Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  athletic performance
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The purpose of this paper is to provide a systematic explanation of the concept of advantage in the context of sport competitions. Advantage is a common concept in sports, but it also holds ambiguities that need clarification. Let’s say, for example, that the national soccer team of Brazil is playing the national team of Finland and is ahead 5 to 0. Finland receives a penalty kick due to a refereeing error. At this point, which of the teams has the advantage? In this paper, I answer this question through a systematic explanation of the concept of advantage. My theory is based on Sigmund Loland’s view that advantage can be distributed both formally and informally in sport competitions. I will develop Loland’s notion of formal advantage by introducing what I call an absolute sense of advantage - a relation of superiority that is based on the performances of two competitors. I replace informal advantage with what I refer to as an expectancy sense of advantage, which is related to expectations regarding the absolute advantage. These two senses of advantage have different functions, and I conclude that advantage is a phenomenon that plays a vital role in all sport competitions through these two senses - absolute and expectancy.
EN
The purpose of the present study was to compare the physiological responses and the actions performed by taekwondo athletes from three different age groups. The sample consisted of children (10.9 ± 1.6 years), cadets (14.7 ± 1.3 years) and adults (23.4 ± 3.1) male taekwondo athletes, who participated in simulated taekwondo competition. Higher values were found in blood lactate cadets (9.49 ± 3.52 mmol.L-1) versus children (5.87 ± 2.45 mmol.L-1;, n2 = 0.274, P = 0.01), lower displacement values in adults (166.7 ± 20.2 m) versus children (225.4 ± 39.6 m, n2 =0.265, P = 0.01). Maximum speed also differed among groups (F = 3.39; P = 0.048; η2 = 0.195), with lower values for children (1.89 ± 0.22) versus adults (2.19 ± 0.34, P = 0.041) and cadets (2.16 ± 0.34, P = 0.025). For peak heart rate (HRpeak) there was an effect of group (F = 4.14; P = 0.027; η2 = 0.24) and of round (F = 10.55; P = 0.001; η2 = 0.28). Cadets had a higher HRpeak compared to adults (P = 0.025). Independently of age group, round 1 resulted in lower HRpeak compared to both rounds 2 (P = 0.004) and 3 (P < 0.001). Blood lactate, displacement, maximum speed and HRpeak differed among age groups, with no difference in acceleration and number of impacts. HRpeak and HRmean differed among rounds. The time spent during match simulated differed among HRpeak zones.
PL
Taekwondo jest sportem walki o wysokiej intensywności. Ze względu na tę cechę, intensywność względna i bezwzględna wysiłku wykonywanego przez sportowców czasie treningu lub zawodów jest trudna do określenia ilościowego. Stąd niektórzy autorzy mierzyli rodzaj i ilość działań, energię pochłoniętą przez elektroniczny protektor ciała podczas zawodów lub niektóre fizjologiczne reakcje np. wytwarzanie się mleczanu we krwi, tętno lub zużycie tlenu. Analiza zmiennych może pomóc zrozumieć wymagania fizyczne i fizjologiczne taekwondo oraz doprowadzić do poprawy metod