Search results

1

Autor: empiryczny, modelowy czy wirtualny?

100%

Bohuszewicz P., Markiewka T. S.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 22

191-205

EN

The article titled Autor: empiryczny, modelowy czy wirtualny? [“An empirical, model, or virtual author?”] presents a discussion about the terms used in the title which was held by the article’s authors. P. Bohuszewicz defends the validity of the concepts of an empirical and a virtual author, the latter being the result of “rewriting” Umberto Eco’s idea of a model author. T. Szymon Markiewka claims that the concept of a model author and that of a virtual author are unnecessary multiplications of theoretical entities: we only need the concept of an empirical author, but we also need to remember about all the complications related to this concept.

2

KATEGORIE „AUTORSTWA” I „UTWORU” W PROJEKCIE EUROPEJSKIEGO KODEKSU PRAWA AUTORSKIEGO

100%

Konach T.

Zeszyty Prawnicze

|

2014

|

vol. 14

|

issue 2

85-97

PL

THE CATEGORIES OF “AUTHORSHIP” AND “THE WORK” IN THE DRAFT FOR THE EUROPEAN COPYRIGHT CODE Summary Economic and technological factors have brought radical changes to the legal framework of authors’ copyright protection on both the national and international levels. Despite twenty years of directives and ECJ case law, the copyright system in the European Union is still fragmented and ill-adapted. This paper provides an insight into the Wittem Group’s European Copyright Code, established in 2002, the first draft European copyright codification. The aim of the Wittem Copyright Code is to increase the overall protection of authors and to provide a new, holistic approach to copyright. The paper presents useful clarification of the meaning of specific provisions in the European Copyright Code, and particularly of the concepts of “The Work” and “Authorship”.

3

Kłopoty z pamięcią? – o technice „premeditato” w osiemnastowiecznym teatrze włoskim

88%

Dygul J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2013

|

issue 008

175-183

IT

L’articolo analizza la diffusione della tecnica del premeditato nel teatro italiano del Settecento. L’esempio dei più grandi drammaturghi italiani, soprattutto del secondo Settecento, come Carlo Goldoni, Pietro Chiari, Antonio Piazza, Carlo Gozzi e Vittorio Alfieri, dimostra un’opposizione da parte degli attori ad accettare la riforma del teatro, che valorizzava il ruolo dell’autore del testo, riducendo la funzione dell’attore al semplice interprete del testo interamente scritto. Il repertorio modificato sconvolge la tradizionale struttura dei ruoli della commedia dell’arte, ma l’organizzazione teatrale non cambia, per questo il teatro italiano rimane a metà strada tra la riforma e il vecchio sistema teatrale.

4

Gram, więc jestem. Instancja autorska a konwencja „let’s play” w serii „File System Aging” Roberta Florence’a

71%

Pamuła I.

|

2016

|

vol. 3

|

issue 1

143-152

EN

The aim of this article is to analyse let’s play not only as entertaining act of communication but also as an eclectic one which can make games exceed themselves. Let’s play as a method of game critique has developed some key characteristics. It’s not surprising, then, that one can observe the emergence of various subversive forms such as Robert Florence’s series “File System Aging” which rises as antithesis to the most popular channels. Florence directs his own player experience by merging software studies, ludology, stream of consciousness, and oneiric aesthetics known from David Lynch’s movies in order to defragment scattered memory of a gamer and a son. This article will look into the method of transgressive playformance and haptic interpretation used by the artist to expand the definition of a let’s play and therefore also that of a game.

PL

-

5

Переплетіння текстуального і тілесного кодів у прозі сербських постмодерністів

63%

Татаренко А.

Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

|

2014

|

vol. 2: Postkolonializm — tożsamość — gender. Europa Środkowa, Wschodnia i Południowo-Wschodnia

239 - 248

EN

The problem of interaction of textual and bodily codes in postmodern literature is increasingly attracting attention of foreign and Ukrainian researchers. Postmodern literature as a paradigm, which marked its domination in the first phase of the development of postmodern culture with bright poetical expression, exhibits a specific approach to this problem which deserves a special attention of researchers. In this study we are going to focus on intertwining of textual and bodily codes in the works of well-known representatives of Serbian postmodern literature, such as Milorad Pavić, Sava Damjanov and Goran Petrović.

