Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Years help
Authors help

Results found: 38

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  błąd
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Content available remote

Źródła patologii organizacyjnych

100%
Zarządzanie i Finanse
|
2016
|
vol. 3
|
issue 2
171-186
PL
W artykule przedstawiono krótko pojęcie i wpływ patologii na funkcjonowanie organizacji. Autor koncentruje się na przyczynach tego zjawiska i przedstawia je z perspektywy instytucjonalnej. Patologie ujawniają się w różny sposób w różnych obszarach organizacji. Niejednokrotnie menedżerowie, znajdując się w sytuacji bez wyboru, utrwalają patologie organizacyjne, będąc świadomymi braku słuszności swoich działań. Wśród omawianych patologii znajdują się: przesunięcie celów, organizacyjne dysocjacje, brak związku między nakładami i efektami, organizacyjna fragmentacja, skrajna ekonomizacja, brak spoiwa organizacyjnego i inne.
PL
Wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dotyczy odpowiedzialności karnoadministracyjnej z tytułu zaniechania realizacji obowiązku sprawozdawczego względem Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. W komentarzu odniesiono się do zagadnienia statusu wspólnika spółki cywilnej jako podmiotu podlegającego karze pieniężnej, kwestii obiektywnego charakteru odpowiedzialności karnoadministracyjnej w prawie telekomunikacyjnym, jak również problemu wpływu błędu pracownika na odpowiedzialność przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z tytułu deliktu administracyjnego.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2021
|
vol. 31
|
issue 1
137-161
EN
In can. 1097 § 2 of the CIC (,,Error concerning a qualkity of the person does rendera marriage invalid even if it the cause for the contract, uniess this quality is directly and principally intendad”) error qualitatis, deprived of legal effectiveness for centuries in relation to marital consent, obtained it based on the contractor’s intentions (direct and essential intention of the attribute); an objectively accidental attribute, therefore, becomes a subjectively significant attribute. In the analysis of the canon mentioned in the light of the Roman Rota jurisprudence, the author takes into account the individual elements of this legal figure, i.e. error, the person’s attribute (as the subject of the error), the lack of effectiveness of invalidating error causam dans, the effectiveness of invalidating error as to the intended and direct intention. In proving error qualitatis directe et principaliter intentae, which is undoubtedly particularly difficult, the judge must first of all recognize the correct intention of the alleged victim of error. This is served by both direct (testimony of the same contractor confirmed by testimonies of witnesses and any documents) and indirect (criterion of assessing the attribute by the presumed victim of error and criterion of reaction after discovering the truth).
PL
W kan. 1097 § 2 KPK („Błąd co do przymiotu osoby, chociażby był przyczyną zawarcia umowy, nie powoduje nieważności małżeństwa, chyba że przymiot ten jest zamierzony bezpośrednio i zasadniczo”) error qualitatis, pozbawiony od stuleci skuteczności prawnej w stosunku do zgody małżeńskiej, uzyskał ją na podstawie intencji kontrahenta (zamierzenie bezpośrednie i zasadnicze przymiotu); przymiot obiektywnie przypadłościowy staje się więc przymiotem subiektywnie istotnym. W analizie wymienionego kanonu podjętej w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej autor uwzględnia poszczególne elementy tej figury prawnej, a więc: błąd, przymiot osoby (jako przedmiot błędu), brak skuteczności unieważniającej error causam dans, skuteczność unieważniająca błędu co do przymiotu zamierzonego bezpośrednio i zasadniczo. W dowodzeniu error qualitatis directe et principaliter intentae, niewątpliwie szczególnie trudnym, sędzia winien przede wszystkim rozpoznać właściwą intencję domniemanej ofiary błędu. Służy temu dowód zarówno bezpośredni (zeznanie tegoż kontrahenta potwierdzone zeznaniami świadków oraz ew. dokumentami), jak i pośredni (kryterium oceny przymiotu przez domniemaną ofiarę błędu i kryterium reakcji po odkryciu przezeń prawdy).