szkoleniowych. Celem niniejszej pracy było porównanie reakcji fizjologicznych oraz czynności wykonywanych przez zawodników taekwondo z trzech różnych grup wiekowych. Próba składała się z dzieci (10,9 ± 1,6 lat), kadetów (14,7 ± 1,3 lat) i dorosłych (23,4 ± 3,1) zawodników taekwondo, którzy wzięli udział w symulowanej konkurencji taekwondo. Walka składała się z trzech 2-minutowych rund z 1 minutową przerwą, odtwarzając charakterystykę rzeczywistej konkurencji taekwondo. Sportowcy zostali sparowani w zależności od ich masy ciała i poziomu technicznego. Przemieszczenia ciała, przyspieszenie, liczba uderzeń (np. przyspieszenia były mierzone w jednostkach siły „G”) i prędkości maksymalne zostały określone przez trójosiowy akcelerometr, który posiadał na sobie każdy sportowiec. Tętno zostało zmierzone za pomocą EI SPI Elite (GPSports Systems, Australia) zintegrowanego z czujnikiem polarnym (Polar, Finlandia). Wyższe wartości mleczanu we krwi znaleziono u kadetów (9,49 ± 3,52 mmol.L-1) w porównaniu z dziećmi (5,87 ± 2,45 mmol.L-1; n2 = 0,274 , P= 0,01), niższe wartości odchyłowe u dorosłych (166,7 ± 20,2 m) w porównaniu do dzieci (225,4 ± 39,6 m, n2 = 0,265, P = 0,01). Różnica w maksymalnej prędkości między grupami wynosiła (F = 3,39, P = 0,048; η2 = 0,195), przy niższych wartościach dla dzieci (1,89 ± 0,22) w porównaniu do osób dorosłych (2,19±0,34, P=0,041) i kadetów (2,16±0,34, P=0,025). Dla szczytowej akcji serca (HRpeak) rezultat dla grupy wynosił (F = 4,14, P = 0,027; η2 = 0,24) i całościowy (F = 10,55, P = 0,001; η2 = 0,28). HRpeak dla kadetów miał wyższą wartość w porównaniu do osób dorosłych (P =0,025). Niezależnie od grupy wiekowej, w rundzie 1 uzyskano niższą wartość HRpeak w porównaniu do obu rund 2 (P = 0,004 ) i 3 ( P <0,001). Zawartość mleczanu we krwi, wartości odchyłek, prędkość maksymalna i HRpeak różniły się w grupach wiekowych, bez różnicy w przyspieszeniu i liczby uderzeń. HRpeak i HRmean różniły między rundami. Czas spędzony podczas symulowanej walki różnił się między strefami HRpeak.
EN
Aim and Method. The purpose of this study was to describe the physical performance (acceleration, number of impacts, distance and maximum speed) and physiological response (heart rate and blood lactate) of young female taekwondo athletes during combat simulations. Material. The sample consisted of seven girls (13.1 ± 1.1 years), who participated in a simulated taekwondo competition. Results. The main results observed were: post match blood lactate = 4.19 ± 2.03 mmol.L-1; peak heart rate = 201 ± 7 bpm; maximum acceleration = 9.68 ± 0.52 G; number of impacts = 148 ± 42; total distance = 203 ± 69 m; and maximum speed = 7.07 [6.7, 8.2] km/h. A lower mean heart rate (P <0.05; F = 8.333) was found in the first round (163 ± 14 bpm) compared with the second (182 ± 9 bpm) and third rounds (185 ± 10 bpm). Conclusions. The main findings of the present study are that young female taekwondo athletes presented with low blood lactate after the match, performed around 150 impacts during the match, which occurred each 1.37 m – given that the total displacement is around 200 m – with high acceleration, and the displacements were performed at moderate speeds. In addition the heart rate was lower in the first round compared to the other two rounds.