6

Эмацыянальнае i рацыянальнае ў творчым самавыяўленнi Яўгенii Янiшчыц i Максiма Танка

63%

Калядка С.

Białorutenistyka Białostocka

|

2016

|

vol. 8

PL

W artykule przedstawiono tezę o prymacie doświadczeń emocjonalnych w procesie pisania utworu. Autorka wprowadza pojęcie wyzwalacza emocji, za pomocą którego można zdefiniować sposoby przekształcania emocji zmysłowych w emocje poetyckie. Analizuje także teorię „autor to tekst” w stosunku do poetów – „autobiografów”, których teksty są odzwierciedleniem ich życia. Ponadto autorka opisuje emocje mentalne w utworach Maksima Tanka i emocje zmysłowe w twórczości Eugenii Janiszczyc.

EN

The author of the article suggests the priority of emotional experience in the process of creating work. The concept of an emotional trigger which helps to analyze the way of transformation of sensual emotion into poetic emotion is proposed. The theory “an author is a text” with regard to poets-“autobiographers” whose texts are the reflection of their lifestyle is also considered. Additionally, the author describes mental emotions in Maksim Tank’s works and sensual emotions in Yevgenii Yanishchits’ poetry.

7

Особенности картины мира в романе Дины Рубиной Окна

63%

Koladicz T.

Slavica Wratislaviensia

|

2014

|

vol. 158

349 - 356

EN

It is shown that the reflection leaning on keywords and keynotes allows to connect the separate moments of the biography in a difficult and multifaceted image of the world. From endured impressions of people and events, the author builds a peculiar chronicle of consciousness.

8

Od autora do tłumacza i z powrotem. Uwagi na marginesie Rolanda Barthes’a

63%

Swoboda T.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 2(5)

49–61

PL

Tekst jest próbą ponownego odczytania autobiograficznej książki Rolanda Barthes’a przez jej tłumacza. Autor skupia się szczególnie na napięciu między podmiotem a językiem, na rozszczepieniu tożsamości oraz na refleksji nad piszącym Ja. Przedstawiony jest także wybór translatorskich problemów, jakie napotkał tłumacz w czasie pracy nad książką Roland Barthes.

EN

The text is an attempt to re-read Roland Barthes’ autobiographical book by its translator. The author is particularly focused on the tension between the subject and the language, on the identity split and on the reflection on the writing “I”. He also presents a choice of translation problems encountered while working on Roland Barthes.

9

Założenia aksjologiczne autorskoprawnej ochrony twórczości w świetle rozwoju sztucznej inteligencji

63%

Oleksiuk I.

Acta Iuris Stetinensis

|

2017

|

issue 18

PL

Celem studiów – opisanych w niniejszym artykule – było rozpoznanie i omówienie zagadnień aksjologicznych autorskoprawnej ochrony twórczości, związanych z powszechnym, komercyjnym wykorzystywaniem systemów sztucznej inteligencji (SI). Zarysowana w pierwszej części pracy analiza aktualnego poziomu zaawansowania metod SI i zakresu ich wykorzystania skłania do wniosku, że wysoka dynamika postępu SI będzie zachowana oraz że głównym motywem i katalizatorem rozwoju będą nieograniczone możliwości zastosowań praktycznych. Dalsze studia prowadzą do wniosku, że na gruncie prawa autorskiego kluczowym zagadnieniem staje się proces depersonalizacji procesów twórczych. Już obecnie w przypadku zastosowania SI w działaniach kreacyjnych możemy mieć do czynienia z sytuacją, gdy nie jest możliwe wskazanie człowieka, którego wkład w powstanie dzieła ma charakter twórczy. Dalszy rozwój SI będzie powodował, że w coraz liczniejszych sytuacjach działania podejmowane przez użytkownika programu będą ograniczały się do realizowania odpowiedniej sekwencji zadań. Twórcy SI też nie będzie można uznać za autora dzieła wygenerowanego przez SI, gdyż jego działalność nie będzie spełniała wymogów związanych z ciągłością procesu tworzenia, której bezpośrednim przejawem miałby być konkretny utwór. Konkludując, autorka opowiada się przeciwko objęciu wytworów SI ochroną autorską, wskazuje przy tym na konieczność rozróżnienia dzieł wspomaganych komputerowo od dzieł wygenerowanych przez SI i pozbawionych twórczego wkładu człowieka. Wyłączenie wytworów SI z zakresu ochrony autorskiej nie wyklucza uregulowania praw do dzieł generowanych komputerowo jako nowej kategorii praw pokrewnych.

