Search results

1

Quality Assurance and the necessary rationale behind internationalisation. The case of ESB Business School, Reutlingen University

100%

Gruenewald H.

Perspectives of Innovations, Economics and Business

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

28-33

EN

This paper aims to give a realistic view of how one of Germany’s most international universities strives to be more distinctive in its offer of high quality international education. It outlines the importance of having a balanced, that is, both a qualitative and quantitative approach to internationalisation. Finally, it underlines the crucial role of quality management in helping to achieve sustainability and to present clear outcome measures with respect to internationalisation.

2

Atestacja informacji niefinansowych: podstawy teoretyczne, standardy i praktyki spółek działających w Europie Zachodniej i Wschodniej

72%

Krasodomska J., Zieniuk P.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2021

|

issue 45(1)

53-74

PL

Cel: Celem artykułu jest przedstawienie problemu poświadczania wiarygodności informacji niefinansowych oraz identyfikacja praktyk spółek działających w Europie w tym zakresie. Metodyka/podejście badawcze: W artykule przeprowadzono studia literaturowe oraz analizę danych dotyczących 935 spółek, których raporty zawierające informacje niefinansowe opracowane zgodnie z wytycznymi GRI są dostępne w bazie GRI Sustainability Disclosure Database. W szczególności ustalono liczbę spółek, które zdecydowały się poddać atestacji informacje niefinansowe w 2017 roku oraz ich wcześniejszą praktykę w tym zakresie (od 2005 r.), jak również ich strukturę według rodzaju podmiotu poświadczającego wiarygodność, standardu, zgodnie który przeprowadzono atestację, rodzaju zastosowanego podejścia oraz zakresu atestacji. Wyniki: Blisko połowa badanych spółek poddawała informacje niefinansowe niezależnej zewnętrznej weryfikacji, w tym 34 spółki z Europy Wschodniej (30%) i 426 z Europy Zachodniej (52%). Usługi atestacyjne były świadczone głównie przez firmy audytorskie z tzw. wielkiej czwórki, przede wszystkim Deloitte oraz E&Y, z wykorzystaniem standardu ISAE 3000. Najczęściej stosowanym podejściem w zakresie poświadczania wiarygodności było ograniczone zaangażowanie. Ograniczenia: Opisowy charakter badania wynikający głównie z charakteru pozyskanych danych oraz dużej dysproporcji między spółkami korzystającymi z usług atestacji w Europie Zachodniej i Wschodniej. Oryginalność/wartość: Artykuł poszerza wiedzę z zakresu rachunkowości, w szczególności dotyczącą raportowania niefinansowego. Wskazuje na konieczność podjęcia działań w kierunku szerszego wykorzystania atestacji informacji niefinansowych w Europie Wschodniej.

EN

Objective: The paper presents the issue of non-financial information assurance and identifies the practices of companies operating in Europe in this regard. Methodology/research approach: The research is based on a literature review and analysis of a sample of 935 companies whose non-financial reports, prepared according to the GRI guidelines, are available from the GRI Sustainability Disclosure Database. In particular, we analyze how many companies had their non-financial information verified in 2017 and their previous practice in this regard (since 2005), as well as their structure according to the assuror type, the assurance standard used, the engagement type, and the assurance scope. Findings: Nearly half of the companies had their non-financial information independently and externally verified, including 34 Eastern European companies (30%) and 426 from Western Europe (52%). Most of the entities which provide assurance are so-called Big Four audit companies, mainly Deloitte and E&Y, which use the ISAE 3000 standard for this purpose. The most common engagement type is limited engagement. Limitations: The study is descriptive, which results from the nature of the data collected and the large disparity between companies using assurance in Western and Eastern Europe. Originality/value: The Article broadens accounting knowledge, in particular, on non-financial reporting. It indicates the need to take steps towards the wider use of non-financial information assurance in Eastern Europe.

3

Ocena jakości kształcenia w Polsce – problemy i rekomendacje

61%

Brdulak J.

Nauka i Szkolnictwo Wyższe

|

2016

|

issue 2(48)

81-94

EN

The main objective of this paper is to initiate a discussion on the system of quality evaluation of HEIs (Higher Education Institutions) in Poland. The author of this article points out that the current solutions applied within the field of Polish higher education concerning the assessment of the quality of HEIs are built without a reference to a strategic (long-term) vision. So it seems necessary to answer the following questions: 1) What is the profile of PKA (Polish Accreditation Committee)? Should it be the office controlling the HEIs? Or an expert unit enhancing the process of teaching at universities? 2) If PKA would became an expert unit, would it become a dangerous gap in the control system of HEIs that will increase the number of “diploma mills”? 3) Who within the Polish higher education system should take care for the control and quality assessment? The author presents the idea of creation of an unit that would deal professionally with the quality control in higher education - similar to the Financial Supervision Commission or the Office of Competition and Consumer Protection. The article uses ethnographic research conducted by the author. This article has been written with reference to the legal status of November 1st, 2016.

PL

Głównym celem tego opracowania jest zainicjowanie dyskusji nad kształtem systemu oceny jakości w Polsce. Obecne rozwiązania w obszarze szkolnictwa wyższego dotyczące oceny jakości kształcenia budowane są bowiem bez strategicznej, tzn. długookresowej wizji. Konieczne tym samym staje się udzielenie odpowiedzi na nastepujące pytania: 1) Jaki ma być profil działalności PKA? Czy ma to być urząd kontrolujący uczelnie, czy też ekspercka jednostka doskonaląca procesy kształcenia na uczelniach? 2) Czy w momencie przejścia PKA na poziom jednostki eksperckiej nie powstanie niebezpieczna luka w systemie kontroli uczelni, co spowoduje zwiększenie liczby uczelni „sprzedających dyplomy”? 3) Kto w naszym systemie szkolnictwa wyższego powinien zająć się kontrolą, a kto zarządzaniem jakością? Warto także rozważyć pomysł stworzenia jednostki, która profesjonalnie zajmowałaby się kontrolą w szkolnictwie wyższym – analogicznej do Komisji Nadzoru Finansowego czy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W artykule zostały wykorzystane etnograficzne badania własne. Uwzględniono w nim stan prawny z dnia 1 listopada 2016 r.

Refine search results

1 Nauka i Szkolnictwo Wyższe

1 Perspectives of Innovations, Economics and Business

1 Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

1 2021

1 2016

1 2014

1 Brdulak J.

1 Gruenewald H.

1 Krasodomska J.

1 Zieniuk P.

Quality Assurance and the necessary rationale behind internationalisation. The case of ESB Business School, Reutlingen University

Atestacja informacji niefinansowych: podstawy teoretyczne, standardy i praktyki spółek działających w Europie Zachodniej i Wschodniej

Ocena jakości kształcenia w Polsce – problemy i rekomendacje