PL
W polskim prawie karnym błąd sprawcy odgrywa niezwykle istotną rolę. Niekiedy bowiem przyczynia się do przyjęcia takiej, a nie innej kwalifikacji prawnej zachowania się sprawcy bądź podstawy wymiaru kary za takie, a nie inne jego zachowanie się, odmiennej niż ta, którą przyjęto by w przypadku niewystąpienia po jego stronie błędu. Niekiedy zaś – z uwagi na dominującą rolę w polskim prawie karnym normatywnych ujęć winy (kompleksowego i czystego), których rysem charakterystycznym jest doszukiwanie się istoty winy w elemencie negatywnej oceny sprawcy i jego zachowania się – powoduje wyłączenie winy sprawcy czy też – mówiąc precyzyjniej – uniemożliwia jej przypisanie. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie chociażby na gruncie czterech następujących przepisów kodeksu karnego: art. 28 § 1 k.k. (błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego z art. 28 § 1 k.k.), art. 28 § 2 k.k. (błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego z art. 28 § 2 k.k.), art. 29 k.k. (błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność oraz błąd co do okoliczności wyłączającej winę) i art. 30 k.k. (błąd co do prawa). Oczywiście, w zasadzie każdy ze wskazanych wyżej błędów budzić może pewne wątpliwości. Niniejsza praca nie została jednak poświęcona analizie poszczególnych błędów (i ich skutków) wyróżnianych na gruncie polskiego prawa karnego, lecz kwestii ogólniejszej, a mianowicie kwestii istoty błędu, a więc próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie – czym jest błąd (na czym błąd polega). W następstwie przeprowadzonych rozważań ustalono, że z całą pewnością można mówić o czymś na kształt dwustronności błędu. Podkreślenia wymaga bowiem, że na każdy błąd składa się zarówno mylne wyobrażenie, że jest tak, a nie inaczej, jak i nieświadomość tego, że nie jest tak, jak to sobie wyobrażamy. Stwierdzono jednocześnie, że sama nieświadomość tego, jak jest, jest wyłącznie elementem towarzyszącym i niezbędną, acz nie jedyną, przesłanką błędu.
EN
Error of the perpetrator plays an important role in Polish criminal law. That is because at times it contributes to accepting a particular legal qualification of the perpetrator’s behavior or a basis of the penalty for their particular behavior, which would be different than the one accepted when there would be no error on their side. Whereas sometimes – because of the dominant role in the Polish law of normative approach to culpability (comprehensive and pure), which purpose is to find out the nature of culpability in the element of negative evaluation of the perpetrator and their behavior – it is used to exclude the perpetrator’s culpability, or – to be more precise – prevent from attributing the culpability to the perpetrator. This fact is reflected in at least the following four regulations of the Penal Code: art. 28 § 1 k.k. (error regarding circumstances of a criminal offense from art. 28 § 1 k.k.), art. 28 § 2 k.k. (error regarding circumstances of a criminal offense from art. 28 § 2 k.k.), art. 29 k.k. (error regarding circumstances excluding unlawfulness and error regarding circumstances excluding culpability) and art. 30 k.k. (error of law). Of course, each of aforementioned errors might rise some doubts. This work, however is not devoted to analyzing particular errors (and their effects) distinguished in Polish criminal law, but to a more general matter, specifically – the matter of nature of error, or trying to answer a question – what is an error, what it consists of. As a result of conducted deliberations, one can definitely distinguish some kind of bilaterality of error. It should be emphasized that each error consists of a false assumption that some matter presents itself differently than in reality, and on the other hand of ignorance of the fact that it doesn’t. At the same time it has been concluded that the ignorance of the real shape of things is just an accompanying element and a crucial, but not only required circumstance of an error.
PL
Artykuł dotyczy możliwości zastosowania przepisów o wadach oświadczenia woli do umów zawieranych w trybie zamówień publicznych. Autor omawia problematykę czynności prawnej (umowy) dokonywanej z wykorzystaniem mechanizmów zawierających elementy administracyjne. Stawia pytanie o skuteczność czynności prawnej dokonanej pod wpływem wady oświadczenia woli. Przyjmuje, że podstawy wadliwości czynności prawnych przewidziane w kodeksie cywilnym mogą mieć również niekiedy zastosowanie do umów zawartych w trybie zamówień publicznych. Omawia poszczególne wady (w tym między innymi błąd), konfrontując przepisy o wadach oświadczenia woli z regulacjami o charakterze administracyjnym. Artykuł dotyka również kwestii praktycznej doniosłości regulacji wad oświadczenia woli w zakresie umów zawieranych w ramach zamówień publicznych.
