Search results

1

Wokół dramaturgicznego debiutu Felicjana Faleńskiego

100%

Dybizbański M.

Pamiętnik Teatralny

|

2021

|

issue 2(278)

91-109

EN

Felicjan Faleński’s unpublished, first completed drama, Smutne dzieje powstania w Dalekarlii [The Sad Story of the Uprising in Dalecarlia] from 1867, corresponds to Victor Hugo’s program, whereby a work of dramatic art should be “the past revived for the present”. Written with a fresh memory of the January Uprising of 1863, Faleński’s text tells about the rebellion of the Swedes against Danish domination in the union of Scandinavian states established by the Kalmar Union at the end of the 14th century. The play depicts the abuses of the Danes and King Eric of Pomerania, the rebellion of Swedish nobility and the popular masses led by a simple miner, the overthrow of the king, the betrayal of one of the feudal lords, the coup d’état, and the assassination. The action is arranged according to the historical mechanisms known from Shakespeare’s chronicles; in presenting the monarch’s fate, Faleński adds the Calderonian element of the rule of divine providence over the world of earthly history.

2

Od tekstu do interpretacji. O Preludium E-dur op. 28 nr 9 Fryderyka Chopina

86%

Draus G.

Aspekty Muzyki

|

2015

|

vol. 5

59-77

EN

From text to interpretation. On the Prelude in E major Op. 28 no. 9 by Frederic Chopin

3

Urywki. Rzecz o tekście zarzuconym powieści Adama Jerzego Czartoryskiego Pan Sędzia Deluty. Sceny z pierwszych lat panowania Stanisława Augusta (edycja nieznanego rękopisu)

72%

Grabias-Banaszewska K.

Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego

|

2015

|

vol. 1

77-85

EN

Adam Jerzy Czartoryski’s novel entitled [Mister] Judge Deluty [Pan sędzia Deluty] was first ever published in 2005 on the base of the text’s handwriting copy made by Leonard Niedźwiecki, Czartoryski’s secretary. However, the autograph is much richer. The content of its first nine cards – Czartoryski named them ‘snippets’ – are in connection with the novel despite the fact that they appear to be only a ‘secondary text’. This fragment waited to be issued until now. What is more, it has not been mentioned in any research work so far. The purpose of the article is to issue a piece of this unknown prose which seem not to be without importance for thorough analysis, interpretation and comprehension of the whole book by Czartoryski.

PL

Powieść Adama Jerzego Czartoryskiego pt. Pan Sędzia Deluty po raz pierwszy została wydana w 2005 roku na podstawie rękopiśmiennej kopii tekstu wykonanej przez Leonarda Niedźwieckiego, sekretarza Czartoryskiego. Niemniej jednak autograf jest znacznie bogatszy. Zawartość jego pierwszych dziewięciu kart – Czartoryski nazwał je „urywkami” – pozostaje w związku z powieścią, pomimo że wydaje się jedynie „tekstem pobocznym”. Fragment ten oczekiwał na wydanie do dziś. Co więcej, nigdy dotąd nie został odnotowany w żadnej pracy badawczej. Celem artykułu jest edycja tej cząstki zapomnianej lub nawet nieznanej prozy, która może nie wydaje się bez znaczenia dla wnikliwej analizy, interpretacji oraz zrozumienia całej książki Czartoryskiego.

4

Kolacjonowanie przekazów wierszy Franciszka Dionizego Kniaźnina na podstawie wybranych liryków zawartych w autografie poety – dylematy edytorskie

72%

Bednarek B., Uniwersytet Łódzki W. F., beatkaprokopczyk@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2016

|

vol. 34

|

issue 4

EN

Franciszek Dionizy Kniaźnin has created manuscript for a few years. It was a kind of his poetica will. In this collection, titled Poezje Franciszka Dionizego Kniaźnina ręką własną pisane, author included works published in three previous collections volumes of verse as well as completely new poems. Reused works had many editorial alterations compared to original ones. First time published works had been totally unknown before. Poezje Franciszka Dionizego Kniaźnina ręką własną pisane was not published as printed, scientific edition yet. This article describes today’s editor dilemmas about making a critical edition of four first book contained in the first volume of autograph. Mainly it is focused on the problem of comparasion variants of particular texts, which often are very different.

