Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  avant-garde literature
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

„Uděláme Prahu hlavním městem střední Evropy” : Časopis Den a jeho role při formování české meziválečné avantgardy

100%
Malínek V.
Česká literatura (Czech Literature)
|
2012
|
vol. 60
|
issue 2
173-202
EN
This article focuses on Den (Day), a daily, later a weekly, that was published in late 1920 and early 1921. Despite its short life, the periodical played an important role in the forming of the generation of writers who began their careers after the First World War and provided what are probably the most striking examples of socially engagé works by the young authors in the Umělecký klub (Art club), in particular the trio of Zdeněk Kalista (1900-1982), A. M. Píša (1902-1966), and Jiří Wolker (1900-1924). With an analysis of surviving records, the first part of the article discusses the establishment and development of the periodical, from the autumn of 1920 to January 1921, when it folded. The manifestos and the aesthetic profile of the periodical are considered in detail. Attention is also paid to the contemporaneous debates and conflicts amongst the young writers, which became more intense, particularly after the establishment of the Devětsil group, which broke off from the originally united Umělecký klub in October 1920. The second part of the article considers in detail the literary journalism of the individual contributors to Den, particularly Kalista, the editor-in-chief of the journal and the author of most of its editorials, and Píša, the author of its conceptually most striking essays on literary criticism. The article also considers the importance of other contributors - Josef Knap (1900-1973) and the literary critic, Jaromír Berák (1902-1964), reporting on Dadaism and cinema, and Jiří Weil (1900-1959), who was one of the first in Den to offer systematic discussion of the literature of Soviet Russia.
2
Content available remote

Rozrůzněná avantgarda : poznámky ke vztahu expresionismu a avantgardy v českém kontextu

84%
Malá Z.
Česká literatura (Czech Literature)
|
2013
|
vol. 61
|
issue 1
68-85
EN
This study summarizes various forms of conceptualization of the early postwar avant-garde. It examines how understanding of the terms “expressionist” and “avant-garde” has changed along with considerations over Literární skupina and Devětsil. The study followed changes in the relationship between expressionism and the avant-garde over three stages: the period in which Literární skupina and Devětsil emerged, followed by literary historical reflections on this process during the 1960s and 1970s, and then briefly in contemporary research into the early postwar avant -garde. These reflections are dominated by the view that these two groupings were mutually antagonistic and Literární skupina is seen as distinct from the avant-garde due to its expressionism. Conclusions from theoretical discourse on writings about the avant-garde have been applied in relation to the prose works of both Literární skupina and Devětsil members from approximately 1919 to 1923. In a comparison of texts, important similarities have been found in the imagery, the motif -theme index and the way the texts were created, revealing the need to critically evaluate the way the terms “expressionist” and “avant-garde” are handled as binary opposites. The study suggests that these terms be abandoned when artistic works are being interpreted, and that the term avant-garde be expanded to include Literární skupina, thus supporting the idea of the avant-garde as a heterogeneous, diversified field, in which expressionism emerges as just one of the options.
CS
Studie shrnuje různé podoby konceptualizace rané poválečné avantgardy. Zkoumá, jak se proměňovalo chápání atributů „expresionistické“ a „avantgardní“ v souvislosti s uvažováním o Literární skupině a Devětsilu. Proměny vztahu expresionismu a avantgardy jsme sledovali ve třech fázích: v období vzniku Literární skupiny a Devětsilu, dále v literárněhistorické reflexi tohoto procesu v šedesátých a sedmdesátých letech a stručně v současném výzkumu rané poválečné avantgardy. V těchto reflexích převažuje pohled na obě uskupení jako antagonistická a Literární skupina je pro její expresionismus tzv. vydělena z avantgardy. Závěry z teoretického diskurzu psaní o avantgardě byly vztaženy do souvislosti s prózou členů Devětsilu a Literární skupiny zhruba v období mezi lety 1919–1923. V komparaci textů se ukázaly významné shody v obraznosti, v motivicko-tematickém rejstříku a ve způsobu utváření textů, které odkrývají potřebu kritického zhodnocení zacházení s atributy expresionistický a avantgardní jako s binárními protiklady. Ve studii navrhujeme odstoupení od těchto atributů při interpretaci uměleckých děl a rozšíření pojmu avantgarda na Literární skupinu. Tímto podpoříme představu avantgardy jakožto heterogenního, rozrůzněného pole, ve kterém expresionismus vystupuje jako jedna z možností avantgardy.
3
Content available remote

‚Gahseleien’ – Einige Überlegungen zu Zsuzsanna Gahses Bamberger Poetikvorlesungen „Wie geht es dem Text?“

