Search results

1

OBLICZA SZTUKI: „Śmiejcie się, póki możecie”. Współczesne problemy społeczne w twórczości artystycznej Banksy’ego

100%

Kończak B.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2013

|

vol. 14(1)

PL

Sztuka jest niezmiernie istotną sferą życia nie tylko jednostki, ale i całego społeczeństwa. Stała się swoistym drogowskazem – nie tylko wskazuje problematyczne zagadnienia, ale również podsuwa ich rozwiązanie. Twórczość artystyczna we właściwy sobie sposób oddziałuje na odbiorców – potrafi wzbudzić w nich refleksję, zmusza do zadumy i zastanowienia. Sztuka społecznie zaangażowana porusza kwestie w życiu człowieka kluczowe i najważniejsze, spełniając przy tym wiele pożądanych społecznie i kulturowo funkcji. Zjawisko graffiti stało się sposobem przedstawiania negatywnych aspektów współczesnego świata. Z jednej strony jest próbą kontestacji, z drugiej – pozostaje nierozerwalnie związane z życiem społecznym, gdyż funkcjonuje w jego obrębie. Brytyjski artysta graffiti, ukrywający się pod pseudonimem Banksy, wykorzystuje przestrzeń publiczną, aby unaocznić istniejące wokół człowieka problemy społeczne, takie jak nadmierna konsumpcja, ubóstwo czy konflikty zbrojne, które niosą ze sobą wiele negatywnych konsekwencji. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy jest on współczesnym partyzantem walczącym z niesprawiedliwością i nierównościami, czy inteligentnym hochsztaplerem umiejętnie wykorzystującym swoją szybko zdobytą sławę. Cokolwiek o nim myślimy, obok jego twórczości nie sposób jest przejść obojętnie. Przykry i niepokojący charakter obrazów Banksy’ego zmusza do głębokiej refleksji nad światem i za to należy mu się uznanie.

2

FACES OF ART: “Laugh now but one day we’ll be in charge”. Modern social problems in Banksy’s art

100%

Kończak B.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2013

|

vol. 14(1)

EN

Art has always been a very important sphere of humanity, not only for individuals, but for society as a whole. As early as ancient times, mankind produced pictures which mirrored the reality of everyday life, in the shape of cave wall paintings. Through his art, a contemporary artist attempts to not only bear witness to reality, but also to influence and change this reality in order to modify and/or repair it.In its own way, artistic creation affects the audience as it speaks through visual experience. Art can be charged with meaning, and can inspire the audience to ponder and reflect upon the issues that it touches upon. Socially engaged art draws attention to key aspects of human life while satisfying our cultural, aesthetic and philosophical needs. Art constitutes a significant domain of human life. Some individuals fulfill their social moral, or mental functions through art, and at the same time aspire to be a kind of signpost – not only pointing towards problematic issues, but also providing suggestions to solve them. The phenomenon of graffiti, regarded by some as a form of vandalism, and by others as a contemporary form of artistic activity, has become a way of presenting the negative aspects of the contemporary world. On the one hand, it is therefore an attempt to protest. On the other hand, it is inextricably linked to social life. The British graffiti artist, who disguises himself using the nickname Banksy, utilizes public space to make us stop and think about existing social problems, such as excessive consumption, poverty or armed conflicts, which carry a lot of pejorative implications.Through his work he seems to show that consumerism in the modern era has replaced religion and ideology. A man lost in the world of buying and selling has started to associate simply consuming goods with happiness, contentment, and a high social position. This phenomenon has led to the slow disappearance of true bonds and relationships. It is hard to determine whether Banksy is a modern guerilla fighter, fighting against injustice and inequality, or an intelligent fraudster, skillfully using his rapidly acquired fame. Undoubtedly, however, the work of this mysterious Briton is extremely important from a social point of view because he manages, through simple means, to expose existing human problems. Banksy once said, “People either love me or hate, or simply they do not care.” It is impossible to agree with this last statement. Whatever your opinion about graffiti is, it is unthinkable to pass by his work without noticing it and reacting to it. For Banksy, annoying and disturbing images are an invitation to contemplate our world and for that he deserves recognition.

3

Un Pygmalion moderne. L’artiste aux limites de l’art dans "L’OEuvre" d’Émile Zola

71%

Rachwalska von Rejchwald J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2018

|

issue 13

115-126

PL

Artykuł stanowi rozważanie nad naturą artysty wybitnego i tworzonego przez niego dzieła. Frenhofer i Claude Lantier są artystami-malarzami pragnącymi przekroczyć – siłą ich talentu – granice sztuki. Chcą płaskiej powierzchni obrazu nadać trzeci wymiar, pragnąc „ożywić” malowane przez siebie kobiety. Droga jednak do osiągnięcia tego artystycznego celu wiedzie poprzez częściową rezygnację z własnego człowieczeństwa, odrzucenie rzeczywistości i poświęcenie wszystkiego ideałowi istniejącemu wyłącznie w wyobraźni tych twórców. W imię tego ideału poddają swoje dzieła nieustannym poprawkom, które to, paradoksalnie, przynoszą odwrotny skutek, prowadząc do chaosu i dezintegracji całości. Na ile więc tworzone dzieło jest dialogiem ze światem, a na ile autoportretem samego artysty i jego wewnętrznych zmagań z ideałem?