EN

The aim of this study – described in the article below – was to identify and discuss axiological issues of authorship and rights related to common commercial use of artificial intelligence (AI). The analysis of the current level of sophistication of AI methods and the scope of their use, outlined in the first part of the work, allows the conclusion that the dynamics of AI development is going to be maintained and that the boundless opportunities of its practical use will be the main driver and catalyst the development. Further studies lead to the conclusion that the process of depersonalisation of the creation processes is becoming a key challenge with respect to copyright. Even now in the case of use of AI in creative activities we may have to deal with the situation where it is not possible to point out to a person whose input in the creation of a given work could be described as creative. The expected further development of AI, will result in that increasingly the activities of a user of software will be limited to performing a specific sequence of tasks. It will also not be possible to regard the AI’s creator as the author of the work generated by the AI because his input will not meet the required criteria of continues creative process resulting in creation of a particular work. In conclusion, the author argues against covering AI’s creations with copyright protection. At the same time she points out to the necessity of distinguishing computer aided works from works generated by AI and void of a human contribution. Excluding AI’s creations from the scope of copyright protection does not prejudice regulating rights to computer generated works in another way, as a new category of related rights.

10

Twórczość i autorstwo w dobie sztucznej inteligencji. Wyzwania stojące przed prawem własności intelektualnej

63%

Porzeżyński M.

Themis Polska Nova

|

2018

|

issue 1(13)

25-44

EN

Artificial intelligence, besides blockchain, is the main topic discussed by representatives of nearly every branch of economy. Some entities are trying to search for their place in the world of artificial intelligence driven technology and others are looking carefully at the developments in the AI. Undoubtedly, software making use of the artificial intelligence can be viewed as something that can change the world we live in. The titles of press releases or other information sources are stimulating ones imagination in the range of possible application of artificial intelligence. At the same time, there is a group of people from the technology sector, that are concerned by the rapid and limitless development in this regard. The future of artificial intelligence and its application is still unknown but there are as many positive expectations as negative predictions. There are still many questions that have to be answered before the time that deep or strong AI will be prepared for everyday use. One of such questions is whether copyright is only dedicated for human beings? If the answer is affirmative than the next question that have to be asked is what form or type of protection can be used for works of art made not by humans? This are not the only problems that may arise (or has already arisen) from the use of AI.

11

Postać fikcyjna jako przedmiot ochrony prawnoautorskiej

63%

Podolska M.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2018

|

vol. 13

|

issue 15 (2)

239-252

EN

The article presents the issue of protection of fictional characters in the copyright and related rights. A fictional character is created by the author in a creative form of literature, film, with unique characteristics and appearance. Accepted definition has allowed the creation of the scope of protection. It is protected as a component part of the song and as a standalone item. The way this protection depends on the nature of the form, its originality and existence in the minds of the customer. In the article in addition to the doctrinal considerations on the essence of protection, discusses the litigation in this area. The analysis was based on the case-law of the Polish, French and English.

