Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  aura
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zmącone nadzieje, czyli literatura „czwarta” na najwyższym biegu

100%
Wróblewski M.
Polonistyka. Innowacje
|
2018
|
issue 7
29-40
EN
The author analyzes the essential relationship between contemporary literature for children and youth and axiology in the context of Walter Benjamin’s koncept of aura. Dimension of the children’s literature includes a numerous works which prezent a different system of values, e.g. from conservative to the liberal. However, a huge part of such works have a feature of a typical popular text but still a reader can find an artistic, valuable works for children on the Polish book market. Therefore a suitable support for the process of management between children’s literature and the system of value is the most important issue. Thus, a traditional work of reviewers and researchers is not enough today to find a suitable path to exam a numerous work of the children’s literature in axiological context. Therefore the author argues that we should describe the connection between the contemporary children’s literature and axiology by the three phenomena: blog-critique, dominance of a public discourse and a children’s writer.
PL
Autor w artykule analizuje istotną relację między współczesną literaturą dla dzieci i młodzieży a aksjologią w kontekście koncepcji aury Waltera Benjamina. Rozległy obszar literatury „czwartej” obejmuje wiele różnorodnych pod względem artystycznym i prezentowanego w niej systemu wartości tekstów. Mimo że wiele z nich ma formę utworu popularnego, służącego rozrywce, to jednak na polskim rynku książki dziecięcej znaleźć można wiele wartościowych, artystycznie dopracowanych tekstów. Tradycyjne działania krytyka literackiego i badacza literatury nie są dziś wystarczające, aby właściwie opisać rozległy obszar związków między tekstem a aksjologią. Autor artykułu proponuje, by uwzględnić trzy elementy, które współtworzą aurę (wartości) utworu adresowanego do młodego czytelnika: blogokrytykę, dominantę dyskursu publicznego oraz protoautora (dziecięcego pisarza).  
2
Publication available in full text mode
Content available

„Chainsaw Gutsfuck” – estetyka chaosu w muzyce blackmetalowej

82%
Sułkowska A.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2019
|
issue 11(3) "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"
24-45
PL
Artykuł podejmuje próbę analizy estetyki i tropów stylistycznych odpowiedzialnych za kreację wizerunku (poza)scenicznego muzyków blackmetalowych oraz bada pod kątem medio- i kulturoznawczym kluczowe elementy kojarzone ze sceną, takie jak chaos, przyroda, ogień czy określone motywy w tekstach i nazwach zespołów. Na przykładzie zespołów pierwszej i drugiej fali oraz przedstawicieli nowej sceny black-/darkmetalowej praca zajmuje się zdefiniowaniem znaczenia chaosu w tym gatunku oraz wyróżnieniem poszczególnych podtypów jego dyskursywnego wykorzystania, co pozwala na zaobserwowanie wpływu, jaki aspekty te wywarły na zmiany stylistyczne i wizualne poszczególnych zespołów. Efektem pracy jest spójny obraz ukazujący związki aspektów wizualnych z merytorycznymi wątkami i ideologią black metalu, z uwzględnieniem poszczególnych dyskursów obecnych w nim współcześnie.
EN
The article analyses the significance of aesthetic and stylistic tropes in the creation of the stage presence of black metal musicians, as well as investigates, from the perspective of media and culture studies, other components associated with the visual side of the genre, such as chaos, nature, violence or the usage of four elements in the construction of the genre atmosphere. Using as an example the bands representing the first and second wave of black metal, along with new proponents of extreme metal stage, the study defines the role of chaos in black metal, specifying its subcategories in terms of discursive usage, allowing to sketch the influence these elements had on the changes and evolution of certain bands’ image. The article aims to present the analogies between visual and factual aspects and black metal-ideology, with special attention being paid to the modern discourses defining today’s condition of the genre.
3
Publication available in full text mode
Content available

THE MARK OF THE NATIVE LANDSCAPE IN THE ARTISTIC OUTPUT OF JÓZEF SZERMENTOWSKI

82%
Porzucek N.
Literatura Ludowa
|
2020
|
issue 3
EN
The article centres on the analysis of Józef Szermentowski’s works with special attention to how his output was influenced by the native landscape. The author explores the concept of the stigma as an inalienable mark (on the body, in memory, in the artwork) and essential in discussions of the artwork concepts of aura and regionalism. The author brings to light the most important aspects of Szermentowski’s biography and uses them to analyse selected paintings in light of the issues signalled earlier.
PL
 Praca jest analizą biografii oraz twórczości Józefa Szermentowskiego pod kątem piętna, jakie odcisnął na nich krajobraz kielecki. Autorka zastanawia się nad samym pojęciem piętna jako niezbywalnego śladu (na ciele, w pamięci, w twórczości artystycznej) oraz nad istotnymi w kontekście omawianej twórczości pojęciami aury i regionalizmu. W tekście przybliżone zostają najważniejsze z perspektywy badaczki aspekty biografii artysty i na ich podstawie przeprowadzona zostaje analiza wybranych, reprezentatywnych dla badanego problemu prac malarskich.
4
Publication available in full text mode
Content available