EN

This article introduces a deliberation on the nature and work of an ingenious artist. Frenhofer and Claude Lantier are both artists-painters that try to transcend – thanks to their talents – the limit of their art form. They strive for enriching the otherwise two-dimensional painting plains with the third dimension by “invigorating” women they are creating. In order to do so they are forced to repudiate part of their humanity, to strongly confront reality and to utterly devote all their energy to an idealized concept formed by their imagination. They keep reiterating their work, introducing endless amendments that paradoxically bring about the contrary effect, since the pieces start to be overwhelmed with chaos and disintegration. The question arises whether the created pieces correspond to reality or are they maybe self-portraits of the ingenious artists that lead an inner fight with their internal exemplars?

4

Les femmes peintres dans les romans et les nouvelles zoliennes : artisanes ou artistes ?

71%

Kaczmarek-Wiśniewska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2018

|

issue 13

127-136

PL

Sztuka stanowi jedną z kluczowych wartości zarówno w życiu, jak i w twórczości Emila Zoli, przybierając wiele różnych aspektów praktycznych (kolekcjonerstwo, przyjaźnie z artystami), jak i teoretycznych (teksty krytyczne na temat malarstwa). Jedną z konsekwencji takiego stanu rzeczy są literackie kreacje postaci malarzy i malarek w powieściach z cyklu Rougon-Macquartowie oraz w nowelach tego autora. Artykuł analizuje kilka postaci kobiet-malarek w kontekście poglądów Zoli na twórczość kobiecą, jej pozycję i wartość w porównaniu do twórczości mężczyzn. Krystyna Hallegrain, bohaterka Dzieła, Klotylda Rougon z Doktora Pascala oraz pani Sourdis z eponimicznej noweli stanowią ilustrację tezy, że nawet najbardziej utalentowana artystycznie kobieta nigdy nie dorówna mężczyźnie, ponieważ wartość prawdziwej sztuki polega na obecności w niej pierwiastka męskiego geniuszu. Dlatego malarki w tekstach Zoli nie mogą pretendować do miana artystek, na zawsze pozostając rzemieślniczkami.

EN

Art is considered by Emile Zola as one of the crucial values, as well in his life as in his work. It appears there in many different ways: practical (collecting paintings, friendship with artists) and theoretic (critical writings on art). One of the consequences of the author’s passion for art are literary characters of male and female painters in several novels of his Rougon-Macquart series and some of his short stories. The paper focuses on a few characters of women painters, taking into consideration Zola’s opinion about female creation, its position and its value compared to the work of men. Christine Hallegrain from The Masterpiece, Clotilde Rougon from Doctor Pascal and Mrs Sourdis from an eponymic short story are used to prove that even the most gifted woman is not able to achieve the level of a male performance, as the value of the genuine art consists of the very element of male genius. This is why women painters can never be considered as artists, they are always just artisans.

5

Le milieu d’artistes dans "La Force du désir" de Krysinska

71%

Wierzbowska E. M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2018

|

issue 13

137-148

PL

Powieść Marii Krysinskiej, La Force du désir, przez długi czas była czytana jako powieść z kluczem, przedstawiająca, w sposób ironiczny, paryski światek artystyczny. Krysinska, kompozytorka, poetka i pisarka, pokazuje środowisko przeżarte hipokryzją. Ocenianie twórczości nie wedle jej wartości, ale wedle uznania publiczności lub płci sprawia, iż mierny autor zdobywa uznanie dla swego tworu, prawdziwa artystka – jedynie pochwałę swej urody. Na terenie sztuki kobieta jest Innym, Obcym, tak samo jak twórcy-mężczyźni, którzy nie wpisują się w doxa. Powieść Krysinskiej pokazuje walkę i trwanie Sztuki i artysty, tłamszonych przez miernych odbiorców i ich fałszywych bogów.

EN

Marie Krysinska’s novel, La Force du désir, for the longest time was read as a roman à clef, an ironic depiction of the Parisian artistic milieu. Krysinska, a composer, poet, and a writer, exposes a society riddled with hypocrisy. The work of art is valued not by its merits, but by its popularity or by the sex of the creator, and, consequently, a mediocre male artisan achieves recognition for his work, while a true female artist – only a compliment on her beauty. In the artistic realm, a woman is the Other, Stranger, just like those male creators who do not submit themselves to doxa. Krysinska’s novel depicts the struggle and endurance of Art and the artist, suppressed by a mediocre audience and its false idols.