EN
The article concerns the issue of applying the provisions of Polish Civil Code on defects in declaration of intent to the contracts concluded in accordance with public procurement rules. The author discusses the problem of legal act (a contract) concluded using legal mechanisms partially based on administrative law. He poses a question about the validity of such acts concluded under the influence of defects in declaration of intent. The author assumes, that some grounds for invalidity of legal acts stated in Civil Code may apply also to the contracts signed in the public procurement procedure. He discusses particular defects in declaration of intent (for instance a mistake or a fraud), confronting the provisions of the Civil Code with administrative regulations. Moreover, the article deals with issue of practical significance of provisions on defects in declaration of intent regarding contracts concluded in accordance with public procurement rules.
PL
Tradycyjne rozumienie błędu językowego jako nieświadomego odstępstwa od obowiązującej normy językowej (Markowski 2011) nie zawsze jest pomocne w analizie wypowiedzi uczących się języka obcego, gdyż posługują się oni zmieniającym się dynamicznie interjęzykiem. W wypadku analizowania produkcji językowej studentów nabywających język obcy warto właśnie przez pryzmat interjęzyka ocenić odstępstwa od normy występujące w ich wypowiedziach. W swoim artykule odwołuję się do francuskojęzycznych publikacji prezentujących rozumienie błędu w perspektywie interjęzyka (Py, Masiewicz) oraz podejmuję próbę przeanalizowania potencjalnego wpływu odstępstw od normy językowej oraz od typowych zachowań językowych na skuteczność komunikacji międzykulturowej, rozważając możliwość wystąpienia zakłóceń. Jako korpus badawczy służą mi materiały zebrane podczas lekcji języka polskiego jako obcego na różnych poziomach zaawansowania.
EN
The language error is traditionally understood as an involuntary deviation from accepted rules of a language (Markowski 2011). This definition is not always helpful in the analysis of foreign language students’ statements, because they use tPhe interlanguage which is a dynamic phenomenon. The interlingual approach to the analysis of students’ errors enables to perceive those mistakes as an indispensable and creative process in language learning. In my article, I refer to French publications which present an error from the interlingual perspective (Py, Masiewicz). Taking into consideration the possible obstacles, I also analyze the potential influence of the deviation from accepted rules and typical language behavior on the effectiveness of intercultural communication. The students’ statements I have collected during Polish as a foreign language classes (at various language levels) serve as the data for the analysis.
EN
In this article, I present the placement of errors in the descriptions of Internet genres. Starting with genre descriptions created by other academics, I pinpoint for which genres errors are part of the description and for which they are not. However, my main focus is on the way they are described. I also include characteristics of genre descriptions that implicate the appearance of errors in the texts. In addition, I present how Internet guides created by users treat errors in text. I will also consider how useful it is to indicate them in the genre models - both normative and descriptive.
PL
W artykule prezentuję miejsce błędów w opisie gatunków internetowych. Wychodząc od opisów gatunkowych tworzonych przez innych badaczy, wskazuję na to, w jakich gatunkach kwestia błędów językowych się pojawia, a w jakich jest pomijana. Zwracam przy tym uwagę przede wszystkim na to, jak jest opisywana. Prezentuję cechy definicji i opisów gatunkowych, które implikują obecność błędów w analizowanych tekstach. Dodatkowo przedstawiam, w jaki sposób o błędach pisze się w internetowych poradnikach tworzonych przez użytkowników. Zastanowię się także nad zasadnością wskazywania tych cech w modelach gatunkowych, zarówno normatywnych, jak i deskryptywnych.
PL
Punktem wyjścia jest stwierdzenie, że w trakcie nauki języka obcego dochodzi nie tylko do interferencji językowej, lecz także do kulturowej. Ta druga rozumiana jest jako przenikanie elementów zachowań i postaw z kultury rodzimej do wypowiedzi w języku obcym. Autorka podaje przykłady błędów popełnionych w pracach pisemnych Niemców uczących się polskiego jako obcego.