Adaptacja auratyczna. Artystyczne próby i teoretyczny zamach

82%
Jauksz M.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2022
|
vol. 10
26-39
EN
The text aims at depicting a problem of adaptations of past times and their aura, textual realizations of today in their relation to artistic conventions that belong to the past, yet show permanence in the contemporary artistic practices. As the examples of the so-called auratic adaptations the text points at Jane Campion’s The Piano, Alan Moore’s and Kevin O’Neil’s The League of Extraordinary Gentlemen and Robert Egger’s The Lighthouse and the character of their relation to some themes and problems of the 19-century formation is a point of departure for a consideration of practices of adapting and transforming the 19th century in the contemporary fiction.
PL
Tekst jest próbą zarysowania zjawiska adaptacji ducha minionego czasu, tekstowych realizacji nawiązujących do dawnych konwencji artystycznych i pozostających z nimi w silnej zależności intertekstualnej. Przykładami tych adaptacji auratycznych są tu Fortepian Jane Campion, Liga Niezwykłych Dżentlemenów Alana Moore’a i Kevina O’Neile’a oraz The Lighthouse Roberta Eggersa, a charakter ich związków z tematami i problemami dziewiętnastowiecznej formacji kulturowej jest punktem wyjścia do refleksji o adaptowaniu i przerabianiu XIX wieku.
5

Challenging Heritage Visualisation: Beauty, Aura and Democratisation

81%
Jeffrey S.
Open Archaeology
|
2014
|
vol. 1
|
issue 1
EN
In this paper I will pose a challenge to digital heritage visualisation that takes as its starting point the weirdness of the digital world in comparison to everyday experience. Related to this is the apparent inability for digital objects to benefit from or acquire aura from their originals. I contend that, unless mitigated, these properties will cause a continuing lack of engagement with digital heritage visualisation beyond the professional and academic circles in which they are created. Contrary to expectations, I will argue digital objects can indeed manifest an auratic quality and that this is in fact fundamental to how they are received by various audiences. I contend that both aura and the intimate relationship between digital representation, aesthetics and the creative imagination need to be understood and embraced in practice. Finally, I will suggest some ways of addressing the challenge by looking at modes of co-production, physical replication and aesthetic quality.
6

Culture: Two Theses and Deathworks

70%
Tester K.
Prace Kulturoznawcze
|
2016
|
vol. 20
53-62
PL
Ten krótki esej ma na celu nieco rozluźnić nadmiernie jednolitą koncepcję kultury, by otworzyć się na myślenie o kulturze jako złożonej refleksji nad niejednoznaczną sytuacją człowieka. Podążając za Pascalem, tę ambiwalencję określić można przez nasze usytuowanie pomiędzy aniołami i zwierzętami. Kultura zwraca się w kierunku aniołów i jest dążeniem do czegoś innego niż materialność naszej zwierzęcej egzystencji. Przede wszystkim kultura jest metafizyczna, gdy oferuje znaczenie. Po drugie, kultura jest nadmiarem, ponieważ jest praktyką czegoś innego. Dziś jednak te aspekty kultury są kwestionowane przez brak wyboru okoliczności społecznych, w których odbywa się produkcja kulturalna oraz jej odbiór. Gdzie zatem jesteśmy, jeśli nie możemy już dłużej zakładać istnienia tego, co metafizyczne i nadmierne?
7
Publication available in full text mode
Content available