5

Norwid’s works in Ludwik Gocel’s collection

72%

Serwański J.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37 English Version

181-198

EN

Ludwik Gocel (1889-1966) was an expert on the November Uprising and the creator of a large historical collection documenting this national liberation uprising. He was also interested in the biography of Cyprian Norwid and the reception of the poet’s work, some of which were part of his collection. Based, inter alia, on the materials from Gocel’s archive and his legacy, and the content of his letter of December 1957, this sketch discusses a fragment of the history of Norwid’s autograph of the poem Italiam!Italiam! The sketch outlines the circumstances in which Gocel obtained the poem for his collection in 1949, which after a few years, in 1957, he handed over to Fawley Court in England, where it supplemented the collection of Father Józef Jarzębowski, a Marian, expert on Norwid and collector of national memorabilia. The text also takes into account an important aspect of the cooperation between the two bibliophiles Gocel and Jarzębowski, owing to which Norwid’s manuscript has been preserved and today it is exhibited in the Museum in Licheń Stary. In addition, the article presents several other manifestations of Gocel’s interest in Norwid.

6

List Cypriana Norwida do Bronisława Zaleskiego z kolekcji dzikowskiej hrabiów Tarnowskich

72%

Radowska-Lisak M.

Studia Norwidiana

|

2022

|

vol. 40

147-158

EN

The article examines a hitherto unknown letter by Cyprian Norwid, dated 4 February 1870. The autograph, published together with critical commentary, was considered lost but is now held in the Tarnobrzeg Historical Museum, where it was donated in the autumn of 2021 as part of the remarkable Dzików collection amassed in the the early nineteenth century by Waleria nee Stroynowska and her husband Jan Feliks Tarnowski. A short presentation of the history and content of the Tarnowski collection is followed by a discussion of the context in which the letter was written, in particular Norwid’s preparations for a literary meeting organized by Eleonora Czapska in Paris. The countess invited the poet to recite a rhapsody by Homer and three passages from the Odyssey in his own translation.

PL

Artykuł dotyczy nieznanego norwidologom, niewydanego dotąd listu Cypriana Norwida z dn. 4 lutego 1870 roku. Publikowany z komentarzem autograf, do niedawna uznawany za zaginiony, znajduje się w zasobach Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega, dokąd wrócił jesienią 2021 roku jako część znamienitej kolekcji dzikowskiej, stworzonej w pierwszych latach XIX wieku przez Walerię ze Stroynowskich i jej męża Jana Feliksa Tarnowskiego. Po krótkiej prezentacji dziejów i zawartości zbiorów rodziny Tarnowskich omówione zostały okoliczności powstania listu oraz poruszony przez Norwida temat przygotowań do wieczoru literackiego (organizowanego przez Eleonorę Czapską w jej paryskim salonie), podczas którego poeta, uprzednio korespondencyjnie zachęcany przez hrabinę, miał wygłosić jedną rapsodię Homera i trzy ustępy z Odysei we własnym przekładzie.

7

Autorskie autografy na egzemplarzach starych druków XVI-XVIII w., zachowanych we Lwowskiej Narodowej Naukowej Bibliotece Ukrainy im. Wasyla Stefanyka

72%

Kachur I.

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

|

2018

|

vol. 12

89-122

EN

The author’s autographs in the early printed books from the collection of the Vasyl Stefanyk Lviv National Scientific Library of Ukraine can be grouped in two categories. The first one includes author’s signatures, their individual notes concerning the book, amendments and supplements to the text. These materials, quite rare in the books, are of particular importance for the researchers of the history of writing and printing. They can become an authoritative reference for dating, settling authorship of anonymous works, preparations of critical editions. The following authors are mentioned in the text: Mikołaj Bernett (1643-1710), Stanisław Brzeżański (ca 1650-1738), Tadeusz Juda Krusiński (1675-1757), Gottfried Lengnich (16891774), Ignacy Krasicki (1735-1801). The other category of author’s autographs, bigger and as precious as the previous one, includes hand-written author’s dedications. The annex to this text registers 67 Polish dedications from the 16-18th centuries. The following famous persons can be found among authors and recipients: Erazm of Rotterdam, Ercole Sassonia, Martinus Glicius of Pilzno, Andrzej Wolan, and Daniel Mikołajewski.

