Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 18

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  autoprezentacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
H.-G. Gadamer odróżnia symbol hermeneutyczny od symbolu religijnego (metafizycznego) i czysto konwencjonalnego. Symbol metafizyczny reprezentuje to, czym sam nie jest. Jego istotą jest zastępowanie i uobecnianie tego, co jest symbolizowane. Według Gadamera pomiędzy symbolem metafizycznym a symbolem w sensie hermeneutycznym (dziełem sztuki) występują zasadnicze różnice. Dzieło sztuki, jako przykład symbolu hermeneutycznego, przynosi przyrost bytu temu, co reprezentuje. Nie odsyła do czegoś symbolizowanego przez siebie, ale ujawnia to, co zawiera się w nim samym. Jest to zatem swoista transcendencja w immanencji. Ze względu na swoją istotę, którą jest autoprezentacja, charakteryzuje się niekończącą się grą odsłaniania i skrywania. Autoprezentacja stanowi o hermeneutycznej symboliczności każdego dzieła sztuki, jak również każdego bytu. To, co jest jawne w autoprezentacji dzieła sztuki (bytu), odsyła do tego, co jest w nim skryte. Symboliczność dzieła sztuki (bytu) ma także wymiar syntaktyczny. W poznaniu żaden byt nie ma znaczenia pojedynczego, zawsze jest powiązany ze znaczeniem innych bytów. Występuje określony system wzajemnych powiązań. Szczególnie widoczne jest to w mowie, w której każde słowo jest zrozumiałe tylko w kontekście innych słów. W symbolu hermeneutycznym można wyróżnić również jego egzystencjalną funkcję. Dzieło sztuki wzywa do przemiany życia tego, kto się z nim spotkał, przez ukazanie prawdy o nim samym i o świecie, w którym przyszło mu żyć.
PL
Artykuł stanowi refleksję nad badaniami uczestniczącymi, przeprowadzonymi przeze mnie wśród bezdomnych przebywających na ulicach dużego miasta, poza systemem pomocy instytucjonalnej (2005–2008) oraz w hostelu utworzonym w ramach jednego ze stowarzyszeń (lata 2007–2013). Usytuowanie tychże badań w orientacji interpretatywnej stwarza szansę poznania perspektywy uczestników (w tym przypadku bezdomnych). Celem jest rekonstrukcja pracy nad autoprezentacją, która ma miejsce w kontekście mieszanych sytuacji społecznych, a więc podczas interakcji nosiciela piętna i normalsa. Ściśle wiąże się z pracą nad piętnem, która w interakcjach mieszanych odgrywa decydującą rolę. Praca nad autoprezentacją opiera się na założeniu symbolicznego interakcjonizmu, zgodnie z którym podstawą interakcji jest definiowanie sytuacji, przebiegające poprzez interpretację, czyli odczytywanie znaczenia działania partnera oraz definicję, czyli informowanie partnera o zamiarach działania. Praca nad autoprezentacją stanowi zatem próbę odczytywania znaczenia działania partnera, opierając się na określonym sposobie wyobrażania sobie partnera, co za tym idzie – sposobie traktowania go oraz mechanizmów towarzyszących pracy nad autoprezentacją.
PL
Artykuł koncentruje się na tożsamościowotwórczej roli charakterystyki postaci, rozumianej jako opowieść-narracja o osobie, w edukacji polonistycznej. Pokazano eklektyczność i polimorficzność szkolnego gatunku wypowiedzi oraz jego funkcje pragmatyczne w codziennej praktyce komunikacyjnej. Wskazano przykładowe sposoby modelowania sytuacji dydaktycznych w celu funkcjonalizowania charakterystyki. Omówiono wpływ literacko zapośredniczonych szkolnych narracji uczniowskich o Innych na sposób rozumienia siebie i świata przez uczniów – autonarrację, a także bycie postrzeganym w określony sposób, czyli autoprezentację. Zarysowano zagrożenia i wyzwania stające przed polonistyką szkolną w związku z możliwością zaistnienia nieetycznych narracji o osobach w świecie realnym i wirtualnym.
