Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  autopsy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Protokół sekcji zwłok królewicza Konstantego Władysława Sobieskiego z 1726 roku

100%
Jankowski R.
Miscellanea Historico-Archivistica
|
2021
|
vol. 28
175-196
PL
Artykuł jest poświęcony chorobom (podagra i chiragra) i sekcji złok królewicza Konstantego Władysława Sobieskiego (1680-1726). Stan zdrowia magnaterii w Rzeczypospolitej w pierwszej połowie XVIII wieku był na ogół zły. Ukazują to protokoły sekcji zwłok. Należą one do rzadkich zabytków historii medycyny w Rzeczypospolitej. Najciekawsze z nich opisują zwłoki znanych osób. Należał do nich Konstanty Władysław Sobieski, zmarły 22 lipca 1726 r. w swoich dobrach na zamku w Żółkwi. Datacja sekcji zwłok królewicza rozstrzyga wątpliwości dotyczące terminu jego zgonu. Publikacja protokołu sekcji zwłok królewicza Sobieskiego poszerzy bazę źródłową medycyny historycznej. Może być cennym źródłem w dyskusji o przyczynach degradacji i wymarciu rodu magnackiego Sobieskich.
EN
This article is devoted to the diseases (gout and chiragra) and autopsy of the remains of Prince Konstanty Władysław Sobieski (1680–1726). Polish magnates in the first half of the 18th century were generally in poor health. This is evident from the autopsy protocols. They are rare relics of the history of medicine in Poland. The most interesting ones describe autopsies of famous people. One of them was Konstanty Władysław Sobieski, who died on 22nd July 1726 at his castle in Żółkiew. Dating of the autopsy resolves doubts about the date of his death. Publication of Prince Sobieski's autopsy report will broaden the source base for historical medicine. It may constitute a valuable source in the discussion about the causes of degradation and eventual demise of the Sobieski magnate family.
2
Publication available in full text mode
Content available

Czy występowanie okrzemek w organach wewnętrznych zawsze świadczy o utonięciu?

100%
Bogusz M., Bogusz I., Kwiatkowska M., Siwińska A., Żelazna-Wieczorek J.
Problemy Kryminalistyki
|
2018
|
issue 302
5-10
EN
Diatoms (Bacillariophyta) are unicellular algae inhabiting in aquatic ecosystems and marsh habitats on the entire Earth. This group of algae, variable in terms of species, comprises both cosmopolitan ones but also those whose occurrence is limited to specific environmental conditions, i.e. stenotopic species. Diatoms are distinguished by unique cell walls making so-called, frustules, whose structures constitute the bases for differentiation between species. Frustules are resistant to the majority of environmental conditions that destroy other algae. Due to the above characteristics diatoms have been incorporated in forensic investigations and they can be the conclusive component of the proceedings by indicating drowning as the cause of death. In those cases, it is important to answer the question whether finding diatoms in internal organs of corpses found in water always proves drowning. The publication uses reports from forensic medical examinations of corpses and reports from detecting presence of diatoms in internal organs performed in years 2013-2017 in the Institute of Forensic Medicine of Warsaw Medical University, which is presently the only centre in Poland that routinely performs the diatom test. It has been demonstrated that a positive result of the diatom test generally coincides with the conclusive indications of the cause of death in the forensic medical autopsy reports. Only in few individual well-explainable cases the results of the diatom tests did not confirm conclusions from the forensic autopsies, which excluded drowning as the cause of death.
PL
Okrzemki (Bacillariophyta) to jednokomórkowe organizmy zasiedlające ekosystemy wodne i siedliska wilgotne na całej Ziemi. Wśród tej zróżnicowanej gatunkowo grupy glonów są takie, które występują kosmopolitycznie, lecz są również gatunki, których występowanie jest ograniczone do specyficznych warunków środowiska – gatunki stenotopowe. Okrzemki wyróżniają się unikatową ścianą komórkową, tworzącą tzw. skorupkę, której struktura stanowi podstawę do ich rozróżnienia gatunkowego i jest odporna na działanie większości czynników środowiskowych niszczących inne glony. Ze względu na powyższe cechy okrzemki zostały włączone do postępowań kryminalistycznych i mogą być rozstrzygającą składową postępowania, wskazującą utonięcie jako przyczynę śmierci. W tych przypadkach istotne staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy występowanie okrzemek w narządach wewnętrznych zwłok osób znalezionych w wodzie zawsze świadczy o utonięciu. W niniejszej publikacji wykorzystano protokoły sądowo-lekarskich oględzin zwłok oraz protokoły badania na obecność okrzemek w organach wewnętrznych, sporządzone w latach 2013–2017 w Zakładzie Medycyny Sądowej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, który jest obecnie jedynym ośrodkiem w Polsce przeprowadzającym rutynowo test okrzemkowy. Wykazano, że pozytywny wynik testu okrzemkowego pokrywa się ze wskazaniami przyczyny śmierci z sądowo-lekarskich protokołów oględzin zwłok. Jedynie w pojedynczych, dających się wytłumaczyć przypadkach wyniki testu okrzemkowego nie potwierdzają opinii z sekcji sądowo-lekarskiej, wykluczającej utonięcie jako przyczynę zgonu.
3
Publication available in full text mode
Content available