8

Образ польської княгині в ранніх редакціях роману Пантелеймона Куліша Чорна рада

72%

Федорук О.

Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe

|

2017

|

issue 3

157-173

UK

В статье анализируется первоначальные тексты украинского и русского романов Кулиша Черная рада, сохранившиеся в рукописях. Исследуются существенные изменения в образе польской княгини (жены полкового осаула Гвинтовки), которые произошли в процеcсе авторского редактирования обеих разноязычных романов.

EN

The paper analyzes the early texts of the manuscripts of the Russian and Ukrainian versions of Kulish’s novel The Black Council. Substantial changes can be observed in the representation of the Polish princess, the wife of captain Hvyntovka, in both versions of the novel.

9

Norwid’s forgotten manuscript in the collections of the National Library of Ukraine in Kiev

72%

Fert J. F.

Studia Norwidiana

|

2018

|

vol. 36 English Version

207-215

EN

The article presents the place of keeping (National Library of Ukraine in Kiev), the state of preservation and the juxtaposition with well-known publications of one of Norwid’s late poems, which is a kind of ironic mockery of the idolatry attitude of the French Republic of that time towards Victor Hugo. The manuscript has not been previously used as an important material in any editorial compilations of Norwid’s works; they used the first print of the poem published as part of Władysław Chodźkiewicz’s feature in the Warsaw periodical “Bluszcz” 1880, vol. 39, and its copy, which Chodźkiewicz received from Norwid. The article presents textual differences (relating mainly to punctuation) between the known versions of the poem and its Kyivan autograph.

10

Norwidiana w zbiorach Ludwika Gocla

72%

Serwański J.

Studia Norwidiana

|

2019

|

vol. 37

181-199

PL

Ludwik Gocel (1889-1966) był znawcą epoki powstania listopadowego i twórcą wielkiej kolekcji historycznej dotyczącej tego zrywu narodowowyzwoleńczego. Interesowała go również biografia Cypriana Norwida i recepcja dzieła poety, w swoich zbiorach miał norwidiana. W niniejszym szkicu, opierając się m.in. na materiałach z archiwum i spuścizny Gocla oraz treści jego listu z grudnia 1957 r., omówiono fragment losów autografu wiersza Norwida Italiam!Italiam! Przybliżone zostały okoliczności, w jakich Gocel pozyskał go do swych zbiorów w 1949 r., by po kilku latach, w 1957 r., przekazać autograf do Fawley Court w Anglii, gdzie wzbogacił on zbiory księdza Józefa Jarzębowskiego, marianina, znawcy Norwida i kolekcjonera pamiątek narodowych. Uwzględniony został także istotny aspekt współpracy bibliofilów Gocla i Jarzębowskiego na niwie kolekcjonerskiej. Dzięki niej rękopis Norwida został zachowany, a dziś eksponowany jest w Muzeum w Licheniu Starym. Ponadto w artykule przedstawiono kilka innych przejawów zainteresowania Gocla Norwidem.

EN

Ludwik Gocel (1889-1966) was an expert on the November Uprising and the creator of a large historical collection documenting this national liberation uprising. He was also interested in the biography of Cyprian Norwid and the reception of the poet’s work, some of which were part of his collection. Based, inter alia, on the materials from Gocel’s archive and his legacy, and the content of his letter of December 1957, this sketch discusses a fragment of the history of Norwid’s autograph of the poem Italiam!Italiam! The sketch outlines the circumstances in which Gocel obtained the poem for his collection in 1949, which after a few years, in 1957, he handed over to Fawley Court in England, where it supplemented the collection of Father Józef Jarzębowski, a Marian, expert on Norwid and collector of national memorabilia. The text also takes into account an important aspect of the cooperation between the two bibliophiles Gocel and Jarzębowski, owing to which Norwid’s manuscript has been preserved and today it is exhibited in the Museum in Licheń Stary. In addition, the article presents several other manifestations of Gocel’s interest in Norwid.