EN
The starting point of the paper is the idea that in the process of foreign language learning, there can occur not only language interference but also cultural interference. The latter can be defined as transferring the elements of behaviors and attitudes from the native culture into the utterances in a foreign language. The author gives examples of errors made in texts written by German learners of Polish.
9
75%
PL
Bezpieczeństwo lotów, zgodnie z powszechnie panującą opinią, jest najistotniejszym elementem obecnego systemu transportu powietrznego, który rokrocznie, pomimo światowego kryzysu, obsługuje blisko 3 miliardy pasażerów. Jest to wypadkowa działań skomplikowanego systemu, który wciąż jest tworzony i udoskonalany od ponad 100 lat. System bezpieczeństwa lotów oparty jest na działaniach nie tylko producentów samolotów, pilotów, personelu latającego i naziemnego, lecz także na działaniach międzynarodowych organizacji i zrzeszeń przewoźników lotniczych, a także rządów poszczególnych państw ratyfikujących zunifikowane akty legislacyjne, coraz częściej w skali światowej, stanowiące o bezpieczeństwie lotów. Troska o zwiększenie bezpieczeństwa lotów ewoluowała na przestrzeni wieku począwszy od ery technicznej, ery czynnika ludzkiego kończąc na erze organizacyjnej. Obecnie jest to stan, w którym ryzyko obrażeń dla osób lub zniszczenie mienia jest równe lub mniejsze od ustalonego, akceptowalnego poziomu dzięki ciągłemu procesowi identyfikacji zagrożeń i zarządzania ryzykiem. Działania te, chociaż ograniczają znacznie ryzyko wystąpienia zagrożeń, nigdy nie wyeliminują go całkowicie. Dlatego też istnieje stała potrzeba ponoszenia starań i nakładów by podróżowanie samolotem było jeszcze bardziej bezpieczne, gdyż aspekt ten warunkuje wysoką jakość życia ludzi oraz rozwój gospodarczy państw.
Prawo Kanoniczne
|
2017
|
vol. 60
|
issue 1
23-33
EN
A hypothesis presented in can. 125 § 2 CIC concerning the impact of deceit on the validity of a legal act became the focus of attention of the author of the presented article. His analyses showed that out of all kinds of deceit only accidental deceit has legal effect described in can. 125 § 2 CIC. This is because for the injured party involved this form does not cause a substantial but an accidental error which does not limit the liberty of an individual to an extent which would result in the invalidity of an act. According to the author, the general rule codified in can. 125 § 2 CL is of great importance not only for theoretical-legal reasons but also because of the aspect of protection of the rights of an individual person. The legislator made it possible to rescind a valid legal act with a view to securing the rights of the injured party.
PL
W zaprezentowanym opracowaniu przedmiotem uwagi Autora stała się jedna z hipotez ujęta w kan. 125 § 2 KPK dotycząca wpływu podstępu na ważność aktu prawnego. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż skutku prawnego określonego w kan. 125 § 2 KPK nie powoduje każda postać postępu, lecz jedynie podstęp akcydentalny. Ta forma bowiem u osoby doznającej podstępnego działania nie prowadzi do powstania błędu substancjalnego, lecz do powstania błędu akcydentalnego; ten zaś nie prowadzi do ograniczenia wolności decyzyjnej do tego stopnia, że stan ten powodowałby nieważność aktu. Według Autora, zasada generalna skodyfikowana w kan. 125 § 2 KPK posiada nie tyle ważkie znaczenie z punktu widzenia teoretycznoprawnego, ale z aspektu ochrony praw jednostki. Stworzona bowiem przez prawodawcę możliwość rozwiązania ważnego aktu wynika z tego, że pragnie on zapewnić ochronę interesów osoby poszkodowanej.