84%
Niećko A., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
105-114
PL
Artykuł dotyczy zbioru wykładów pisarki Zsuzsanny Gahse, które autorka wygłosiła w 1997 roku w Bambergu i które ukazały się pod tytułem „Wie geht es dem Text?” Na przykładzie własnych tekstów Gahse opisuje tam m. in. relacje zachodzące między autorem, tekstem i czytelnikiem, uwidaczniając zarazem swój nietypowy sposób postrzegania języka i literatury. W ten sposób autorka pokazuje, z jaką łatwością można opisywać rzeczywistość i przekazywać swe własne przemyślenia, czerpiąc przy tym jednocześnie z twórczości innych autorów. Opisując jej różne rozważania na temat tekstu literackiego, uwidoczniono w artykule przede wszystkim, jak oryginalna jest twórczość Zsuzsanny Gahse i w jaki sposób autorka potrafi zachęcić swych czytelników do udziału w zabawie, którą może być literatura.
EN
The paper concerns the selection of lectures held by Zsuzsanna Gahse in Bamberg in 1997 and which were published with the title “Wie geht es dem Text?”. Taking her own text as examples Gahse describes, among others, relations between the author, the text and the reader, by this revealing her atypical perception of language and literature. In this way the author shows how simple one can describe the reality and convey one’s own reflections, at the same time drawing from the output of other authors. Providing her various reflections on the topic of literary texts the paper emphasises above all the originality of Zsuzsanna Gahse’s works and the way in which the author can invite her readers to take part in a game of literature.
4
Content available remote

Kunde von wunderbarem Hund: Zsuzsanna Gahses Erzählung „Berganza“

84%
Lipińska M., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
115-125
PL
W opowiadaniu „Berganza” Zsuzsanna Gahse zabiera swych czytelników w piękny i zmysłowy świat mowy poetyckiej. Poznajemy tu świat widziany oczami nieśmiertelnego psa Berganzy, który jest stworzeniem magicznym, gdyż opanował zdolność mowy i niejednokrotnie już odgrywał w literaturze rolę nauczyciela i moralisty. W opowiadaniu dzieli się swoimi przemyśleniami o świecie, zdobytymi w ciągu swego długiego życia, a także – bawiąc się słowem – wciąga nas w świat fantazji i zapoznaje z tajnikami mowy poetyckiej. Berganza zachęca czytelnika do myślenia i współtworzenia dalszej historii nieśmiertelnego psa, charakteryzuje się także mnogością interpretacji. Albowiem – jak stwierdza sama autorka – opowiadanie to czytelnik może interpretować jako historię miłosną, jako prawie biografię lub też jako opowieść o narodzinach nowej poetki. Uwzględniając te różne możliwości interpretacji, w artykule poruszono kilka najważniejszych aspektów opowiadania niemieckojęzycznej pisarki.
EN
In her short story “Berganza” Zsuzsanna Gahse takes her readers to a beautiful and sensual world of poetic speech. Here we get to know the world seen with the eyes of the immortal dog Berganza, who is a magical creature as he learned to speak and many times before in the literature played the role of a teacher and moralist. In the story he shares with his reflections about the world which he formulates on the basis of his long life and – playing with words – draws us into the world of fantasy as well as makes us familiar with the arcane poetic speech. “Berganza” encourages the reader to think and to collaborate on the continuation of the story of the immortal dog, it is also possible to be interpreted in various ways. It can, namely, be interpreted, according to the writer herself, as a love story, an almost biography or as a story of the birth of a new poet. Taking these various possibilities of interpretation into consideration, the authors of the paper elaborate upon a few, most important, aspects of the short story by the German-language writer.
5
Content available remote

Kleine Teppiche von Geschichten: Ein Gespräch mit Zsuzsanna Gahse über ihr neuestes Buch „Oh, Roman“ und über ihre Literaturkonzeption

84%
Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
75-84
PL
Rozmowa z niemieckojęzyczną awangardową pisarką Zsuzsanną Gahse o jej najnowszej książce Oh, Roman, której tytuł jest swoistą zabawą językową, odczytać go bowiem można w dwojaki sposób: jako imię mężczyzny, o którym opowiada narratorka w powieści, ale także jako powieść o powieści (‚Roman’ oznacza po niemiecku ‚powieść’). Autorka opowiada o problematyce i strukturze swego utworu, nawiązującego do kompozycji Györgia Ligetiego, którego zamierzeniem było stworzenie hologramu umieszczonego w szumie różnych głosów. Także w jej książce powstaje w zgiełku różnych opowieści obraz-hologram mężczyzny niegdyś bardzo ważnego w życiu narratorki. Jednocześnie pisarka opowiada o swojej koncepcji literatury oraz o swych fascynacjach literackich, m. in. sposobem narracji praktykowanym przez Witolda Gombrowicza.
EN
A conversation with an avant-garde writer Zsuzsanną Gahse about her latest book “Oh, Roman, whose title is a certain language game as it can be interpreted in two ways: as a name of a man about whom the narrator of the novel talks or as a novel about the novel (‘Roman’ in German means ‘novel’). The writer talks about the issues addressed in and the structure of her novel, which intentionally resembles the works of Györgio Ligeti, who aimed at creating a hologram placed in the aggregate of sounds. In Gahse’s novel the reader also finds a hologram-image of a man who used to be very important in the narrator’s life. At the same time the writer talks about her conception of literature and her literary inspirations, e.g. the mode of narration used by Witold Gombrowicz.
6
Content available remote