6

Grzegorza Królikiewicza dzieło, mitologie i racjonalizacje

71%

Sułkowski B.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2018

|

issue 66

91-109

EN

The text is devoted to the Polish artist, film director and educator Grzegorz Królikiewicz (1939–2017). In this case study the author undertakes the matter of the whole legacy of the artist pleacing it in the frame of creative personality conception. The leading theoretical concept for the sociological study of the artist’s attitude is artistic mythology. In artistic attitude of Grzegorz Królikiewicz the author percives an innovator of film art, an historiosopher and prophet, a reformer of society, but above all a compassionate persons of a poor, humiliated and lost people. Analyzing the achievements of the artist and pedagogue (PWSFTviT) the autohor is following his works: films, shows, personal testimonies and critical texts writen by director, as well as selected articles from the film studies field. In total there are 8 feature films, 37 documantary films, 21 TV shows, moreover 10 theater plays and 10 books – theoretical studies.

PL

Tekst poświęcony jest polskiemu artyście, reżyserowi filmowemu i pedagogowi, Grzegorzowi Królikiewiczowi (1939–2017). W niniejszym studium przypadku autor podejmuje kwestię całościowej spuścizny twórcy, osadzając ją w ramach koncepcji osobowości twórczej. Wiodącym pojęciem teoretycznym dla socjologicznego studium postawy artysty jest mitologia artystyczna. W postawie twórczej Grzegorza Królikiewicza autor dostrzega innowatora sztuki filmowej, historiozofa i proroka, reformatora społecznego, ale przede wszystkim „człowieka współczującego” ludziom biednym, upokorzonym, przegranym. W analizie dorobku artysty-pedagoga (wykładowcy PWSFTviT) bierze pod uwagę jego dorobek twórczy w postaci filmów i widowisk, osobiste wyznania i teksty krytyczne reżysera, a ponadto wybrane teksty filmoznawcze. Łącznie jest to 8 filmów fabularnych, 37 dokumentów filmowych, 21 spektakli telewizyjnych, ponadto 10 sztuk teatralnych i 10 książek – studiów teoretycznych.

7

WSPÓŁCZESNA FORMA SKANDALU ARTYSTYCZNEGO CZY WARTO BYĆ ARTYSTĄ-SKANDALISTĄ? / Contemporary Art Scandals: Is Being A Scandalous Artist Worthwhile?

63%

Szymańska A.

Kultura i Społeczeństwo

|

2013

|

vol. 57

|

issue 1

117-130

EN

This article contains a sociological analysis of the social phenomenon of the art scandal in the field of visual art. The author first describes the concept of scandal used in the social sciences then defines an art scandal: its dimensions and characteristics. She shows what is necessary to produce an art scandal and why art is one of the areas where scandals most often occur. She also refers to some of the larger scandals in art history, particularly those of recent times.

8

„Obumarłe doświadczenie”. Alegoria, melancholia i fantazmaty libidalne, czyli o kondycji artysty na przykładzie twórczości Charlesa Baudelaire'a i Kazimierza Przerwy-Tetmajera

63%

Flis-Czerniak E.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2016

|

issue 6(9)

127-144

EN

Starting from the diagnosis of Walter Benjamin, who first noticed the relationship between allegory and melancholy, contributing significantly to the rehabilitation of this semantic figure, the author of the article draws attention to the imaginary configuration linked to artist’s problems present in the poetry of Charles Baudelaire and Kazimierz Przerwa-Tetmajer. An important part of the configuration is a female statue which is the object of amorous longing of a suffering man. This situation, subjected to allegorical figuration, is the transposition of the complicated relationship artist - art. In the works of both authors, the condition of the artist has been associated with a particular form of solitude, meaning a failure, an injury by the blade of infinity. The perfect shape of the stone statue embodies the idea of absolute beauty. As it is not subject to the process of physical decay, it reflects the metaphysical mystery of eternity, but at the same time it emphasises the mortal nature of human existence and reminds of the inability to achieve the ideal. In this way, it reveals the dual nature of the experience of art which consists of contradictory categories: eternity and impermanence, perfection and earthly failure, blissful pleasure and painful fear, smiles and tears, life and death.

9

Czy to jeszcze sztuka? Dylematy współczesnej estetyki

63%

Góra S.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2014

|

issue 4

519-523

PL

Niniejszy artykuł pokazuje kilka z najważniejszych w wieku XX i XXI problemów z jakimi musi się zmierzyć estetyka. Czy wciąż może ona być „partnerem” dla sztuki współczesnej? Czy potrafi ją zrozumieć, opisać i wyjaśnić odbiorcy? A może już nie na tym polega jej rola? Artykuł przybliża początek problemów estetyki związanych z brakiem porozumienia ze sztuką, na przykładzie rozważań polskiej krytyk sztuki i dyrektor licznych muzeów sztuki współczesnej Anny Marii Potockiej. Oprócz teoretycznych rozważań niniejsza praca próbuje również zobrazować dylematy współczesnej sztuki na przykładzie konkretnych działań artystycznych w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie.

EN

This article shows some of the most important problems in the twentieth and twenty-first centuries of issues facing aesthetics. Can you still be a partner for contemporary art? Are you able to understand, describe and bring the audience? Or maybe it's not its role? My article introduces the beginning of the problems of aesthetics and art, for example considerations of the Polish art critic and director of many contemporary art museums Anna Maria Potocka. In addition to theoretical considerations, this paper also attempts to portray it as an example of specific artistic activities at the Museum of Contemporary Art in Krakow.

