Search results

1

Trace elements and mineral composition of waste produced in the process of combustion of solid fuels in individual household furnaces in the Upper Silesian Industrial Region (Poland)

100%

Smołka-Danielowska D.

Environmental & Socio-economic Studies

|

2015

|

vol. 3

|

issue 4

30-38

EN

This study presents preliminary research results, with regard to the concentration of chosen trace elements (Mn, Cr, Tl, Ni, Cu, Zn, As, Cd, Ba, Pb) in waste, which was produced in the process of combustion of solid fuels (hard coal and flotation concentrate of bituminous coal) in individual household furnaces in Poland (in the Upper Silesian Industrial Region). 27 samples of ash, 4 samples of hard coal and 2 samples of flotation concentrate of bituminous coal were prepared for the research. Methods such as: ICP-MS, X-ray diffraction by means of the powder method and scanning electron microscopy were used during the research. In the ash samples obtained from the combustion of hard coal, the highest average concentrations were: Mn (1477.7 ppm), Ba (1336.4 ppm) and Zn (599.7 ppm). In the samples obtained from the combustion of flotation concentrate of bituminous coal, the highest average concentrations was stated for: Zn (762.4 ppm), Mn (668.5 ppm), Pb (552.1 ppm) and Ba (211.7 ppm). Crystalline components were determined by used the X-ray diffraction method and the samples of ash obtained from the combustion of hard coal contained: anhydrite, gypsum, hematite, magnetite, quartz, calcite, mullite, periclase, kaolinite, dolomite, pyrite, sphalerite, galena and feldspars (albite-anorthite). The samples of ash obtained from the combustion of flotation concentrate of bituminous coal contain: pyrite, quartz, potassium feldspar, muscovite and kaolinite. The scanning electron microscope analysis enabled the identification of the chemical composition of single ash grains and determined their morphology (aluminosilicate forms, substance PbS and ZnS, oxides of Ni, Cu and Mn, monazite, xenotime).

2

GOSPODARCZE WYKORZYSTANIE POPIOŁÓW PO SPALENIU WĘGLA KAMIENNEGO I BIOMASY

88%

Markowski G.

|

2018

|

issue 2(95)

71-80

EN

The increasing amount of ashes generated necessitates their re-use to avoid storage. The use of ashes requires learning their physical and chemical composition, which is influenced by the type of fuel burned. The ability to manage ashes is strongly influenced by the way they are recovered and disposed of. Ashes are used in mining, agriculture, construction or waste management. Road engineering seems to be a future area due to the large amount of investments in this area. Large economic effects are obtained due to recovery of ashes and creation of raw materials or products based thereon. In this case, research on the development and implementation of new directions for their recovery and the implementation of indispensable investments are of particular importance. Ash management has a future ahead of us through re-use. The potential should be used taking into account the principle of sustainable development.

3

Popiół. Hasło do „Słownika stereotypów i symboli ludowych

63%

Szadura J.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

1995

|

vol. 7

81–96

PL

Autorka przy budowaniu hasła popiół korzysta z następujących poświadczeń językowych: frazeologizmów, ballad, pieśni zalotnych i miłosnych, pieśni pogrzebowych, baśni i legend. W języku polskim słowo popiół obok podstawowego znaczenia ‘to, co zostaje po spaleniu, jasnoszary proch, miałki i lekki’, ma znaczenie ‘doczesne szczątki człowieka, prochy ludzkie’. Popiół jako pozostałość po spaleniu bądź rozkładzie jest powszechnym symbolem śmierci, zniszczenia. Przez swe podobieństwo do prochu/pyłu/ziemi jest symbolem zmartwychwstania, odrodzenia do nowego życia. Symbolizuje los człowieka, krótkość życia, śmierć, żałobę, zmartwychwstanie, grzech, pokutę, skruchę, oczyszczenie.

EN

The author, when designing the entry for the word popiół [ash(es)], uses the following linguistic sources: phraseologisms, ballads, courtship songs and love songs, funeral songs, tales and legends. In the Polish language, the word popiół [ash(es)], apart from the basic meaning, i.e. 'light-grey, light and light-grained powder that is left after something has been burnt', has the meaning of 'mortal remains of a human being, human ashes'. Ash as something that remains after something has been burnt or has decomposed is a universal symbol of death, or destruction. Due to its similarity to dust/soil is the symbol of resurrection, the rebirth to a new life. Ash symbolizes human fate, the shortness of life, death, mourning, resurrection, sin, penance, remorse, and purification.