PL

Artykuł przedstawia problem ochrony postaci fikcyjnej w prawie autorskim i prawach pokrewnych. Postać fikcyjna to wykreowana w sposób twórczy przez autora postać z literatury, filmu, posiadająca unikatowe cechy charakteru i wyglądu. Przyjęta definicja pozwoliła na stworzenie zakresu ochrony. Jest ona chroniona jako część składowa utworu i jako samodzielny element. Sposób tej ochrony zależy od charakteru danej postaci, jej oryginalności i istnienia w świadomości odbiorcy. W artykule oprócz doktrynalnych rozważań nad istotą ochrony, omówiono sprawy sądowe w tym zakresie. Analiza została oparta na orzecznictwie polskim, francuskim i angielskim.

12

ARTYSTA WPISANY W DZIEŁO. MIĘDZY LAS MENINAS DIEGO VELAZQUEZA A NEW NIGHTMARE WESA CRAVENA

63%

Dunin-Wilczyński S.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2014

|

vol. 57

|

issue 3

3-11

EN

Diego Velazquez’s painting „Las Meninas” corresponds with Wes Craven’s film „New Nightmare” on thematic and visual levels. They are connected not only by the motif of an author within his work, but also by the means to which this motif is used. On the one hand it might be interpreted as a fairly egotistic act, which intends to underline the value of their work and their artistic mastery. However, at the same time it is a masterful play with the viewer who comes to see their works. Craven’s work takes from the baroque understanding of representing reality, where the aim is to amaze by blur the border between the reality represented on the image and the base reality of the viewer.

PL

Obraz Diego Velazqueza „Las Menianas” koresponduje z filmem Wesa Cravena „Wes Craven’s New Nightmare” zarówno na płaszczyźnie tematycznej, jak i wizualnej. Łączy je nie tylko sam motyw autora wpisanego w dzieło, lecz także cel, dla którego obaj autorzy umieścili się w drugoplanowych rolach w swoich dziełach. Z jednej strony można to uznać za egotyczny akt podkreślania wagi własnej pracy. Jednocześnie jednak, na drugim poziomie staje się to grą z widzem, któremu przychodzi oglądać ich dzieła. Dzieło Wesa Cravena czerpie z konkretnego barokowego rozumienia odzwierciedlania rzeczywistości, gdzie celem jest zadziwienie przez zacieranie granicy pomiędzy światem przedstawionym obrazu a światem rzeczywistym widza.

13

Who Is the "Author" of Historical Works

63%

Radomski A.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2005

|

vol. 35

14

O czym milczą kroniki klasztorów grodzieńskich (II połowa XVII – XVIII wiek)

63%

Paulouskaya H.

Rocznik Lituanistyczny

|

2016

|

vol. 2

PL

Przedmiotem badań jest osiem kronik sporządzonych w pięciu grodzieńskich klasztorach w II połowie XVII i w XVIII w. Na podstawie analizy treści kronik i zastosowanego w nich sposobu przedstawiania świata autorka bada tematy i wątki w nich pominięte. Owe opuszczenia charakteryzują kroniki jako typ piśmiennictwa, ujawniają cele przyświecające ich spisywaniu, specyfikę autora-kronikarza, nadają szczególną wartość nietypowym informacjom znajdującym się w tych tekstach. There search is based on eight chronicles written down in five Grodno (Hrodna) monasteries in the second half of the seventeenth and in the eighteenth century. The content of the chronicles and the ways of its presentation allow the author to analyse the texts and find out topics and points missed. These omissions indicate chronicles as a literary genre, tell us about the goals of writing them down and about the specifics of the authors, give special value to any information included in the chronicles as an exception.