10

Norwid – artysta interdyscyplinarny

63%

Soczyńska A.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2012

|

vol. Zeszyt

|

issue XXVI

273-282

EN

Cyprian Kamil Norwid was one of the most inspiring and multidimensional 19th century artists in the Polish literature and art. His legacy covers poetry, prose, drama, painting, drawing, graphics and sculpture attempts. The artist represented a type of 19th erudite of vast intellectual horizons and comprehensive education. He was among others interested in the history of ideas, philosophy, religious studies, history of arts, mythology, heraldry, Polish and foreign literature, antiquity, Mediterranean culture, history of civilization until the industrial revolution. Within his artistic legacy one can list a few constant, repeated, intertextually connected with one another thematic areas – iconographic, i.e. motives connected with ancient history and culture, iconography and religious thought, literary motives, allegoric and symbolic presentations (e.g. metaphysic issues, archetypes of a man - wanderer, old man, wise man, artist, etc.), animalist presentations, caricature. Norwid’s interdisciplinary legacy is characterised by striving after integration, harmonious and coherent combination of an artistic act with views on the world and life.

PL

Cyprian Kamil Norwid był jednym z najbardziej inspirujących i wielowymiarowych twórców XIX wieku w polskiej literaturze i sztuce. Jego spuścizna obejmuje poezję, prozę, dramat, malarstwo, rysunek, grafikę, próby rzeźbiarskie. Artysta reprezentował typ dziewiętnastowiecznego erudyty o szerokich horyzontach intelektualnych i wszechstronnym wykształceniu. Interesował się m.in.: historią idei, filozofią, religioznawstwem, językoznawstwem, historią sztuki, mitologią, heraldyką, literaturą polską i obcą, antykiem, kulturą śródziemnomorską, dziejami cywilizacji aż do rewolucji przemysłowej. W jego dorobku artystycznym można wyróżnić kilka stałych, powtarzających się, intertekstualnie ze sobą powiązanych kręgów tematyczno-ikonograficznych, tj.: motywy związane z historią i kulturą starożytną, ikonografia i myśl religijna, motywy literackie, przedstawienia alegoryczno-symboliczne (np. zagadnienia metafizyczne, archetypy człowieka – wędrowca, starca, mędrca, artysty itp.), przedstawienia animalistyczne, karykatury. Interdyscyplinarna spuścizna Norwida charakteryzuje się dążeniem do integracji, harmonijnego i spójnego połączenia aktu artystycznego z poglądami na świat i życie.

11

„Śpiewaj! – Już niknę... Twoją pieśnią żyję”. O młodopolskich kreacjach kobiety-muzyki

63%

Kamińska L.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 4

111-130

PL

Celem artykułu jest analiza związków między kobiecością a muzycznością w młodopolskich tekstach stworzonych przez męskich autorów. Kategorie te w literaturze epoki nader często wchodzą ze sobą w relacje semantyczne. Do analizy kreacji kobiety-muzyki wykorzystane zostały założenia krytyki feministycznej. Główne problemy, jakie pojawiają się w związku z wprowadzeniem wspomnianego motywu, to: kobieta jako upostaciowienie muzyki, procesy nabywania i utraty muzyczności, narzucanie muzyczności, związki pieśniowych kreacji kobiecych ze sferą sacrum, demoniczne aspekty muzyczności. Analizie poddane zostały m.in. teksty Jana Augusta Kisielewskiego, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Stanisława Przybyszewskiego, Władysława Reymonta, Jerzego Żuławskiego. Wykorzystanie motywów muzycznych w kreacjach kobiecych w większości przypadków pozwala na autonomizację bohaterek.

EN

The purpose of the paper is an analysis of the connections between femininity and musicality in Young Poland’s texts composed by male authors. The two aforementioned categories in the epoch’s literature quite frequently enter into reciprocal semantic relationships. To analyse the creation of woman-music the authoress employs the assumptions of feminist criticism. The main problems that one encounters when introducing the motif in question are woman as personification of music, the processes of gaining and losing musicality, imposing musicality, the relationships between female song creation with the sacred sphere, demonic aspects of musicality. Texts by Jan August Kisielewski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stanisław Przybyszewski, Władysław Reymont, and Jerzy Żuławski are analysed in this respect. Employing musical motifs in women creations in majority of cases allows for the heroines’ autonomisation.

12

Piękno i sztuka w rozumieniu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI

63%

Zdenkowska M.

Studia Gdańskie

|

2022

|

vol. 50

107-118

EN

The subject of this article is beauty and art as understood by Joseph Ratzinger - Benedict XVI. The idea is to describe how a theologian understands art and what it is means for culture. Ratzinger diagnoses contemporary art as full of: nihilism, pluralism, universalism, banality and lack of reference to the spiritual sphere and values. Certainly, art historians, critics, and the artists themselves could argue with this opinion. In this case, however, the conclusion of Benedict XVI is a logical consequence of his understanding of art and the role of the artist, and it is parts of the culture. Such a perception that is based on beauty and goodness indicates a strong root in from previous centuries art. These two values are designed not only to provide esthetic and positive impressions, but also to refer to the truth, that is to God and reflection on reality. Art is closely related to human and community development, which is why it is so important for the entire culture. The literature that forms the basis for the analysis of Ratzinger's thoughts on art is: The Liturgical Theology, Sacrament and Mystery, and The Spirit of the Liturgy.