4

Perspective of the use of ashes from barbecue grills as an additive for mineral fertilizers

63%

Jelonek Z., Jelonek Z.

Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi Polskiej Akademii Nauk

|

2017

5

The determination of contaminants in ashes produced after the combustion of wood pellets using optical petrography

63%

Jelonek Z., Nocoń A., Jelonek I., Jach-Nocoń M., Jelonek Z., Nocoń A., Jelonek I., Jach-Nocoń M.

Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi Polskiej Akademii Nauk

|

2018

6

Środa Popielcowa w liturgii Kościoła i obrzędowości ludowej. Tradycja a współczesność

51%

Kupisiński Z.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 9

127-140

EN

The aim of the article is to present Ash Wednesday in the liturgy of the Church and to analyze the way of how this day is experienced in the tradition and folk piety, with particular emphasis on customs and rituals. The author makes a reference to the Church’s documents and draws attention to the values that result from the integration of two forms of worship, i. e. liturgy and folk piety. The author drew on the literature on the subject, as well as his stationary ethnographic fieldwork on annual (1990–1994) and funeral rituals (1997–2006) conducted in the Opoczno and Radom subregions. In recent years he also used the method of participant observation. The article is divided into two parts. In the first one the author recalls the genesis of the Ash Wednesday liturgy and the history of religious rituals performed on that occasion; further he discusses the symbolism of ashes, focusing mainly on the customs that once prevailed in the Polish countryside, namely participation in the liturgy, characteristic fasting meals and penitential clothing. The second part of the study presents Ash Wednesday as the cut-off date between the carnival and Lent period; in the past it was a day of practicing folk rituals of an entertaining nature (e.g. dragging an “Ash Wednesday log” or a “women’s comber – fun”). Many of these customs evoked old pre-Christian Spring rituals, and their practice was for utilitarian gains. The author shows the changes that had taken and are still taking place in Polish society in the perception of the first day of Lent. Moreover, he emphasizes the disappearance of many once popular ceremonies and rituals, highlighting at the same time the relevance and durability of the custom of putting ashes on heads, which still best reflects the meaning of Ash Wednesday.

PL

Tematem artykułu jest prezentacja Środy Popielcowej w liturgii Kościoła oraz analiza sposobu przeżywania tego dnia w tradycji i pobożności ludowej, ze szczególnym uwzględnieniem zwyczajów i obrzędów. Autor, odwołując się do dokumentów Kościoła, zwraca uwagę na wartości płynące z połączenia dwóch form kultu, jakimi są liturgia i pobożność ludowa. W opracowaniu zagadnienia autor korzystał z literatury przedmiotu, a także prowadzonych przez siebie w subregionach opoczyńskim i radomskim stacjonarnych etnograficznych badań terenowych nad obrzędowością doroczną (lata 1990–1994) oraz funeralną (lata 1997–2006), w ostatnich latach posługiwał się również metodą obserwacji uczestniczącej. Artykuł podzielony został na dwie części – w pierwszej autor przywołuje genezę liturgii Środy Popielcowej i historię towarzyszących jej obrzędów religijnych, charakteryzuje symbolikę popiołu (i jego obecność w praktykach pokutnych różnych tradycji), koncentrując się przede wszystkim na zwyczajach panujących niegdyś na polskiej wsi – uczestnictwo w liturgii, charakterystyczne postne posiłki, pokutny ubiór. Część druga opracowania ukazuje Środę Popielcową jako datę graniczną pomiędzy okresem karnawału i Wielkiego Postu, niegdyś był to bowiem dzień praktykowania ludowych obrzędów o rozrywkowym charakterze (np. „kłoda popielcowa” czy „babski comber”). Wiele z nich nawiązywało do dawnych przedchrześcijańskich obrzędów wiosennych, a ich kultywowanie miało na celu utylitarne korzyści. Autor ukazuje przemiany, jakie zaszły i wciąż zachodzą w polskim społeczeństwie w percepcji pierwszego dnia Wielkiego Postu. Podkreśla wymarcie wielu popularnych kiedyś obrzędów, wskazując również na aktualność i żywotność zwyczaju posypywania głów popiołem, który wciąż najpełniej oddaje przekaz Środy Popielcowej.

Refine search results

2 Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi Polskiej Akademii Nauk

1 Environmental & Socio-economic Studies

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development

1 Roczniki Teologiczne

1 2020

1 2019

1 2018

1 2017

1 2015

1 1995

2 Jelonek Z.

1 Jach-Nocoń M.

1 Jelonek I.

1 Kupisiński Z.

1 Markowski G.

1 Nocoń A.