15

Жизненные ценности в контексте литературного процесса

63%

Глотов А.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2019

|

vol. 1

119-128

RU

Абстракт Общественный статус автора литературных произведений как некоей параллельной, вымышленной действительности является очевидным исключением в парадигме социальных ролей любого общества. Вне зависимости от времени и места литературного процесса сами произведения литературы служат прежде всего объектом для нравственных, психологических и эстетических рефлексий. Большинство существующих педагогических концепций рассматривает литературу именно как плацдарм для дидактической, прежде всего – воспитательной, работы. Вместе с тем доминантной идеей воспитания всегда было достижение жизненного успеха. И здесь возникает вопиющее противоречие между дидактическим кредо «человека разумного» (homo sapiens) и фактическим положением «человека пишущего» (άνθρωποσ γραπτώσ). Большинство писателей, с античных времен до современности, не были образцом моральности, не достигали материального успеха, более того – и не стремились к этому. Перечень драматических судеб Эзопа, Овидия, Байрона, Боккаччо, Вийона, Вольтера, Верлена, Гофмана, Пушкина, Достоевского и многих других классиков мировой литературы вызывает мысль о том, что литераторы, творя этический и эстетический идеал, свою собственную биографию очевидным образом проживали вопреки написанному. Сопоставительный анализ историко-литературного материала подтверждает, что даже примеры относительно благополучных писательских жизнеописаний (Вергилий, Гораций, Гете) парадоксальным образом сопровождают идею того, что творческой личности, «человеку пишущему» житейское благополучие скорее противопоказано.

PL

Status społeczny autora dzieł literackich jako rodzaj równoległej, fikcyjnej rzeczywistości jest oczywistym wyjątkiem w paradygmacie społecznych ról każdego społeczeństwa. Niezależnie od czasu i miejsca procesu literackiego, same dzieła literackie służą przede wszystkim jako przedmiot refleksji moralnej, psychologicznej i estetycznej. Większość istniejących koncepcji pedagogicznych traktuje literaturę jako odskocznię do pracy dydaktycznej. Jednak dominującą ideą edukacji zawsze było osiągnięcie sukcesu w życiu. I tu pojawia się jaskrawa sprzeczność między dydaktycznym credo „rozsądnej osoby” (homo sapiens) a faktyczną pozycją „osoby piszącej” (άνθρωπογ γραπτσ). Większość pisarzy, od czasów starożytnych po czasy współczesne, nie była modelem moralności, zresztą nie osiągnęła materialnego sukcesu - i nie dążyła do tego. Lista dramatycznych losów Ezopa, Owidiusza, Byrona, Boccaccia, Villona, Voltaire'a, Verlaine'a, Hoffmanna, Puszkina, Dostojewskiego i wielu innych klasyków literatury światowej przywołuje myśl, że pisarze, tworząc etyczny i estetyczny ideał, swoją własną biografię oczywiście żyli pomimo tego, co zostało napisane. Porównawcza analiza materiału historycznego i literackiego potwierdza, że nawet przykłady stosunkowo dobrze prosperujących biografii pisarza (Wergiliusz, Horacy, Goethe) paradoksalnie towarzyszą idei, że sukces życiowy dla osoby twórczej jest przeciwwskazany.

EN

The social status of an author of literary works as a kind of a parallel, fictional reality is the obvious exception in the paradigm of the social roles of any society. Regardless of the time and the place of the literary process, literary works themselves serve primarily as an object for moral, psychological, and aesthetic reflections. Most of the existing pedagogical concepts consider literature precisely as a springboard for didactic, and first of all educational, work. However, the dominant idea of education has always been the achievement of success in life. And here a glaring contradiction between the didactic credo of the “reasonable person” (homo sapiens) and the actual position of the “writing person” (άνθρωπογ γραπτσ) arises. Most of the writers, from ancient times to modern times, were not a model of morality, did not achieve financial success, and did not even strive for it. The list of the dramatic fates of Aesop, Ovid, Byron, Boccaccio, Villon, Voltaire, Verlaine, Hoffmann, Pushkin, Dostoevsky and many other classics of the world literature evokes the idea that the writers, creating an ethical and aesthetic ideal, lived their own biography obviously contrary to what was written . A comparative analysis of the historical and literary material confirms that even the examples of relatively prosperous writers’ biographies (Virgil, Horace, Goethe) paradoxically accompany the idea that “human well-being” is rather contraindicated for a creative person, a “writing person”.