58%

Chlebowski P.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 3

179-209

PL

W artykule przywołano dotychczasową, wieloletnią praktykę edytorską i badawczą w zakresie edycji „Vade-mecum” Cypriana Norwida. Zwrócono też uwagę na nowe rozwiązania tekstologiczne. Dotąd przyjmowano wyłącznie warstwę czystopisową manuskryptu lub wyłącznie brulionową za podstawę wydania – obie możliwości odnosiły się do całego zbioru. Nowa propozycja ogranicza te rozstrzygnięcia do każdego z wierszy, postulując tekstologiczną analizę (jako wiążącą) w stosunku do wszystkich tekstów cyklu z osobna. Wybór podstawy nie dotyczyłby zbioru, lecz (z uwagi na niekompletność i brulionowość cyklu) poszczególnych jego ogniw. W rozprawie zaprezentowano także możliwość cyfrowej edycji „Vade-mecum” – edycji otwartej (zwłaszcza w warstwie materiałowej i komentarza), choć zarazem nie unikającej edytorskiego domknięcia.

EN

The article recollects a long-standing so far editorial and research practice of editing Cyprian Norwid’s “Vade-mecum”, and also gives attention to the new textological solutions. To this day, only the manuscript’s clean copy or only rough draft was made the editorial basis, and both possibilities referred to the entire collection. The new proposal limits the solutions to each poem, postulating a separate textological analysis (as binding one) to each piece of the cycle. The choice would not pertain to the collection but (due to its incompleteness and roughness) to its individual items. The study also suggests a digital edition of “Vade-mecum”, an open edition—especially in its material and commentary matter—though also unavoiding editorial completion.

17

Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła

51%

Bogula-Gniazdowska E.

Muzyka

|

2023

|

vol. 68

|

issue 4

38-52

EN

Polish pianist-composer Raoul Koczalski, a pupil of Karol Mikuli (who was taught by Fryderyk Chopin), was renowned first and foremost as a piano virtuoso, an excellent interpreter of the works of Chopin. His rich output as a composer is less widely known today, though he wrote compositions in many genres, including piano, symphonic and even operatic works. He composed as many as six piano concertos, the first of which, the Piano Concerto in B minor, Op. 79, is the least known. This article presents Koczalski’s unpublished opus 79, hitherto practically ignored in discussions of his oeuvre. A brief outline of this work’s origins within Koczalski’s output as a pianist and composer is followed by reflection on the development of his compositional work in the context of his relatively short musical education, and the article concludes with a description of the little-known but abundant source materials of this composition held in Berlin’s Staatliches Institut für Musikforschung. Those sources make it possible to date the Concerto and place it within Koczalski’s oeuvre.

PL

Raoul Koczalski, polski pianista i kompozytor, uczeń Karola Mikulego (wychowanka samego Chopina), zasłynął przede wszystkim jako wirtuoz fortepianu, znakomity wykonawca dzieł Fryderyka Chopina. Mniej znany jest dzisiaj jego dorobek kompozytorski. Tymczasem Koczalski jest autorem bogatej twórczości, obejmującej dzieła różnych gatunków, w tym twórczość fortepianową, symfoniczną, a nawet operową. Jest także autorem aż 6 koncertów fortepianowych, z których najmniej wiadomo było dotąd o jego pierwszym dziele w tym gatunku, Koncercie fortepianowym h-moll op. 79. Artykuł stanowi prezentację praktycznie pomijanego dotąd w omówieniach na temat twórczości Raoula Koczalskiego, nigdy niepublikowanego I koncertu fortepianowego h-moll op. 79. Zawiera krótkie przedstawienie genezy dzieła w dorobku pianisty i kompozytora, refleksję nad rozwojem jego twórczości kompozytorskiej w kontekście stosunkowo krótkotrwałej edukacji artystycznej, w końcu opisuje mało znane, a niezwykle bogate materiały źródłowe tej kompozycji znajdujących się w zbiorach Staatliches Institut für Musikforschung w Berlinie. Na podstawie tych źródeł umiejscawia koncert w dorobku kompozytorskim Koczalskiego oraz umożliwia jego datowanie.