Protokół sekcji zwłok królewicza Konstantego Władysława Sobieskiego z 1726 roku

100%
Jankowski R.
Miscellanea Historico-Archivistica
|
2021
|
vol. 28
175-196
EN
This article is devoted to the diseases (gout and chiragra) and autopsy of the remains of Prince Konstanty Władysław Sobieski (1680–1726). Polish magnates in the first half of the 18th century were generally in poor health. This is evident from the autopsy protocols. They are rare relics of the history of medicine in Poland. The most interesting ones describe autopsies of famous people. One of them was Konstanty Władysław Sobieski, who died on 22nd July 1726 at his castle in Żółkiew. Dating of the autopsy resolves doubts about the date of his death. Publication of Prince Sobieski's autopsy report will broaden the source base for historical medicine. It may constitute a valuable source in the discussion about the causes of degradation and eventual demise of the Sobieski magnate family.
PL
Artykuł jest poświęcony chorobom (podagra i chiragra) i sekcji złok królewicza Konstantego Władysława Sobieskiego (1680-1726). Stan zdrowia magnaterii w Rzeczypospolitej w pierwszej połowie XVIII wieku był na ogół zły. Ukazują to protokoły sekcji zwłok. Należą one do rzadkich zabytków historii medycyny w Rzeczypospolitej. Najciekawsze z nich opisują zwłoki znanych osób. Należał do nich Konstanty Władysław Sobieski, zmarły 22 lipca 1726 r. w swoich dobrach na zamku w Żółkwi. Datacja sekcji zwłok królewicza rozstrzyga wątpliwości dotyczące terminu jego zgonu. Publikacja protokołu sekcji zwłok królewicza Sobieskiego poszerzy bazę źródłową medycyny historycznej. Może być cennym źródłem w dyskusji o przyczynach degradacji i wymarciu rodu magnackiego Sobieskich.
4
Content available remote