PL
Przedmiotem prezentowanego artykułu jest analiza wyłaniającej się w interakcjach społecznych wymiany pomiędzy społecznym światem bezdomnych, rozumianym jako świat „swoich”, oraz światem „obcych”, utożsamianym z wrogością, innością, niedostępnością. Analiza biografii bezdomnych pozwala na rekonstrukcję pewnych mechanizmów, ujawniających się podczas interakcji. Przybierają one postać od bardziej formalnych, związanych ze światem „strażników”, do tych o charakterze nieformalnym, przebiegających w świecie „rodziny”, świecie przechodniów czy świecie czarnego rynku pracy. Znajomość biografii bezdomnego pozwala wyłonić: czynniki skłaniające go do wchodzenia w interakcje z „obcymi”, jego oczekiwania z tym wiązane, znaczenia przypisywane podejmowanym działaniom. Prezentację przebiegu interakcji, z perspektywy samych bezdomnych, a więc osób najbardziej zaangażowanych i zainteresowanych własnym losem, umożliwiły przeprowadzone przez autorkę badania partycypacyjne.
EN
This paper underscores that knowledge, skills and attitudes that enhance our flexibility, creativity and vulnerability to change are of great importance. What is especially important when searching for a job, keeping the job and striving towards professional development are the conjoined abilities of good self-evaluation and self-presentation. Knowing oneself and one's abilities (their proper presentation) influences the accuracy of educational and professional decisions, the result of recruitment and selection, the quality of performance at work and finally – it lets employees develop their potential. The purpose of this paper is also to elaborate on employees' recruitment, especially at the background of innovative methods aimed at hiring the best of the bests.
PL
W prezentowanym tekście podkreśla się, iż dzisiaj istotne znaczenie mają wiedza, umiejętności i postawy, które sprzyjają naszej elastyczności, kreatywności oraz podatności na zmianę. Szczególnie ważne w zdobywaniu zatrudnienia, a następnie jego utrzymaniu, a także ciągłym rozwoju zawodowym są ściśle powiązane ze sobą umiejętności: dokonania właściwej samooceny oraz autoprezentacji. Dobra znajomość siebie i swoich możliwości (właściwa ich prezentacja) wpływa na poprawność podejmowanych decyzji edukacyjnych i zawodowych, efekt procesu rekrutacji i selekcji, jakość wykonywanej pracy, pozwala też skutecznie rozwijać potencjał tkwiący w pracownikach. Celem niniejszego artykułu jest również poruszenie tematu rekrutacji pracowniczych, zwłaszcza zwrócenie uwagi na innowacyjne metody służące pozyskiwaniu jak najlepszych kandydatów do pracy.
PL
Celem artykułu jest charakterystyka skierowanych do młodzieży przekazów, które publikuje się na stronach internetowych żeńskich zgromadzeń zakonnych działających w Polsce. Podstawę analiz stanowi zbiór 93 stron internetowych, których adresy opublikowano na oficjalnej liście zgromadzeń, uczestniczących w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Badaniami objęto cztery aspekty: 1. sposoby wyodrębniania treści przeznaczonych dla młodzieży, 2. tematykę przekazu, 3. wybrane zabiegi językowe, 4. wykorzystanie multimediów.
EN
Message addressed to young people in online self‑presentations of female religious congregations The aim of the article is to describe messages addressed to young people, which are published on the websites of female religious congregations functioning in Poland. The analysis is based on a collection of 93 websites whose addresses are published on the official list of congregations being part of Konferencja Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. The research covered four aspects: 1. Ways of extracting content intended for young people, 2. Subject of the message, 3. Selected linguistic methods, 4. Use of multimedia.
7
Publication available in full text mode
Content available

Autografia i powtórzenie

63%
PL
Przedmiotem artykułu jest dialektyka oryginalności i powtarzalności we współczesnych wypowiedziach autograficznych (czyli autobiograficznych w najszerszym, transgatunkowym i transdyskursywnym sensie tego terminu). Ideologia autobiografizmu oparta jest na kulcie jednostkowości i wyjątkowości (w tym samym stopniu życia, co tekstu), jednak jej realizacje odznaczają się dużym nasyceniem powtórzeniami — zarówno w wewnętrznym porządku twórczości danego autora (repetycje postaci, ich typów i wzajemnych relacji, miejsc, sekwencji zdarzeń, motywów tematycznych; autocytaty i autonawiązania), jak i w porządku zewnętrznym (powielanie konwencjonalnych wzorców wypowiedzi, chwytów retorycznych, naśladownictwo struktur tekstowych i schematów egzystencjalnych, nawiązania intertekstualne różnego typu, cytaty z rzeczywistości). Część z tych powtórzeń ma naturę intencjonalną, inne są mimowolne. Ich występowanie leży u podstaw zasadniczego dylematu twórczości autograficznej, uwidocznionego w zestawieniu skrajnych tez: „Wszystko, co nie jest […] autobiografią, jest plagiatem” (C. González-Ruano) oraz „Istnienie jest plagiatem” (E. M. Cioran).