Ius Matrimoniale
|
2016
|
vol. 27
|
issue 2
105-121
EN
The case concerns marriage between Ad. and Adal., concluded in 1991. The woman decided to conclude marriage and wanted to conclude it according the law of Church and wanted her  usband to have qualities thanks to which married life would be a true communion of life by mutual and joint actions. Before marriage she became convinced that her fiancé had all those qualities. However, almost immediately after the marriage was concluded, the man’s behaviour radically changed and their life together got worse and worse, so finally she left her husband. Then she brought the matter before the Tribunal of First Instance (canon 1097 § of Code of Canon Law), where a positive judgment was passed. Nevertheless, the judgment was negative in the Tribunal of Second Instance. As a result, the matter was brought before the Tribunal of Third Instance where again a positive judgement was passed, namely a judgment annulling the marriage (1.01.2008). The author presents and comments the final judgment, drawing attention to all elements of legal norm.
EN
One of the institutions, which underwent some significant changes as a result of the act amending The Criminal Code of 20th February 2015, is a mistake of fact under the Article 28 (1) of the Criminal Code. This institution is related to such basic issues of The Criminal Code as fault and a subject party. On the one hand, it standardises exclusion from criminal liability but on the other hand it entails certain doubts with regards to the amended law. It is questioned whether the amendment was actually necessary. As many theoreticians indicate, the consequences of the implementation of this regulation basically remain the same as in the case of the previous one. This amendment is perceived as a meaningless change only connected to its form. What is more, there is a new element added to the institution of a mistake of fact, namely justification. However, this element is not a novelty in the Criminal Code. The aim of this work is to assess the amendment and its purposefulness.
PL
Jedną z instytucji, podlegających istotnym zmianom w wyniku ustawy nowelizującej Kodeks karny z dnia 20 lutego 2015 roku jest błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego, uregulowany w art. 28 § 1 Kodeksu karnego. Instytucja ta jest powiązana z podstawowymi kwestiami nauki prawa karnego, jak wina i strona podmiotowa. Z jednej strony w wyniku nowelizacji przepisu mamy do czynienia z ujednoliceniem w kwestii wyłączenia odpowiedzialności karnej, z drugiej jednak strony pojawiły się co do znowelizowanego przepisu w nauce prawa karnego wątpliwości. Przede wszystkim czy istotnie nowelizacja w tym zakresie była niezbędna, jako że wielu teoretyków wskazuje na konsekwencje zastosowania regulacji, które nie są inne niż przy zastosowaniu poprzedniej regulacji. W związku z tym zmiana traktowana jest jako kosmetyczna dotycząca jedynie konstrukcji samego przepisu. Co więcej pojawiło się nowe znamię dodane do opisu instytucji błędu co do znamion czynu zabronionego, to znaczy usprawiedliwienia. Nie jest to jednak znamię nieznane nauce prawa karnego. Celem niniejszej pracy jest próba oceny nowelizacji i analizy jej celowości.
PL
Artykuł zawiera analizę możliwości uchylenia się od skutków oświadczenia woli, złożonego przez ubezpieczającego pod wpływem błędu lub podstępu, przy zawarciu umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz ewentualnych konsekwencji zawarcia umowy ubezpieczenia obciążonej tymi wadami. Jest to o tyle istotne, że umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym mają skomplikowany charakter. W związku z tym pojawiają się wątpliwości praktyczne i prawne dotyczące zawarcia takiej umowy oraz zakończenia stosunku ubezpieczenia przed końcem okresu, na jaki została ona zawarta. Wydaje się, że konstrukcja błędu i podstępu może mieć zastosowanie do umowy ubezpieczenia na życie z ufk, a konsekwencje zawarcia umowy obarczonej tymi wadami mogą być istotne dla zakładu ubezpieczeń. W związku z rosnącym niezadowoleniem części klientów z efektów tych umów, kwestia ta stała się przedmiotem zainteresowania organu nadzoru oraz organów ochrony konsumentów, a także objęta została pracami legislacyjnymi na poziomie polskim i europejskim.