18

„Vade-mecum” – u źródeł spotkania z tekstem. Rec.: Cyprian Norwid, Vade-mecum. Transliteracja autografu. Opracował i wstępem opatrzył Mateusz Grabowski. Łódź 2018

44%

Chlebowski P.

Pamiętnik Literacki

|

2022

|

vol. 113

|

issue 3

267-277

PL

Recenzja jest omówieniem wydania transliteracji autografu „Vade-mecum” Cypriana Norwida w opracowaniu Mateusza Grabowskiego. Stanowi ono nieocenioną pomoc dla tekstologów oraz filologów i historyków literatury, norwidologów w ich studiach nad tekstem poetyckiego zbioru. Recenzent stara się odsłonić warsztat pracy badacza-edytora, pokazując jego niemałe sukcesy w mierzeniu się ze skomplikowaną materią autografu (nowe odczytania zapisów brulionowych), ale zarazem odsłania momenty – mniej liczne – które mogą budzić wątpliwości, a nawet sprzeciw (błędne komentarze oraz niewłaściwe gospodarowanie wariantami przekazu).

EN

The review is a discussion concerning an edition of the autograph transliteration of Cyprian Norwid’s “Vade-mecum” prepared by Mateusz Grabowski—an invaluable help for textologists, philologists, literary historians, and Norwid scholars in their studies on the poetic collection’s text. The reviewer attempts to disclose the researcher-editor’s workshop, showing their substantial successes in striving with the complicated content matter of the autograph (a new reading of draft notes), but also unveils less numerable places that may be dubious or even arouse opposition (erroneous commentaries or improper management of the text’s variants).

Refine search results

Wokół dramaturgicznego debiutu Felicjana Faleńskiego

Od tekstu do interpretacji. O Preludium E-dur op. 28 nr 9 Fryderyka Chopina

Urywki. Rzecz o tekście zarzuconym powieści Adama Jerzego Czartoryskiego Pan Sędzia Deluty. Sceny z pierwszych lat panowania Stanisława Augusta (edycja nieznanego rękopisu)

Kolacjonowanie przekazów wierszy Franciszka Dionizego Kniaźnina na podstawie wybranych liryków zawartych w autografie poety – dylematy edytorskie

Norwid’s works in Ludwik Gocel’s collection

List Cypriana Norwida do Bronisława Zaleskiego z kolekcji dzikowskiej hrabiów Tarnowskich

Autorskie autografy na egzemplarzach starych druków XVI-XVIII w., zachowanych we Lwowskiej Narodowej Naukowej Bibliotece Ukrainy im. Wasyla Stefanyka

Образ польської княгині в ранніх редакціях роману Пантелеймона Куліша Чорна рада

Norwid’s forgotten manuscript in the collections of the National Library of Ukraine in Kiev

Norwidiana w zbiorach Ludwika Gocla

Błąd czy wariant? O technikach redakcyjnych Adama Naruszewicza

Autograf Kaspra Elyana

Norwid’s forgotten manuscript in the collections of the National Library of Ukraine in Kiev

Kolacjonowanie przekazów wierszy Franciszka Dionizego Kniaźnina na podstawie wybranych liryków zawartych w autografie poety – dylematy edytorskie

Zapomniany rękopis Norwida w zbiorach Narodowej Biblioteki Ukrainy w Kijowie

Problem ustalenia podstawy krytycznego wydania „Vade-mecum”

Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła

„Vade-mecum” – u źródeł spotkania z tekstem. Rec.: Cyprian Norwid, Vade-mecum. Transliteracja autografu. Opracował i wstępem opatrzył Mateusz Grabowski. Łódź 2018