PL

Przedmiot niniejszego artykułu stanowi rozumienie piękna i sztuki w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI oraz ich znaczenia dla kultury z perspektywy kulturoznawczej. Sztukę współczesną Ratzinger diagnozuje jako pełną: nihilizmu, pluralizmu, uniwersalizmu, banalność oraz braku odwołania do sfery duchowej i wartości. Wnioski teologa są logiczną konsekwencją jego pojmowania sztuki oraz roli artysty w kulturze. Te dwie wartości mają za zadanie nie tylko dostarczać estetycznych i pozytywnych wrażeń, ale także odsyłać do prawdy – czyli do Boga – oraz refleksji nad rzeczywistością. Sztuka jest ściśle związana z rozwojem człowieka oraz wspólnoty, dlatego ma tak istotne znaczenie dla całej kultury. Podstawę do analizy myśli Ratzingera nad sztuką stanowią jego dzieła: Sakrament i misterium, teologia liturgii oraz Duch liturgii.

13

An Artist, a Glass Painter, a Craftsman, and a Debate about their Role in the Design and Execution of Stained Glass

63%

Bałus W.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2023

|

vol. 85

|

issue 2

109-118

PL

Artysta, malarz na szkle, rzemieślnik i debata o ich roli w projektowaniu i wykonywaniu witraży. W dyskusji toczącej się w Niemczech w 1912 r. uznano, że zasadniczym miejscem powstawania witraży jest warsztat. To właśnie w różnego rodzaju warsztatach tworzone były proste dekoracyjne przeszklenia. Projekty witraży były albo dziełem artystów zatrudnionych w warsztatach, co pozwalało im podpisywać prace własnym imieniem i nazwiskiem, albo efektem wysiłku grupowego, w którym nie wyróżniano któregokolwiek z autorów kartonu, co z kolei prowadziło do traktowania projektu jako dzieła wspólnego, przeznaczonego do wielokrotnego powielania. Dopiero w tym środowisku pojawiały się „podmioty sprawcze” – agenci, będący albo „kompilatorami” prostych witrażowych wzorów i cudzych modeli, albo „projektantami najemni”, albo artystami związani z warsztatem lub też artystami niezależnymi, często uznanymi. Autorstwo witraży było zawsze uwikłane w sui generis dyskurs organizowany, wybierany, kontrolowany i przekazywany poprzez określone procedury wynikające z charakteru „pracy warsztatowej”.

EN

According to a discussion which took place in Germany in 1912, the fundamental environment for stained-glass making were workshops. It was within various workshops that simple ornamental glazing was put together. Designs were either produced by artists employed at workshops, which allowed them to sign their work with their names, or the effort was done collectively, with no singling out of the individual designers of the cartoons; in this case, the latter were treated as common property intended for multiple use. Thus, it was only in this environment that the agents emerged as “compilers” of simple glazing patterns and someone else’s models, as “salaried designers”, as artists associated with the workshop, or else as independent artists, often acclaimed ones. The authorship of the stained glass windows has always been entangled in a sui generis discourse involving the organisation, selection, control and redistribution by a certain number of procedures resulting from the nature of “workshop work”.

14

Wiara i swoboda artystyczna a prawo karne – kontratyp sztuki w kontekście obrazy uczuć religijnych

63%

Kownacka A.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2018

|

issue 8

75-87

PL

W artykule przedstawiono koncepcję kontratypu sztuki oraz ocenę jej zasadności poprzez skonfrontowanie z przestępstwem obrazy uczuć religijnych. W tym celu zostały przywołane i porównane stanowiska różnych przedstawicieli doktryny – zarówno przeciwników, jak i zwolenników wprowadzenia tej konstrukcji w prawie polskim. Rozważania dotyczą konstrukcji kontratypu sztuki oraz ewentualnych skutków jego wprowadzenia. Konkluzją jest myśl, że wprowadzenie okoliczności wyłączającej bezprawność nie jest zasadne, ponieważ może się to odbyć w ramach już istniejących konstrukcji w prawie karnym, a ponadto prowadziłoby to do nieuzasadnionego uprzywilejowania artystów, w szczególności w zakresie konfliktów sztuki z wiarą, będącą jednym z najbardziej fundamentalnych praw człowieka.

EN

Presented article depicts the concept of justification of art as well as an assessment of its validity through comparison with the offence against religious feelings. Therefore standpoints of both the supporters and opponents of introducing this particular justification concept into the Polish legal doctrine are cited and collated. The construction of the justification of art as is and potential effects of its implementation into the Polish law are being discussed as well. Ultimately, the article concludes that introduction of this particular exception excluding the unlawfulness is not justified since it could be done within the limits of already existing constructions in the penal law. Moreover, its interpolation could lead to artists’ unjustified privilege, especially in case of a conflict with religion being one of the most fundamental human rights.