EN
The paper discusses dialectical tension between originality and repeatability in modern and post-modern autography (i.e. autobiography, or self-writing, in the broadest, trans-generic and trans-discursive sense of the term). The ideology of self-writing is based on the cult of individuality and exceptionality of life and text. Nevertheless, its realizations are inevitably marked by repetition and reproduction, both in the inner realm of given authors’s oeuvre (recurring characters and relations between them, reappearing places, events and themes; self-intertextuality) and in the outer contexts (replicating conventional discourse and existential patterns, imitating textual or rhetorical structures, different forms of intertextuality).
EN
The aim of the article is to analyze the process of confirming and perpetuating the demoralization of students. Moreover, its aim is also to show the possibilities offered by the theoretical and methodological perspective adopted in studying the problems of demoralization of minors. The starting point for the analysis undertaken in the article are the following questions: What meaning do habitual offenders ascribe to the school’s actions to legitimize their status as a “minor offender”? What are the tactics of autopresentation in the interactions with teachers for students with the demoralization label? And finally: how do teachers relate to the demoralized students? The participants of the study were recidivists who experienced staying in social rehabilitation centers during their adolescence. The empirical material were the records of autobiographical narrative interviews and in-depth interviews with elements of a narrative. The adoption of the cognitive perspective going beyond the individual biographies and giving the conditions for discovering general patterns and mechanisms shaping the sense of action of students and teachers, were made possible with the pocedures of the grounded theory methodology. Actions taken by the teachers to legitimize the status of the demoralized student through the placement in a social rehabilitation facility were defined as the strategy of the “second-chance rule”. In addition to the description of meanings that this rule adopts for demoralized students, the article proposes a typology of teachers whose activities create specific conditions for the self-presentation of students – candidates for correctional institutions’ inmates. Relying on the interpretative trend and following the assumptions of symbolic interactionism creates the opportunity to analyze and interpret mutual interactions (teachers–marked students) and undertaken actions (by both sides). The adopted cognitive perspective is useful for describing the dynamics of confirming the label of students’ demoralization. It also enables understanding of the conditions of the negotiation process of the character and scope of its deviation, as well as the way in which the demoralized student defines the commitment of teachers to solving their problems.
PL
Celem artykułu jest analiza procesu potwierdzania etykiety i utrwalania naznaczenia demoralizacją ucznia. Ponadto celem jest również pokazanie możliwości, jakie daje przyjęta perspektywa teoretyczno-metodologiczna w badaniu problemów demoralizacji nieletnich. Punktem wyjścia analiz podjętych w artykule są następujące pytania: jakie znaczenia nadają recydywiści działaniom szkoły na rzecz legitymizacji ich statusu zdemoralizowanego nieletniego? Po jakie taktyki autoprezentacji w interakcjach z nauczycielami sięgają uczniowie z etykietą demoralizacji? I w końcu: w jakie relacje ze zdemoralizowanymi uczniami wchodzą nauczyciele? Uczestnikami badań byli recydywiści, którzy w okresie dorastania mieli doświadczenie pobytu w placówkach resocjalizacyjnych. Materiał empiryczny stanowiły zapisy autobiograficznych wywiadów narracyjnych i pogłębionych z elementami narracji. Przyjęcie perspektywy poznania wykraczającej poza indywidualne biografie jednostek i dającej warunki odkrywania ogólnych wzorów i mechanizmów kształtujących sens działaniauczniów i nauczycieli umożliwiły procedury metodologii teorii ugruntowanej. Działania podejmowane przez nauczycieli na rzecz legitymizacji statusu ucznia zdemoralizowanego poprzez umieszczenie w placówce resocjalizacyjnej określono jako strategię „reguły drugiej szansy”. Oprócz opisu znaczeń, jakie przyjmuje dla zdemoralizowanych uczniów ta reguła, zaproponowano także typologięnauczycieli, których działania tworzą określone warunki autoprezentacji uczniów – kandydatów na wychowanków placówek resocjalizacyjnych. Badania w nurcie interpretatywnym oraz kierowanie się założeniami symbolicznego interakcjonizmu stwarza możliwość analizy i interpretacji wzajemnych interakcji (nauczyciele – naznaczeni uczniowie) i podejmowanych działań (przez obie strony). Przyjęta perspektywa poznawcza jest przydatna dla opisu dynamiki etykietowania ucznia. Umożliwia również zrozumienie warunków procesu negocjacji charakteru i zakresu jego dewiacji, a także sposobu definiowania przez ucznia zdemoralizowanego zaangażowania nauczycieli w rozwiązywanie jego problemów.