PL
Wstęp. Taekwondo to sport walki, który ewoluował w aspektach naukowych i technicznych od czasu włączenia go do grona dyscyplin olimpijskich, zmuszając poszczególne kraje do poszukiwania informacji z różnych źródeł – instytucji zaangażowanych w proces osiągania wyników sportowych na poziomie międzynarodowym. Taekwondo jest uważane za sport o przerywanej wysokiej intensywności, przez co trudno jest ocenić wysiłek sportowców podczas zawodów lub w symulowanej walce. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie fizycznych i fizjologicznych reakcji młodych zawodniczek taekwondo podczas symulacji walki. Metody. Zmienne mierzone podczas walki taekwondo obejmowały: tętno, prędkość, liczbę uderzeń, odległość i przyspieszenie. Dane te zostały uzyskane przy użyciu GPS zintegrowanego z monitorem pracy serca. Minutę po meczu zmierzono stężenie mleczanu we krwi ([BL]), po pobraniu próbki krwi z palca. Siedem młodych zawodniczek taekwondo zostało wybranych na szkolenia w Olympic Training Center w Chile (średnia ± SD: wiek: 13,1 ± 1,1 lat, masa ciała: 43,2 ± 6,7 kg, wzrost: 151,7 ± 9,8 cm; BMI: 18,7 ± 1,6 kg / m²; czas praktyki: 3,1 ± 0,7 lat). Udział w tym badaniu był dobrowolny, a rodzice zawodniczek wyrazili pisemną zgodę na ich udział po uzyskaniu informacji na temat procedur i ewentualnych zagrożeń. Wyniki. Główne zaobserwowane rezultaty były następujące: mleczan we krwi po meczu = 4,19 ± 2,03 mmol.L-1; szczytowe tętno = 201 ± 7 uderzeń na minutę; maksymalne przyspieszenie = 9,68 ± 0,52 G; liczba uderzeń = 148 ± 42; całkowita odległość = 203 ± 69 m; maksymalna prędkość = 7,07 [6.7, 8.2] km/h. Częstość akcji serca (p <0,05; F = 8,333) stwierdzona w pierwszej rundzie (163 ± 14 bpm) była niższa w porównaniu z drugą (182 ± 9 rund BPM) i trzecią rundą (185 ± 10 BPM). Maksymalna osiągnięta prędkość wyniosła ok. 6 km/h oraz 6-7 km/h i jest wyższa od średniej światowej, a dla przyspieszenia, liczba uderzeń w obrębie 5-6 G i 6-6,5 G jest także wyższa niż średnia światowa. Dyskusja. Ponieważ system punktacji taekwondo opiera się na minimalnym kontakcie cielesnym (zastosowanie ochraniaczy), sportowcy wydają się uniknąć wydatków energii wymagających bardzo intensywnych wysiłków, co jest potwierdzone przez mniejszą liczbę uderzeń o wartości wyższych niż 8 G. Przemieszczenia się młodych zawodniczek taekwondo poniżej 7 km/h jest prawdopodobnie spowodowane przez wielkość obszaru walki i krótką odległość od przeciwnika. Wnioski. Główne ustalenia niniejszego badania wskazują, że młode zawodniczki taekwondo miały niski poziom mleczanu we krwi po meczu, wykonano około 150 uderzeń w trakcie walki, które wystąpiły co 1,37 m – biorąc pod uwagę, że całkowite przemieszczenie wyniosło około 200 m – z dużym przyspieszeniem i że to przemieszczenie nastąpiło przy umiarkowanych prędkościach. Ponadto, częstość akcji serca była mniejsza w pierwszej rundzie w stosunku do pozostałych dwóch rund.
EN
Background and Aim. Based on the assumption that a specific test for boxing would assist in the evaluation of athletes and in the selection of training based on actions within the ring, this study intends to propose a test and evaluate its reproducibility, intending to be physiologically alike an official fight, and providing estimates of performance. Methods. 12 boxers were evaluated on two different days with an interval of 48 hours between the test and retest. The evaluation consisted of a specific test where the evaluator guided the athletes for three rounds in repeated actions of attack, defense, and movement. During the test, variables of maximum heart rate (HR), lactate concentration (LA), rating of perceived exertion (RPE) and fatigue (ROF) at rest were evaluated at the end of rounds, and at five and ten minutes after the test; in addition, the test was filmed for performance analysis (number of actions). The reproducibility of the test was verified by scientifically rigorous methods. Results. The specific test was proven to be alike an official fight with Mean Action/seg between 1.69±0.2 – 1.87±0.2 and mean values of HR of 190 bpm, RPE of 17.92 points and LA of 8.42 mmol/L, at third round). There was reproducibility of the physiological and performance variables, except for HR and Mean Evaluator Error. Conclusion. The proposed specific test for amateur boxing has characteristics and physiological responses similar to an official fight and presents reproducibility in the analyzed variables, providing an estimate of performance; however, HR and Mean Evaluator Error did not prove to be reproducible.