15

Zarządzanie pamięcią o artyście na przykładzie szlaku kulturowego

63%

Kędziora A.

Problemy Zarządzania

|

2013

|

issue 4/2013 (44)

101 - 112

PL

Pamięć wymaga nośników (miejsc) pamięci, elementów służących przypominaniu, ulokowanych poza ludzkim umysłem, w przestrzeni, w której dana zbiorowość funkcjonuje. Takie formy upamiętniania mogą zostać zgrupowane w system – szlak kulturowy, który racjonalnie skonstruowany stanowiłby modelowy przykład kompleksowego i efektywnego zarządzania pamięcią o artyście. Szlaki dedykowane postaciom ze świata kultury nadal należą do rzadkości, choć ze względu na zasięg oddziaływania i różnorodność obiektów wchodzących w ich skład stanowią najlepszy kanał kreowania wizerunku i promocji artysty, obejmujący zarówno miejsca autentyczne, które są upamiętniane, jak i przestrzeń, której dopiero zostaną instytucjonalnie nadane formy pamiętania.

EN

Memory requires carriers (places) of memory, elements aimed at reminding, located outside the human mind, in space, where a given community operates. Such forms of commemoration can be grouped into a system – a cultural route, which, rationally constructed, would be a model of a comprehensive and efficient management of the memory of an artist. Routes dedicated to the figures from the world of culture are still rare, although, due to the extent of the impact and variety of the objects belonging to them, they are the best way to create the images of an artist and to promote them, including both authentic places that are commemorated and space which will be institutionally given forms of remembering.

16

The Sacred in the Symbols of Ukrainian Painting at the Turn of the 21st Century

62%

Baltaziuk I.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2021

|

vol. 12

|

issue 2

143-156

PL

Sacrum w symbolice malarstwa ukraińskiego na przełomie XX i XXI wieku Sztuka współczesna jako miara świadomości społeczeństwa staje się punktem odniesienia dla zlokalizowania granicy między sacrum a anty-sacrum – aspektem, który, działając jak lustro, staje się odbiciem rzeczywistości i tylko na pierwszy rzut oka opisuje tożsamość, ale w swej istocie nie jest prawdziwy. Poprzez klucz semantyczny zawarty w symbolice lustra i odbicia, w poznaniu prawdziwego obrazu, od boskiej pustki do świętej pełni, następuje dialog współczesnych artystów ukraińskich z Kazimierzem Malewiczem. Najdobitniejszym przykładem tego dialogu są prace ukraińskich klasyków Ołeksandra Dubowyka, Ołeksandra Roitburda i Ołeksandra Kłymenki. W tej drodze artystom pomaga dziedzictwo ukraińskiego etnosu, które harmonijnie łączy pamięć kultury trypolskiej, symbole narodowe, tradycje malarstwa ikonowego, szkołę Mychajły Bojczuka i wiele innych. Prezentowany artykuł skupia się na sacrum w symbolice współczesnego malarstwa ukraińskiego, które wchłania najbardziej charakterystyczne znaki, kody i szyfry poprzednich stuleci, przenosząc duchowość w XXI wiek. Transformacja symboli religijnych na współczesne, a w konsekwencji budowanie dyskursu z kulturą masową, tworzą nowy kod kulturowy. Semantyka kultury masowej dostarcza materiału wizualnego, który tworzy sakralność XXI wieku, istniejącą na granicy tego, co materialne i duchowe – jako odbicie mitu. Dzieła sztuki Niny Muraszkiny, Andrija Tsoya i Mykyty Tsoya są tego dobitnym przykładem. Sacrum, w którym skupia się tajemnica prawdziwego życia, sprawia, że myślenie jest czymś realnym, dostarczając narzędzia do rozwiązania współczesnego problemu indywidualności, wolności i istnienia.

EN

Contemporary art as a measure of social consciousness becomes a reference point for finding the boundary between the sacred and the anti-sacred, the aspect that acting as a mirror becomes a reflection of reality, and only at first glance, it speaks of identity but is not true in its essence. Through the semantic key of the symbols of mirroring and reflecting, in the knowledge of the true picture, from divine emptiness to holy fullness, a dialogue of contemporary Ukrainian artists with Kazimir Malevich is formed. The most powerful example of this dialogue is created in the works of Ukrainian classics Oleksandr Dubovyk, Oleksandr Roitburd, and Oleksandr Klymenko. On this path, artists are helped by the heritage of the Ukrainian ethnos, which harmoniously combines the memory of Trypillia culture, national symbols, traditions of icon painting, the school of Mykhailo Boychuk and much more. This article focuses on the sacred in the symbols of contemporary Ukrainian painting that absorbs the most characteristic signs, codes, and ciphers of the previous centuries, transferring spirituality into the 21st century. The transformation of religious symbols into contemporary ones, in consequence of building a discourse with mass culture, generates them into a new cultural code. The semantics of mass culture gives the visual material that forms the sacredness of the 21st century, which exists on the border of the material and the spiritual, as a reflection of the myth. The works of art by Nina Murashkina, Andriy Tsoy, and Mykyta Tsoy are a striking example of that. The sacred in which the mystery of real life is concentrated can endow thinking with a true, rather than an imaginary essence and provide a tool for solving the problem of individuality, freedom, and existence, which the new century is filled with.

