the heterotopic place of the sanatorium.
DE
Der Artikel untersucht Paul Heyses Novelle Unheilbar hinsichtlich der Grenzerfahrungen der vermeintlich sterbenden Marie. Von einem Arzt hat sie die fehlerhafte Diagnose einer Lungentuberkulose bekommen und hält sich fortan in einem Sanatorium auf. Der Beitrag beleuchtet zum einen, inwiefern sich Marie zwischen Lebens- und Sterbekunst auf den vermeintlichen Tod vorbereitet. Zum anderen wird das Sanatorium ebenfalls als Grenzraum zwischen Leben und Tod verstanden und als Heterotopie im Sinne Foucaults untersucht. Dabei wird das Wechselspiel zwischen Räumlichkeit und der Ich-Erzählerin Marie näher fokussiert. In ihrer Einsamkeit sieht sie ihre neue Freiheit. Sie strebt danach, sich im heterotopen Ort des Sanatoriums von gesellschaftlichen Zwängen und überholten Moralvorstellungen zu befreien.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.