PL
Tło i cel. Na podstawie założenia, że test sprawności specjalnej w boksie amatorskim może pomóc w ocenie zawodników i selekcji treningu opartego na działaniach w ringu, niniejsze badanie miało na celu zaproponowanie takiego testu i ocenę jego reprodukowalności, mając na celu fizjologiczne odwzorowanie walki oraz oszacowanie wyników sportowych. Metody. Dwunastu bokserów zostało ocenionych w dwóch dniach, z odstępem 48 godzin między testem a powtórnym testem. Ocena polegała na teście sprawności specjalnej, w którym oceniający prowadził zawodników przez trzy rundy, powtarzając ataki, obronę i ruch. W trakcie testu oceniano zmienne maksymalnego tętna (HR), stężenie mleczanu (LA), ocenę percepcji wysiłku (RPE) i zmęczenie (ROF) w stanie spoczynku na koniec rund oraz pięć i dziesięć minut po teście. Dodatkowo test był filmowany w celu analizy wyników sportowych (liczba akcji). Reprodukowalność testu została zweryfikowana za pomocą naukowo rygorystycznych metod. Wyniki. Test sprawności specjalnej okazał się podobny do oficjalnej walki ze średnią ilością akcji na sekundę wynoszącą od 1,69±0,2 do 1,87±0,2 oraz średnimi wartościami HR wynoszącymi 190 uderzeń na minutę, RPE wynoszącymi 17,92 punktów i LA wynoszącymi 8,42 mmol/L (w trzeciej rundzie). Stwierdzono reprodukowalność zmiennych fizjologicznych i wyników sportowych, z wyjątkiem HR i średniego błędu oceniającego (MEE). Wnioski. Test sprawności specjalnej w boksie amatorskim posiada cechy i reakcje fizjologiczne zbliżone do walki oficjalnej oraz wykazuje reprodukowalność w analizowanych zmiennych, dostarczając oszacowania wyników sportowych; jednak HR i średni błąd oceniającego nie okazały się reprodukowalne.
EN
Background. The free combat software, called Frami®, has had its panel customized and adapted for Taekwondo analysis. Thus, the software is able to produce essential information from sequential combat actions and the functional demands of the combat. However, its protocol has not been validated for the sport of Taekwondo. Aims. The present study aimed to verify the objectivity and reliability of a technical-tactical and motor actions analysis protocol for elite-level Taekwondo competition using the Frami® software by comparing results from experts and non-expert evaluators.Methods. To determine if the Frami® software is suitable for Taekwondo competition, three evaluators (two experts and one non-expert) created a protocol, using displacement, attack, counterattack, defense, clinch, and pause phases, and selected 10 men’s matches from the 2019 Taekwondo World Championships. A test-retest reliability was used to indicate the repeatability of test scores with the passage of time (test vs. retest after 24 hours). Cohen’s Kappa and intraclass correlation coefficient were used to estimate and reflect the stability of the protocol measured by the Frami® software, p≤.05. Results. After conducting an intraclass correlation coefficient (ICC) analysis, this study indicated that for all combat phases, the evaluators showed “moderate” to “excellent” reliability (ICC=.64 to .99), except the third evaluator (non-expert) that presented “poor” for the clinch counterattack actions (ICC=.33). For objectivity, the obtained ICCs varied from “moderate” to “excellent” (ICC=.5 to .99). For penalties and scores, objectivity was rated “almost perfect” (ICC = .89 to .97). Conclusion. The protocol proved to be reproducible and objective for the analysis of elite-level Taekwondo competition. This protocol was advantageous, since more motor actions were added (clinch, combat base, penalties, and scores) compared to the previously validated protocol, and it was developed under the current competitive rules in which electronic devices (chest, foot, and helmet) are used. However, the evaluation performed by a non-expert may not represent accurately the technical-tactical actions of the combat.