17

Les arts du spectacle selon les romantiques. Stendhal, Gautier, Nerval critiques musicaux

62%

Opiela-Mrozik A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2018

|

issue 13

63-74

PL

Artykuł zawiera przegląd wybranych artykułów krytycznych Stendhala, Gautiera i Nervala, obejmujących sprawozdania z przedstawień operowych i baletowych oraz koncertów muzyki instrumentalnej. Celem analizy porównawczej jest określenie indywidualnych koncepcji muzyki i artysty. Poprzez opisy librett, zdolności wykonawców czy scenografii krytycy tworzą własny ideał sztuki. Uwagi Stendhala z Notatek Dyletanta wynikają z koncepcji nowoczesnego piękna. Artykuły Gautiera zebrane w Historii sztuki dramatycznej… znamionują poetę wrażliwego na wizualną stronę przedstawienia oraz krytyka otwartego na nowości i marzącego o harmonii w sztuce. W felietonach prasowych Nervala widoczny jest podziw dla muzyki epok minionych z jednoczesnym zainteresowaniem nowatorskimi pomysłami i ideą dzieła syntetycznego, która zwiastuje sztukę przyszłości.

EN

This article is the review of some critical articles of Stendhal, Gautier and Nerval which contain reports of operas, ballets and instrumental music concerts. The aim of this comparative analysis is to define the individual concepts of music and artist. The critics make their own ideal of music through the descriptions of the librettos, scenography and the abilities of the performers. The Stendhal’s remarks from Notes d’un Dilettante resulted from the idea of the modern beauty whereas the Gautier’s articles collected in Histoire de l’art dramatique… show the poet who is sensitive to the visual aspect of a performance and the critic who is open to the newness and dreaming of the harmony in art. Instead, in the Nerval’s press columns are visible the admiration for the music of the past age as well as the interest in the innovative schemes and the idea of the synthetic work which heralds the future art.

18

“THIS GENTEEL ESCAPISM…”. ART AS FLIGHT FROM LIFE IN IAN McEWAN’s AMSTERDAM, ON CHESIL BEACH AND ATONEMENT

51%

Popiel M.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2017

|

issue 52(1) Filologia

89-103

EN

The article is an attempt to settle a matter of what art demands from the artist and whether the artist has a right to sacrifice others for the sake of their work. It discusses the escapist attitude to life of the artists who are characters of Ian McEwan’s three novels. Amsterdam, On Chesil Beach and, to a lesser extent, Atonement present this particular art-artist relation. The article also demonstrates McEwan’s accomplished use of auditory images as well as musicology terms as character and atmosphere-building elements which make the narration harmonise with the narrative.

PL

Artykuł jest próbą ustalenia, czego sztuka wymaga od artysty oraz czy artysta ma prawo poświęcić innych dla dobra swojego dzieła. Autorka rozważa w nim eskapistyczny stosunek do życia artystów – bohaterów trzech powieści Iana McEwana. Amsterdam, Na Plaży Chesil oraz, w mniejszym stopniu, Pokuta prezentują tę szczególną relację sztuka – artysta. W artykule ukazano także mistrzowskie posługiwanie się McEwana obrazami dźwiękowymi, jak również terminologią z zakresu muzykologii, jako elementami budującymi postaci i tworzącymi atmosferę, co sprawia, że narracja harmonizuje z fabułą powieści.

19

The Artist – University – Company: Creating Business Relationships Network

51%

Caban-Piaskowska K., Miarka A., Mielczarek M.

Handel Wewnętrzny

|

2018

|

issue 5 (376)

25-33

EN

The purpose of the article is to investigate how the Strzemiński Academy of Fine Arts in Lodz creates business relationships with companies and artists. The article enumerates various aspects of the positive impact of those business relationships on the Academy. The study is divided into theoretical and practical parts. The theoretical part describes the reasons for dealing with the issue and the essence of the network of business relationships as well as the reasons for the development of the network, including motivations for networking, determinants of cooperation between the university and other entities. The practical part of the article aims to present the results of research studies conducted at the Strzemiński Academy of Fine Arts in Lodz between 2007 and 2017 at the two faculties: the Faculty of Industrial and Interior Design, and the Faculty of Sculpture and Interactive Actions.

PL

Celem artykułu jest pokazanie relacji Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi z rynkiem. W artykule postawiono hipotezę, że jedną z głównych przyczyn efektywnego funkcjonowania uczelni jest tworzenie więzi sieci relacji biznesowych z przedsiębiorstwami i artystami. Opracowanie podzielono na części: teoretyczną i praktyczną. W części teoretycznej opisano przyczynę zajęcia się problematyką i istotę sieci relacji biznesowych, w tym nurty motywacji tworzenia sieci, a ponadto uwarunkowania współpracy uczelni z innymi podmiotami. Część praktyczna artykułu ma na celu przedstawienie wyników badań obserwacji uczestniczących prowadzonych w Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi w latach 2007-2017 na dwóch wydziałach: Wzornictwa i Architektury Wnętrz oraz Rzeźby i Działań Interaktywnych.