EN
The article contains an analysis of possible evasion of the effects of the declaration of will, made by the policyholder due to an error or deception, while concluding the unit-linked life insurance contract and probable consequences of the conclusion of the insurance contract loaded with these defects. It is very important because of the complexity of investment insurance contracts. Consequently, practical and legal doubts arise, which are related to both the conclusion of such an agreement and the termination of insurance relation before the end of the period for which it has been signed. It seems that the construction of error and deception can apply to unit-linked life insurance contracts and consequences of conclusion of the agreement loaded with these faults may be crucial for insurance undertakings. In view of the growing client dissatisfaction with the effects of these contracts, the issue has become of interest to regulators and consumer protection authorities, and has been included in the legislative work at both Polish and European levels.
PL
W artykule została podjęta próba wykazania, że definicja długotrwałej niezdolności do pracy jest dotknięta błędem konstrukcyjnym. Polega on na sformułowaniu tej definicji w taki sposób, że jest ona przykładem tautologii. Autor skupia się jedynie na konstrukcji językowej terminu, nie wdając się w próby ustalenia treści normy prawnej. Celem artykułu nie jest dekodowanie zawartości tej regulacji. W przeddzień możliwej reformy polskiego systemu orzecznictwa o niezdolności do pracy i niepełnosprawności jest konieczne zwrócenie uwagi, by autorzy nowych regulacji ustrzegli się błędów swoich poprzedników. Być może jednym z możliwych rozwiązań jest zaprzestanie dokonywania cząstkowych reform na rzecz trudnego i długotrwałego procesu kodyfikacji prawa pracy i zabezpieczenia społecznego, którego efektem mógłby być kodeks zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego.
EN
The author is making an attempt to demonstrate, that definition of the long-term incapacity to work, is touched with the fault in design. This mistake consists in formulating this definition this way, that she is an example of the tautology. The author is focusing only on the structure of the linguistic definition, not entering into attempts to establish the plot of the legal norm. Decoding contents of this norm isn’t a purpose of the article. On the eve of the available reform of the Polish system of the judicial decision for incapacities to work and disabilities, paying attention is necessary so that authors of new regulations avoid mistakes of their predecessors. Perhaps with one of possible solutions, ceasing introducing fragmentary reforms is for difficult of both the long-lasting process of the codification of the labour law and the social security, of which a Code of the Employment and the Social security could be an effect.
Język Polski
|
2016
|
vol. 96
|
issue 1
36-44
PL
Autorka podejmuje ciągle aktualny problem klasyfikacji zjawisk językowych niezgodnych z obowiązującą normą. Wydawnictwa poprawnościowe najczęściej zaliczają wszelkie wykroczenia przeciwko normie do błędów językowych, wartościowanych negatywnie. Wprowadzają też drugą istotną kategorię – innowacji językowej, która bywa waloryzowana pozytywnie. Rozgraniczenie między błędem a innowacją nie jest proste i jednoznaczne, a sami autorzy podręczników z zakresu kultury języka nie zajmują w tej kwestii jasno określonego stanowiska. Z perspektywy diachronicznej opis omawianych zjawisk jest bardziej zobiektywizowany, gdyż za innowację uznajemy takie zjawisko, które na trwałe weszło do języka. Nie zmienia to faktu, że każda innowacja była na pewnym etapie rozwoju polszczyzny błędem językowym. Doskonale obrazują to przykłady z XIX-wiecznych opracowań, w których jako rażące błędy piętnowano wiele form, które po latach weszły na stałe do zasobu polszczyzny i są ze współczesnego punktu widzenia oceniane jako zmiany korzystne.
EN
The author discusses the still current issue of classifying linguistic phenomena inconsistent with the established norm. Most frequently, publications dealing with correctness include all offences against the norm into the category of language errors, which are always valued negatively. However, they also introduce another significant category, that is, language innovation; this phenomenon is at times valued positively. Differentiating between error and innovation is neither simple nor unequivocal, and the authors of textbooks about the culture of language themselves do not take a unified stance on the problem. From a diachronic perspective, the discussion of the aforementioned phenomena is more objectified, for what we treat as innovation is any phenomenon that has permanently entered language. It does not, on the other hand, change the fact that at some point in the development of the Polish language each innovation is a language error. This is perfectly exemplified by 19th-century publications, which marked many forms as glaring mistakes that with time became an integral part of the Polish language and that from a contemporary standpoint are viewed as positive changes.