PL
Wprowadzenie. Darmowe oprogramowanie do analizy walki, zwane Frami®, miało swój panel dostosowany i zaadaptowany do analizy Taekwondo. Tak więc, oprogramowanie było w stanie wyprodukować istotne informacje z sekwencyjnych działań bojowych i funkcjonalnych wymagań walki. Jednakże, jego protokół nie został zatwierdzony dla sportu Taekwondo. Cele. Niniejsze badanie weryfikowało obiektywność i wiarygodność protokołu analizy techniczno-taktycznej i działań motorycznych dla zawodów Taekwondo na poziomie elitarnym przy użyciu oprogramowania Frami® poprzez porównanie wyników ustalonych przez ekspertów i osób nie będących ekspertami. Metody. Aby ustalić,czy oprogramowanie Frami® jest odpowiednie do zawodów Taekwondo, trzech oceniających (dwóch ekspertów i jeden nie-ekspert) stworzyło protokół, używając faz przemieszczenia, ataku, kontrataku, obrony, klinczu oraz pauzy i wybrało 10 walk z udziałem mężczyzn z Mistrzostw Świata Taekwondo 2019. Zastosowano rzetelność test-retest, aby wskazać powtarzalność wyników testu z upływem czasu (test i retest po 24 godzinach). Cohen’s Kappa i współczynnik korelacji wewnątrzklasowej zostały użyte do oszacowania i odzwierciedlenia stabilności protokołu mierzonego przez oprogramowanie Frami®, p≤.05. Wyniki. Po przeprowadzeniu analizy współczynnika korelacji wewnątrzklasowej (ICC), niniejsze badanie wykazało, że dla wszystkich faz walki, oceniający wykazali „umiarkowaną” do „doskonałej” wiarygodność (ICC=.64 do .99), z wyjątkiem trzeciego oceniającego (nie-eksperta), który wykazał „słabą” wiarygodność dla działań kontrataku klinczu (ICC=.33). Dla obiektywności, uzyskane ICC wahało się od „umiarkowanego” do „doskonałego” (ICC=.5 do .99). Dla kar i wyników, obiektywność została oceniona jako „prawie doskonała” (ICC = .89 do .97). Wnioski. Protokół okazał się być powtarzalny i obiektywny dla analizy w zawodach Taekwondo na poziomie elitarnym. Protokół ten był korzystny, ponieważ dodano więcej działań motorycznych (klincz, podstawa walki, kary i punktacja) w porównaniu do poprzednio walidowanego protokołu, a także został opracowany zgodnie z aktualnymi przepisami zawodniczymi, w których używane są urządzenia elektroniczne (klatka piersiowa, stopa i kask). Jednakże, ocena dokonana przez nie-eksperta może nie przedstawiać dokładnie techniczno- taktycznych działań w walce.
EN
Background: Physiological measurements during simulated competitions are useful to make training programs more specific to sport-specific demands. Problem and Aim: The objective of the present study was to analyze the physiological response of kumite karate athletes during a simulated competition. Methods: Ten athletes from Chile’s national karate team (5 males, age: 24.2 ± 1.8 years, height: 1.67 ± 0.07 m, body mass: 77.8 ± 16.7 kg, and 5 females, age: 23.2 ± 4.1 years, height 1.61 ± 0.04 m, body mass: 62.2 ± 3.7 kg) participated in a simulated competition composed of 4 matches for each athlete. We measured the following variables: blood lactate concentration, heart rate, rating of perceived exertion, respiratory rate, and body temperature. Results: An effect of time on body temperature was for found in males and females, heart rate mean in males (P = 0.009), and 1-minute heart rate recovery in females (P = 0.044). Conclusions: The simulated karate competition under the new Olympic weight categories presented elevated cardiovascular and metabolic responses, which increased in intensity as the fighting progressed.