Stosunek wielkich religii do sekcji zwłok

80%
Wąsik D.
Forum Teologiczne
|
2014
|
vol. 15
149-159
PL
Sekcja zwłok jest jedną z procedur medycznych, których stosowanie od zawsze budziło kontrowersje społeczne i podejrzliwość ludzi. W niektórych przypadkach autopsja jest obligatoryjna (jako czynność dowodowa w procesie sądowym lub czynność medyczna w procedurach przeciwepidemicznych), w części przypadków jej przeprowadzenie uzależnia się jednak od zgody rodziny zmarłego. Jednym z najczęstszych motywów decyzji o odmowie wyrażenia takiej zgody jest wyznanie religijne i brak pewności co do zgodności tej procedury z założeniami przyjętej wiary. Autor publikacji porusza problematykę podejścia największych religii (judaizmu, islamu, chrześcijaństwa oraz buddyzmu) do problematyki dopuszczalności dokonywania autopsji. Biorąc pod uwagę najważniejsze motywy akceptacji i przyczyny nietolerancji sekcji zwłok autor stara się wskazać uwarunkowania godzenia ze sobą interesu społecznego i potrzeby medycznej ze swobodą wyznania, a co za tym idzie minimalizowania czynnika światopoglądowego w procesie decyzyjnym zainteresowanych w przedmiocie wyrażania zgody na dokonanie autopsji. Zasadniczym wnioskiem publikacji jest przekonanie o dopuszczalności sekcji zwłok w wymiarze religijnym pod warunkiem respektowania godności zmarłego i jego rodziny oraz traktowania ciała ludzkiego z należytym dla niego szacunkiem. Myśl ta, zdaniem autora, jest warunkiem nie tylko kreowania pozytywnych postaw społeczeństwa wobec procedury autopsji, ale również wskazówką legislacyjną przy tworzeniu prawa związanego z przeprowadzaniem sekcji zwłok. W opracowaniu wykorzystano blisko 20 pozycji literatury polskiej i obcojęzycznej z zakresu teologii, filozofii religii, religioznawstwa oraz nauk medycznych.
EN
An autopsy is one of the medical procedures that has always aroused controversy and suspicion. In some cases, an autopsy is mandatory (as evidence or medical procedures), in some cases it is carried out conditionally with the consent of the family of the deceased. One of the most common reasons for a refusal is religion and a lack of certainty of whether such a procedure is compatible with the assumptions of faith. The author raises the admissibility of conducting an autopsy in relation to major religions (Judaism, Islam, Christianity and Buddhism). The author seeks to identify determinants of reconciliation between the public interest and the need for a medical opinion with the freedom of religion, taking into account the most important themes of acceptance and causes of intolerance for autopsy. The main conclusion of the publication is the belief of the admissibility of the autopsy in the religious dimension provided to respect the dignity of the deceased and his family and respectful treatment of the human body. This idea, according to the author, is a prerequisite not only to create positive attitudes in society towards the autopsy procedure, but also hints at the legislative law-making associated with conducting the autopsy. This study draws on nearly twenty works of Polish and foreign literature in theology, philosophy of religion, religion and medical science.
DE
Die Autopsie ist eine der medizinischen Prozeduren, deren Durchführung immer unter Verdacht gestanden und gesellschaftliche Kontroversen hervorgerufen hat. In manchen Fällen ist die Autopsie obligatorisch (als eine Beweisprozedur im Gerichtsprozess oder als eine medizinische Handlung gemäß den antiepidemischen Bestimmungen), in einigen Fällen jedoch wird ihre Durchführung von der Zustimmung des Toten abhängen. Eine der meisten Motive der Verweigerung der Zustimmung für ihre Durchführung ist das religiöse Bekenntnis und die fehlende Gewissheit, ob die Autopsie mit den jeweiligen Glaubensbestimmungen konform ist. Der Autor des Artikels behandelt die Problematik des Verhältnisses der großen Religionen (Judaismus, Islam, Christentum und Buddhismus) zur Zulässigkeit der Autopsie. Durch die Untersuchung der wichtigsten Motive der Akzeptanz sowie der Nichtakzeptanz gegenüber der Autopsie versucht der Autor, jene Bedingungen aufzuzeigen, dank derer öffentliche Interessen und medizinische Notwendigkeiten mit der Bekenntnisfreiheit harmonisiert werden können, indem im Entscheidungsprozess der Interessenten zur Zustimmung zur Autopsie der weltanschauliche Faktor minimalisiert wird. Die wichtigste Schlussfolgerung des Artikels ist die Überzeugung, dass die Autopsie zulässig ist, auch unter der religiösen Dimension, unter der Bedingung der Respektierung der Menschenwürde des Verstorbenen und seiner Familie sowie der Behandlung der menschlichen Leiche mit der gebührenden Achtung. Dieser Gedanke ist nach der Meinung des Autors eine Voraussetzung nicht nur für die Förderung von positiven gesellschaftlichen Einstellungen gegenüber der Autopsie, sondern auch ein legislativer Hinweis bei der Formulierung der Rechtsbestimmungen bezüglich der Autopsie. Im Artikel wurden um die 20 Veröffentlichungen sowohl in Polnisch als auch in anderen Sprachen aus dem Bereich der Theologie, Philosophie, Religion, Religionswissenschaft sowie der medizinischen Wissenschaften berücksichtigt.
5
Publication available in full text mode
Content available