Horyzonty Wychowania
|
2013
|
vol. 12
|
issue 24
197-218
EN
The aim of the study was to compare the level of anxiety of participants with different levels of depression symptoms in four different experimental conditions: deprecating self-presentation in the situation of failure, enhancing self-presentation in the situation of failure, deprecating self-presentation in the situation of success, enhancing self-presentation in the situation of success. 220 secondary school students completed two questionnaires: Beck Depression Inventory (BDI) and The State-Trait Anxiety Inventory (STAI). Participants with depressive tendencies in comparison to the non-depressed ones experienced a fall of situational anxiety after enhancing self-presentation in the situation of success (primarily) and in the situation of failure. Other kinds of experimental conditions did not cause diversified changes in the level of anxiety of participants with different level of depressing symptoms. 
PL
Celem artykułu było porównanie poziomu lęku u badanych z różnymi poziomami objawów depresji w czterech różnych sytuacjach badawczych: deprecjonującej autoprezentacji w sytuacji porażki, faworyzującej autoprezentacji w sytuacji porażki, deprecjonującej autoprezentacji w sytuacji sukcesu, faworyzującej autoprezentacji w sytuacji sukcesu. 220 uczniów szkoły średniej wypełniło dwa kwestionariusze: skali depresji Becka (Beck Depression Inventory, BDI) oraz skali lęku (State-Trait Anxiety Inventory, STAI). U badanych z tendencjami depresyjnymi w porównaniu do tych niebędących w depresji zaobserwowano doświadczenie zmniejszenia się lęku sytuacyjnego po faworyzującej autoprezentacji w sytuacji sukcesu (głównie) oraz w sytuacji porażki. Inne rodzaje warunków badawczych nie spowodowały zróżnicowanych zmian w poziomie lęku u badanych z różnymi poziomami objawów depresji.
EN
Photography – as a visual medium – becomes an important tool for self-expression and identity con-struction, which creates an opportunity to deepen the self-awareness of young people. The article presents the results of visual qualitative research with the participation of students of pedagogy. As part of the research project, the autophotography technique was used, consisting in the independent production of visual materials by research participants. The aim of the research was to learn about the possibilities that photography creates in terms of creating one's own image and to broaden the knowledge of whether it can become an element of building an attitude of reflectivity in the context of self-perception. The research part presents selected self-presentations of students in the form of photographic self-portraits. In the course of the analysis, certain categories of photo texts were also distinguished according to their characteristic features (reflective, mosaic, self-creative).
PL
Fotografia – jako medium wizualne – staje się ważnym narzędziem autoekspresji oraz konstruowania tożsamości, co stwarza okazję do pogłębiania samoświadomości młodych ludzi. Artykuł prezentuje wyniki wizualnych badań jakościowych z udziałem studentów pedagogiki. W ramach projektu badawczego zastosowano technikę autofotografii, polegającą na samodzielnym wytwarzaniu materiałów wizualnych przez uczestników badań. Celem badań było poznanie możliwości, jakie stwarza fotografia w zakresie kreowania własnego wizerunku oraz zgłębienie wiedzy na temat tego, czy może stać się elementem budowania postawy refleksyjności w kontekście postrzegania samego siebie. W części badawczej przedstawiono wybrane autoprezentacje studentów w postaci autoportretów fotograficznych. W toku analizy wyróżniono także określone kategorie fototekstów ze względu na charakteryzujące je cechy (refleksyjne, mozaikowe, autokreacyjne).