EN
The author raises the issue of the legal consequences of a declaration of intent made in error in labour relations. She considers the existence of a legal loophole in labour law to justify reference to the provisions of civil law and various proposals for the proper application of Art. 84–88 of the Civil Code, ranging from exclusion applicability of the provisions of civil law on the defects of the declaration of intent to labour relations, the admission of the application of those provisions with the various modifications, or the application of the provisions of the deficiencies of the declaration of intent directly, so without making any changes. The author also considers the legal consequences of the application of Art. 84–88 of the Civil Code to labour relations, in particular, on the one hand, the effects of the cancellation of legal action ex tunc in the situation where the work was already done on the basis of an annulled contract and, on the other hand, if the contract was annulled before the employee started work. She also presents the legal structure of the error in declarations of intent and discusses the most frequent causes of errors in declarations of intent in labour relations.
PL
Autorka porusza problematykę skutków prawnych dla stosunku pracy złożenia oświadczenia woli pod wpływem błędu. Rozważa istnienie w prawie pracy luki prawnej uzasadniającej odwołanie do przepisów prawa cywilnego oraz różne propozycje odpowiedniego stosowania art. 84–88 Kodeksu cywilnego (dalej: kc), wahające się od wykluczenia możliwości stosowania przepisów prawa cywilnego, dotyczących wad oświadczenia woli, do stosunków pracy, dopuszczenia zastosowania wskazanych przepisów z rozmaitymi modyfikacjami czy też stosowania przepisów o wadach oświadczenia woli wprost, tj. bez dokonania żadnych zmian. Autorka rozważa także skutki prawne odpowiedniego zastosowania art. 84–88 kc do stosunków pracy, w szczególności skutki unieważnienia czynności prawnej ex tunc, w sytuacji gdy praca była już wykonywana na podstawie unieważnionej umowy oraz w przypadku gdy umowa stała się nieważna przed przystąpieniem przez pracownika do wykonywania pracy. Przedstawia również konstrukcję prawną błędu, a także omawia najczęstsze przypadki błędu w stosunkach pracy.
17
Publication available in full text mode
Content available

Podstęp w stosunkach pracy

63%
EN
The Labour Code does not regulate the issue of defects of declaration of intent. In this respect, the provisions of the Civil Code to labour relations are applied under art. 300 of the Labour Code. The auxiliary application of the rules of civil law is therefore possible only in the case of loopholes in labour laws. In the case of the deception of the declaration of intent in labour law, the loophole is not obvious. To confirm its existence, the limits of its application to employment relationships of the institution terminating the employment relationship without notice (under art. 52 of the Labour Code), and the legal concept of the deception of declaration of intent regulated in art. 86 of the Civil Code, in conjunction with art. 300 of the Labour Code, need to be considered. For this purpose, the author distinguishes the effects of fraudulent declarations of intent at the stage of establishing and terminating the employment relationship as well as during its term. She analyses the reasons for avoiding the effects of declarations of intent made under the influence of deception of the other party of the employment relationship, or a third party. She considers the importance of silence and lies at the stages of the establishment, the duration and the termination of employment for the application of art. 86 of the Civil Code in conjunction with Art. 300 of the Labour Code to the employment relationship, and the consequences of avoiding the effects of a declaration of intent made under deception, as well as in the situation when work has been already exercised.
PL
Kodeks pracy nie reguluje problematyki wad oświadczenia woli. W tym zakresie do stosunków pracy na podstawie art. 300 Kodeksu pracy (dalej: kp) stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego (dalej: kc). Posiłkowe stosowanie przepisów prawa cywilnego możliwe jest zatem jedynie w przypadku luki w przepisach prawa pracy. W przypadku podstępu w stosunkach pracy występowanie luki nie jednak jest oczywiste i wymaga rozważenia granic zastosowania do skutków podstępnego zachowania strony stosunku pracy instytucji rozwiązania niezwłocznego (art. 52 kp) oraz podstępu z art. 86 kc w zw. z 300 kp. W tym celu autorka odróżnia skutki podstępnego zachowania na etapie nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy od podstępu w trakcie trwania stosunku pracy. Analizuje przesłanki uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem podstępu drugiej strony lub osoby trzeciej, rozważa znaczenie kłamstwa oraz milczenia na etapie nawiązania, trwania oraz rozwiązania stosunku pracy dla zastosowania na gruncie prawa pracy art. 86 kc w zw. z art. 300 kp oraz skutki uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem podstępu, w tym także skutki uchylenia się od skutków oświadczenia o nawiązaniu stosunku pracy w sytuacji faktycznego wykonywania pracy.