Einsamkeit und Vereinzelung in der Gesellschaft als Thema von Zsuzsanna Gahses „Abendgesellschaft“

84%
Dobierska I., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
127-136
PL
„Abendgesellschaft” Zsuzsanny Gahse jest rodzajem reportażu ze spotkania autorskiego, podczas którego uczestnicy wygłaszają w swych umysłach monologi wewnętrzne, dotyczące ich życia. Głównym ich tematem jest smutek i samotność w tłumie. Bohaterowie są pełni sprzeczności: Z jednej strony cierpią z powodu samotności i chcą od niej uciec, z drugiej natomiast świadomie izolują się od innych ludzi i od świata realnego, uciekając w świat iluzji i sztuki. Zapominają przy tym o pielęgnowaniu wzajemnych relacji międzyludzkich, które stają się jedynie powierzchowne i wymuszone. Autorka stale zmienia perspektywę narracji: albo znajdujemy się na spotkaniu autorskim, albo w umyśle jednej z trzynastu postaci. Dzięki temu zabiegowi czytelnik ma wrażenie, że bohaterowie zwracają się bezpośrednio do niego ze swoimi problemami, spostrzeżeniami i komentarzami. Poprzez analizę wybranych monologów podjęto w artykule próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest w istocie samotność jednostki w tłumie.
EN
“Abendgesellschaft” by Zsuzsanna Gahse is a type of a reportage from a meeting with an author, during which the participants in their minds hold interior monologues about their lives. The main topic is sadness and loneliness in the crowd. The figures are full of contradictions: at the one hand, they suffer because of loneliness and want to escape from it; yet at the other hand, they consciously separate themselves from other people and from the real world by escaping into the world of illusion and art. They forget to foster interpersonal relations, which in turn become superficial and forced. The author of the book constantly changes the narrative perspective: we are either placed in the meeting with an author or in the mind of one of the thirteen figures. Thanks to this manoeuvre the reader is under the impression that the characters turn to him/her directly with their problems, reflections and comments. The paper presents an attempt to – by means of an analysis of selected monologues – answer the question about the essence of loneliness of an individual in the crowd.
7
Content available remote

„Dazwischen innendrin“ – Zu Zsuzsanna Gahses literarischem Schaffen

84%
Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
85-103
PL
Zsuzsanna Gahse nie bez racji zaliczana jest do czołówki niemieckojęzycznej awangardy literackiej, charakterystycznymi bowiem wyróżnikami jej twórczości są: niezwykle kreatywne podejście do języka i podejmowanie różnych gier językowych, sytuowanie tekstów na granicy gatunków literackich oraz komponowanie ich według zasad przejętych z muzyki, malarstwa i architektury, czy też z tekstów literackich innych autorów. Zamierzeniem pisarki jest przy tym zniesienie linearności narracji i wywoływanie u czytelnika różnych skojarzeń oraz w efekcie zachęcenie go do podjęcia dialogu z tekstem. W artykule omówiono w ogólnych zarysach poetycki program Zsuzsanny Gahse, będący świadomą kontynuacją europejskiego modernizmu; wskazano zarazem na różne koncepcje jej tekstów, koncentrując się jednak przede wszystkim na jej dwóch ostatnich utworach „Instabile Texte” i „Oh, Roman”.
EN
Zsuzsanna Gahse is rightly ranked among the top German-language avant-garde authors since characteristic features of her works are a highly creative approach to language and employment of various language games, placing her texts on the borderline of literary genres as well as structuring them according to the rules of composition pertinent to music, painting and architecture or taken from texts by other authors. The aim of the author is to do away with linear narration and to evoke various associations in the reader and consequently to encourage him/her to enter into a dialogue with the text. The paper contains an overview of Zsuzsanna Gahse’s poetic programme, which is a continuation of the European modernism; various conceptions of her texts are pointed out with the emphasis, above all, on her two latest works: “Instabile Texte” and “Oh, Roman”.
8
Content available remote

My a oni : "zapomínání" na českou kulturní situaci za protektorátu jako (nejen) literárněhistorický problém

67%
Janoušek P.
Česká literatura (Czech Literature)
|
2017
|
vol. 65
|
issue 3
381-417
EN
This study focuses on the issues surrounding postwar reflections of Protectorate literature and its changing image as formed in individual periods by the Czech literary public and by literary and cultural historians.
CS
Studie se věnuje problematice poválečných reflexí protektorátní literatury, respektive proměn jejího obrazu tak, jak si jej v jednotlivých obdobích utvářela česká literární veřejnost, případně literární a kulturní historici.
9
Content available remote

"Zaměstnání knihovníka se pro vás najde" : korespondenční výměna mezi Ladislavem Štollem a Olegem Susem

67%
Josefovičová M., Andreas P.
Česká literatura (Czech Literature)
|
2018
|
vol. 66
|
issue 4
527-534
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.