PL
W artykule przedstawiono sposoby wykorzystywania nazwisk i haseł wyborczych w autoprezentacji kandydatów rywalizujących w wyborach lokalnych. Analizę oparto na przykładzie szczecińskiej kampanii wyborczej z 2014 roku. Teoretycznym punktem odniesienia analizy są pojęcia: komunikowanie polityczne, rywalizacja polityczna i autoprezentacja. Podstawową tezą artykułu jest stwierdzenie, że autoprezentacja opiera się na wielu różnych środkach w przypadku kandydatów ubiegających się o mandat pierwszy raz, natomiast pretendenci dokonać walczący o reelekcję bazują przede wszystkim na własnych nazwiskach.
EN
The article explains how to use the names and election slogans in the self-presentation of election candidates competing in local elections. The analysis is based on the example of Szczecin local election campaign of 2014. The theoretical starting point for the analysis are such concepts as political communication, political competition and self-presentation. The basic thesis of the article is as follow: in the case of candidates who apply for the mandate for the first time, their self-presentation is based on a variety of factors; candidates who wishes to do re-election based primarily on their own names.
PL
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie sposobów wykorzystania wirtualnej przestrzeni do działań o charakterze autoprezentacyjnym oraz wskazanie na ich przykładzie mechanizmów kreowania wizerunku w medialnie zapośredniczonych przekazach multimodalnych. Zgodnie z przyjętym założeniem, działania autoprezentacyjne mają charakter gry komunikacyjnej, w której przynajmniej jeden z uczestników stara się wywrzeć pożądane wrażenie na pozostałych. Do ich opisu zastosowany został trójpłaszczyznowy model analizy, odwołujący się do koncepcji gier językowych Ludwiga Wittgensteina. Po przedstawieniu założeń teoretyczno-metodologicznych przeprowadzona została analiza fragmentów zawartości oficjalnych stron na Facebooku należących do szefowych rządu Polski i Niemiec, Beaty Szydło i Angeli Merkel. Zawężony do komunikatów językowo-obrazowych materiał badawczy poddany został oglądowi o charakterze interdyscyplinarnym, integrującym koncepcje z zakresu psychologii społecznej, nauk o komunikowaniu, socjologii i mediolingwistyki porównawczej.
EN
The purpose of this paper is to show the ways of using virtual space for auto-presenting activities and identifying the mechanisms of creating an image in media mediated multimodal communications based on their example. According to the assumption accepted, self-presentation actions have the character of a communication game in which at least one participant is trying to make the desired impression on others. A three-layer model of analysis has been used to describe them, referring to Ludwig Wittgenstein’s concept of language games. After presenting the theoretical and methodological assumptions, an analysis of extracts of the contents of the official Facebook sites belonging to Beata Szydło and Angela Merkel was carried out. The research material, narrowed down to linguistic and imaging messages, was subjected to a view that was of an interdisciplinary nature, integrating concepts from social psychology, communication sciences, sociology and comparative media linguistics.
EN
Self-presentation is one of the basic human communicative behaviours. At school it is connected with the ability to characterize a character, which often results in schematic form and stereotypical content. The routinisation of procedures used by teachers breeds students’ indifference. Contemporary urge for social communication sets new challenges to the ability of characterization, one of which being the ability of effective self-presentation. In this particular context the characteristics loses its status of solely school being and faces the current urge of existence on labour market or in the virtual space. The aim of this performance is to present the results of empirical research carried out in secondary schools (against available research results of chosen “self-presentation genres” found in the Internet, such as blogs or IRC’s) in the form of quantitative-qualitative analysis of students’ abilities of the genre’s realization (complemented with the theoretical works in linguistics and linguistic efficiency development didactics) in a perspective of communicative competence’s development in this particular area.
PL
Artykuł przedstawia, w jaki sposób lokalne stacje radiowe mówią o sobie w serwisie informacyjnym: jakie miejsce zajmują elementy autoprezentacyjne w strukturze globalnej serwisu oraz pojedynczej wiadomości; jakiego typu środki językowe są wykorzystywane; jakie role, funkcje i cechy rozgłośnie usiłują sobie w ten sposób przypisać. Zbadano ponad 100 serwisów informacyjnych nadanych przez piętnaście rozgłośni w Warszawie, Krakowie i Poznaniu.