Dotykanie minionego. Fortepian Jane Campion jako przykład adaptacji auratycznej

66%
Jauksz M.
Forum Poetyki
|
2021
|
issue 23
174-189
EN
In this article, I attempt to define a new phenomenon in world contemporary cinema. Thanks to new visual means of expression, with a focus on their haptic nature, film tries to recreate moods and sensitivities associated with the past. As an informed reading of Emily Dickinson’s poetry and Emily Brontë’s Wuthering Heights, Jane Campion’s The Piano becomes an example of a plot that is, on the one hand, filled with perspectives, motifs and situations from these works and, on the other hand, thanks to the stylistic multisensory nature of cinema, recreates the nineteenth-century dynamics of relations and moods recorded in historical sources in specific characters and objects. Thus, it becomes an auraptation (auraptation: auratic adaptation), an adaptation of the aura found in the literary testimonies of a given epoch. It translates a story that was not created in the nineteenth century into the present and the contemporary media.
PL
Artykuł jest próbą zdefiniowania zjawiska w światowym kinie współczesnym, które wykorzystując nowe sposoby komunikacji w obrębie sztuk wizualnych i ich haptyczności, stara się rekreować nastroje i wrażliwości konotowane z kulturą minionych czasów. Fortepian Jane Campion, jako świadectwo zaangażowanej lektury przede wszystkim poezji Emily Dickinson, ale też Wichrowych Wzgórz Emily Brontë, staje się tu przykładem fabuły z jednej strony nasyconej perspektywami, motywami i sytuacjami zaczerpniętymi z tych utworów, z drugiej wykorzystuje stylistyczną multisensoryczność kina, by w przedstawionych bohaterach i przedmiotach ich otaczających odtwarzać dynamikę relacji i nastroje znane z przekazów o kulturze połowy XIX wieku. Dzięki temu staje się auraptacją (adaptacją auratyczną; ang. auraptation – auratic adaptation), adaptacją aury wyczytanej spomiędzy literackich świadectw epoki, przeniesieniem w dzisiejsze czasy i właściwe im media niepowstałej w wieku XIX opowieści.
8
Publication available in full text mode
Content available

Przejrzeć Heideggera

58%
Różanowski R.
Sztuka i Dokumentacja
|
2021
|
issue 24
45-61
EN
Martin Heidegger’s lecture The Origin of the Work of Art, presented on November 13th, 1935 in Freiburg, marked a significant turn in its author’s philosophical thought. Earlier Heidegger had immersed himself in politics, yet when it proved to be a blind alley or simply a mistake, he turned to aesthetics. And although he never endeavoured to form a systematic theory of art or aesthetics, art does hold a solid position within his philosophical output. When certain researchers tackle the issue of Heidegger’s specific, metaphorical language, they point out that the philosopher addressed well known issues that, in fact, had already been widely discussed beforehand. While analyzing art, he asked a basic question about its substance. The provided answer would also remain on the traditional side: only art, as opposed to thinking with the use of certain terms, saliently relates to being – here Heidegger’s thought finds its common ground with those of philosophers as different as Schelling, Nietzsche or Adorno. Heidegger himself found his idea of art very much opposed to traditional aesthetics - to what focused on artistic experience and on experiencing art. In his opinion, all attempts to interpret a work of art that were based on the term “experience”, using it then to construct a whole concept of modern aesthetics, were deleterious effects of the old philosophy focused on subjectivity, where aesthetics is inevitably degenerated – not only by promoting the wrong idea of the spheres belonging to the artist and the viewer, but also by losing sight of the work of art being the highest, essential instance. Thus, solely a work of art remains the object of his specific metaphysics, since it embodies the substance of art. And so, the desire to “see through Heidegger,” focusing on his key opus - The Origin of the Work of Art - follows the perspective drawn by Hermann Mörchen who aimed at breaking the philosophical refusal to make connections between Heidegger and Adorno, as well as confronting the output that each of them had left after their deaths. Within that perspective, a significant role is played, next to Adorno, by Walter Benjamin – as there are certain remarkable aesthetic problems that at times set the two adversaries closer to each other, and at times further apart. Benjamin’s letters involve a critique of Heidegger’s work. According to Adorno, every attempt to justify aesthetics by invoking the origin of art as its core, must lead to a disappointment. Whereas Benjamin, in an essay that was supposed to earn him a degree, mused about the “origin of German Trauerspiel;” and like Heidegger, he also wrote about van Gogh. Thus, the presented conclusions may not only imply differences, but also correspondence and compliance of certain philosophical assumptions made by the philosophers.
9

Polityka jako horyzont filozofii, czyli o fenomenologii wolności Jana Patočki

58%
Markiewicz B.
Kwartalnik Filozoficzny
|
2022
|
vol. 50
|
issue 1-4
177-193
EN
Jan Patočka (1907-1977) was the most outstanding Czech phenomenologist, one of the last students of Husserl and Heidegger. He lived and worked mainly during the period of "real socialism", which made his philosophical interests strongly related to his attitude of opposition to the politics of his day. The concept of politics that Patočka developed was a point of reference and the chief criterion for his political activity. Through his philosophical analyses, and inspired by the views of Hannah Arendt, Patočka discovers the idea of politics, which, while rooted in ancient Greece, decisively influenced the shape of European culture. According to this classical idea, politics opens up and guarantees an area of freedom, the existence of which is also a necessary condition of philosophy itself. And since phenomenology was the proper philosophical environment that defined both Patočka's thinking and actions, this article is devoted to the study of the phenomenological basis of the connection between politics and philosophy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.