PL
Tło. Sporty walki zdobyły ogromną popularność na całym świecie, a karate jest jednym z najczęściej uprawianych sportów. Karate zostało ostatnio dodane do programu olimpijskiego, a jego oficjalny debiut odbędzie się na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio 2020. Jedna z metod walki w karate, kumite, ma nieciągłą charakterystykę, co utrudnia ilościowe określenie poziomów intensywności podczas zawodów lub treningu. Celem pracy była więc analiza fizjologicznej reakcji elity zawodników karate kumite podczas symulowanej walki. Materiał i metody. Dziesięciu zawodników z chilijskiej narodowej drużyny karate (5 mężczyzn, wiek: 24,2 ± 1,8 lat, wzrost: 1,67 ± 0,07 m, masa ciała: 77,8 ± 16,7 kg i 5 kobiet, wiek: 23,2 ± 4,1 lat , wzrost 1,61 ± 0,04 m, masa ciała: 62,2 ± 3,7 kg) wzięło udział w symulowanych zawodach składających się z 4 walk dla każdego zawodnika. Zmierzono następujące zmienne: stężenie mleczanu krwi, częstość akcji serca, ocenę odczuwanego wysiłku, częstość oddechu i temperaturę ciała. Wyniki. U mężczyzn i kobiet stwierdzono wpływ czasu na temperaturę ciała, średnie tętno u mężczyzn (P = 0,009) oraz 1-minutową regenerację tętna u kobiet (P = 0,044). Wnioski. Symulowane zawody karate w nowych olimpijskich kategoriach wagowych charakteryzowały się wysokimi reakcjami sercowo-naczyniowymi i metabolicznymi. Prawdopodobną hipotezą jest to, że wyniki odzwierciedlają chwilowy wysoki poziom walki, jednak w tym badaniu nie zmierzono stosunku wysiłku do odpoczynku. Dlatego też przyszłe badania powinny przeanalizować strukturę czasową symulowanych zawodów karate z nowymi kategoriami olimpijskimi, aby potwierdzić wnioski pochodzące z tego badania.
EN
Background. Despite its importance, time-motion and technical -tactical analyses are rarely applied in Taekwondo by coaches and in technical assistance because of the lack of technical- tactical protocols for real-time analysis. Problem and aim. This study aimed to elaborate and validate a new technical-tactical protocol in Taekwondo for real-time analysis, as well as to demonstrate the characterization and practical application of the app for general models of high-level championships. Methods. The data was constructed for 7,370 sequential technical-tactical actions – a total of 189 rounds – which were observed during 64 matches. From this number, twenty-four matches from a total of 64 (37.5%), were analyzed twice by one expert with a 24hour interval between them and once by another expert. Frequencies and time (seconds) of the technical-tactical variables selected for the analysis correspond to the following groups: a) Positioning; b) Techniques; c) Clinch; and d) Pause. The Mann- Whitney comparison and Cohen’s Kappa coefficient were used, p≥0.05. Results. Similar technical-tactical real-time analyses were observed with no significant inter-rater difference in the attack or counterattack variables (P=0.959), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=0.959), with agreement between 0.49 (moderate) and 0.75 (strong). There were also no significant intra-rater differences in the attack and counterattack variables (P=1.0), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=1.0), with agreement between 0.72 (strong) and 0.87 (almost perfect). Tactical analysis reveals that athletes were more effective in scoring defensive actions than offensive, scoring the most times with 1-point techniques; bandal chagui was the technique with the highest frequency of scoring and ~20% of the scoring came from penalties Conclusion. These results represent an advantage, as coaches can use this protocol, showing immediate feedback to your athlete during competitions or training, as the App can be installed on tablets and smartphones.