O protokole i nadużywaniu jego nazwy

80%
Gurgul J.
Problemy Kryminalistyki
|
2016
|
issue 291
12-20
PL
Artykuł jest poświęcony kryteriom, od spełnienia których zależy nazwanie danego dokumentu protokołem w rozumieniu przepisów rozdziału 16. Kodeksu postępowania karnego. Z tego punktu widzenia z sądowo-lekarskich oględzin zwłok, składających się z dwóch etapów, czyli z inspekcji (zewnętrznych oględzin) i sekcji (otwarcia zwłok) de lege lata może być sporządzane tylko sprawozdanie sądowo-lekarskie, niemające charakteru protokołu. Sztucznie od inspekcji oddzielonego otwarcia zwłok (por. art. 209 § 4 k.p.k.) dokonuje nieuprawniony do sporządzania protokołu biegły lekarz jedynie „w obecności” prokuratora, a nie z jego udziałem lub pod jego kierunkiem. Dlatego art. 209 § 4 k.p.k. powinien być znowelizowany dla dobra prawdy i sprawiedliwości.
EN
This article addresses the criteria that are decisive in determining whether a given document can be referred to as Protocol within the meaning of the provisions of Chapter 16 of the Penal Code. From this point of view, the two-staged medico-legal postmortem inspection, consisting of an external inspection and autopsy (opening of the corpse) can be de lege lata documented by drawing up a medico-legal report, which is not considered a Protocol. The autopsy, artificially separated from an inspection (cf. Art. 209, par. 4 of the Penal code), is carried out “in the presence” of a prosecutor, not under his supervision or with participation, by a forensic pathologist who is not authorized to draw up a Protocol. In the light of the above, Art. 209, par. 4 of the Penal Code should be amended for the sake of truth and justice.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kryminalistyczna analiza przyczyn śmierci Marilyn Monroe

80%
Jarecka J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2018
|
vol. 83
91-101
EN
In the article, the author has analysed the mistakes and omissions in the investigation of Marilyn Monroe’s death. How did she die? Was she murdered or was it a suicide? The paper is also the analysis of the psychological profile of the actress. The author has tried to recreate the circumstances of the actress’s last life moments. The answers to the above questions are not the main purpose of the work. It is rather an attempt to induce an analysis by its recipient.
PL
Autorka przeanalizowała błędy i zaniedbania popełnione w śledztwie dotyczącym śmierci Marilyn Monroe. W jaki sposób zmarła artystka? Czy było to zabójstwo czy samobójstwo? Badaczka odtworzyła okoliczności jej ostatnich chwil życia. Referat stanowi również analizę profilu psychologicznego aktorki. Praca nie zawiera gotowych odpowiedzi na postawione wyżej pytania, a raczej ma na celu skłonić odbiorcę do analizy.
7
Publication available in full text mode
Content available

Początki opiniowania sądowo-lekarskiego na ziemiach polskich (do XVIII wieku)

71%
Dębicka M.
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
|
2019
|
vol. 22
51-63
EN
The article presents an outline of the history of judicial and medical opinionating in polish territories in municipal and land law until the 18th century. The issues of the participation of medical experts (expert witnesses) in court proceedings to resolve issues related to health assessment and causes of death in legal aspects were discussed. The cooperation of law and medicine has resulted in the emergence of a new, separate medical science: forensic medicine. The impact and adoption of German law has been discussed (Constitutio Criminalis Carolina, Sachsenspiegel and Weichbild). The article also presents, among others, the first public autopsy in Poland (conducted by Joachim Oelhaf), as well as the first psychiatric expertise.
PL
Artykuł przedstawia zarys dziejów opiniowania sądowo-lekarskiego na ziemiach polskich w prawie miejskim oraz prawie ziemskim do XVIII stulecia. Poruszono problematykę udziału znawców medycyny (biegłych) w postępowaniach sądowych dla rozstrzygnięcia kwestii związanych z oceną zdrowia i przyczyn zgonu w aspekcie prawnym. Współdziałanie prawa i medycyny zaowocowało powstaniem nowej, odrębnej nauki medycznej: medycyny sądowej. Opisano wpływ i przyjmowanie prawa niemieckiego (Constitutio Criminalis Carolina, Zwierciadło saskie oraz Weichbild). W artykule przedstawiono również m.in. pierwszą na ziemiach polskich publiczną sekcję zwłok (przeprowadzoną przez Joachima Oelhafa), a także pierwszą ekspertyzę psychiatryczną.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.