PL
Błąd jest wszechobecny. Występuje w każdej sferze ludzkiej działalności, albowiem człowiek nie jest nieomylny. Błędów zatem nie sposób uniknąć, w szczególności gdy podejmuje się działalność nowatorską. Błąd jest wobec tego nieodłącznym elementem postępu. Jest także powszechny. Pojawia się bowiem m.in. w medycynie pod postacią tzw. błędu lekarskiego, w matematyce – jako błąd obliczeniowy, na gruncie języka – jako błąd ortograficzny, czy też w budownictwie – jako błąd konstrukcyjny. Błąd jest również egalitarny, gdyż nie zależy od wieku, płci, zarobków, statusu społecznego, profesji, etc. Zależny jest właściwie tylko od zdolności intelektualnych danej osoby. Warto zatem przyjrzeć jego postrzeganiu w różnych dziedzinach, nie wyłączając prawa karnego.
EN
The error is ubiquitous. It occurs in every sphere of human activity, for man is not infallible. Mistakes can not be avoided, especially when innovative activities are undertaken. Error is therefore an inseparable element of progress. It is also common. Appears, for example in medicine in the form of the so-called medical error, in mathematics – as a computational error, on the basis of language – as a spelling mistake or in construction – as a construction error. The error is also egalitarian because it does not depend on age, sex, earnings, social status, profession, etc. It depends only on the intellectual abilities of the person. It is worth looking at his perception in various areas, including criminal law.
XX
The article is an introduction to the issues of Adam Naruszewicz’s editorial techniques, revealed in the preserved autographs of his literary prose and scientific works. These manuscripts are divided into texts written by Naruszewicz and those dictated and edited by him. Initial research shows that the bishop’s editorial work was done in line with the following criteria: clarity and credibility of the argument, substantive correctness, and shaping the content, the aim of which was to create a positive image of the king, Stanisław August. This often determined intervening in areas, which are difficult to be accused of being incorrect today. This is why the article attempts to indicate those editorial activities of the bishop, which could now be perceived as variants of the text, while, according to the author, they required amending. As an editor, Naruszewicz interfered with various aspects: factual errors, style, structure, punctuation, making clarifying additions, as well as self-censoring. All these editorial efforts show the literary skills of one of the most outstanding minds of Polish Enlightenment.
PL
Artykuł poświęcono jednostce adres zamieszkania na tle konstrukcji zawierających wyrażenie adres. Obecnie część z tych połączeń jest normatywnie kwalifikowana jako błędy językowe, choć z powodzeniem funkcjonują w dyskursach specjalistycznych i ogólnych. Przedmiotem refleksji uczyniono sensowność utrzymywania orzeczeń o niepoprawności tego typu konstrukcji. Celem badania jest określenie, czy w wypadku jednostek spornych stroną decyzyjną powinni być językoznawcy czy wspólnota użytkowników języka, a także ustalenie, czy połączenia typu adres zamieszkania mają szansę na uzyskanie statusu poprawny, akceptowalny lub przynajmniej dopuszczalny. W konkluzji opracowania zaproponowano rewizję statusu omawianych znaków nominacji i readaptację ich do współczesnych warunków językowych.
EN
The article is devoted to the linguistic unit adres zamieszkania ‘address of residence’ and other phrases including the word address. At present, some such phrases are classified as linguistic errors, even if they function successfully in general and specialist discourses. The analysis calls into question the justifiability of such classifications. The aim of the study is to determine whether settling disputes about such troublesome cases should be delegated to linguists or left with the community of language users. The analysis also aims to determine if phrases such as adres zamieszkania stand a chance of obtaining the status of being correct, acceptable or at least permissible. The conclusion of the study proposes a revision of the status of the examined expressions and its re-adaptation to contemporary language conditions.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.