PL
Wprowadzenie. Pomimo dużego znaczenia, analiza czasowo- ruchowa i techniczno-taktyczna jest rzadko stosowana w Taekwondo przez trenerów i w pomocy technicznej, co wynika z braku protokołów techniczno-taktycznych do analizy w czasie rzeczywistym. Problem i cel. Celem pracy było opracowanie i walidacja nowego protokołu techniczno-taktycznego w Taekwondo do analizy w czasie rzeczywistym, jak również przedstawienie charakterystyki i praktycznego zastosowania aplikacji do ogólnych modeli mistrzostw najwyżej rangi. Metody. Dane zostały skomponowane dla 7,370 sekwencyjnych działań techniczno-taktycznych, łącznie 189 rund, które były obserwowane podczas 64 spotkań. Z tej liczby, dwadzieścia cztery walki z 64 (37.5%) były analizowane dwa razy dla jednego eksperta z 24-godzinną przerwą między nimi i jeden raz dla innego eksperta. Częstości i czas (sekundy) zmiennych techniczno-taktycznych wybranych do analizy odpowiadają następującym grupom: a) Pozycjonowanie; b) Techniki; c) Klincz; i d) Przerwa. Zastosowano metodę porównawczą Manna- Whitneya i współczynnik Kappa Cohena, p≥0,05. Wyniki. Zaobserwowano podobną techniczno-taktyczną analizę w czasie rzeczywistym, bez istotnych różnic międzyosobniczych w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=0,959), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=0,959), przy zgodności między 0,49 (umiarkowana) i 0,75 (silna). Nie było również znaczących różnic między zawodnikami w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=1,0), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=1,0), przy zgodności między 0,72 (silna) i 0,87 (prawie doskonała). Analiza taktyczna ujawnia, że zawodnicy byli bardziej skuteczni w zdobywaniu punktów w akcjach defensywnych niż ofensywnych, zdobywając najwięcej razy punkty techniką 1-punktową. Bandal chagui był techniką o największej częstotliwości zdobywania punktów, a ~20% punktów pochodziło z kar. Wnioski. Wyniki te stanowią zaletę, ponieważ trenerzy mogą korzystać z tego protokołu, pokazując natychmiastową informację zwrotną dla swojego zawodnika podczas zawodów lub treningu, ponieważ aplikacja może być zainstalowana na tabletach i smartfonach.
EN
Background. A schematic analysis of tactical performance by an MMA athlete is a potential mediator of success, and can help the understanding of how striking actions can be used to organize technical-tactical actions. A specific evaluation of MMA striking actions has not been undertaken in previous studies. Problem and aim. To compare the striking motor actions of MMA athletes by outcome type (Split vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission) at the Ultimate Fighting Championship (UFC™), and to offer a practical application for MMA training. Methods. Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests were applied to compare the effects of the different types of outcome decision (Split Score Decision vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission). Results. Results showed a higher number of Unanimous than Split Decisions and Submissions after attempted (p≤0.05) and (p≤0.05) landed head strikes during keeping distance and clinch moments. A Split Decision followed a higher frequency of attempted (p≤0.05) and landed (p≤0.05) body strikes during keeping distance and clinch moments rather than an Unanimous Decision. Submission and TKO/KO.TKO/KO were more highly demonstrated than Split Decision after Attempted [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] and Landed [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] Head Jabs during groundwork combat. Conclusions. These results are interesting because they show the singularities of two situations (Split and Unanimous Scores) in which the bout must continue until the end of the round. Unanimous decisions were made in respect of attacks to the head during stand up combat, while split decisions were determined by the number of strike actions oriented to the body, and TKO/KO outcomes were determined by jabs to the head made in the ground situation.
PL
Tło. Schematyczna analiza wyników taktycznych sportowca MMA jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w zrozumieniu, jak uderzenia mogą być wykorzystane w organizacji techniczno-taktycznych działań. W poprzednich badaniach ta szczegółowa ocena uderzeń w MMA nie została przeprowadzona. Problem i cel. Porównanie działań uderzeniowych zawodników MMA w sytuacji różnych typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut// techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się) w mistrzostwach Ultimate Fighting Championship (UFC™), przeprowadzenie praktycznego zastosowania w treningu MMA. Metody. Testy post hoc Kruskala Wallisa i Dunna zostały zastosowane w celu porównania efektów typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut//techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się). Wyniki. Wyniki wykazały większą liczbę prób uderzeń głową (p≤0,05) i udanych uderzeń głową (p≤0,05) podczas utrzymywania dystansu i momentów klinczujących w sytuacji decyzji jednogłośnej niż w przypadku decyzji podzielonej i poddania się. W przypadku decyzji podzielonej wykazano wyższą częstotliwość prób uderzeń ciała (p≤0.05) i udanych uderzeń ciała (p≤0.05) podczas utrzymania odległości i momentów klinczujących niż w przypadku decyzji jednogłośnej, poddania się i nakautów. Nokaut/techniczny nokaut wykazały wyższą częstotliwość prób uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] i udanych uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] podczas walki w parterze niż w przypadku decyzji podzielonej. Wnioski. Wyniki te są interesujące, ponieważ pokazują cechy szczególne dwóch sytuacji (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna), w których walka musi trwać do końca rund. Jednogłośnie podejmowano decyzje w sytuacji atakach na głowę w czasie walki na stojąco, natomiast decyzje podzielone determinowane były liczbą akcji uderzeniowych zorientowanych na ciało, a wyniki TKO/KO determinowane były uderzeniami w głowę wykonywanymi w czasie walki w parterze.