16

Na tropach autora. Przypadek (japońskiej) animacji

63%

Kalinowska-Andrzejczak O.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione

|

2023

|

vol. 18

|

issue 376

181-194

EN

The article concerns the issue of film authorship concerning animated cinema. The article's author chose the case of Japanese animation to present the problems within the category of auteur cinema. Among the many anime directors, those commonly called auteurs are Hayao Miyazaki, Isao Takahata, Katsuhiro Ōtomo, Mamoru Oshii, and Satoshi Kon. Their animated works are characterized by exquisite style, and novelty of themes and stories, through which the directors manifest their original vision of the world. Associating the above-mentioned Japanese animators with film authorship, a seemingly obvious and natural act, after thorough analysis can raise some doubts. The author of the text thus set the theoretical framework defining auteur animation, with particular emphasis on problematic issues, that Japanese directors of animated films later referenced.

PL

Artykuł skupia się wokół zagadnienia autorstwa filmowego w odniesieniu do animacji.Autorka tekstu do przedstawienia problemów związanych z kategorią autorstwa w obrębie kina animowanego wybrała przypadek japońskiej animacji. Spośród japońskich twórców filmów animowanych, do niewielkiego grona autorów najczęściej zalicza się Hayao Miyazakiego, Isao Takahatę, Katsuhiro Ōtomo, Mamoru Oshii’ego oraz Satoshi Kona. Ich dzieła odznaczają się wysmakowanym stylem, nowatorstwem w podejmowanych tematach i przedstawianych historiach, poprzez które manifestuje się autorska wizja świata. Przynależność wymienionych reżyserów do kręgu autorów filmowych, choć z pozoru oczywista i naturalna, po głębszej analizie może budzić pewne wątpliwości. Autorka tekstu wyznaczyła ramy teoretyczne autorskiego modelu kina animowanego, z wyszczególnieniem obszarów problematycznych, które odniosła w stosunku do twórców animacji z Japonii.

17

Habitus sztuki a autorzy

63%

Daszkiewicz J., Doda-Wyszyńska A., Uniwersytet Arystyczny w Poznaniu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2015

|

vol. 31 (4)

PL

Numer został przygotowany przy wsparciu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1222/P-DUN/2015).

EN

The French term art brut (English - outsider art), meaning "raw art" or "rough art", is a label created by French artist Jean Dubuffet to describe art created outside the boundaries of mainstream culture. In the centre of our discussion is the category of the author (the creator) and the category of the fancier (the recipient loving art). These two categories were analysed by Alain Bouillet - a researcher of art brut of 30 years, who has accumulated an impressive collection of this kind of art. Pierre Bourdieu in Distinction (1979), argues that judgments of taste are related to social position. From time to time, the focus of the dominant class changes from education to experience. Especially today, the involvement in the creation process becomes more important. We have to introduce various issues in art in a different manner. What kind of experience the art opens us up to? It is largely contradictory to the educational experience.

18

Autor Księgi Mądrości i czas jej powstania (1)

62%

Poniży B.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 4

EN

This article is the first part of a longer essay, which is divided into two parts. The Book of Wisdom is a special book in the Bible. It is the youngest book of the Old Testament, but Canon Muratori enlists it among the New Testament books. Many manuscripts and old translations call this book the Wisdom of Salomonos, because Salomon seemed to be the author of this work (cf. Wis 7–9). Strong arguments exclude his authorship, but it is sure, that an Israelite must have been the author. Although there are many hypotheses about the date of its birth, Sitz im Leben and the wording defend the view that the text must have been written while the Romans ruled in Egypt.

PL

This article is the first part of a longer essay, which is divided into two parts. The Book of Wisdom is a special book in the Bible. It is the youngest book of the Old Testament, but Canon Muratori enlists it among the New Testament books. Many manuscripts and old translations call this book the Wisdom of Salomonos, because Salomon seemed to be the author of this work (cf. Wis 7–9). Strong arguments exclude his authorship, but it is sure, that an Israelite must have been the author. Although there are many hypotheses about the date of its birth, Sitz im Leben and the wording defend the view that the text must have been written while the Romans ruled in Egypt.