EN
The article describes how the radio station presents itself in the news service and elaborates on the position of self-presentation in the global structure of the news service and in single news programme. The purpose of the article is to discuss the roles, function and qualities of the radio stations as well as the language that is being used. The paper is based on fi ndings from more than 100 news services broadcast by 15 radio stations located in Warsaw, Cracow and Poznan.
PL
W artykule są analizowane tytuły audycji radiowych zawierających nazwy rozgłośni. Celem analiz było ustalenie, jakich technik formalnych używa się, by umieścić nazwę stacji w tytule audycji; w jakim celu się to robi i które cechy współczesnego radia są w ten sposób eksponowane. Zbadano zawartość ramówek ok. 120 stacji różnego typu z całej Polski.
EN
This article presents the analysis of radio broadcast containing the names of radio stations. The goal is to indicate what formal techniques are used to place the name of the radio station in the title of the radio broadcast. Moreover, attempt is being made to evidence what are the techniques to emphasise the name of the radio station in this way. Conclusions are being drawn on the basis of 120 radio stations and their broadcast services.
EN
The presence of Church ministers in traditional media and now in social networking services has already become a field of research in its various aspects, as was demonstrated by the Italian longitudinal study called “Churchbook” in 2012 and recently in 2015. The article, through the category of selfpresentation, tries to draw possible research-lines concerning the traditional television-based presentation of priests and their recent presence in social media. The author suggests that media identity and activity/presence of the Church ministers should be scrutinised under the lenses of pastoral theology, educational mission and purposes; the subject of the self-presentation should be covered in a formation process during the years of preparation for priesthood and religious life.
EN
The article comprises an academic reflection on linguistic methods of self-presentation, used on regional television in Arkhangelsk. The material was collected in 2018 when the centre was celebrating its 55th anniversary. Moreover, earlier research in television broadcast in the north of Russia was taken into account. Editorial self-presentation is conducted in different ways. It embraces articles published on the website of the radio station and anniversary materials broadcasted on-air which later are uploaded on the web as podcasts.  Self-presentation is also created by the image of the radio station reconstituted thanks to agenda, daily news feeds from 2018, examined in the context of sources from 2001-2018. Linguistic analysis is the affirmation of the medium’s form which is listener-oriented. What is more, within last few years the growth of axiological dimension was observed (for instance: religious magazines). Some website as well as on-air statements provide a persuasive step in order to create positive self-presentation. The radio station is seemed to be modern, professional and familiar with every human being, who is interested in social problems.
EN
The article aims at finding repetitive content and formal elements visible on the websites of female religious congregations in Poland. These websites are a form of media self-presentation of religious communities, they serve informational purposes and, indirectly, the creation of the image of the congregations. The research covered 93 websites of congregations participating in the Conference of Senior Superiors of Religious Congregations. The author distinguishes 4 aspects of the message that add up to the schemes of self-presentation: 1. basis of identification of the community, 2. areas of self-description, 3. invitation to contact, 4. multimedia. The author indicates a relationship between the presumed collective originator and the undefined recipient of the internet message as a probable cause of the predictable structure of the websites analyzed.
PL
Celem artykułu jest odszukanie powtarzalnych elementów treściowych i formalnych, widocznych na stronach internetowych żeńskich zgromadzeń zakonnych w Polsce. Strony te są formą medialnej autoprezentacji wspólnot zakonnych, służą informacji, a pośrednio – kreacji wizerunku zgromadzeń. Badaniami objęto 93 strony internetowe zgromadzeń, uczestniczących w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Autorka wyodrębnia 4 aspekty przekazu, składające się na schematy autoprezentacji: 1. podstawy identyfikacji wspólnoty, 2. obszary autocharakterystyki, 3. zaproszenie do kontaktu, 4. multimedialność. Jako prawdopodobną przyczynę przewidywalnej struktury analizowanych stron głównych wskazuje się relację między zakładanym zbiorowym nadawcą a niedookreślonym odbiorcą komunikatu internetowego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.