EN
Methods. Time-motion analysis data of cadet-athletes (age: 15.95 ± 0.68 years-old) were grouped by weight divisions, according to the following criteria: lightweight Lighters (n = 224 combats of -50kg, -55kg and -60kg), middleweight Middlers (n = 76 combats of -66kg, -73kg and -81kg) and heavyweight Heavies (n = 50 combats of -90kg and +90kg) at four state judo championships. Total and sequential time-motion analyses were observed, according to each combat phase (i.e. standing combat, approach, gripping, attack, groundwork combat, and pause phases) and compared by weight divisions, p ≤ 0.05. Results. The main results indicated significant differences between combat time, with lightweight Lighters (234.4s ± 122.3s) > middleweight Middlers (191.6s ± 118.2s) and heavyweight competitors Heavies (176.8s ± 131s), standing combat time, with Lighters (125.4s ± 67.4s) > Middlers (99.6s ± 70.8s) and Heavies (91.1s ± 63.6s), approach phase, with Lighters (41.5s ± 26s) > Middlers (27.2s ± 18.2s) and gripping phase, with Lighters (75.5s ± 49.2s) >Heavies (51.3s ± 36.9s). Conclusions. Our results suggest that individual training programs should be adjusted for cadets according to their weight divisions with consideration given to the temporal structure of the competitive environment.
PL
Tło. Schematyczna analiza ruchu w czasie dla zawodników kadetów jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w rozwoju treningu judo. Problem i cel. W niniejszym badaniu porównano fazy walk judo u kadetów-sportowców płci męskiej w różnych kategoriach wagowych. Metody. Dane analizy ruchu w czasie kadetów-sportowców (wiek: 15,95 ± 0,68 lat) pogrupowano według kategorii wagowych, według następujących kryteriów: waga lekka (n = 224 walki -50 kg, -55 kg i -60 kg), średnia ( n = 76 walk z wagami -66kg, -73kg i -81kg) oraz ciężka (n = 50 walk z wagami -90kg i +90kg) w czasie czterech stanowych mistrzostw w judo. Obserwowano całkowitą i sekwencyjną analizę ruchu w czasie, zgodnie z każdą fazą walki (tj. walka w pozycji stojącej, zbliżanie się, chwytanie, atak, walka w parterze i faza pauzy) i porównywano je w podziale wagowym, p ≤ 0,05. Wyniki. Główne wyniki wskazują na istotne różnice między czasem walki zawodników wagi lekkiej (234,4s ± 122,3s) > średniej (191,6s ± 118,2s) i ciężkiej (176,8s ± 131s), czasem walki stojącej u zawodników wagi lekkiej (125,4s ±67,4s) > średniej (99,6 s ± 70,8 s) i ciężkiej (91,1 s ± 63,6 s), fazą zbliżania, u zawodników wagi lekkiej (41,5 s ± 26 s) > średniej (27,2 s ± 18,2 s) i faza chwytania u zawodników wagi lekkiej (75,5 s ± 49,2 s) >ciężkiej (51,3s ± 36,9s). Wnioski. Wyniki autorów sugerują, że indywidualne programy treningowe powinny być dostosowywane dla kadetów zgodnie z ich podziałami wagowymi, z uwzględnieniem czasowej struktury środowiska rywalizacji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.