RU

Цель статьи – показать, как выглядят отношения Академии изящных искусств им. Владислава Стржеминьского в Лодзи с рынком. В статье выд- винули гипотезу, что одна из основных причин эффективного функциониро- вания вуза – формирование узов сети бизнес-отношений с предприятиями и артистами. Разработку разделили на части: теоретическую и практическую. В теоретической части описали причину обсуждения проблематики и суть сети бизнес-отношений, в том числе русла мотиваций формирования сети, кроме того – обусловленности сотрудничества вуза с другими субъектами. Практическая часть статьи преследует собой цель представить результаты обследований по методу включенного наблюдения, проведенных в Академии изящных искусств им. Вл. Стржеминьского в Лодзи в 2007-2017 гг. на двух факультетах: Дизайна и архитектуры интерьера, а также Скульптуры и инте- рактивных действий.

20

Artist- Manager. Imagination- Driver Manegements

51%

Giszterowicz A.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2015

|

issue 1(780)

11- 17

EN

It would seem that there is no common ground between economy and art. Economy is commonly seen as pragmatic discipline, closely connected wih mathematics and complex models, something for "scientific minds" and requiring rather great precision than imagination and fantasy characteristic for artists. However, it turns out that on the one hand economy has in it many aspects that provoke and inspire artists and, on the other hand, art often stimulates economists. Economy and art are both fields offering wide possibilities, and they can complement each other. This article attempts to demonstrate the surprising relationship between those two worlds. The art of management may have much in common with what artist do. The author presents her own observations and findings of other researchers on the subject of developing economist- manager skills on the basis of inspirations from art disciplines.

PL

Wydawać by się mogło, że ekonomia i sztuka nie są ze sobą w żaden sposób związane. Potocznie ekonomia uważana jest za dyscyplinę pragmatyczną, mocno związaną z matematyką i skomplkowanymi modelami, dyscyplinę uprawianą przez umysły ścisłe, wymagającą raczej dużej dokładności, aniżeli wyobraźni i fantazji właściwej dla artystów. Okazuje sie jednak, że z jednej strony, ekonomia zawiera w sobie wiele aspektów, które prowokują i inspirują artystów z drugiej zaś, to sztuka często rozbudza ekonomistów. Ekonomia i sztuka są dziedzinami o szerokich mozliwościach, mogącymi się wzajemnie uzupełniać. Próbą pokazania tej właśnie zaskakującej relacji dwóch światów jest niniejszy atrtykuł. Sztuka zarządzania może mieć wiele wspólnego ze sztuką uprawianą przez artystów. Autor prezentuje własne spostrzeżenia oraz spostrzeżenia innych badaczy w kwestii budowania warsztatu ekonomisty- menedżera na fundamencie odwołań do dziedzin artystycznych.

Refine search results

OBLICZA SZTUKI: „Śmiejcie się, póki możecie”. Współczesne problemy społeczne w twórczości artystycznej Banksy’ego

FACES OF ART: “Laugh now but one day we’ll be in charge”. Modern social problems in Banksy’s art

Un Pygmalion moderne. L’artiste aux limites de l’art dans "L’OEuvre" d’Émile Zola

Les femmes peintres dans les romans et les nouvelles zoliennes : artisanes ou artistes ?

Le milieu d’artistes dans "La Force du désir" de Krysinska

Grzegorza Królikiewicza dzieło, mitologie i racjonalizacje

WSPÓŁCZESNA FORMA SKANDALU ARTYSTYCZNEGO CZY WARTO BYĆ ARTYSTĄ-SKANDALISTĄ? / Contemporary Art Scandals: Is Being A Scandalous Artist Worthwhile?

„Obumarłe doświadczenie”. Alegoria, melancholia i fantazmaty libidalne, czyli o kondycji artysty na przykładzie twórczości Charlesa Baudelaire'a i Kazimierza Przerwy-Tetmajera

Czy to jeszcze sztuka? Dylematy współczesnej estetyki

Norwid – artysta interdyscyplinarny

„Śpiewaj! – Już niknę... Twoją pieśnią żyję”. O młodopolskich kreacjach kobiety-muzyki

Piękno i sztuka w rozumieniu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI

An Artist, a Glass Painter, a Craftsman, and a Debate about their Role in the Design and Execution of Stained Glass

Wiara i swoboda artystyczna a prawo karne – kontratyp sztuki w kontekście obrazy uczuć religijnych

Zarządzanie pamięcią o artyście na przykładzie szlaku kulturowego

The Sacred in the Symbols of Ukrainian Painting at the Turn of the 21st Century

Les arts du spectacle selon les romantiques. Stendhal, Gautier, Nerval critiques musicaux

“THIS GENTEEL ESCAPISM…”. ART AS FLIGHT FROM LIFE IN IAN McEWAN’s AMSTERDAM, ON CHESIL BEACH AND ATONEMENT

The Artist – University – Company: Creating Business Relationships Network

Artist- Manager. Imagination- Driver Manegements