19

Талент разумення: да пытання метадалогii даследаванняў Уладзiмiра Калеснiка

51%

Iшчанка Г.

Białorutenistyka Białostocka

|

2016

|

vol. 8

PL

W artykule omówiono rolę Włodzimierza Kolesnika w formowaniu białoruskiego literaturoznawstwa zorientowanego hermeneutycznie. Na przykładzie analizy twórczych relacji poety Maksima Tanka i krytyka Włodzimierza Kolesnika zostają doprecyzowana metodologia badacza i jego pozycja estetyczna.

EN

The article discusses the role of V. Kolesnik in the formation of the Belarusian hermeneutically-oriented literary criticism. The notions of methodology of the researcher and his aesthetic position are explained through the analysis of the creative relations between the poet Maxim Tank and the critic Vladimir Kolesnik.

20

Zásahy adaptace : ke studiu literatury ve filmu

51%

Bubeníček P.

Česká literatura (Czech Literature)

|

2013

|

vol. 61

|

issue 2

156-182

EN

b2_On the basis of Huston’s Africká královna (African Queen) we have referred at the very end to particular problems in the creation of the film adaptation. The study does not insist on exclusivity for any of the methods described. All of them are valid and contribute to a better understanding of the relations between literature and moving images. We may well stress that at a time of change in humanities research, we should not lose sight of art‑studies issues, but we are still very aware that cultural, sociological and economic approaches can fundamentally enhance the debate on adaptations.

CS

a2_Studie netrvá na výlučnosti žádné z popsaných metod, všechny jsou nosné a přispívají k lepšímu porozumění vztahů mezi literaturou a pohyblivými obrazy. Zdůrazňujeme sice, že by se v době proměn humanitního bádání neměla z naší pozornosti vytratit uměnovědná tázání, přece však jsme si vědomi toho, že kulturní, sociologické a ekonomické přístupy mohou debatu o adaptacích zásadně obohatit.

Refine search results

Autor: empiryczny, modelowy czy wirtualny?

KATEGORIE „AUTORSTWA” I „UTWORU” W PROJEKCIE EUROPEJSKIEGO KODEKSU PRAWA AUTORSKIEGO

Kłopoty z pamięcią? – o technice „premeditato” w osiemnastowiecznym teatrze włoskim

Gram, więc jestem. Instancja autorska a konwencja „let’s play” w serii „File System Aging” Roberta Florence’a

Переплетіння текстуального і тілесного кодів у прозі сербських постмодерністів

Эмацыянальнае i рацыянальнае ў творчым самавыяўленнi Яўгенii Янiшчыц i Максiма Танка

Особенности картины мира в романе Дины Рубиной Окна

Od autora do tłumacza i z powrotem. Uwagi na marginesie Rolanda Barthes’a

Założenia aksjologiczne autorskoprawnej ochrony twórczości w świetle rozwoju sztucznej inteligencji

Twórczość i autorstwo w dobie sztucznej inteligencji. Wyzwania stojące przed prawem własności intelektualnej

Postać fikcyjna jako przedmiot ochrony prawnoautorskiej

ARTYSTA WPISANY W DZIEŁO. MIĘDZY LAS MENINAS DIEGO VELAZQUEZA A NEW NIGHTMARE WESA CRAVENA

Who Is the "Author" of Historical Works

O czym milczą kroniki klasztorów grodzieńskich (II połowa XVII – XVIII wiek)

Жизненные ценности в контексте литературного процесса

Na tropach autora. Przypadek (japońskiej) animacji

Habitus sztuki a autorzy

Autor Księgi Mądrości i czas jej powstania (1)

Талент разумення: да пытання метадалогii даследаванняў Уладзiмiра Калеснiка

Zásahy adaptace : ke studiu literatury ve filmu